Medyczna praca misyjna

Jak strumienie z czystego źródła

Dyrektorzy i Pomocnicy, [...] mówię do was jak do chrześcijan, jak do ludzi, których dusze są złączone z Chrystusem tak jak latorośl jest złączona z żywym krzewem winnym. Porównaj Jana 15,5. Jeśli nie odnowiliście się w duchu umysłu waszego (porównaj Efezjan 4,23), dla waszego własnego dobra bez chwili zwłoki ukryjcie życie swoje wraz z Chrystusem w Bogu. Porównaj Kolosan 3,3. To jest nadrzędne zadanie waszego życia. Kiedy Chrystus zamieszka w waszym sercu, nie będziecie lekkoduchami, nie będziecie zabawiali się kpinami i nie będziecie cechowali się brakiem skromności. Na każdym miejscu będziecie okazywali powściągliwość, wiarygodność i solidność, a wasze słowa będą czyste jak strumienie z czystego źródła stanowiące orzeźwienie dla wszystkich, z którymi się stykacie. MPM 143.1

Jeśli dalej będziecie chcieli prowadzić puste rozmowy i zachowywać się w sposób niepoważny, udajcie się gdzie indziej, gdzie wasz wpływ i przykład nie będzie miał tak szerokiego oddziaływania zatruwającego inne dusze. To czego wam wszystkim potrzeba, to takie poczucie czystości i świętości Chrystusa, które sprawi, że będziecie gardzić pozorną religią, która nikomu nie przynosi ani błogosławieństwa, ani spokoju sumienia, ani ufności wypływającej z wiary. MPM 143.2

Niech wszystkie osoby związane z instytucjami ustanowionymi przez Boga do ratowania dusz poszukują boskiej mądrości, niebiańskiej łaski, aby miały uszlachetniający wpływ na innych ludzi. Jeżeli nie będą stale czerpały siły od Jezusa, zwracając się ku Niemu, pokładając w Nim ufność i wiarą czerpiąc z Jego boskiej łaski, to łatwo padną ofiarą pokus. MPM 143.3

Jest tyle bezczelnych dziewcząt i kobiet, które mają zdolność zwracania na siebie uwagi, które szukają towarzystwa młodych mężczyzn, które są kokietkami flirtującymi z żonatymi mężczyznami i kawalerami, że jeśli wasz wzrok nie jest utkwiony w Chrystusie, wpadniecie w sieci szatana. MPM 143.4

Pielęgnujcie czystość myśli

Już czas, abyśmy jako chrześcijanie spełniali wyższe standardy. Niech Bóg uchowa nas od tego, aby jakakolwiek założona przez Niego instytucja była narzędziem usidlania dusz, miejscem, gdzie uczy się niegodziwości. Niech wszyscy uczą się pokory serca w szkole Chrystusa. Niech ich dusze w swojej bezsilności polegają na Jezusie. Żyjcie w świetle płynącym z wyroczni Bożych. Przysposabiajcie swoje umysły i serca do czystych, wzniosłych i świętych myśli. “[...] sami też bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym [...]”. 1 Piotra 1,15. Jakikolwiek wywieracie wpływ, niech zawsze jego celem będzie wysławianie Jezusa Chrystusa. Jeśli tego nie czynicie, jesteście fałszywym drogowskazem odwodzącym dusze od prawdy, życia, światłości świata. A im bardziej miła jest wasza powierzchowność, tym większą szkodę wyrządzacie drugiemu człowiekowi. [...] MPM 143.5

Osoby zwracające się do Jezusa o siłę i polegające w kwestii zbawienia na Jego sprawiedliwości nie będą miały upodobania w błahych, trywialnych rozmowach. Przez wiarę przyjmują oni Jezusa jako osobistego Zbawiciela i stają się uczestnikami boskiej natury, uniknąwszy skażenia, jakie na tym świecie pociąga za sobą pożądliwość. Porównaj 2 Piotra 1,4. MPM 144.1

Choć osoby pracujące w instytucjach zdrowotnych powinny być życzliwe i uprzejme, choć wymaga się od nich, aby do każdego człowieka odnosiły się w sposób przyjazny, to powinny unikać nawet samych pozorów zbytniej poufałości. Nie tylko same powinny cechować się najwyższą kulturą osobistą, lecz także słowem i przykładem powinny uczyć innych skromności oraz unikania rozwiązłości, żartowania, pochlebstwa i niedorzecznej mowy. MPM 144.2

Unikajcie faworyzowania kogokolwiek

Lekarze, dyrektorzy, razem z personelem pomocniczym, powinni zaniechać wszelkich zachowań trącących niestosowną poufałością. Nie powinno się wyróżniać żadnej grupy specjalnymi względami, przywilejami lub okazywaniem szczególnej troski. Niestety ludzie przejawiają takie zachowanie, a ono się Bogu nie podoba. Są osoby, które bardzo cierpią, jednak nie skarżą się, a to właśnie one zasługują na szczególną opiekę. Często przechodzi się obok tych mężczyzn i kobiet z taką obojętnością i z taką zatwardziałością serca, że charakter tych opiekunów bardziej przypomina charakter szatana niż Chrystusa. W tym samym czasie młode, bezczelne panny, które w żadnym razie nie potrzebują specjalnych względów, i na pewno na nie nie zasługują, spotykają się ze szczególnym zainteresowaniem. Wszelkie takie zaniedbania zapisywane są w księgach nieba, a każda taka sytuacja rozwija charakter. MPM 144.3

