Posłannictwo chrześcijan

Boskie zlecenie

Mamy wykonywać tę samą pracę, którą wykonywali uczniowie. Każdy chrześcijanin ma być misjonarzem. Z sympatią i współczuciem mamy służyć tym, którzy potrzebują pomocy. Mamy gorliwie i bez samolubstwa szukać sposobności ulżenia w nieszczęściach cierpiącej ludzkości. — The Ministry of Healing 104; Śladami Wielkiego Lekarza 62; 56 (wyd. IV). PCh 23.1

Zanim Chrystus wstąpił do nieba udzielił im pełnomocnictwa. Powiedział, że mają być wykonawcami Jego woli, w której przekazał światu skarby wiecznego życia. — The Acts of the Apostles 27; Działalność apostołów 18; 18 (wyd. III). PCh 23.2

W zleceniu danym pierwszym uczniom mają swój udział wierzący wszystkich wieków. Każdemu, kto przyjął Ewangelię, zwierzono Świętą Prawdę, którą winien przekazać temu światu. Wierni Boży ludzie zawsze byli aktywnymi misjonarzami, gotowymi poświęcić wszystkie swoje środki dla uczczenia Jego imienia poprzez mądre wykorzystanie swoich talentów w Jego służbie. — The Acts of the Apostles 109; Działalność apostołów 61 (wyd. III). PCh 23.3

Zlecenie głoszenia Ewangelii jest wielkim dokumentem misyjnym Królestwa Chrystusowego. Uczniowie mieli gorliwie pracować dla dobra dusz, przekazując im zaproszenie miłosierdzia Bożego. Nie mieli czekać, aż ludzie przyjdą do nich; mając poselstwo, mieli wyjść z nim do ludzi. — The Acts of the Apostles 28; Działalność apostołów 18; 18 (wyd. III). PCh 23.4

Bożym posłańcom zwierzono podjęcie tej pracy, jaką wykonał Chrystus, żyjąc na tej ziemi. Mają oddać się każdemu rodzajowi służby, którą On wykonywał z gorliwością i szczerością; mają opowiadać ludziom o niezbadanych bogactwach i wiecznych skarbach nieba. — Testimonies for the Church IX, 130 [Świadectwa dla zboru IX, 130]. PCh 23.5

Zlecenie dane uczniom jest dane również nam. I dzisiaj, podobnie jak wtedy, ukrzyżowany i zmartwychwstały Zbawiciel ma być wywyższony przed tymi, którzy bez Boga i bez nadziei żyją na tym świecie. Pan powołuje kaznodziejów, nauczycieli i ewangelistów. Jego słudzy od drzwi do drzwi mają głosić poselstwo zbawienia. Obfite przebaczenie w Chrystusie musi być zaniesione każdemu narodowi, pokoleniu, językowi i ludowi. Poselstwo to nie może być głoszone anemicznie i bezdusznie, należy je głosić jasno, zdecydowanie i z przekonaniem. Setki ludzi oczekują na ostrzeżenie, chcąc zachować swoje życie. Świat musi zobaczyć w chrześcijanach moc chrześcijaństwa. Poselstwo miłosierdzia jest potrzebne nie tylko w kilku miejscach, lecz na całym obliczu ziemi. — Gospel Workers 29 [Słudzy ewangelii 21]. PCh 23.6

Jezus, wstępując do nieba, powierzył swoje dzieło na ziemi tym, którzy przyjęli światło Ewangelii. Mieli doprowadzić tę pracę aż do końca. Nie przewidział żadnych innych narzędzi w głoszeniu Jego Prawdy. “Idąc na cały świat głoście ewangelię wszystkiemu stworzeniu”. PCh 23.7

“A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni, aż do skończenia świata”. To uroczyste zlecenie dotyczy i nas w obecnym czasie. (Bóg kładzie na swoim Zborze odpowiedzialność za przyjęcie lub odrzucenie tego polecenia). — Historical Sketches of the Foreign Missions of the Seventh-day Adventists 288. PCh 24.1

Spoczywa na nas święta odpowiedzialność. Dano nam zlecenie: “Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni aż do skończenia świata”. Mateusza 28,19.20 (NP). Zostaliśmy przeznaczeni do głoszenia Ewangelii zbawienia. Naszą mocą ma być niebieska doskonałość. — Testimonies for the Church IX, 20.21 [Świadectwa dla zboru IX, 20]. PCh 24.2