Ze skarbnicy świadectw II
Internaty
Młodzi ludzie studiujący na naszych uczelniach są pozbawieni łagodzącego lub hamującego wpływu kręgu rodzinnego. Właśnie wtedy, gdy potrzebują czujnego nadzoru, władza rodzicielska jest ograniczona; znajdują się w wielkiej gromadzie rówieśników o różnych charakterach i rozmaitych nawykach. Niektórzy z nich byli chowani w dzieciństwie bez zbytniej karności, są więc ludźmi powierzchownymi i lekkomyślnymi. Inni chodzili u rodziców na pasku, toteż gdy nie czują ich rąk, gdy popuszczono im cugli i nie są już pod tak ścisłą kontrolą, wydaje się im, że mogą postępować tak, jak im się podoba. Buntują się na samą myśl o jakimkolwiek ograniczeniu. Ten kierunek myślenia znacznie zwiększa niebezpieczeństwo zagrażające naszej młodzieży. SS2 309.2
Nasze internaty powstały po to, by młodzi ludzie nie byli narażeni na złe wpływy i tak dalece, jak to jest możliwe, przebywali w atmosferze podobnej do atmosfery domowej, która chroni młodzież przed pokusami popełniania niemoralnych czynów, a przyprowadza do Jezusa. Rodzina w niebie wyobraża to, czym powinna być rodzina na ziemi. Nasze internaty, w których młodzi ludzie przebywają z sobą i przygotowują się do służby Bożej, powinny zbliżyć się do boskiego wzoru na tyle, na ile jest to możliwe. SS2 309.3
Nauczyciele, którym powierzono opiekę nad internatami, ponoszą poważną odpowiedzialność. Mają postępować jak ojciec i matka, brać udział w życiu uczniów, interesować się każdym studentem i być dla każdego jak rodzice dla swego dziecka. Różnorodne charaktery młodych ludzi, z którymi nauczyciele muszą się uporać, przyczyniają wiele trosk i są ciężkim brzemieniem. Trzeba mieć wiele taktu i cierpliwości, by zepsute złym postępowaniem umysły utrzymać na właściwej drodze. Nauczyciele muszą posiadać wiele umiejętności i znać sztukę obchodzenia się z ludźmi. Muszą być wierni zasadom, a przy tym mądrzy i delikatni, a chrześcijańską życzliwość łączyć ze wzorową karnością. Muszą to być mężczyźni i kobiety wiary, mądrości i modlitwy. Nie wolno okazywać uczniom surowości, niewzruszonej wyniosłości czy nieprzystępności. Muszą wejść w środowisko młodzieży, dzielić z nią radości i smutki tak samo, jak codzienne obowiązki. Radosne, z miłości wypływające posłuszeństwo będzie na ogół owocem takich wysiłków. SS2 309.4