Biblijny komentarz

Dodatek D — Trójca — Duch Święty Bogiem i osobą

Teoria głosząca, że Bóg jest substancją [siłą, treścią] przenikającą całą naturę — to jedno z najpotężniejszych kłamstw szatana. Przedstawia ona fałszywe pojęcie o Bogu i znieważa Jego wielkość i majestat. Panteistyczne teorie o Bogu nie znajdują oparcia w Słowie Boży... — Świadectwa dla zboru VIII, 291; Ewangelizacja 381. BK 546.1

Otrzymałam polecenie, aby powiedzieć, że zapatrywania tych, którzy poszukują nowych, naukowych idei, nie są godne zaufania. Oto, jakie głosi się wyobrażenia: “Ojciec jest niewidzialnym światłem, Syn jest światłem wcielonym, Duch jest światłem rozlanym”; “Ojciec jest podobny do dżdżu — niewidzialnej pary, Syn jest podobny do rosy, zebranej w wspaniałej formie, a Duch jest podobny do spadającej rosy na miejsce życia”. I jeszcze inne wyobrażenie: “Ojciec podobny jest do niewidzialnej pary, Syn jest podobny do przeciążonej chmury, a Duch jest jak padający deszcz, który spadł i działa z odświeżającą mocą.” BK 546.2

Wszystkie te spirytystyczne wyobrażenia są po prostu nicością. Są nieudolne i nieprawdziwe. Osłabiają i zaniżają Majestat, z którym żadne ziemskie podobieństwa nie mogą być porównywane. Boga nie można porównywać z rzeczami, które stworzyły Jego ręce. Są to tylko rzeczy ziemskie — rzeczy znajdujące się pod przekleństwem Bożym, wskutek grzechów popełnianych przez człowieka. Nie można opisywać Ojca za pomocą ziemskich rzeczy. Ojciec jest we wszystkim zupełnym Bogiem (Boskością) [the Godheat^*] we własnej osobie i jest niewidzialny dla wzroku śmiertelników. BK 546.3

Syn jest we wszystkim całkowitym (zupełnym) Bogiem (Bóstwem) [the Godhead^*] objawionym. Słowo Boże stwierdza, że On jest wyobrażeniem Jego [Ojca] osoby. “Bóg tak umiłował świat, że Syna Swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy nie zginął, ale miał żywot wieczny.” Tutaj została pokazana osobowość Ojca. BK 546.4

Pocieszycielem, którego Chrystus obiecał posłać po Swym wstąpieniu do nieba, jest Duch, który jest we wszystkim całkowitym (zupełnym) Bogiem (Bóstwem) [the Godhead^*], manifestującym moc łaski Bożej wszystkim tym, którzy przyjmują Chrystusa i wierzą w Niego, jako w swego osobistego Zbawiciela. Są trzy żywe Osoby niebiańskiego trio; w imieniu tych trzech wielkich Potęg — Ojca, Syna i Ducha Świętego — ci, którzy przyjmują Chrystusa w żywej wierze, dostępują chrztu, a Moce te będą współdziałać z okazującymi im posłuszeństwo poddanymi nieba w ich wysiłkach zmierzających do nowego życia w Chrystusie... — Special Testimonies, Series B VII, 62 (1905); Ewangelizacja 390. BK 546.5

Odwieczne, niebiańskie Dostojeństwa — Bóg, Chrystus i Duch Święty — uzbroją [uczniów] w większą niż śmiertelną energię... aby wraz z Nimi pracować i przekonywać świat grzechu. — Manuscript 145, 1901; Ewangelizacja 391. BK 546.6

Trzeba, abyśmy uświadomili sobie, że Duch Święty, będący tak samo Osobą jak Bóg jest Osobą, przebywa na tej ziemi. — Manuscript 66, 1899; Ewangelizacja 392. BK 546.7

Duch Święty jest Osobą, ponieważ poświadcza naszemu duchowi, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Gdy to świadectwo jest przekazywane, ono dostarcza z sobą swe własne dowody. Od tego czasu wierzymy i uzyskujemy pewność tego, że jesteśmy dziećmi Bożymi... BK 547.1

Duch Święty posiada Osobowość, gdyż w przeciwnym razie nie mógłby poświadczać naszemu duchowi, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Musi być również Osobą, gdyż w przeciwnym razie nie mógłby badać się tajemnic, które kryją się w umyśle Boga. “Który z ludzi wie, co jest w człowieku, jeśli nie duch człowieka, który w nim jest? Podobnie nie zna nikt tego, co w Bogu jest, jeno Duch Boży”. 1 Koryntian 2,11 (SK). — Manuscript 20, 1906; Ewangelizacja 392. BK 547.2

Działalność księcia sił zła może być jedynie zahamowana przez moc Boga, trzeciej Osoby Bóstwa — Ducha Świętego. — Special Testimonies, Series A X, 37 (1897). BK 547.3

