W atmosferze niebios

Czas na badanie serc — 4 sierpień

“Poddawajcie samych siebie próbie, czy trwacie w wierze, doświadczajcie siebie”. 2 Koryntian 13,5. AN 223.1

Człowieczeństwo ocenia się na podstawie tego, jaki użytek człowiek robi z sił danych mu przez Boga. Człowiek zasługuje na to, by nazywać się człowiekiem jedynie wtedy, gdy używa swoich talentów dla dobra bliźnich. Służąc innym jesteśmy najbliżej sprzymierzeni z Bogiem. Ten, kto jest wierny swemu człowieczeństwu, będzie nie tylko służył dobru bliźnich w doczesnym życiu, ale także będzie starał się im pomóc osiągnąć życie wieczne. (...) AN 223.2

Człowiek ma miłować Boga ponad wszystko, ze wszystkich sił, całym umysłem, całą duszą, a bliźniego jak samego siebie. Nie będzie to możliwe, jeśli nie wyrzeknie się swojego egoizmu. Wyrzeczenie się siebie wymaga opanowania wtedy, gdy namiętności domagają się władzy, odparcia pokusy i kontrolowania wypowiadanych słów, cierpliwości wobec dzieci sprawiających trudności wychowawcze, wierności obowiązkom, ponoszenia odpowiedzialności, unikania poklasku i wiernej służby dla Mistrza. Wyrzeczenie się siebie oznacza czynienie dobra także wtedy, gdy naturalne skłonności domagają się zaspokojenia egoistycznych pragnień. Oznacza cierpliwą i ochotną pracę dla dobra bliźnich bez oglądania się na wynagrodzenie i uznanie. (...) AN 223.3

Chrześcijanie, zbadajcie, czy Słowo Boże jest rzeczywiście regułą waszego życia. Czy przebywacie w obecności Chrystusa przez cały czas, czy tylko w czasie modlitwy? Czy wasza pobożność strzeże waszych ust? Czy wasze serca zwracają się ze współczuciem ku ludziom potrzebującym pomocy? Czy dążycie gorliwie ku głębszemu zrozumieniu woli Bożej, aby wasze światło świeciło bliźnim? Czy wasza mowa jest zaprawiona życzliwością? Czy wasze postępowanie jest przykładem chrześcijańskiej szlachetności? (...) AN 223.4

Pamiętaj, że potrzebujesz stałej czujności i modlitwy. Póki patrzysz na Chrystusa, jesteś bezpieczny, ale gdy tylko zaczynasz ufać samemu sobie, wówczas zagraża ci wielkie niebezpieczeństwo. Ten, kto żyje w zgodzie z Bogiem, będzie nieustannie polegał na Jego pomocy. — The Review and Herald, 11 lipiec 1907. AN 223.5