Świadectwa dla zboru V

Rozdział 70 — Konieczność codziennego studiowania Biblii

Ci, którzy powołani są przez Boga do pracy słowem i nauczaniem, zawsze powinni być uczniami. Powinni nieustannie poszukiwać sposobów samorozwoju aby mogli być przykładem dla trzody Bożej i czynić dobrze wszystkim, z którymi się zetkną. Ci, którzy nie czują potrzeby udoskonalania się i czynienia postępów, nie będą wzrastać w łasce i znajomości Chrystusa. S5 573.2

Całe niebo zainteresowane jest dziełem Bożym wykonywanym na tym świecie, które ma przygotować ludzi do nieśmiertelnego życia. Bożym planem jest aby czynnik ludzki miał ten wielki zaszczyt działania jako współpracownicy Jezusa Chrystusa w zbawieniu dusz. Słowo Boże jasno odsłania że przywilejem jest być instrumentem w wielkim dziele, zdawania sobie sprawy że po prawej stronie stoi ten, który gotowy jest do pomocy w każdym poważnym wysiłku dla osiągnięcia najwyższej doskonałości moralnej i duchowej w dziele Mistrza. Tak będzie ze wszystkimi, którzy czują potrzebę pomocy. Powinni uważać dzieło Boże za święte i codziennie przynosić Mu ofiarę radości i wdzięczności w zamian za moc Jego łaski, przez którą mogą czynić postępy w życiu dla Boga. Pracownik powinien mieć zawsze skromne zdanie o sobie pamiętając o straconych okazjach z braku pilności i doceniania pracy. Nie powinien się zniechęcać lecz nieustannie odnawiać wysiłki dla odkupowania czasu. S5 573.3

Ludzie, których Bóg wybrał, aby byli Jego przedstawicielami, powinni przygotować się do pracy przez dokładne badanie serca i być w ścisłym połączeniu z Odkupicielem świata. Jeżeli nie odnoszą sukcesów w zdobywaniu dusz dla Chrystusa, to dlatego że ich własne dusze nie są w porządku wobec Boga. Jest wiele samowolnego nieuctwa wśród szerokiej rzeszy nauczyjących słowa. Nie są wykwalifikowani do tej pracy przez dogłębne zrozumienie Bibli. Nie czują wagi prawdy na obecny czas i dlatego prawda nie jest dla nich żywą rzeczywistością. Gdyby ukorzyli swoje dusze przed Bogiem, gdyby chcieli postępować zgodnie z Pismem w całej pokorze umysłu, wtedy mieliby dokładniejsze pojęcie o Wzorze, który powinni naśladować, lecz nie udaje im się utrzymać oczu utkwionych w Autorze i Dokończycielu ich wiary. S5 574.1

Nie jest konieczne aby ktokolwiek poddawał się pokusom szatana i w ten sposób gwałcił swoje sumienie i zasmucał Ducha Świętego. W Słowie Bożym poczynione są wszelkie zabezpieczenia, przy pomocy których wszyscy mogą otrzymać Boską pomoc w wysiłkach do zwycięstwa. Jeżeli będą stawiali przed sobą Jezusa, zostaną przeobrażeni na Jego obraz. Wszyscy, którzy przez wiarę mają w sobie Chrystusa, wnoszą w swoją pracę moc, która czyni ich szczęśliwymi. Będą nieustannie wzrastać w efektywności swojej pracy a błogosławieństwo Boże okazywane w powodzeniu pracy będzie świadczyło że rzeczywiście są współpracownikami Chrystusa. Lecz jakkolwiek bardzo ktoś mógłby się posunąć naprzód w życiu duchowym, nigdy nie dojdzie do miejsca, w którym nie będzie miał potrzeby pilnego badania Pisma bowiem w nim znajdują się dowody naszej wiary. Wszystkie punkty zasad, chociaż nawet zostały zaakceptowane jako prawda, powinny być sprawdzone przez zakon i świadectwa, jeżeli nie wytrzymują tej próby, “nie ma w nich światłości”. S5 574.2

