Wybrane poselstwa I
Rozdział 7 — Chrystus sprawuje władzę
[Ukazało się w Notebook Leaflets I, 9 (nr 2).]
Gadareńczycy pragnęli, żeby Chrystus odszedł. Ci z Kafarnaum przyjęli go i wśród nich dokonał wspaniałych cudów. WP1 81.1
Chrystus ma wszelką moc na niebie i na ziemi. On jest Wielkim Lekarzem, którego mamy wzywać, gdy cierpimy z powodu fizycznej lub duchowej choroby. Objawiał władzę posiadaną nad wichrami i falami oraz nad ludźmi opętanymi przez demony. Jemu zostały dane klucze śmierci i piekła. Księstwa i władze były mu poddane, nawet w jego poniżeniu... WP1 81.2
Dlaczego nie wykazujemy większej wiary w boskiego Lekarza? Tak, jak działał On dla człowieka dotkniętego paraliżem, tak będzie działał dzisiaj dla tych, którzy przychodzą do niego po uzdrowienie. Bardzo potrzebujemy większej wiary. Jestem zaniepokojona, widząc brak wiary wśród naszego ludu. Musimy wejść w samą obecność Chrystusa, wierząc, że On uzdrowi nasze fizyczne i duchowe słabości. WP1 81.3
Jesteśmy zbyt niewierni. Och, jakże pragnęłabym móc doprowadzić nasz lud do tego, by miał wiarę w Boga! Jego członkowie nie powinni uważać, że aby wykazać wiarę muszą być doprowadzeni do silnego stanu podniecenia. Wszystko co muszą zrobić, to wierzyć Słowu Bożemu, tak jak wierzą nawzajem swemu słowu. On to powiedział i wykona swoje Słowo. Spokojnie polegajcie na jego obietnicy, ponieważ On ma na myśli to wszystko, co mówi. Powiedzcie: On przemówił do mnie w swoim Słowie i spełni każdą złożoną przez siebie obietnicę. Nie bądźcie niespokojni. Bądźcie ufni. Słowo Boże jest wierne. Postępujcie tak, jakby wasz niebiański Ojciec był godny zaufania... WP1 81.4
Ludzie są wyznaczeni do tego, aby ogłaszać prawdę na nowych miejscach. Ludzie ci muszą mieć fundusze na swoje utrzymanie. I muszą mieć fundusz, do którego mogą sięgnąć, by pomóc ubogim i potrzebującym, których spotkają w swej pracy. Życzliwość okazywana wobec ubogich wzmacnia ich wysiłki w głoszeniu prawdy. Ich gotowość pomagania ludziom znajdującym się w potrzebie zyskuje im wdzięczność tych, którym pomagają i aprobatę Nieba. WP1 81.5
Ci wierni pracownicy powinni cieszyć się sympatią kościoła. Pan wysłucha modlitwy za nich. A kościół nie powinien zaniedbywać okazywania praktycznego zainteresowania ich pracą. WP1 82.1
Nikt nie żyje dla siebie samego. W dziele Bożym każdemu wyznaczono stanowisko służby. Jedność wszystkich wzmacnia dzieło każdego. Gdy wiara, miłość i jedność kościoła wzmacnia się, powiększa się krąg ich wpływu, a oni mają zawsze sięgać do najdalszych granic swego wpływu, nieustannie powiększając zwycięstwa krzyża. WP1 82.2
Powstań, zajaśnij
Bóg wzywa nas, abyśmy zerwali więzy naszej ściśle określonej, wewnętrznej służby. Poselstwo ewangelii ma być niesione w miastach i poza miastami. Mamy wzywać wszystkich, by zebrali się wokół sztandaru krzyża. Gdy to dzieło jest wykonywane, tak jak powinno być, gdy pracujemy z boską gorliwością, by przydawać nawróconych do prawdy, wtedy świat zobaczy, że poselstwu prawdy towarzyszy moc. Jedność wierzących niesie świadectwo o mocy prawdy, która może doprowadzić do doskonałej zgody ludzi o różnych usposobieniach, czyniąc ich zainteresowania jednym. WP1 82.3
Modlitwy i ofiary wierzących są połączone z gorliwymi, własnymi wysiłkami i są oni rzeczywiście widowiskiem dla świata, aniołów i ludzi. Ludzie nawracają się na nowo. Ręka, która kiedyś sięgała po wynagrodzenie z wyższą zapłatą, stała się pomocną ręką Boga. Wierzący są zjednoczeni jednym zainteresowaniem — pragnieniem tworzenia ośrodków prawdy, gdzie Bóg byłby wywyższony. Chrystus łączy ich razem w świętych więzach jedności i miłości, więzach mających nieodpartą moc. WP1 82.4
To o tę jedność Jezus modlił się tuż przed swoją męką stojąc tylko krok od krzyża. “Aby wszyscy byli jedno,” powiedział, “jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś”. Jana 17,21. WP1 82.5
Bóg wzywa tych, którzy są na wpół obudzeni, aby powstali i zaangażowali się w gorliwą pracę, modląc się do niego o siłę do służby. Potrzebni są pracownicy. Nie jest konieczne stosowanie się do zasad ścisłej precyzji. Przyjmijcie Ducha Świętego, a wasze wysiłki zostaną uwieńczone sukcesem. Obecność Chrystusa jest tym, co daje moc. Niech ustaną wszelkie różnice zdań i spory. Niech zatriumfuje miłość i jedność. Niech wszyscy poruszają się pod przewodnictwem Ducha Świętego. Jeśli lud Boży odda się jemu całkowicie, to On przywróci im tę moc, jaką stracili przez podziały. Oby Bóg pomógł nam wszystkim uświadomić sobie, że brak jedności jest słabością a jedność jest siłą. — Letter 32, 1903. WP1 82.6
Mówcie o wierze
Cokolwiek może się zdarzyć, nigdy nie bądźcie zniechęceni. Pan nas kocha i On wypełni swoje słowo. Starajcie się pobudzać w pacjentach zaufanie do Boga. Mówcie im, by byli dobrej myśli. Mówcie o nadziei aż do końca. Jeśli mają umrzeć, niech umrą chwaląc Pana. On żyje zawsze i chociaż niektórzy z jego wiernych naśladowców mogą umrzeć, ich uczynki będą szły za nimi i ich udziałem będzie radosne przebudzenie o poranku zmartwychwstania. WP1 83.1
Nie bądźmy zniechęceni. Nie mówmy o wątpliwościach, ale o wierze, ponieważ wiara przynosi nieskończoną moc. Jeśli uchwycimy się tej mocy i nie będziemy ufali naszej ludzkiej sile, to ujrzymy zbawienie Boże. — The Review and Herald, 30 grudzień 1909. WP1 83.2