Historia zbawienia

Ofiara Noego i Boża obietnica

Noe nie zapomniał o Bogu, który ich wszystkich tak łaskawie zachował. Natychmiast po wyjściu z arki zbudował ołtarz, wziął po jednym z każdego czystego zwierzęcia i każdego czystego ptaka i złożył ofiarę całopalenia, okazując tym wiarę w wielką ofiarę Chrystusa i wyrażając wdzięczność Bogu za cudowne ocalenie. Ofiara Noego wstąpiła przed oblicze Boga jako przyjemna wonność i błogosławił Pan Noemu i jego rodzinie. HZ 42.3

Stąd wypływa nauka dla wszystkich, którzy żyją i żyć będą na ziemi: za każdy objaw łaski i miłości pierwszą czynnością powinno być złożenie Bogu hołdu i dziękczynienia. HZ 42.4

Aby człowiek nie bał się widoku zbierających się chmur i padającego deszczu i nie pozostawał w ustawicznym lęku, oczekując drugiego potopu, Bóg łaskawie zapewnił Noego i jego rodzinę: “To będzie znakiem przymierza, które Ja ustanawiam między mną a między wami i między każdą istotą żyjącą, która jest z wami, po wieczne czasy; łuk mój kładę na obłoku, aby był znakiem przymierza między mną a ziemią. Kiedy zbiorę chmury i obłok będzie nad ziemią, a na obłoku ukaże się łuk, wspomnę na przymierze moje, które jest między mną a wami i wszelką istotą żyjącą we wszelkim ciele i już nigdy nie będzie wód potopu, które by zniszczyły wszelkie ciało. Gdy tedy łuk ukaże się na obłoku, spojrzę nań, aby wspomnieć na przymierze wieczne między Bogiem a wszelką istotą żyjącą, wszelkim ciałem, które jest na ziemi”. 1 Mojżeszowa 9,12-16. HZ 42.5

Jakiż łaskawy jest Pan! Ileż współczucia ma dla grzesznego człowieka — umieszcza na obłokach różnokolorową tęczę jako znak przymierza wszechmocnego Boga z człowiekiem! Tęcza ma świadczyć wszystkim pokoleniom, że Bóg zniszczył przez potop mieszkańców ziemi z powodu ich wielkiej złości. Chciał, aby dzieci przyszłych pokoleń, gdy tylko ujrzą tęczę na obłokach i zapytają o znaczenie tego wspaniałego łuku rozpiętego na niebie, otrzymały od rodziców wyjaśnienie, że Stwórca potopem zniszczył stary świat, ponieważ ludzie podążyli za wszelkiego rodzaju złością, i że ręka Najwyższego uczyniła ten łuk i umieściła go na obłokach na znak, że już nigdy więcej nie sprowadzi potopu na ziemię. HZ 43.1

Ten symbol na obłokach ma wzmocnić wiarę i utwierdzić zaufanie do Boga, gdyż jest znakiem łaski i dobroci. Chociaż ludzie zmusili Boga do zniszczenia ziemi przez potop, łaska wciąż jeszcze ogarnia ziemię. Bóg mówi, że gdy spojrzy na łuk na obłoku, będzie pamiętał o swym przymierzu. Nie znaczy to, że mógłby o nim zapomnieć; po prostu przemawia do człowieka jego własnym językiem, aby człowiek mógł lepiej zrozumieć Boga. HZ 43.2