Mamy współpracować z trzema Najwyższymi Mocami nieba: z Ojcem, Synem i Duchem Świętym. Moce te będą działać przez nas, czyniąc z nas współpracowników Boga. — Special Testimonies, Series B VII, 51 (1905). BK 547.4

Boskość została dogłębnie poruszona współczuciem dla ludzkości i Ojciec, Syn i Duch Święty oddali się osobiście w celu zrealizowania planu zbawienia. — Counsel on Health 222; Australasian Union Conference Record, 1 kwietnia 1901. BK 547.5

Zło nagromadzone przez całe stulecia, może zstać powstrzymane i odparte tylko przez potężną moc Ducha Świętego — trzeciej Osoby Bóstwa, która przyjdzie nie ze zmienną, ale w pełni Boską mocą. — Świadectwa dla kaznodziejów i pracowników ewangelii 372; Cooranbong, Australia, 6 lutego 1896. BK 547.6

... Duch, który jest Bogiem, zna myśli Boga. — The Signs of the Times, 3 października 1892. BK 547.7

Trzy Potęgi boskie zobowiązały się Swoje siły, aby przeprowadzić plan, który wymyślił Bóg przez danie światu niewymownego daru Swojego Syna. — The Review and Herald, 18 lipca 1907. BK 547.8

Opisując uczniom sposób oddziaływania Ducha Świętego, Jezus pragnął natchnąć ich radością i nadzieją, które ożywiały Jego własne serce. Cieszył się również z tego, że obdarzył Swój zbór tak wielką pomocą. Zesłanie Ducha Świętego było największym ze wszystkich darów, jakie mógł uzyskać od Ojca dla pocieszenia Swego narodu. Jego [Ducha] obecność wśród ludzi stała się czynnikiem ich odrodzenia, bowiem utrwalała skutki ofiary złożonej przez Chrystusa. Dotąd w ciągu całych stuleci władza siły zła umacniała się w świecie, a posłuszeństwo ludzi w stosunku do mocy szatańskich stało się przerażające. Grzechowi można się będzie przeciwstawić i odnieść na nim zwycięstwo jedynie za pośrednictwem trzeciej Osoby Boskości, która przybyła na ziemię z niezmierzonymi zasobami energii i w pełni opiera się na mocy Bożej. Duch Święty wprowadza bowiem w życie to wszystko, czego na ziemi dokonał Odkupiciel. Za sprawą Ducha Świętego nasze serca doznają oczyszczenia. Przez Ducha wierzący staje się uczestnikiem boskiej natury. Chrystus zesłał Swego Ducha, jako Boską moc pokonującą wszelkie dziedziczne i pielęgnowane skłonności do zła oraz wytłaczającą Swój charakter kościołowi. — Życie Jezusa 483, [poprawione wg oryginału]. BK 547.9

Jezus odchodząc z tej ziemi zadecydował, że ci, którzy wierzą i będą wierzyć w Niego, zostaną obdarowani pewnym darem. Jaki dar byłby na tyle wielki i obfity, aby mógł godnie uświetnić i upiększyć Jego objęcie pośredniczego tronu? Musiał on odpowiadać Jego wielkości i królewskiej godności. Dlatego postanowił dać Swojego Przedstawiciela — Trzecią Osobę Bóstwa. — The Southern Watchman, 28 listopada 1905; My Life Today 36. BK 547.10

Dzieło to zostanie przedstawione każdej duszy, która przez chrzest wyznała swoją wiarę w Jezusa Chrystusa i przyjęła uroczyste ślubowanie wobec trzech Osób — Ojca, Syna i Ducha Świętego. — Manuscript 57, 1900; Biblijny komentarz 346. BK 547.11

Ojciec, Syn i Duch Święty, owe trzy Dostojeństwa nieba, oświadczyły, że będą wzmacniać ludzi do przezwyciężenia mocy ciemności. — Manuscript 92, 1901; Biblijny komentarz 266. BK 547.12

Ci, którzy przez chrzest ślubowali swoją wiarę Chrystusowi, jak też ślubowali uśmiercić to stare życie grzechu, zawarli przymierze z Bogiem. Te trzy boskie potęgi — Ojciec, Syn i Duch Święty — zobowiązały się być siłą i skuteczną pomocą w ich nowym życiu w Chrystusie. — Australasian Union Conference Record, 7 października 1907. BK 548.1

Duch Święty jest przedstawicielem Chrystusa, lecz jest pozbawiony ludzkiej postaci, dzięki czemu zachowuje Swoją niezależność. Chrystus obarczony człowieczeństwem, nie zawsze mógł objawić się w miejscach, które powinien był odwiedzić. Dlatego w interesie uczniów leżał powrót Jezusa do Ojca i zesłania na ziemię Ducha Świętego, jako Jego sukcesora... Za pośrednictwem Ducha Świętego, Zbawiciel stanie się jednakowo osiągalny dla wszystkich. — Życie Jezusa 481. BK 548.2

[Dodatek D został dodany przez tłumaczy i wydawców wydania polskiego.] BK 548.3