Świadectwa dla zboru I

61/122

Rozdział 60 — Uświęcenie

Lud Boży będzie sprawdzony i wypróbowany. Wśród wyznawców sabatu musi istnieć dokładna współpraca. Jak starożytny Izrael, jakże często zapominamy o Bogu i Jego cudownych dziełach, buntujemy się przeciwko niemu. Niektórzy patrzą na świat i pragną naśladować jego modę i brać udział w jego przyjemnościach, właśnie tak, jak dzieci Izraela tęskniły i spoglądały na Egipt i pożądały dobrych rzeczy, którymi się tam cieszyły, a które Bóg właśnie uważał za stosowne zabrać im aby ich wypróbować, a przez to sprawdzić ich wierność sobie, chociaż zobaczyć, czy Jego lud ceni sobie swoją wolność i służbę, którą w tak cudowny sposób im dał bardziej niż przyjemności, którymi cieszyli się w Egipcie, będąc w służbie tyrańskiego i zdradliwego narodu. S1 287.2

Wszyscy prawdziwi naśladowcy Jezusa będą mieli jakieś ofiary do uczynienia. Bóg wypróbuje i sprawdzi prawdziwość ich wiary. Ukazano mi że prawdziwi uczniowie Jezusa odrzucą zabawy w gajach, festyny, którzy darów swych nie dają na lichwę, przedstawienia i inne zgromadzenia służące dla przyjemności i rozrywki, a nie znajdą tam Jezusa ani niczego, co skieruje ich umysł do nieba i umocni ich wzrastanie w łasce. Posłuszeństwo Słowu Bożemu prowadzi nas do odejścia od tych wszystkich uciech i próżnych rzeczy i do oddzielenia się od świata. Wszyscy ci, którzy nie są oddanymi miłośnikami cierpień Jezusa i duchowymi wielbicielami ukrzyżowanego Jezusa, szukają rzeczy należących do tego świata i uważają je za warte tego aby je uwielbić i cieszyć się nimi. S1 288.1

Między nami znajdują się plewy i dlatego jesteśmy tak słabi. Niektórzy nieustannie skłaniają się ku światu. Ich poglądy i myśli znacznie lepiej harmonizują z duchem świata, niż z duchem pełnym samozaparcia naśladowców Chrystusa. Dla takich jest oczywiście całkiem naturalną sprawą, dawać pierwszeństwo tym, którzy mają takiego samego ducha, i tacy mają o wiele większy wpływ między ludem Bożym. Towarzyszą im i liczą się z nimi i mają okrzyczane imię, są tekstami Biblii i natchnieniem dla niewierzących i także dla słabych i nieuświęconych w zborze. Ci ludzie o dwoistym rozumie zawsze będą mieli zastrzeżenia do jasnego, ostrego świadectwa, które gani indywidualne zło. W tym czasie oczyszczających dni osoby te albo całkowicie się nawrócą i uświęcą przez posłuszeństwo prawdzie, albo będą zostawieni temu światu, tam gdzie należą, aby otrzymali swoją zapłatę z nim. S1 288.2

“Po owocach ich poznacie je.” Wszyscy uczniowie Chrystusa wydają owoc Jego chwały. Ich życie udowadnia że zostało dokonane w nich dzieło Boże przez Ducha Bożego a ich owoc rodzi się ku świętości. Ich życie jest uszlachetnione i czyste. Ci, którzy nie wydają żadnego owocu, nie mają doświadczenia w sprawach Bożych. Nie są w winnym krzewie. Przeczytajcie Jana 15,4.5: “Trwajcie we mnie a ja w was. Jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie, jeśli nie będzie trwała w winnej macicy, także ani wy, jeśli we mnie mieszkać nie będziecie. Jam jest winna macica a wyście latorośle, kto mieszka we mnie a ja w nim, ten przynosi wiele owocu; bo beze mnie nic uczynić nie możecie.” S1 289.1

Jeżeli chcemy być duchownymi czcicielami Jezusa, musimy poświęcić wszystkie bożki i całkowicie przestrzegać pierwszych czterech przykazań. Mateusza 22,37.38. “A Jezus mu rzekł: Będziesz miłował Pana Boga twego ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej. To jest pierwsze przykazanie”. Pierwsze cztery przykazania nie pozwalają na żadne oddzielenie się od Boga. Nic też nie może dzielić ani podzielać naszego całkowitego uwielbienia dla Boga. Cokolwiek by rozbijało tą miłość i odejmowało w sercu człowieka największą miłość do Boga, przyjmuje formę bóstwa. Nasze śmiertelne serca chcą trzymać się naszych bożków i szukają, w jaki sposób czynić to ciągle ale nie możemy iść dalej naprzód dopóki ich nie odłożymy, ponieważ oddzielają nas od Boga. Wielka głowa zboru wybrała swój lud spośród tego świata i wymaga od niego aby był oddzielony od świata. On pragnie aby duch Jego przykazań przyciągnął ich do niego i oddzielił ich od rzeczy tego świata. Pokochanie Boga i przestrzeganie Jego przykazań jest dalekie od umiłowania przyjemności hulaszczego życia i przyjaźni świata. Nie ma zgody pomiędzy Chrystusem a beliałem. Lud Boży może bezpiecznie zaufać tylko Jemu i bez strachu przeć naprzód drogą posłuszeństwa. S1 289.2