Ze skarbnicy świadectw II

Osobista niezależność

Przede wszystkim musimy zwrócić uwagę na jedną rzecz — na osobistą niezależność. Ponieważ jesteśmy żołnierzami armii Chrystusa, w rozmaitych dziedzinach naszego dzieła powinno nas cechować odważne działanie. Nikt nie ma prawa zamieszczać w naszych czasopismach na własną odpowiedzialność swoich poglądów na nauki biblijne, gdy jest wiadomo, że inni mają odmienne zdanie na ich temat i może to doprowadzić do sporów i wywołać rozdźwięk. Adwentyści dnia pierwszego tak właśnie postąpili. Każdy miał własny pogląd i starał się upowszechniać swe nowe idee publicznie, dlatego nie było wśród nich jednomyślnego działania, chyba że łączyła ich wrogość przeciwko adwentystom dnia siódmego. Nie powinniśmy iść za ich przykładem. Każdy pracownik powinien w swym działaniu zachować szacunek dla innych. Naśladowcy Jezusa Chrystusa nie będą działać niezależnie od siebie. Nasza siła musi pochodzić od Boga i mamy obowiązek umiejętnie nią rozporządzać, używając jej w szlachetnym i zjednoczonym działaniu. Nie wolno jej trwonić na mało znaczące sprawy. SS2 148.2

W jedności tkwi siła. Jedność musi panować między naszymi wydawnictwami a innymi instytucjami. Jeżeli taka jedność istnieje, to stanowimy potęgę. Między współpracownikami nie powinny istnieć spory ani różnice zdań. Dzieło Boże jest jedno. Także zarządzane i nadzorowane jest przez jednego Przywódcę. Przypadkowe, usilne starania wyrządzają tylko szkodę. Choćby nie wiem jak energicznie były czynione, ich wartość jest niewielka, musi nastąpić przeciwdziałanie. Musimy rozwijać jednoznaczną cierpliwość, wytrwałość, bezustannie dążyć do poznania woli Bożej i czynienia jej. SS2 148.3