Wielki plan odkupienia, tak jak objawiony w zakończeniu dzieła w tych ostatnich dniach, powinien być poddawany ścisłemu badaniu. Sceny związane z niebieską świątynią powinny czynić takie wrażenie na umysłach i sercach wszystkich aby byli w stanie przekazywać te wrażenia innym. Wszyscy potrzebują tego aby stać się inteligentniejszymi w związku z dziełem pokuty, które odbywa się w niebieskiej świątyni. Kiedy dojrzy się i zrozumie tę wielką prawdę, ci, którzy ją zachowują, będą pracować w harmonii z Chrystusem aby przygotować lud do ostania się w wielkim dniu Bożym a ich wysiłki odniosą sukces. Przez naukę, rozmyślania i modlitwę lud Boży zostanie wzniesiony ponad powszechność, ponad ziemskie myśli i uczucia, zostanie doprowadzony do harmonii z Chrystusem i Jego wielkim dziełem oczyszczania niebieskiej świątyni z grzechów ludu. Ich wiara pójdzie za Nim do świątyni a czciciele Boga na ziemi będą dokładnie przeglądać swoje życie i porównywać swoje charaktery z wielkim standardem sprawiedliwości. Ujrzą swoje wady, ujrzą także że muszą otrzymać pomoc Ducha Bożego jeżeli chcą się wykwalifikować do wielkiego i uroczystego dzieła dla obecnego czasu, w dziele, które nałożone jest na ambasadorów Bożych. S5 575.1

Chrystus powiedział: “Jeżeli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego i pili krwi jego, nie możecie mieć żywota w sobie. Kto je ciało moje, pije krew moją, ma żywot wieczny a ja go wzbudzę w on ostateczny dzień. Albowiem ciało moje prawdziwie jest pokarm a krew moja prawdziwie jest napój. Kto je ciało moje i pije krew moją, we mnie mieszka w ja w nim. Jako mię posłał żyjący ojciec i ja żyję przez Ojca, tak kto mnie pożywa i on żyć będzie przez mię”. Jana 6,53-57. Ilu z tych, którzy pracują nauczając słowem, spożywają ciało Chrystusa i piją krew Jego? Ilu jest w stanie pojąć tę tajemnicę? Zbawiciel sam wyjaśnia tę sprawę: “Duch ci jest który ożywia, ciało nic nie pomaga, słowa, które ja wam mówię, duch są i żywot są”. Wiersz 63. Słowo Boże musi być wplecione w żywy charakter tych, którzy w nie wierzą. Jedyną żywą wiarą jest ta wiara, która odbiera i przyswaja prawdę aż staje się ona cząstką istoty i siłą motywacyjną życia i działalności. Jezus nazwany jest Słowem Bożym. Przyjął On prawo swojego Ojca, wrył jego zasady w swoje życie, objawił jego ducha i okazywał jego błogosławiącą moc w sercu. Jan mówi: “A Słowo ciałem się stało i mieszkało między nami, [i widzieliśmy chwałę jego, jako chwałę jednorodzonego od Ojca], pełne łaski i prawdy”. Jana 1,14. Uczniowie Chrystusa muszą być współuczestnikami Jego doświadczenia. Muszą przyjąć Słowo Boże do siebie. Muszą być zmienieni na jego podobieństwo przez moc Chrystusa i objawiać boskie cuda. Muszą spożywać ciało i pić krew Syna Bożego, w przeciwnym razie nie będzie w nich życia. Duch i praca Chrystusa muszą stać się duchem i pracą Jego uczniów. S5 575.2

