Umysł, character, osobowość I

Rozdział 34 — Sumienie

Niech sumienie zajmuje wzniosłe miejsce — Bóg dał coś więcej ludziom niż zwykle zwierzęce życie. On przecież “tak umiłował świat, że dał Syna swego jednorodzonego, aby każdy kto w niego uwierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny”. Oczekuje On zatem, że ci, za których złożył tak wielką ofiarę, docenią tę Jego miłość, naśladując przykład Jezusa Chrystusa, jaki On pozostawił, i będą prowadzili życie, pozostające w zgodzie z Jego wolą. Oczekuje On, że odpowiedzą na Jego miłość, prowadząc życie pełne samozaparcia dla dobra innych ludzi. Oczekuje, że będą oni używać swoje siły umysłu i ciała w Jego służbie. Bóg dał ludziom uczucia i oczekuje, że będą oni posługiwać się tym drogocennym darem ku Jego chwale. Bóg dał nam sumienie i zakazuje posługiwania się tym darem w jakikolwiek niewłaściwy sposób. Ma ono zajmować wzniosłe miejsce, gdvż takie miejsce Bóg mu wyznaczył. — The Southern Watchman, 1 marzec 1904. UCO1/92 264.1

Kontrola sumienia i zachowywanie miłego usposobienia — Powinniśmy wszyscy zachowywać miłe usposobienie i poddawać się kontroli sumienia. Duch prawdy przyjęty do serc ludzkich czyni je lepszymi. Działa on podobnie jak zaczyn, aż cała istota podda się jego zasadom. Otwiera serce, które opanowane było skąpstwem, otwiera rękę, która dotąd była zamknięta na ludzkie cierpienie, a dobroć i uprzejmość widać jako owoce tego. — Testimonies for the Church IV, 59 (1876). UCO1/92 264.2

Czyste sumienie wspaniałym nabytkiem — Sumienie wolne od uraz wobec Boga i człowieka jest wspaniałym nabytkiem. — Manuscript 126, 1897; Our High Calling 143. UCO1/92 264.3

Odrzucanie głosu sumienia jest straszliwym niebezpieczeństwem — Dzień za dniem ludzie sami decydują o swoim wiecznym przeznaczeniu. Pokazano mi, że wielu ludzi znajduje się w strasznym niebezpieczeństwie. Gdy człowiek czynić będzie lub mówić coś, aby zyskać zamierzone powodzenie niech wie, że nic innego jak tylko moc Boża może mu pomóc. Jego charakter wymaga przekształcenia, zanim jeszcze jest w stanie posiąść dobre sumienie, aby pozbyć się urazu wobec Boga i człowieka. Własne “ja” musi umrzeć, a Chrystus musi objąć w posiadanie świątynię duszy. Kiedy przez odrzucenie światła, jakie Bóg zesłał, ludzie gwałcą swoje sumienie, znajdują się w strasznym niebezpieczeństwie. Bardzo mocno zagrożona jest ich przyszła pomyślność. — Letter 162, 1903. UCO1/92 265.1

Szatan usiłuje zagłuszyć sumienie — Szatan używa swego wpływu, aby zagłuszyć sumienie i głos Boży, a świat zachowuje się tak, jakby znajdował się pod jego kontrolą. Ludzie niestety wybrali go jako swego przewodnika. Stoją pod jego sztandarem. Nie chcą przyjść do Chrystusa, aby mieć życie. Nastawieni na doznawanie przyjemności i rozrywek starają się usilnie o to, co ostatecznie ich zniszczy. — Manuscript 161, 1897. UCO1/92 265.2

Jeden niewłaściwy krok zmienia życie — Odsunięcie jednego zabezpieczenia od sumienia, zaniedbanie w spełnieniu tylko jednej rzeczy, jaką Pan polecił wykonać, jeden krok w kierunku złej zasady często prowadzą do całkowitej zmiany życia i działania... Jesteśmy bezpieczni tylko wtedy, gdy naśladujemy Chrystusa, idąc drogą, jaką On nas prowadzi. Droga będzie się stawać coraz jaśniejsza, aż do dnia białego. — Letter 71, 1898. UCO1/92 265.3

