Świadectwa dla zboru V

Rozdział 63 — Rozumna służba wasza

“Proszę was tedy, bracia! przez litości Boże, abyście stawiali ciała wasze ofiarą żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest rozumną służbę waszą”. Rzymian 12,1. S5 541.3

W czasach starożytnego Izraela kapłani krytycznie badali każdą rzecz przyniesioną na ofiarę. Jeżeli tylko wykryto jakąkolwiek wadę, odrzucano zwierzę, bowiem Pan rozkazał że ofiara powinna być “bez skazy”. My mamy stawiać nasze ciała jako żywą ofiarę dla Boga i czyż nie powinniśmy szukać wszelkich sposobów aby uczynić ofiarę możliwie jak najdoskonalszą? Bóg dał nam wszelkie pouczenia konieczne dla naszego fizycznego, umysłowego i moralnego dobra, i obowiązkiem każdego z nas jest doprowadzenie naszych nawyków życiowych do jedności z boskimi wymaganiami w każdym szczególe. Czy Pan będzie zadowolony z czegokolwiek mniejszego aniżeli z tego co najlepsze możemy Mu ofiarować? “Będziesz miłował Pana, Boga twego, z całego serca twego”. Mateusza 22,37; Marka 12,30; Łukasza 10,27. Jeżeli kochasz Go z całego serca, będziesz pragnąć oddać Mu najlepsze usługi ze swojego życia i będziesz poszukiwał wszelkich możliwości aby doprowadzić całą siłę swojej istoty do harmonii z zakonem, która będzie wspomagać twoje zdolności do wykonywania Jego woli. S5 541.4

Każda zdolność naszej istoty została nam dana, abyśmy mogli oddawać właściwą służbę naszemu Stworzycielowi. Kiedy poprzez grzech zepsuliśmy dary Boże i zaprzedaliśmy nasze zdolności księciu ciemności, Chrystus zapłacił za nas okup, a była to jego cenna krew. “Za wszystkich umarł aby ci, którzy żyją, już więcej sobie nie żyli ale temu, który za nich umarł”. 2 Koryntian 5,15. Nie wolno wam naśladować zwyczajów świata. “A nie przypodobywajcie się światu temu ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu waszego”. Rzymian 12,2. S5 542.1

*****