Świadectwa dla zboru V

Rozdział 19 — Światowość w zborze

Zanotowano o ludziach świętych z przeszłości że Bóg nie wstydził się być zwany ich Bogiem. Przytaczanym tego dowodem jest to że zamiast gromadzenia dóbr ziemskich czy poszukiwania szczęścia w światowych planach czy dążeniach, umieścili wszystko co posiadali na ołtarzu Boga i przeznaczali to na budowę Jego królestwa. Żyli tylko dla chwały Bożej i jasno deklarowali że są obcymi i pielgrzymami na ziemi szukającymi lepszej to jest niebiańskiej krainy. Ich zachowanie i postępowanie głosiła ich wiara. Bóg mógł im powierzyć swoją prawdę i mógł pozwolić aby świat otrzymał od nich poznanie Jego woli. S5 188.1

Ale jak dzisiejszy lud Boży utrzymuje honor Jego imienia? Skąd świat może wnioskować że są ludem szczególnym? Jaki daje dowód przynależności do królestwa w niebie? Ich samopobłażanie, umiłowanie wygodnego trybu postępowania fałszuje charakter Chrystusa. Nie mógłby On honorować ich w żaden szczególny sposób przed światem kiedy ich szczególne znaki zdradzają to że objawiają fałszywie Jego charakter. S5 188.2

Przemawiam do zboru w Battle Creek: Jakie świadectwo dajecie światu? Gdy wasze postępowanie zostało mi ukazane, wskazano mi na kilka siedzib wzniesionych ostatnio przez naszych braci w tym mieście. Budynki te są wielkimi pomnikami waszej niewiary w zasady Boże, o których mówicie że wyznajecie. Wygłaszają one kazania znacznie skuteczniejsze niż jakiekolwiek wygłaszane są zza kazalnicy. Widziałam dzieci tego świata wskazujące na nie z żartami i szyderstwami jako na zaprzeczenie naszej wiary. Świat głosił to co członkowie zboru mówili w swoich sercach: “Mój Pan opóźnia przyjście swoje”. Mateusza 24,48. S5 188.3

Patrzyłam na ubiór i przysłuchiwałam się rozmowom wielu, którzy mówią że wyznawają prawdę. Zarówno jedno jak i drugie przeczy tym zasadom prawdy. Zbór i rozmowa odsłaniają to co jest najbardziej cenione przez tych, którzy uważają że są pielgrzymami i tułaczami na ziemi. “Onić są ze świata, przetoż o świecie mówią a świat ich słucha”. 1 Jana 4,5. S5 188.4

Purytańska czystość i prostota powinny odznaczać mieszkania i strój wszystkich, którzy wierzą w uroczyste prawdy na obecny czas. Wszystkie środki niepotrzebnie wydane na ubiór lub przyozdobienie naszych domów jest zmarnowaniem pieniędzy naszego Pana. Jest okradaniem dzieła Bożego przez zaspokojenie pychy. Nasze instytucje obciążone są długami i jak możemy spodziewać się że Pan wysłucha nasze modlitwy i uskuteczni je gdy nie czynimy wszystkiego co możemy aby wybawić je z kłopotliwego położenia? S5 189.1

Zwróciłabym się do was tak jak Chrystus zwrócił się do Nikodema: “Musicie się znowu narodzić. Ci, którymi rządzi Chrystus nie będą odczuwali żadnego pragnienia naśladowania wystawności światowej. Wszędzie będą nosili ze sobą sztandar krzyża Chrystusa, zawsze dając świadectwo wyższych celów i szlachetniejszych tematow niż te, którymi zajęte są dzieci tego świata. Nasz ubiór, nasze mieszkania, nasze rozmowy powinny świadczyć o naszym poświęceniu dla Boga. Jakaż moc towarzyszyłaby wszystkim, którzy w ten sposób udowodniliby że oddali wszystko dla Chrystusa. Bóg nie wstydziłby się uznać za swoje dzieci. Pobłogosławiłby swój poświęcający się lud a niewierny świat bałby się Go. S5 189.2