Pogwałcone sumienie zostaje osłabione — Raz pogwałcone sumienie zostaje bardzo mocno osłabione. Potrzebuje ono siły w postaci stałej czujności i nieprzerwanej modlitwy. — Testimonies for the Church II, 90.91 (1868). UCO1/92 265.4

Pogwałcone sumienie staje się niepewne — Ten, kto po usłyszeniu prawdy odwraca się od niej, ponieważ przyjęcie jej oznaczałoby rezygnację z jego interesów, odwraca się jednocześnie od Boga i Jego światła. Taki człowiek sprzedaje swoją duszę za nędzne grosze. Jego sumienie będzie zawsze niepewne. Zawiera jakby transakcję z szatanem, gwałcąc swoje sumienie, które, gdyby było czyste i prawe, warte byłoby dla niego więcej niż cały świat. Ten, kto odrzuca światło, ma udział w owocu nieposłuszeństwa, podobnie jak Adam i Ewa w Edenie. — Manuscript 27, 1900. UCO1/92 265.5

Utrata poczucia prawości paraliżuje energię — Gdy tracimy poczucie prawości, dusza nasza staje się polem walki dla szatana; pojawiają się wątpliwości i strach, które w dostateczny sposób paraliżują naszą energię i sprowadzają na nas zniechęcenie. Gdy przychylność Boża odeszła, wiemy, że było wielu takich, którzy próbowali w tym świecie pełnym podniet i w towarzystwie światowców znaleźć sobie miejsce szukając rekompensaty za utratę Ducha Świętego, który daje świadectwo, że jesteśmy dziećmi Bożymi. — Letter 14, 1885. UCO1/92 266.1

Pogwałcone sumienie staje się tyranem — Pogwałcone sumienie staje się tyranem dla sumień innych ludzi. — Letter 88, 1896. UCO1/92 266.2

Szatan kontroluje sumienie sparaliżowane przez alkohol — Alkoholik sprzedaje swój rozum za kieliszek trucizny. Szatan przejmuje wtedy kontrolę nad jego rozumem, uczuciami, sumieniem. Taki człowiek niszczy świątynię Bożą. Spożywanie herbaty pomaga w wykonaniu takiej samej pracy. Jakże wielu jednak jest takich ludzi, którzy stawiają, te niszczące środki na swoich stołach, tłumiąc w sobie przymioty Boże. — Manuscript 130, 1899; Temperance 79.80. UCO1/92 266.3

Dieta ma wpływ na sumienie — Obfite i podniecające jedzenie burzy krew, pobudza system nerwowy a przytępia wrażliwość moralną tak, że rozum i sumienie zostają pokonane przez zmysłowe podniety. — Christian Temperance and Bible Hygiene 134 (1890); Counsels on Diet and Foods 243. UCO1/92 266.4

Sumienie skutecznym środkiem w przywróceniu zdrowia — Gdy czujesz się przygnębiony i znużony, nie zwijaj się jak liście na uschniętej gałęzi. Pogoda ducha i czyste sumienie są lepsze niż lekarstwa, i okażą się skutecznym środkiem w przywróceniu twego zdrowia. — The Health Reformer, czerwiec 1871; My Life Today 177. UCO1/92 266.5

Zdrowie a sumienie — Zdrowie jest bezcennym błogosławieństwem, czymś, co jest ściślej związane z sumieniem i religią, niż wielu ludzi zdaje sobie z tego sprawę. Ma wielki wpływ na nasze zdolności. Każdy pastor powinien czuć, że jeśli chce być wiernym strażnikiem powierzonej sobie trzody, musi zachować wszystkie swoje siły w takim stanie, by mógł wykonywać jak najlepiej służbę. — Gospel Workers 175 (1893); Counsels on Health 566. UCO1/92 266.6

