Ze skarbnicy świadectw II

Ukazywać charakter Boga

Powołano nas, byśmy ukazali światu taki charakter Boga, jaki został objawiony Mojżeszowi. W odpowiedzi na modlitwę Mojżesza: “Pokaż mi, proszę, chwałę twoją!”, Pan rzekł: “Sprawię, że całe dostojeństwo moje przejdzie przed tobą”. “Bo przechodząc Pan przed twarzą jego, wołał: Pan, Pan, Bóg miłosierny i litościwy, nie rychły do gniewu, a obfity w miłosierdziu i w prawdzie; zachowywujący miłosierdzie nad tysiącami, gładzący nieprawość i przestępstwo i grzech”. 2 Mojżeszowa 33,18.19; 34,6.7 (BG). Oto owoc, jakiego Bóg oczekuje od swego ludu. W czystości charakterów, w świętości życia, w miłosierdziu, współczuciu, dobroci serca i uprzejmości ma lud pokazać, że “zakon Pana jest doskonały, pokrzepia duszę”. Psalmów 19,8. SS2 340.3

Zamiar Boży co do Jego instytucji w dniach dzisiejszych można dostrzec w zamierzeniu, które chciał doprowadzić do skutku za pośrednictwem narodu żydowskiego. Zamierzał bowiem obdarzyć hojnymi błogosławieństwami cały świat. W ten sposób miała być przygotowana droga szerzeniu Jego światła wszystkim ludom. Narody świata, zepsute bezbożnymi praktykami, straciły poznanie Boga. A jednak Bóg w swym miłosierdziu nie zniszczył ich. Zamierzał dać im sposobność zapoznania się z Nim za pośrednictwem swego Kościoła. Chciał, żeby zasady objawione przez Jego lud były środkiem odrodzenia w człowieku moralnego wizerunku Boga. SS2 340.4

Chrystus był ich nauczycielem. Jak był z nimi na pustyni, tak i po osiedleniu się Izraelitów w ziemi obiecanej pozostał ich Nauczycielem i Przewodnikiem. W świątyni mieszkała Jego chwała, we wspaniałości, ponad tronem łaski. Dla ich dobra ustawicznie objawiał bogactwo swej miłości i cierpliwości. SS2 341.1

Bóg chciał, by naród izraelski przynosił Mu chwałę i cześć. Dał im wszystkie duchowe przywileje. Nie ukrył przed nimi niczego, co sprzyjało kształtowaniu charakteru, aby ten lud mógł być Jego reprezentantem. SS2 341.2

Posłuszeństwo okazywane prawu Bożemu uczyniłoby ten lud w oczach narodów świata cudem szczęścia i pomyślności. Ten, który obdarzył ich mądrością i zręcznością przy wykonywaniu każdej trudnej pracy, chciał nadal być jego nauczycielem, chciał go uszlachetnić i podnieść wyżej, o ile by ten naród przestrzegał Jego przykazań. Pod warunkiem posłuszeństwa uchroniliby się Izraelici przed chorobami, jakie nękały inne narody, byliby błogosławieni siłą ducha. Chwała Boga, Jego majestat i moc miały się objawić w szczęściu Jego ludu, który miał się stać narodem kapłanów i królów. Bóg wyposażył go we wszystko, co mogło uczynić go największym narodem na ziemi. SS2 341.3

W wyraźnych słowach wypowiedzianych ustami Mojżesza Bóg przedstawił ludowi swój zamiar, jasno wyłożył warunki szczęścia narodu. Powiedział: “Gdyż ty jesteś świętym ludem Pana, Boga twego. Ciebie wybrał Pan, Bóg twój, spośród wszystkich ludów na ziemi, abyś był jego wyłączną własnością. (...) Atak wiedz, że Pan, Bóg twój, jest Bogiem, Bogiem wiernym, który do tysiącznego pokolenia dochowuje przymierza i okazuje łaskę tym, którzy go miłują i strzegą jego przykazań. (...) Za to zaś, że będziecie słuchać tych praw i przestrzegać ich oraz je spełniać, Pan, Bóg twój, dochowa ci przymierza i obietnicy łaski, które przysiągł twoim ojcom. Będzie cię miłował, błogosławił i rozmnoży cię. (...) Będziesz najbardziej błogosławionym ze wszystkich ludów”. 5 Mojżeszowa 7,6.9.12-14. SS2 341.4

“Dzisiaj oświadczyłeś Panu, że będzie twoim Bogiem i że będziesz chodził jego drogą, i przestrzegał jego ustaw, przykazań i praw, i słuchał jego głosu. Pan zaś oświadczył dzisiaj co do ciebie, że jako lud będziesz wyłączną jego własnością, jak ci obiecał, i że ty masz przestrzegać wszystkich jego przykazań. I że wywyższy cię ponad wszystkie narody, które stworzył, ku chwale, sławie i chlubie, i że będziesz świętym ludem Pana, Boga twego, jak powiedział”. 5 Mojżeszowa 26,17-19. SS2 341.5

W tych słowach przedstawione są warunki prawdziwej pomyślności, warunki, na jakie muszą się godzić wszystkie nasze instytucje, jeśli chcą spełnić zadanie, dla którego zostały założone. SS2 342.1