Niech wszystkie osoby związane z tą instytucją jako pomocnicy pamiętają słowa Natchnienia: “[...] mądrość, która jest z góry, jest przede wszystkim czysta, następnie miłująca pokój, łagodna, ustępliwa, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, nie stronnicza, nie obłudna”. Jakuba 3,17. Kiedy z lekceważeniem przechodzicie obok tych, którzy potrzebują waszego współczucia i czynów pełnych życzliwości, a zwracacie się do ludzi pewnych siebie i ich obdarzacie specjalnymi względami, to pamiętajcie, że w osobie tych cierpiących ludzi znieważacie Jezusa. Chrystus mówi: “[...] łaknąłem, a nie daliście mi jeść, pragnąłem, a nie daliście mi pić. Byłem [...] nagim, a nie przyodzialiście mnie, chorym i w więzieniu i nie odwiedziliście mnie”. Mateusza 25,42.43. A na pytanie zdziwionych ludzi: “Kiedy widzieliśmy cię takim?” przychodzi następująca odpowiedź: “[...] czegokolwiek nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych (którzy cierpieli i potrzebowali waszego współczucia), i mnie nie uczyniliście”. Mateusza 25,45. “Nie potrzebują zdrowi lekarza, lecz ci, co się źle mają”. Mateusza 9,12. Waszych specjalnych względów nie potrzebują ci, którzy są bogaci, ale ci, którzy są biedni. Pośród nas są uciśnieni i poranieni, chromi z trzody, i to właśnie oni poddają próbie charakter tych, którzy twierdzą, iż są dziećmi Bożymi. MPM 144.4

Wiodąc innych na zatracenie

Aniołowie Boży przyglądają się rozwojowi charakteru człowieka. Kładą na wadze jego moralną wartość. Jeśli poświęcacie uwagę tym, którzy jej nie potrzebują, to wyrządzacie im krzywdę, a sami spotkacie się raczej z potępieniem niż z nagrodą. Pamiętajcie, że jeśli w swoim postępowaniu zniżacie się do poziomu ludzi niepoważnych, zachęcacie pacjentów do kroczenia drogą, która wiedzie na zatracenie. Nierozsądne zainteresowanie, jakie im okazujecie, może się okazać zgubą dla ich dusz. Swoim zachowaniem zniekształcacie ich wyobrażenie na temat tego, co składa się na życie i charakter chrześcijanina. Wprowadzacie zamęt w ich umysłach i pozostawiacie wrażenie, które może nigdy nie zostać zatarte. Krzywda wyrządzona tym ludziom, którzy potrzebowali wzmocnienia i uszlachetnienia, jest często grzechem ku śmierci. Ludzie tacy nie są w stanie skojarzyć swoich opiekunów ze świętym stanowiskiem, jakie zajmują. Uważają, że pastorzy i urzędnicy kościelni wcale nie są lepsi od nich. Skąd zatem mają czerpać przykład? MPM 145.1

Bóg wzywa wszystkich, którzy twierdzą, że są chrześcijanami, aby podnosili standardy prawości i aby oczyszczali się, tak jak On jest czysty. Porównaj 1 Jana 3,3. “[...] bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym [...]”. 1 Piotra 1,15. “A tak, jeśliście wzbudzeni z Chrystusem, tego co w górze szukajcie, [...] o tym, co w górze, myślcie, nie o tym, co na ziemi. Umarliście bowiem, a życie wasze jest ukryte wraz z Chrystusem w Bogu; gdy się Chrystus, który jest życiem naszym, okaże, wtedy się i wy okażecie razem z Nim w chwale. Umartwiajcie tedy to, co w waszych członkach jest ziemskiego: wszeteczeństwo, nieczystość, namiętność, złą pożądliwość i chciwość, która jest bałwochwalstwem, z powodu których przychodzi gniew Boży”. Kolosan 3,1-6. “Dlatego okiełzajcie umysły wasze i trzeźwymi będąc, połóżcie całkowicie nadzieję waszą w łasce, która wam jest dana w objawieniu się Jezusa Chrystusa. Jako dzieci posłuszne nie kierujcie się pożądliwościami, jakie poprzednio wami władały w czasie nieświadomości waszej”, ponieważ macie chodzić w światłości, dopóki światłość macie, “lecz za przykładem świętego, który was powołał, sami też bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym, ponieważ napisano: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty”. 1 Piotra 1,13-16. — Letter 6a, 1890. MPM 145.2