Można być świadomie złym — Spotykamy się z takim poglądem, że człowiek może coś czynić, o czym w sumieniu jest przekonany, iż jest to dobre. Ale powstaje pytanie: Czy ten człowiek ma dobrze ukształtowane sumienie, czy też jest ono wypaczone pod wpływem jego wyrobionych opinii? Sumienie nie zajmuje miejsca idei “tak mówi Pan”. Nie wszystkie sumienia są należycie zestrojone i nie wszystkie są natchnione. Niektóre sumienia są po prostu martwe, jakby porażone gorącym żelazem. Ludzie mogą być złymi, jak również dobrymi, w obu przypadkach kierując się głosem sumienia. Paweł gdy nie wierzył w Jezusa z Nazaretu, prześladował chrześcijan, jeżdżąc od miasta do miasta, będąc przekonanym, że robi tym przysługę Bogu. — Letter 14, 1889. UCO1/92 266.7

Ludzka percepcja niepewnym przewodnikiem! — “Światłem ciała jest oko. Jeśli tedy oko twoje jest zdrowe, całe ciało twoje jasne będzie. Ale jeśliby oko twoje było chore, całe ciało twoje będzie ciemne. Jeśli tedy światło, które jest w tobie jest ciemnością, sama ciemność jakaż będzie!” Mateusza 6,22.23. UCO1/92 267.1

Słowa te mają podwójny sens, symboliczne i dosłowne znaczenie. Są one pełne prawdy w odniesieniu do cielesnego oka, którym widzimy różne obiekty dookoła nas. Prawdą jest także i to, że mamy do czynienia ze wzrokiem duchowym, sumieniem, którym możemy ocenić dobro lub zło. Jeśli oko duszy, sumienie, jest całkowicie zdrowe, dusza będzie właściwie nauczana. UCO1/92 267.2

Ale gdy sumienie kieruje się ludzkim postrzeganiem, które nie jest poddane i zmiękczone łaską Chrystusa, umysł znajduje się w stanie agonii. Różne sprawy nie są widziane w ich rzeczywistym wymiarze. Wyobraźnia zostaje wypaczona, a oko duchowe widzi różne rzeczy w fałszywym świetle. UCO1/92 267.3

Potrzebujemy jasnego, życzliwego spojrzenia. Nasze sumienie zostało pogwałcone i stało się nieczułe, a jeśli pójdziemy drogą naśladowanie tego, co dobre, udziałem naszym stanie się odnowienie wrażliwości. — Letter 45, 1904. UCO1/92 267.4

Kiedy możemy zaufać sumieniu — Ktoś może powiedzieć: “Moje sumienie mnie nie potępia, chociaż nie zachowuję przykazań Bożych”. Ale przecież w Słowie Bożym czytamy, że sumienie może być albo dobre, albo złe, a jeśli sumienie nas nie potępia, gdy nie zachowujemy prawa Bożego, wcale nie dowodzi, że nie jesteśmy godni potępienia w oczach Bożych. UCO1/92 267.5

Skonfrontujmy swoje sumienie ze Słowem Bożym i zobaczmy, czy nasze życie i charakter są zgodne ze standardem sprawiedliwości, jaki Bóg tam objawił. Możemy wtedy stwierdzić, czy posiadamy właściwą wiarę i jakie sumienie jest naszą własnością. Sumienie człowieka nie może być godne zaufania, jeśli nie znajduje się pod wpływem łaski Bożej. Szatan jest przewodnikiem nieoświeconego sumienia i przez nie sprowadza ludzi na manowce, ponieważ ludzie ci nie uczynili swoim doradcą Słowa Bożego. Wielu ludzi wymyśliło sobie własną ewangelię, w taki sam sposób w jaki zastąpili prawo Boże swoimi prawami. — The Review and Herald, 3 wrzesień 1901. UCO1/92 267.6

