Ze skarbnicy świadectw II

122/314

Prawda w życiu

Nie wystarczy głosić prawdę. Musimy ją wcielić we własne życie. Chrystus musi mieszkać w nas, a my w Nim, byśmy mogli wykonać pracę Bożą. Każdy musi zdobyć własne doświadczenie i osobiście starać się o to, by znaleźć dostęp do serc. Bóg wymaga od swych sług, by wszystkie swe siły wytężyli w tym kierunku i w wyniku ustawicznego wysiłku zdobyli umiejętność wykonywania powierzonej im pracy w sposób znajdujący upodobanie u Pana. Oczekuje od każdego przyjęcia do serca łaski Chrystusa, byśmy mogli stać się światłem świata. Jeśli współpracownicy Boga dobrze rozwiną wszystkie swe umiejętności, to mogą działać mądrze i z pełnym zrozumieniem, a Bóg z pewnością nagrodzi ich starania o podniesienie bliźnich na wyższy poziom, o uszlachetnienie ich i uratowanie. Wszystkim pracownikom potrzebne są takt i delikatność, poddanie swych umiejętności kontroli i wpływowi Ducha Bożego. Muszą być świadomi tego, że ich zadaniem jest badać Słowo Boże i przysłuchiwać się głosowi Bożemu, płynącemu z Jego żywego słowa w napomnieniach, pouczeniach i zachętach. Jego Duch pokrzepi ich wtedy, aby oni — pracownicy Boga — mogli wzrastać w doświadczeniach religijnych. W ten sposób będą prowadzeni krok za krokiem ku wyższym sferom poznania, a ich radość będzie zupełna. SS2 158.3

Jak długo będą zajęci pracą, którą Bóg im zlecił do wykonania, tak długo nie znajdą czasu ani chęci na chwalenie siebie. Nie znajdą także czasu na szemranie i narzekanie, ponieważ ich uczucia nie będą się skupiać na rzeczach doczesnych, ale niebieskich. Serce, duszę i ciało pochłonie myśl o dziele Mistrza. Nie będą pracować samolubnie, ale zaprą się siebie dla sprawy Chrystusa. Wezmą Jego krzyż na swe barki, ponieważ są Jego uczniami w prawdzie. Dzień po dniu będą czerpać pożywienie ze wspaniałych prawd Słowa Bożego i tym samym będzie im przybywało sił do pełnienia obowiązków, zdobędą broń przeciwko trudnościom. Będą się rozwijać i staną się silnymi mężczyznami i kobietami w Chrystusie, synami i córkami niebiańskiego Króla. SS2 159.1

Wielkość prawdy, którą miłują, i o której rozmyślają, rozwija umysł, wzmacnia zdolności badawcze i uszlachetnia charakter. Nie są nowicjuszami w wielkim dziele zbawienia dusz, ponieważ wykonują pracę w mądrości, jaką dał im Bóg. Nie będą karłami w życiu religijnym, lecz będą wzrastać w Chrystusie — żywej Głowie — do wieku dojrzałego w Jezusie. Rozmowy prowadzone z nieprzyjaciółmi prawdy wzmocnią ich nadzieję. Odniosą cenne zwycięstwa, ponieważ przywołali na pomoc potężnego Przewodnika, który nigdy nie zawiedzie nikogo, kto pokornie Go szuka. Jeśli ich wysiłki uwieńczy sukces, wszyscy oddadzą chwałę Bogu. Niebo zbliży się do nich, gdy będą uczestniczyć w dziele i wspierać je. Staną się rzeczywiście widowiskiem dla świata, aniołów i ludzi. Ich charaktery będą nosić znak czystości serca i życia, siły woli, stanowczości i użyteczności w sprawie Bożej. Będą książętami Bożymi. SS2 159.2