Ze skarbnicy świadectw II

Plan Boży dla naszych sanatoriów

Każda instytucja założona przez adwentystów dnia siódmego ma być dla świata tym, czym był Józef w Egipcie, a Daniel i jego współtowarzysze w Babilonii. Gdy przez opatrzność Bożą ci wybrańcy zostali wzięci do niewoli, stało się tak dlatego, żeby narodom pogańskim przynieść błogosławieństwo łaski, jakie staje się udziałem ludzkości wskutek poznania Boga. Owi młodzi ludzie byli przedstawicielami Najwyższego. Nigdy nie było im wolno dostosowywać się do bałwochwalców. Wiarę oraz imię czcicieli żyjącego Boga — oto, co mieli uważać za najbardziej zaszczytny tytuł. SS2 339.1

I tak czynili. W chwilach szczęścia i nieszczęścia czcili Boga, a Bóg uczcił ich. SS2 339.2

Powołany z więzienia, sługa uwięzionych, ofiara niewdzięczności i złośliwości — Józef dochowywał wierności swemu przymierzu z Bogiem nieba. I cały Egipt zdumiewał się mądrością męża, którego Bóg sam pouczył. “Ustanowił go panem domu swego i włodarzem całego mienia swego. Aby szkolił książąt jego według swego uznania i nauczał mądrości starszych jego”. Psalmów 105,21.22. SS2 339.3

Za pośrednictwem Józefa Bóg objawił siebie nie tylko ludowi Egiptu, ale i wszystkim narodom związanym z tym potężnym królestwem. Pragnął uczynić go tym, który będzie niósł światło wszystkim narodom. Umieścił go w największym w ówczesnym czasie imperium świata, w pobliżu tronu, żeby niebiańskie światło rozlewało się daleko. Dzięki swej mądrości i prawości, czystości i dobrej woli w życiu codziennym, dzięki oddaniu się sprawom narodu — i to narodu bałwochwalczego — Józef stał się przedstawicielem Chrystusa. W swoim dobroczyńcy, do którego cały Egipt zwracał się z wdzięcznością i w hołdzie, ów pogański naród i wszystkie ludy z nim związane, miały zobaczyć, czym jest miłość Stwórcy i Odkupiciela. SS2 339.4

W osobie Daniela Bóg również umieścił światło obok tronu największego królestwa świata, żeby wszyscy, którzy tego pragnęli, dowiedzieli się prawdy o Bogu żywym i prawdziwym. Na dworze króla Babilonu znajdowali się przedstawiciele wszystkich krajów, mężowie o najwspanialszych talentach, hojnie i szczodrze wyposażeni we wrodzone zdolności, oraz posiadający najwyższą kulturę, jaką ten świat mógł ofiarować. A jednak niewolnicy hebrajscy nie znaleźli nikogo sobie podobnego. Nikt im nie dorównywał w sile fizycznej, pięknej postawie, inteligencji, wiedzy i wnikliwości. “W każdej zaś sprawie, która wymagała mądrości i rozumienia, o którą pytał ich król, stwierdzał, że przewyższają dziesięciokrotnie wszystkich wróżbitów i magów, którzy byli w całym jego królestwie”. Daniela 1,20. Pełniąc sumiennie swe obowiązki na królewskim dworze Daniel tak wiernie okazywał swą lojalność Bogu, iż Bóg mógł go zaszczycić i powierzyć mu funkcję swego posła na babilońskim dworze. To za pośrednictwem Daniela Pan odsłonił tajemnice przyszłości i sam Nebukad- nesar był zmuszony uznać Boga proroka Daniela za Boga bogów i Pana królów, który objawia tajemnice. Patrz Daniela 2,47. SS2 340.1

Tak więc dzisiaj instytucje założone przez lud Boży powinny oddawać cześć imieniu Bożemu. Jedyne, co pozwoli nam spełnić Jego oczekiwania, to być reprezentantem prawdy na obecny czas. Bóg ma być na nowo poznawany w instytucjach założonych przez adwentystów dnia siódmego. Mają one z przemożną siłą przekonywania głosić światu prawdę na dzisiejszy czas. SS2 340.2