Chrystus pragnie działać potężnie przez swojego Ducha aby przekonać i nawrócić grzeszników. Lecz zgodnie z Jego boskim planem dzieło musi zostać wykonane przez narzędzia Jego zboru a jego członkowie tak daleko odeszli od Niego że nie może osiągnąć swej woli przez nich. Wybiera On działanie przez narzędzia, jednak użyte środki muszą być w harmonii z Jego charakterem. S5 189.3

Gdzie są ci w Battle Creek, którzy są wierni i prawdziwi? Niech przejdą na stronę Pana. Gdybyśmy chcieli stanąć na stanowisku, na którym Bóg może nas użyć, musimy mieć osobistą wiarę i indywidualne doświadczenie. Tylko ci, którzy całkowicie ufają Bogu, są teraz bezpieczni. Nie wolno nam iść za żadnym ludzkim przykładem ani opierać się o żadną ludzką podporę. Wielu nieustannie zajmuje niewłaściwe pozycje i czyni niewłaściwe posunięcia. Jeżeli będziemy ufać ich przewodnictwu będziemy zwiedzeni. S5 189.4

Niektórzy głoszący że mówią w imieniu Boga w swoim życiu codziennym zaprzeczają wierze. Przedstawiają ludziom ważne prawdy lecz kto jest pod wrażeniem tych prawd? Kto jest przekonany o grzechu? Słuchacze wiedzą że ci, którzy dzisiaj głoszą kazania, jutro będą pierwszymi, którzy pogrążą się w przyjemnościach, radościach, frywolności. Ich wpływ z kazalnicy uspokaja sumienie skruszonych i powoduje że Słowo Boże jest pogardzane. Usypiają się na krawędzi wiecznego świata. Krew dusz znajduje się na ich szatach. S5 190.1

“W każdej modlitwie i prośbie modląc się na każdy czas w duchu” (Efezjan 6,18), modląc się w komórce, w rodzinie, w zgromadzeniu, wszędzie. “I około tego czując ze wszelką ustawicznością”. Odczuwają że dusze znajdują się w niebezpieczeństwie i ze szczerą pokorną wiarą błagają o obietnice Boże w ich imieniu. Okup zapłacony przez Chrystusa — pojednanie na krzyżu — zawsze jest przed nimi. Będą mieli te dusze jak pieczęcie ich kaznodziejstwa. S5 190.2

Pan karze swój lud za jego pychę i niewiarę. Nie przywróci im radości swojego zbawienia kiedy odchodzą od poleceń Jego Słowa i Jego Ducha. Ześle łaskę tym, którzy się Go boją i chodzą w prawdzie a odejmie swoje błogosławieństwo od wszystkich przypodobujących się światu. Miłosierdzie i prawda obiecane są pokornym i pokutującym a sądy zapowiedziane są przeciwko buntownikom. S5 190.3

Zbór w Battle Creek mógł był ostać się wolny od bałwochwalstwa a jego wierność byłaby przykładem dla innych zborów. Lecz chętniejszy jest do przestępowania przykazań Bożych aniżeli do porzucenia przyjaźni świata. Związany jest z bożkami, które sobie wybrał, a ponieważ czasowe powodzenie i miłość świata jest w nim, wierzy że jest bogaty wobec Boga. Dla wielu okaże się to fatalną ułudą. Jego boski charakter i siła duchowa odeszła od niego. S5 190.4

Radzę temu zborowi zwrócenie uwagi na napomnienia Zbawiciela: “Pamiętaj zatem skąd żeś wypadł i żałuj, i czyń rzeczy pierwsze, bo przyjdę do ciebie rychło i usunę świecznik z miejsca jego chyba że będziesz pokutował”. Objawienie 2,5. S5 191.1

*****