Historia zbawienia

Widzenie Piotra

Po rozmowie z Korneliuszem anioł poszedł do Piotra, który zmęczony i głodny po podróży modlił się na dachu domu. W czasie modlitwy apostoł otrzymał widzenie: “I ujrzał otwarte niebo i zstępujący jakiś przedmiot, jakby wielkie lniane płótno, opuszczane za cztery rogi ku ziemi; były w nim wszelkiego rodzaju czworonogi i płazy ziemi, i ptactwo niebieskie. I odezwał się do niego głos: Wstań, Piotrze, zabijaj i jedz! Piotr zaś rzekł: Przenigdy, Panie, bo jeszcze nigdy nie jadłem nic skalanego i nieczystego. A głos znowu po raz wtóry do niego: Co Bóg oczyścił, ty nie miej za skalane. A stało się to po trzykroć, po czym przedmiot został wzięty do nieba”. Dzieje Apostolskie 10,11-16. HZ 175.1

Tutaj widzimy, w jaki sposób Bóg przeprowadza swój plan, aby Jego wola wykonała się tak na ziemi, jak i w niebie. Piotr nie zwiastował do tej pory ewangelii poganom. Nieliczni z nich przez ciekawość przysłuchiwali się prawdzie, którą Piotr głosił, lecz mur zburzony przez śmierć Jezusa wciąż istniał w umysłach apostołów i odsuwał pogan od łask ewangelii. Dla greckich Żydów apostołowie wykonali już pewną pracę, w wyniku której wielu z nich przyjęło wiarę Jezusową. Nawrócenie Korneliusza było pierwszym tego rodzaju wydarzeniem wśród pogan. HZ 175.2

Widzenie prześcieradła spuszczonego z nieba miało uwolnić Piotra od przesądów w stosunku do pogan — miał zrozumieć, że narody pogańskie stały się przez Chrystusa uczestnikami tych samych błogosławieństw i przywilejów co Żydzi. Niektórzy twierdzą, że to widzenie oznacza zniesienie przez Boga zakazu spożywania mięsa zwierząt poprzednio ogłoszonych za nieczyste i że mięso wieprzowe nadaje się do jedzenia. To interpretacja zawężona i niepoprawna, wyraźnie stojąca w sprzeczności ze sprawozdaniem Pisma o widzeniu i jego następstwach. HZ 175.3

Widzenie różnych zwierząt w prześcieradle, które Piotr miał zabijać i jeść, było zwykłą przenośnią. Piotr otrzymał zapewnienie, że to, co Bóg oczyścił, nie powinno się uważać za nieczyste i pospolite — miało to wyjaśnić prawdziwe położenie pogan: że przez śmierć Chrystusa stali się współdziedzicami obietnic Bożych danych Izraelowi. Było też naganą i nauką dla Piotra. Jego dotychczasowa praca ograniczała się wyłącznie do Żydów. Na pogan Piotr patrzył jak na istoty nieczyste i odsuwał ich od błogosławieństw Bożych. Teraz pozwolono mu zrozumieć, że plan odkupienia obejmuje cały świat. HZ 175.4

Gdy Piotr zastanawiał się jeszcze nad widzeniem, otrzymał wyjaśnienie. “Podczas gdy Piotra dręczyła jeszcze niepewność, co mogło oznaczać widzenie, które miał, mężowie wysłani przez Korneliusza, dopytawszy się o dom Szymona, stanęli u bramy i odezwawszy się, dowiadywali się, czy Szymon zwany Piotrem, przebywa tam w gościnie. A gdy Piotr zastanawiał się jeszcze nad widzeniem, rzekł mu Duch: Oto szukają cię trzej mężowie; wstań przeto, zejdź i udaj się z nimi bez wahania, bo ja ich posłałem”. Dzieje Apostolskie 10,17-20. HZ 176.1

Rozkaz ten był trudny do wykonania, lecz Piotr nie ośmielił się postępować według własnych przekonań. Zszedł na dół i przyjął posłów Korneliusza, którzy oznajmili mu, w jakiej niezwykłej sprawie przyszli. Piotr, zgodnie ze wskazówką otrzymaną przed chwilą od Boga, zgodził się z nimi pójść. Przyjął ich gościnnie na noc, a rano wybrał się z nimi do Cezarei w towarzystwie sześciu braci, którzy mieli być świadkami wszystkiego, co będzie mówił lub czynił w odwiedzinach u pogan. Wiedział, że będzie musiał się tłumaczyć, dlaczego wystąpił przeciwko wierze i nauce żydowskiej. HZ 176.2

Podróż trwała niecałe dwa dni. Korneliusz cieszył się, że będzie miał przywilej goszczenia u siebie sługi ewangelii, który — według zapewnienia Bożego — miał nauczyć jego całą rodzinę, w jaki sposób mogą być zbawieni. Gdy posłowie byli w drodze, setnik zwołał tylu krewnych, ilu mógł pomieścić w domu, aby razem z nim słuchali prawdy. Gdy zjawił się Piotr, wielkie grono zaciekawionych ludzi czekało na jego słowa. HZ 176.3