Ze skarbnicy świadectw II

Zwycięstwo nad pokusą

Nikt nie musi ulegać pokusom szatana, gwałcić swe sumienie i zasmucać Ducha Świętego. W swoim Słowie Bóg zamieścił wszystkie zarządzenia i środki, ażeby tym, którzy walczą o zwycięstwo, była zapewniona Jego pomoc. Kto ma Jezusa przed sobą, przemieni się i stanie się Jemu podobnym. Wszyscy ci, w sercach których dzięki wierze mieszka Chrystus, przystępują do dzieła z mocą zapewniającą sukces w pracy. Będą w swym działaniu coraz doskonalsi, a błogosławieństwo Boże, objawiające się w pomyślnym przebiegu pracy, będzie świadczyć o tym, że są rzeczywiście współpracownikami Chrystusa. Jednak choćby ktoś osiągnął największe wyżyny w życiu duchowym, nigdy nie dojdzie do takiego punktu, w którym by już więcej nie potrzebował pilnego wgłębiania się w Pismo Święte, ponieważ tam znajduje dowody swojej wiary. Wszelkie nauki, choćby nawet przyjęte jako prawda, muszą być sprawdzone w świetle zakonu i świadectwa, a jeżeli nie ostoją się wobec tej próby, to znaczy, że nie ma w nich światła. SS2 157.2

Wielki plan odkupienia, taki, jaki został objawiony w dziele zamykającym dni ostateczne, musi być dokładnie zbadany. Wszystkie zdarzenia związane ze świątynią w niebie muszą wywrzeć na umysł i serce człowieka takie wrażenie, żeby je potrafił przekazać innym. Wszystkim jest potrzebne lepsze zrozumienie dzieła pojednania, które się dokonuje w świątyni w niebie. Gdy ta doniosła prawda zostanie poznana i zrozumiana, to ci, którzy ją przyjmą, będą pracować z Chrystusem przygotowując lud, który ostoi się w wielkim dniu Pańskim, a ich wysiłki będą uwieńczone sukcesem. SS2 157.3

Studiowanie Pisma, rozmyślanie i modlitwa wzniosą lud Boży ponad pospolite, przyziemne myśli i uczucia. Wtedy lud będzie w harmonii z Chrystusem i Jego wielkim dziełem oczyszczenia świątyni w niebie z grzechów ludu. W wierze lud Boży wejdzie wraz z Nim do świątyni, a wierzący na ziemi będą starannie badać swe życie i porównywać charakter z wielkim Wzorem sprawiedliwości. Poznają swe wady i ułomności i zrozumieją, że koniecznie jest im potrzebna pomoc Ducha Świętego, by zdobyli kwalifikacje do wielkiej, poważnej pracy zleconej posłom na czas obecny. SS2 158.1

Chrystus rzekł: “Jeśli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego i pili krwi jego, nie będziecie mieli żywota w sobie. Kto spożywa ciało moje i pije krew moją, ten ma żywot wieczny, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Albowiem ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa ciało moje i pije krew moją, we mnie mieszka, a Ja w nim. Jak mię posłał Ojciec, który żyje, a Ja przez Ojca żyję, tak i ten, kto mnie spożywa, żyć będzie przeze mnie”. Jana 6,53-57. Iluż jest takich, którzy głosząc Słowo Boże spożywają ciało Chrystusa i piją Jego krew? Iluż potrafi zrozumieć tę tajemnicę? Zbawiciel sam wyjaśnia to zagadnienie: “Duch ożywia. Ciało nic nie pomaga. Słowa, które powiedziałem do was, są duchem i żywotem”. Jana 6,63. Słowo Boże musi przeniknąć charakter tych, którzy w nie wierzą. Prawdziwie żywą wiarę posiada jedynie ten, kto tak pojmuje prawdę i tak ją chłonie, że staje się ona częścią jego istoty, siłą życia i działania. Jezusa nazwano Słowem Bożym. On przyjął prawo swego Ojca, wcielił jego zasady w swoje życie, objawił ducha tego prawa i wykazał jego dobroczynne działanie na serce. Jan mówi: “A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy”. Jana 1,14. Naśladowcy Chrystusa muszą być uczestnikami Jego doświadczenia. Muszą wchłonąć w siebie Słowo Boże. Mocą Chrystusa muszą przeobrazić się na Jego obraz i podobieństwo, promieniować cnotami niebios. Muszą spożywać ciało Syna Bożego i pić Jego krew, w przeciwnym bowiem razie nie będzie w nich życia. Duch i sposób życia Chrystusa muszą stać się duchem i sposobem życia Jego uczniów. SS2 158.2