Słowo Boże miernikiem — Nie jest w porządku, gdy człowiek czuje się bezpieczny uważając, że idzie tylko za głosem swego sumienia... Powstaje jednak pytanie: Czy sumienie jest zgodne ze Słowem Bożym? Jeśli nie, nie może być bezpiecznym przewodnikiem, ponieważ okazuje się zwodnicze. Sumienie musi być oświecone przez Boga. Trzeba znaleźć czas na studiowanie Pisma Świętego i na modlitwę. W ten sposób umysł zostanie wzmocniony, ustabilizowany i będzie stanowczy. — Letter 21, 1901; Our High Calling 143. UCO1/92 268.1

Czy sumienie zmienia nasze życie? — Masz sumienie i to sumienie może ci przynieść przekonanie, ale powstaje pytanie, czy to przekonanie jest czynnikiem prowadzącym do chęci działania? Czy takie przekonanie zdobywa twoje serce i wpływa na wewnętrzne poczynania? Czy następuje oczyszczenie świątyni duszy z jej skalania? Oto jest to, czego potrzebujemy, ponieważ czas jest taki, jak w dziejach Izraela, i jeśli ciążą na tobie jakieś grzechy, nie ustawaj, aż nie zostaną one usunięte i nastąpi poprawa w twoim życiu. — Manuscript 13, 1894. UCO1/92 268.2

Wpływ prawdy na sumienie i na serce — Psalmista napisał: “Wykład słów twoich oświeca, daje rozum prostaczkom”. Psalmów 119,130. Gdy prawda działa tylko na sumienie, powstaje niemałe zakłopotanie, ale gdy prawda zostaje zaproszona do serca, cała istota dostaje się w niewolę Jezusa Chrystusa. Nawet myśli są nią owładnięte, bowiem duch Chrystusa działa tam, gdzie wola zostaje podporządkowana woli Bożej. “Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie”. Filipian 2,5. Ten, kogo Pan czyni wolnym, jest takim naprawdę i nie może znaleźć się znów w niewoli grzechu. — Manuscript 67, 1894. UCO1/92 268.3

Prawda, której trzyma się sumienie poruszy umysł — W swoim sumieniu każdy uczciwy Żyd był przekonany, że Jezus Chrystus był Synem Bożym, ale jego serce w swej dumie i ambicji nie było podporządkowane temu przekonaniu. Wytworzyło się coś w rodzaju opozycji przeciwko światłu prawdy, której zdecydowali się oni oprzeć i odrzucić ją. Gdy prawda jest ugruntowana jedynie w sumieniu, a serce nie zostaje pobudzone i chłonne, prawda jedynie porusza umysł. Ale gdy prawda dostaje się do serca, przechodzi przez sumienie i zniewala duszę swoimi czystymi zasadami. Zostaje umieszczona w sercu przez Ducha Świętego, który kształtuje jej piękno w umyśle, aby jej przekształcająca siła mogła być widoczna w charakterze. — Manuscript 130, 1897. UCO1/92 268.4

Bóg nigdy nie zniewala sumienia — Bóg nigdy nie wywiera nacisku na wolę lub sumienie, ale stałym działaniem szatana jest wywieranie nacisku w sposób okrutny, aby uzyskać kontrolę nad tymi, których nie udaje mu się zwieść w inny sposób. Na drodze strachu lub nacisku usiłuje rządzić sumieniem, aby zapewnić sobie hołd. — The Great Controversy 591 (1888). UCO1/92 269.1

Gdy sumienie jest pewnym przewodnikiem — Ten, czyje sumienie jest pewnym przewodnikiem, nie przestanie poddawać swego rozumu działaniu światła płynącego ze Słowa Bożego. Nie będzie natomiast poddawał się prowadzeniu przez ludzkie poradnictwo. Nie pozwoli nigdy na to, aby światowe interesy zajęły miejsce posłuszeństwa. Pozostawi każdy samolubny interes przed drzwiami dociekań i zbliży się do Słowa Bożego jako środka, na którym można polegać w sprawach wiecznych. — Manuscript 27, 1900. UCO1/92 269.2