Nie wystarcza nauczać prawdy, musi być ona wpleciona w życie. Chrystus musi przebywać w nas a my w Nim aby wykonywać dzieło Boże. Każdy musi posiadać indywidualne doświadczenie i wkładać osobiste wysiłki w dotarciu do dusz. Bóg wymaga od każdego aby wykorzystywał wszelkie swoje zdolności i wkładał je w dzieło i przez nieustanny wysiłek kształcił się aby wykonywać tę pracę solidnie. Spodziewa się po każdym że wniesie łaskę Chrystusa do swojego serca aby mógł być jasnym i świecącym światłem dla świata. Jeżeli robotnicy Boży będą ćwiczyli dokładnie wszelkie swoje moce, wtedy będą mogli pracować ze zrozumieniem w całej mądrości a Bóg z pewnością odpowie na ich wysiłki w podnoszeniu, udoskonaleniu i zbawieniu ich bliźnich. Wszyscy pracownicy muszą używać taktu i poddawać swoje umiejętności kontrolującemu wpływowi Ducha Bożego. Muszą studiować Jego słowo i słuchać głosu Bożego zwracającego się do nich żywymi przemówieniami, naganami, pouczeniami czy też zachętami, a Jego Duch umocni ich aby mogli jako pracownicy Boży czynić postępy w doświadczeniu religijnym. W ten sposób będą prowadzeni krok za krokiem na coraz większe wysokości a ich radość będzie pełna. S5 576.1

Będąc zajętymi w pracy jaką Bóg dał im do wykonania nie będą znajdować czasu ani też nie będą mieli skłonności do wysławiania siebie ani szemrania czy skarżenia się bowiem ich uczucia skoncentrowane będą na sprawach wyższych, nie na ziemskich. Serce, dusza i ciało zaciągnięte będą w dziele Mistrza. Nie będą pracowali samolubnie lecz zaprą samych siebie dla Chrystusa. Będą nieśli Jego krzyż bowiem są Jego prawdziwymi uczniami. Będą się żywili dzień za dniem cennymi prawdami Słowa Bożego i w ten sposób umocnieni zostaną do obowiązków i przygotowani do próby. W ten sposób staną się silnymi, dobrze rozwiniętymi mężczyznami i kobietami w Chrystusie. Wtedy będą prawdziwymi synami i córkami Króla niebieskiego. Wielkość prawdy, którą miłują i rozważają, wykształci ich umysły, umocni rozsądek i uszlachetni charakter. Nie będą nowicjuszami w wielkim dziele zbawienia dusz bowiem pracują mądrością daną im od Boga. Nie pozostaną także karłami w życiu religijnym lecz będą wzrastać w Chrystusie, w ich Głowie żywej, do pełnego wieku mężczyzn i kobiet w Chrystusie Jezusie. Konflikty z wrogami prawdy wzmocnią wtedy tylko ich nadzieje a oni osiągną cenne zwycięstwa ponieważ wzywają na pomoc potężnego Pomocnika, który nigdy nie zawodzi pokornego poszukiwacza. Jeżeli ich wysiłki zostaną uwieńczone sukcesem, cała chwała zostanie oddana Bogu. Niebo bardzo się do nich zbliży w sympatii i współpracy. Będą rzeczywiście widowiskiem dla świata, dla aniołów i dla ludzi. Ich charaktery niosą znaki czystości serca i życia, siły celu, stanowczości i użyteczności w dziele Bożym. Są Bożymi szlachcicami. S5 577.1

W życiu religijnym każdej duszy, która w końcu odnosi zwycięstwo, znajdą się sceny straszliwych kłopotów i prób lecz znajomość Pisma umożliwi jej przypomnienie sobie zachęcających obietnic Bożych, które pocieszą jej serce i umocnią wiarę w mocy Wszechmocnego. Czyta ona: “Przetoż nie odrzucajcie ufności waszej, która ma wielką zapłatę. Aby doświadczenie wiary waszej daleko droższe niż złoto, które ginie, którego jednak przez ogień doświadczają, znalezione było wam ku chwale, i ku czci i ku sławie w objawienie Jezusa Chrystusa, którego nie widziawszy miłujecie, którego teraz nie widząc, wszakże weń wierząc, weselicie się radością niewymowną i chwalebną”. 1 Piotra 1,7.8. Próba wiary jest zawsze znacznie cenniejsza od złota. Wszyscy powinni się nauczyć że jest to część dyscypliny w szkole Chrystusa, dyscypliny, która jest zasadnicza dla oczyszczania i uszlachetniania ich z plew ziemskości. Muszą znieść z hartem urąganie i ataki nieprzyjaciół i przezwyciężyć wszelkie przeszkody jakie szatan może zgromadzić na ich drodze wznoszącej się w górę. Będzie próbował doprowadzić ich do zaniedbania modlitwy i zniechęcenia do studiowania Pisma Świętego, a będzie rzucał ten wstrętny cień na ich drogę aby ukryć Chrystusa i niebiański urok przed ich wzrokiem. S5 578.1

