Ze skarbnicy świadectw II

Obowiązki domowe

Na szczególną uwagę zasługuje potrzebne w życiu wychowanie domowe, a takie powinni otrzymać młodzi mężczyźni i młode kobiety uczęszczający do naszych uczelni. Dla kształtowania charakteru jest bardzo ważne to, by uczniowie dokładnie wykonywali pracę, jaką im wyznaczono, z wyzbyciem się wszelkiego rodzaju lenistwa. Muszą się zapoznać z obowiązkami codziennego życia. Trzeba ich nauczyć wykonywania domowych obowiązków dobrze i starannie, możliwie bez hałasu i roztargnienia. Wszystko powinno się odbywać przyzwoicie i porządnie. Kuchnia i inne pomieszczenia w budynku powinny być przyjemne, utrzymane w należytej czystości. Książki trzeba odłożyć, aż przyjdzie właściwa pora na czytanie. Nie należy uczyć się więcej niż można, nie wolno zaniedbywać obowiązków domowych. Lektura i ślęczenie nad książką nie mogą tak całkowicie zajmować głowy, że zaniedbuje się obowiązki domowe, od czego zależy dobre samopoczucie rodziny. SS2 310.1

Przy wykonywaniu tych obowiązków trzeba wyzbyć się przyzwyczajenia do beztroskiego, niedbałego, nieporządnego stylu pracy. Jeśli się tego nie odrzuci, stanie się drugą naturą i zmarnuje życie, które toczyć się będzie bez pożytecznej pracy i misyjnej działalności. Jeśli się tych złych przyzwyczajeń stale i zdecydowanie nie wyzbywa, opanują ucznia na zawsze. Młodych ludzi trzeba zachęcać do właściwego, ogólnie przyjętego ubierania się, tak by wyglądali miło i przyjemnie. Trzeba im wyjaśnić, że swoją odzież muszą utrzymywać w czystości, a w razie uszkodzenia musi być starannie naprawiona. Wszystkie nawyki młodzieży mają być dla niej pomocą i wygodą dla innych. SS2 310.2

Izraelitom udzielono szczególnych wskazówek i nakazano, by wszystko, co znajdowało się w namiotach i dookoła nich utrzymywać w czystości i porządku, tak by anioł Boży przechodząc przez obóz nie widział bałaganu i brudu. Czy naprawdę Pan jest tak drobiazgowy i zwraca na to uwagę? Tak! Ustalono, że właśnie widząc wśród nich nieczystość Pan nie mógł pójść na czele pochodu i stoczyć walki z wrogami Izraela. Tak samo Bóg zauważa wszystkie nasze czyny. Ten sam Bóg, który tak skrupulatnie przestrzegał tego, by Izraelici wzrastali w przyzwyczajeniu do czystości, nie ścierpi dzisiaj nieporządku w domu u nikogo. SS2 310.3

Bóg przeniósł obowiązek wychowania dzieci i młodzieży w tej kwestii na rodziców i nauczycieli, każdy zaś czyn w życiu rodziców może być dla dzieci duchową lekcją. Przyzwyczajajcie dzieci do czystości; powinniśmy je uczyć, iż Bóg pragnie, aby były czyste zarówno sercem, jak i ciałem. Zamiatając pokój mogą się uczyć, w jaki sposób Bóg oczyszcza serce. Nie zamykają przecież drzwi i okien, nie pozostawiają w pokoju jakiegoś środka czyszczącego, by sam działał, ale szeroko otwierają drzwi i okna i nie szczędząc trudu i sił wycierają kurze. Tak samo muszą być otwarte w stronę nieba okna naszych bodźców i uczuć, a kurz samołub- stwa i wszystkiego, co ziemskie, musi być usunięty. Łaska Boża musi oczyścić zakamarki umysłu, ba, całą naszą ludzką naturę Duch Święty musi oczyścić i ożywić. Nieporządek i niechlujstwo w wypełnianiu codziennych obowiązków prowadzą do zapominania o Bogu i do zachowania jedynie form pobożności w wyznawaniu wiary, która zatraciła swoją istotę. Mamy czuwać i modlić się, inaczej będziemy chwytać cień, straciwszy rzeczywistość. SS2 310.4

Żywa wiara, niby złota nić, powinna przewijać się przez codzienne doświadczenia przy wykonywaniu drobnych obowiązków. Wtedy uczniowie dojdą do zrozumienia prawdziwych zasad, które według woli Bożej powinny decydować o każdym czynie w życiu. Zatem codzienna praca będzie pomagać w chrześcijańskim wzrastaniu. Podstawowe zasady wiary, ufności i miłości Jezusa przenikną w każdy, mający najmniejsze znaczenie, szczegół życia codziennego. Będziemy wpatrywać się w Jezusa, a miłość do Niego będzie stałym bodźcem, dającym siłę życia każdemu spełnionemu przez nas obowiązkowi. Będziemy dążyć do sprawiedliwości i żywić nadzieję, która nie przynosi ujmy. Cokolwiek wtedy zrobimy, będzie zrobione dla chwały Bożej. SS2 311.1

Chciałabym powiedzieć każdemu uczniowi w internacie: Bądź wierny swoim zobowiązaniom wobec tego domu! Bądź niezawodny w wykonywaniu swoich obowiązków. Bądź prawdziwie żywym chrześcijaninem w internacie. Niechaj zasady chrześcijańskie władają twoim sercem, niech panują nad zachowaniem. Zwracaj baczną uwagę na każdą zachętę nauczyciela, ale niekoniecznie postępuj tak, by ci zawsze trzeba było mówić, co masz zrobić. Sam się zastanów! Sam sprawdź, czy wszystko w pokoju jest czyste i w należytym porządku, by nic nie mogło obrazić Boga. Co więcej, pomyśl, czy aniołowie przechodząc przez twój pokój zechcieliby się w nim zatrzymać, pociągnięci wszędzie panującym porządkiem i czystością? Jesteście misjonarzami, jeżeli swe obowiązki wykonujecie na czas, chętnie i porządnie. Świadczycie o Chrystusie. Udowadniacie, że ani teoria, ani praktyka religii Chrystusa nie czyni was osobami szorstkimi i niechlujnymi, pozbawionymi szacunku dla nauczycieli, nie zważającymi na ich rady i wskazówki. W czyn wprowadzona religia Biblii uczyni was ludźmi uprzejmymi i uczciwymi, mającymi wzgląd na innych. Nie będziecie zaniedbywać rzeczy drobnych, które muszą być wykonane. Przyjmijcie za motto słowa Chrystusa: “Kto jest wierny w najmniejszej sprawie i w wielkiej jest wierny”. SS2 311.2