Geçmişten Sonsuzluğa - 1. Cilt

Bölüm 48: Sonunda Yuvada

Bu bölüm Yeşu 10:40-43; 11; 14-22'ye dayanmaktadır.

Beyt-horon'daki zaferi, güney Kenan'ın işgal edilmesi izledi. “Böylece Yeşu dağlık bölge, Negev, Şefela ve dağ yamaçları içinde olmak üzere, bütün ülkeyi ele geçirip buralardaki kralların tümünü yenilgiye uğrattı. Hiç kimseyi esirgemedi. İsrail'in Tanrısı Rab'bin buyruğu uyarınca kimseyi sağ bırakmadı, hepsini öldürdü.” 1GS 286.1

Kuzey Filistin oymakları, İsrail ordularının başarılarıyla dehşete kapıldıkları için onlara karşı bir ittifak oluşturdular. Filistin ordusu İsrail'in daha önce Kenan'da karşılaştıklarından çok daha büyük bir orduydu. “Bu krallar bütün ordularıyla, deniz kıyısındaki kum kadar sayısız askerleriyle, çok sayıdaki at ve savaş arabalarıyla yola çıktılar.” 1GS 286.2

Tanrı Yeşu'yu yeniden yüreklendirdi: “Onlardan korkma. Onların hepsini yarın bu saatlerde İsrail'in önünde yere sereceğim. Atlarını sakatlayıp savaş arabalarını ateşe ver.” 1GS 286.3

Yeşu Merom gölünün yakınlarında müttefiklerin ordugahına saldırdı. “Rab onları İsrailliler'in eline teslim etti. Onları bozguna uğratan İsrailliler, kaçanları Büyük Sayda'ya, Misrefot-Mayim'e ve doğuda Mispe Vadisi'ne kadar kovalayıp öldürdüler; kimseyi sağ bırakmadılar.” Tanrı'nın buyruğuyla savaş arabaları ateşe verildi, atlar sakatlandı ve savaşın dışında kaldı. İsrailliler atlara ya da savaş arabalarına değil, Tanrıları Rab'bin adına güvendiler. 1GS 286.4

Kentler birer birer alındı ve müttefiklerin kalesi Hasor yıkıldı. Savaş birkaç yıl devam etti ama Yeşu en sonunda Kenan ülkesinin yönetimini tümüyle ele geçirmişti. 1GS 286.5

Kenanlıların gücü kırılmıştı, ama ülke tümüyle kontrol altına alınmamıştı. Bununla birlikte Yeşu savaşa devam etmeyecekti. Ele geçirilen, ama kontrol altına alınmayan bölgeleriyle birlikte bütün ülke, İsrail'in oymakları arasında paylaşılacaktı. Her oymak kendi pa-yına düşen bölgede düzeni sağlayacaktı. Halk Tanrı'ya sadık kaldığı sürece O da düşmanlarını oradan sürecekti. 1GS 286.6

Her oymağın yerleşeceği bölge kurayla belirlenecekti. Musa'nın kendisi ülkeyi oymaklara göre önceden ayırmış ve her oymaktan bir önder belirleyerek bu ayrımın uygulamaya konulmasını istemişti. Ülkenin farklı yörelerindeki kırk sekiz kent Levililere miras olarak verildi. 1GS 286.7