Świadectwa dla zboru VII

Rozdział 38 — Współpraca

Przy zakładaniu instytucji na nowych miejscach często potrzeba złożyć odpowiedzialność w ręce osób nie w pełni zapoznanych ze szczegółami dzieła. Ludzie ci pracujący z wielką szkodą i jeśli oni sami i ich współpracownicy nie będą mieli niesamolubnego zainteresowania Pańską instytucją, spowodują oni taki stan rzeczy, który przeszkodzi jej powodzeniu. S7 197.1

Wielu odczuwa że ta cząstka dzieła, którą wykonują, należy wyłącznie do nich i nikt inny nie powinien czynić odnośnie niej żadnych metod prowadzenia dzieła, kiedy ktoś przychodzi by służyć im radą, obrażają się i starają się jeszcze bardziej zdecydowani być co do swojego niezależnego sądu. Inni znów pracownicy nie są chętni do udzielania porad czy pomocy swoim współpracownikom. S7 197.2

Natomiast niedoświadczeni nie chcą aby dowiedziano się o ich niewiedzy. Popełniają błędy kosztem czasu i materiału ponieważ są zbyt dumni by prosić o radę. S7 197.3

Przyczyny tych kłopotów nietrudno się doszukać. Pracownicy byli niezależnymi nićmi kiedy powinni byli uznać się za nici, które muszą być splecione razem aby można było uformować obraz. S7 197.4

Te rzeczy zasmucają Ducha Świętego. Bóg pragnie abyśmy uczyli siebie wzajemnie. Nieuświęcona niezależność stawia nas tam gdzie nie może On z nami działać. Szatan zaś zadowolony jest z takiego stanu rzeczy. S7 197.5

Nie powinno być tajemnic ani obaw że inni zdobywają wiedzę jaką posiadają nieliczni. Taki duch powoduje wzrost stałej podejrzliwości i surowości. Daje się upust złemu myśleniu i złym przypuszczeniom a miłość braterska umiera w sercu. S7 197.6

Każda część dzieła Bożego ma związek ze wszystkimi innymi. Wyłączność nie może istnieć w instytucji gdzie przebywa Bóg ponieważ On jest Panem taktu i prostolijności, On jest podstawą wszystkich metod. To On udziela wiedzy odnośnie tych metod i żaden człowiek nie może uważać tej wiedzy jako należnej tylko jemu. S7 198.1

Każdy pracownik powinien interesować się każdą częścią dzieła a jeśli Bóg udzielił mu daru przewidywania, zdolności i wiedzy, która może być pomocna w innej dziedzinie, powinien ogłosić to co otrzymał. S7 198.2

Każda zdolność, która może być związana z instytucją, powinna być wykorzystana poprzez bezinteresowne wysiłki aby przynieść sukces, żywy, działający czynnik Boży. Poświęceni pracownicy, którzy posiadają talenty i wpływ są tymi, których potrzebuje wydawnictwo. S7 198.3

Każdy pracownik powinien być przetestowany czy pracuje dla rozwoju Pańskiej instytucji czy też służy swoim własnym interesom. Ci, którzy zostali nawróceni, dadzą codziennie dowód że nie pragną używać swych zdolności i wiedzy dla osobistego zysku. Zdają sobie sprawę z tego że to Boska opatrzność udziela im tych zdolności aby jako Boże narzędzia mogli służyć Jego sprawie wykonując pracę jak najlepiej. S7 198.4

Nikt nie powinien pracować z umiłowania chwały czy też ambicji przywódczych. Prawdziwy pracownik uczyni to co najlepsze ponieważ czyniąc w ten sposób może wywyższyć Boga. Będzie on próbował udoskonalić wszystkie swoje zdolności. Będzie wykonywał swoje obowiązki niczym dla Boga. Jego jedynym pragnieniem będzie aby Chrystus otrzymał hołd przez doskonałą służbę. S7 198.5

Niechaj pracownicy skupią swoje siły w celu przyniesienia korzyści dziełu Bożemu. Czyniąc to oni sami zdobędą siłę i biegłość. S7 198.6