Emocje i pragnienia podporządkowane rozumowi i sumieniu — Jeśli nie chcemy się zaangażować w grzech, musimy wystrzegać się go od samego początku. Każda emocja i pragnienie muszą zostać podporządkowane rozumowi i sumieniu. Każda nieczysta myśl musi zostać odparta natychmiast. Dla naszego dobra jako naśladowców Chrystusa, módlmy się w wierze i z całego serca. Szatan tylko patrzy jak pochwycić w sidła nasze nogi. Musimy otrzymać pomoc z góry, jeśli chcemy ujść cało przed jego zwiedzeniami. — Testimonies for the Church V, 177 (1882). UCO1/92 269.3

Powinniśmy każdą emocję i namiętność poddać kontroli rozumu i sumienia. Wtedy szatan utraci swoją moc kontroli nad naszym umysłem. — The Review and Herald, 14 czerwiec 1892; Our High Calling 87. UCO1/92 269.4

Blizny zawsze pozostają — Co zyskuje nieuczciwy człowiek przez swoją światową politykę? Jakże wysoką cenę zapłacił za swój sukces? Wyrzekł się swojego szlachetnego człowieczeństwa i stanął na drodze, która prowadzi na zatracenie. Może jednak się nawrócić, może zobaczyć niegodziwość w swej niesprawiedliwości wobec przyjaciół — i tak dalece, jak to tylko możliwe, dokonać odnowy; ale blizny, przez które zranione zostało sumienie, pozostaną na zawsze. — The Signs of the Times, 7 luty 1884; S.D.A. Bible Commentary III, 1158. UCO1/92 269.5

Łaska Chrystusa wystarczająca na obarczone winą sumienie — Gdy grzech walczy o osiągnięcie przewagi w sercu, gdy wina gnębi duszę i uciska sumienie, gdy chmury niewiary przyćmią umysł, pamiętajmy, że łaska Chrystusa wystarcza do pokonania grzechu i zwycięstwa nad ciemnością. Wchodząc w ścisłą więź ze Zbawicielem wchodzimy na teren pokoju. — The Ministry of Healing 250 (1905). UCO1/92 270.1

Możesz wybrać, jakim będziesz — I znów cię ostrzegam jako tego, który będzie musiał spotkać się ze swoim postępowaniem w dniu, w którym decydować się będą losy wszystkich ludzi. Oddaj się bez zwłoki Chrystusowi, tylko On może dzięki mocy swej łaski uratować cię od ruiny. Tylko On może doprowadzić twoje siły duchowe i umysłowe do stanu zdrowia. Twoje serce może zapałać miłością Bożą, twoje pojmowanie stać się jasne i dojrzałe, twoje sumienie oświecone, bystre i czyste. Twoja wola na odpowiednim poziomie i uświęcona, zostanie podporządkowana kontroli Ducha Bożego. Możesz wybrać, jakim będziesz. Jeśli przybliżysz się do sprawiedliwości, przestaniesz czynić zło, a nauczysz się czynić to, co dobre, będziesz szczęśliwy, a pomyślność będzie twoim udziałem w walkach życiowych i powstaniesz do chwały i czci w lepszym świecie niż ten, na którym żyjesz. “Wybierz dzisiaj komu chcesz służyć”. Jozuego 24,15. — Testimonies for the Church II, 564.565 (1870). UCO1/92 270.2