Nikt nie powinien iść dłużej skurczony i drżący pod nieustannymi wątpliwościami zasiewając swoją ścieżkę narzekaniem lecz wszyscy powinni patrzyć w górę na Boga i widzieć Jego dobroć i radować się Jego miłością. Zbierzcie wszystkie swoje siły aby spojrzeć w górę, nie w dół ku swoim trudnościom, wtedy nigdy nie zasłabniecie w drodze. Wkrótce ujrzycie Jezusa na obłokach wyciągającego ręce na pomoc i wszystko co będziecie musieli robić, to podać Mu swoją dłoń w prostej wierze a On pokieruje wami. Gdy staniecie się ufni przez wiarę w Jezusa, staniecie się pełni nadziei. Światłość świecąca z krzyża Kalwarii odsłoni przed wami Bożą ocenę duszy i doceniając tę ocenę, będziecie szukali sposobów by odbijać światłość dla świata. Sławne imię wśród ludzi jest jak litery napisane na piasku lecz charakter bez skazy przetrwa całą wieczność. Bóg daje wam zrozumienie i zdrowy rozsądek, przy pomocy którego możecie pojąć Jego obietnice. Jezus jest także gotowy do pomocy wam w ukształtowaniu silnego sympatycznego charakteru. Ci, którzy mają taki charakter, nigdy nie muszą się zniechęcać ponieważ nie odnoszą sukcesów w sprawach światowych. Są “światłością świata. Szatan nie może zniszczyć czy uniemożliwić światłości, która od nich promieniuje”. S5 578.2

Bóg ma dla każdego do wykonania pracę. Nie jest Jego planem aby dusze były podtrzymywane w walce życia przez ludzkie współczucie i pochwały ale On pragnie by wyszli poza obóz znosząc nagany, walcząc i staczając bitwy wiary i stojąc w Jego sile we wszelkich trudnościach. Hebrajczyków 13,13. Bóg otworzył przed nami wszelkie skarby niebios przez cenny dar swojego Syna, który jest w stanie podnieść, uszlachetnić i dostosować nas przez doskonałość swojego charakteru do użyteczności w tym życiu i do świętego nieba. Przyszedł na nasz świat i żył tak jak wymaga aby żyli Jego uczniowie. Jego życie było życiem samozaparcia i nieustannej samoofiary. Jeżeli zachęcamy samolubstwo i wygodę oraz zaspokajanie skłonności a nie wkładamy najusilniejszych wysiłków we współpracę z Bogiem w duchowej pracy upiększania, uszlachetniania i oczyszczania nas, abyśmy się stali synami i córkami Bożymi, wtedy nie wypełniamy Jego wymagań, będziemy mieli w tym życiu nieustanne straty a w końcu stracimy przyszłe nieśmiertelne życie. Bóg chce abyśmy pracowali, nie z ujmą dla siebie, czy zniechęceniem lecz z najsilniejszą wiarą i nadzieją, z radością, przedstawiając Chrystusa światu. Religia Jezusa jest radością, pokojem i szczęściem. Kiedy badamy Pismo i widzimy nieskończoną łaskawość Ojca w daniu Jezusa światu, aby wszyscy, którzy Weń wierzą mieli żywot wieczny, każda moc naszej istoty powinna zostać pobudzona do aktywnej pracy aby uwielbiać, czcić i chwalić Go za Jego niewypowiedzianą miłość do ludzi. S5 579.1

*****