Świadectwa dla kaznodziejów i pracowników ewangelii

Bezpośrednia zależność od Boga

19 luty 1895

Nie jest wolą Bożą, by jakikolwiek człowiek czy grupa ludzi rościła sobie prawo do tego, by być sumieniem swoich braci, albo w protekcjonalny sposób traktować wyznaczonych przez Pana pracowników, gdy to zagraża Jego dziedzictwu jak również im samym i spowalnia dzieło Boże. Bóg nie ogranicza się do jednego człowieka, ani do grupy ludzi, przez których zamierza wykonać Swoje dzieło, ale o wszystkich mówi: “współpracownikami Bożymi... jesteście”. 1 Koryntian 3,9. Oznacza to, że każda wierząca dusza ma do odegrania pewną rolę w Jego świętym dziele i każdy poszczególny wierzący w Jezusa Chrystusa ma objawić światu symbol Chrystusowej wystarczalności, przedstawić Jego kościołowi wyższe prawa przyszłego nieśmiertelnego świata i zgodnie z pełnomocnictwami Nieba, które nie mają sobie równych, powinien wykazywać się głęboką wiedzą, niezależną od ludzkich wymysłów. SdK 194.2

Trzeba wierzyć i służyć Panu — wielkiemu “Jestem” i ufać Mu bezgranicznie. Niech się nikt nie waży ustanawiać praw [np. “Prawa Zborowego” dopisek wydawcy], które zajęłyby miejsce prawa Bożego. Nigdy nie uczcie ludzi polegania na ludziach, pokładania w ludziach ufności, bo ludzka mądrość nie wystarcza do decydowania o ich prawie do angażowania się w dzieło Pańskie. Gdy Bóg zleca zadanie jednostkom, ludziom nie wolno podważać Jego decyzji. Człowiek nie może się wtrącać i przeszkadzać Bogu w realizacji Jego planów, a jednak stale się tak dzieje. SdK 195.1

Jeśli kościół na ziemi ma przypominać świątynię, to musi być budowany zgodnie ze wzorem ukazanym w niebie, a nie według ludzkiego geniuszu. Pomysłowość ludzka często krzyżuje Boże plany. Złota laska miernicza nie została powierzona rękom jakiegokolwiek śmiertelnego człowieka ani też grupy ludzi, bez względu na ich stanowisko czy powołanie, ale znajduje się w ręku niebiańskiego Architekta. Jeśli ludzie nie będą się mieszać w Boże plany i pozwolą Mu działać na umysły i charaktery, by zostały ukształtowane zgodnie z Jego postanowieniem, dzieło zostanie wykonane i przetrwa najcięższe próby. SdK 195.2