Geçmişten Sonsuzluğa - 1. Cilt

Kalev En Zor Yeri İstiyor

Kalev ve Yeşu vaat edilen ülkeyle ilgili olumlu haber getiren iki gözcüydüler. Halkı yüreklendirmişler ve ülkenin Rab'bin adında ele geçirilmesi için öncülük etmişlerdi. Kalev o zaman verilen vaatleri Yeşu'ya hatırlattı: “Rab'bin Kadeş-Barnea'da Tanrı adamı Musa'ya senin ve benim hakkımda neler söylediğini biliyorsun: Tümüyle Tanrım Rab'bin yolundan gittiğin için ayak bastığın topraklar sonsuza dek sana ve oğullarına miras olacak'”. Kalev bu vaade dayanarak Hevron'un kendisine verilmesini diledi. İbrahim'in, Hevron'un ve Yakupun evi buradaydı. Makpela mağarasına gömülmüşlerdi. 1GS 287.1

Hevron korkunç Anaklıların yöresiydi. Bu ırkın güçlü görünümü gözcüleri korkutmuş ve İsrail'in cesaretini kırmıştı. Kalev, Tanrı'nın gücüne güvenerek burada konut kurmak istedi: “Rab sözünü tuttu, beni yaşattı. İsrailliler çölden geçerken Rab'bin Musa'ya bu sözleri söylediği günden bu yana kırk beş yıl geçti. Şimdi seksen beş yaşındayım. Bugün de Musa'nın beni gönderdiği günkü kadar güçlüyüm. O günkü gibi hâlâ savaşa gidip gelecek güçteyim. Rab'bin o gün söz verdiği gibi, bu dağlık bölgeyi şimdi bana ver. Orada Anaklıların yaşadığını ve surlarla çevrili büyük kentleri olduğunu o gün sen de duymuştun. Belki Rab bana yardım eder de, O'nun dediği gibi, onları oradan sürerim.” 1GS 287.2

Kalev'in dileği hemen yerine getirildi. “Yeşu Yefunne oğlu Kalev'i kutsadı ve Hevron'u ona miras olarak verdi. Böylece Hevron bugüne dek Kenan soyundan Yefunne oğlu Kalev'in mirası oldu. Çünkü o, tümüyle İsrail'in Tanrısı Rab'bin yolundan gitmişti.” Kalev Tanrı'nın vaadine güvenmiş, halkını Kenan'a yerleştireceğine inanmıştı. Halkın çölde uzun süre dolaşmasına katlanmış, onların umutsuzluğunu ve suç yüklerini paylaşmıştı. Buna rağmen hiç şikayet etmedi, kendilerini çölde koruyan Tanrı'nın merhametine şükretti. Kalev ele geçirilmiş toprakların sahibi olmak istemedi. Bunun yerine, gözcülerin olanaksız gördüğü bir yere yerleşmek istedi. Yaşlı ve cesur savaşçı, Tanrı'yı onurlandıracak, atalarının ele geçirilemez dediği toprakları almaları için halkı yüreklendirecek bir karar vererek örnek oldu. 1GS 287.3

Kalev, kendisiyle birlikte olan Tanrı'ya güvenerek Anak'ın üç oğlunu oradan sürdü. Bundan sonra oturup kendi mirasının tadına varmak yerine ulusun yararı ve Tanrı'nın yüceliği için toprak almaya devam etti. 1GS 287.4

Korkaklar ve isyancılar çölde yok olmuşlardı; ama doğru gözcüler Eşkol'un üzümlerini tattılar. İmansızlar korkularının yerine geldiğini gördüler. Kenan'ı almanın olanaksız olduğuna inandılar ve orayı alamadılar. Ancak her şeye gücü yeten Tanrı'nın yardımına güvenenler vaat edilen ülkeye girdiler. “İman sayesinde onlar ülkeler fethettiler, adaleti sağladılar, vaat edilenlere kavuştular, aslanların ağızlarını kapadılar. Şiddetli ateşi söndürdüler, kılıcın ağzından kaçıp kurtuldular. Güçsüzlükten kuvvet aldılar, savaşta güçlendiler, yabancı orduları bozguna uğrattılar” (İbraniler 11:33,34; l.Yuhanna 5:4). 1GS 288.1

Kalev'den farklı bir yaklaşımla istekte bulunanlar da vardı. Efrayim'in oymağından Yusuf un çocukları kendilerine düşen bölgenin iki katını istediler. Onlara ayrılan bölge ülkenin en zengin yerinde bulunuyordu. Şaron'un verimli düzlüğünü içeren bu bölgenin önde gelen birçok kenti hala Kenanlıların elinde bulunuyordu. Oymaklar kendi bölgelerine düşen yerleri ele geçirmek ve oralarda düzen kurmak için gereken tehlikelere ve gayrete göğüs germek yerine ele geçirilmiş bölgelere yerleşmek istiyorlardı. Efrayim İsrail'in en büyük oymağıydı. “Miras olarak bize neden tek kurayla tek pay verdin?” dediler, “Çok kalabalığız. Çünkü Rab bizi bugüne dek alabildiğine çoğalttı” dediler. 1GS 288.2

Yeşu, “O kadar kalabalıksanız ve Efrayim'in dağlık bölgesi size dar geliyorsa, Perizliler'in ve Refalılar'ın topraklarındaki ormanlara çıkıp kendinize yer açın” diye karşılık verdi. 1GS 288.3

Efrayimlilerin yanıtı şikayetlerinin gerçek nedenini ortaya koyuyordu. Kenanlıları sürecek imanları yoktu: “Dağlık bölge bize yetmiyor” dediler, “Ancak hem Beyt-Şean ve kasabalarında, hem de Yizreel Vadisi'nde oturanların, ovada yaşayan bütün Kenanlılar'ın demirden savaş arabaları var.” 1GS 288.4

Efrayimliler Kalev'in imanına ve cesaretine sahip olsalardı, önlerinde hiçbir düşman duramazdı. Tehlikeden ve zorluktan kaçmak istiyorlardı. Yeşu onlara şöyle dedi: “Kalabalıksınız ve çok güçlüsünüz. Tek kuraya kalmayacaksınız. Dağlık bölge de sizin olacak. Orası ormanlıktır ama ağaçları kesip açacağınız bütün topraklar sizin olur. Kenanlılar güçlüdür, demirden savaş arabalarına sahiptirler ama, yine de onları sürersiniz.” Tanrı'nın yardımı oldukça demirden savaş arabalarından korkmalarına gerek yoktu. 1GS 288.5

Tapınma çadırının Gilgal'den alınıp, Efrayim'deki Şilo'ya götü- rülmesi gerekiyordu. Ülkenin merkezine yakın olan bu yere bütün oymakların gelmesi kolay olacaktı. Şilo çadırın kalıcı yeri olacaktı. Burada ülkenin bir bölümü denetim altına alınmıştı; böylece tapınmak amacıyla gelenler rahatsız edilmeyecekti. “Ülkenin denetimini eline geçiren İsrail topluluğu Şilo'da bir araya geldi. Orada Buluşma Çadırı'nı kurdular.” Antlaşma Sandığı, Eli'nin ev halkının günahları yüzünden Filistinlilerin eline düştü. 1GS 288.6