Nie ingerować w sumienie drugiego człowieka — Sumienie ze względu na sprawy Boże jest świętym skarbem, którego żadne ludzkie istoty, bez względu na stanowisko, nie mają prawa gwałcić. Nebukadnesar przedstawił Hebrajczykom inną możliwość, a gdy oni odmówili, rozzłościł się bardzo i kazał rozpalić piec siedmiokrotnie silniej, niż to zwykle czyniono. Powiedział im, że zostaną wrzuceni do tego pieca. Pełni wiary i zaufania dali odpowiedź: “Nasz Bóg, któremu służymy, jest w stanie nas wyrwać, a jeśli nawet tego nie uczyni i tak poddajemy się wiernemu Bogu”. — Letter 90, 1897. UCO1/92 270.3

Żadnego kryterium nie stawia się normą dla innych — Bóg nie życzy sobie, abyście czynili swoje sumienie normą dla innych. Macie obowiązek do spełnienia, który uczyni was pogodnymi, nauczy pielęgnować bezinteresowność w swoich uczuciach, aż największą waszą przyjemnością stanie się uszczęśliwianie wszystkich ludzi znajdujących się dookoła was. — Testimonies for the Church IV, 62 (1876). UCO1/92 270.4

Rodzice powinni pomagać dzieciom zachować czyste sumienie — Pouczono mnie, żebym powiedziała rodzicom: Uczyńcie wszystko, co w waszej mocy, aby pomóc dzieciom osiągnąć czyste, nieskalane sumienie. Nauczcie je karmić się Słowem Bożym. Nauczcie je prawdy, że są one miłymi dziećmi Pana. Nie zapominajcie, że On ustanowił was ich strażnikami. Jeśli dacie im właściwy pokarm i ubranie, które będą służyć ich zdrowiu, i jeśli pilnie nauczać ich będziecie Słowa Pańskiego, wiersz za wierszem, przykazanie za przykazaniem, modląc się do naszego Ojca Niebieskiego, wasze wysiłki zostaną obficie nagrodzone. — Manuscript 4, 1905. UCO1/92 270.5

Sumienie powinno być oczyszczone — Każde miejsce w świątyni duszy jest w mniejszym lub w większym stopniu zanieczyszczone i wymaga oczyszczenia. Należy dotrzeć do sumienia osnutego pajęczyną. Okna duszy mają zostać szeroko otwarte na wejście przez nie jasnych promieni Słońca sprawiedliwości, a zamknięte na to, co przyziemne. Pamięć ma zostać odświeżona przez zasady Słowa Bożego. Umysł ma się stać czysty i jasny, by móc należycie rozróżniać między złem a dobrem. Gdy powtarzamy modlitwę, jakiej nauczył Chrystus swoich uczniów, a następnie staramy się odpowiedzieć na nią w codziennym życiu, Duch Święty odnowi umysł i serce, i da nam moc do realizacji wysokich i świętych zamierzeń. — Manuscript 24, 1901. UCO1/92 271.1

Czyste sumienie przynosi doskonały pokój — Wewnętrzny pokój i sumienie wolne od uraz wobec Boga ożywią i wzmocnią intelekt podobnie jak czysta rosa, która pojawia się na roślinach. Wola we właściwy sposób ukierunkowana i kontrolowana staje się bardziej zdecydowana, a jednak wolna od przewrotności. Rozmyślania są przyjemne, ponieważ zostały uświęcone. Spokój umysłu, jaki możemy posiąść, będzie błogosławieństwem dla wszystkich, z którymi obcujemy. Ten pokój i spokój staną się z czasem czymś zupełnie naturalnym i odbijać będą swoje drogocenne promienie dookoła aby znów odbite powróciły do nas. Im bardziej zasmakujemy w tym niebiańskim pokoju i spokoju ducha i umysłu, tym bardziej wzrastać będzie pragnienie posiadania tego. Jest to ożywiona i trwała przyjemność, która nie powoduje odrętwienia wszelkiej siły moralnej, ale pobudza ją do intensywnego działania. Atrybutem nieba jest doskonały pokój, który posiadają aniołowie. Oby Bóg pomógł nam stać się również posiadaczami tego pokoju. — Testimonies for the Church II, 327 (1869). UCO1/92 271.2