Ze skarbnicy świadectw II

Przygotowanie serca

Na takich zebraniach zawsze musimy pamiętać, że działają dwie moce. Toczy się pomiędzy nimi walka niewidoczna dla oczu ludzkich. Armia Pańska ma za zadanie ratować dusze. Szatan i jego rzesza także pracują — próbują niszczyć i oszukiwać w każdy możliwy sposób. Pan rozkazuje nam: “Przywdziejcie całą zbroję Bożą, abyście mogli ostać się przed zasadzkami diabelskimi. Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich”. Efezjan 6,11.12. Dzień w dzień toczy się walka. Gdyby Bóg otworzył nam oczy i gdybyśmy mogli zobaczyć działanie dobrych i złych aniołów, to byśmy się nie zajmowali głupstwami, nie byłoby żądzy bogactw, kpiarstwa, próżnowania. Jeśli wszyscy przywdzieją zbroję Bożą i będą mężnie walczyć w wojnie Pańskiej, to będzie można osiągnąć zwycięstwa, które przyprawią o drżenie królestwo mroku. SS2 272.1

Nikt z nas, będąc na zjeździe, nie powinien zdawać się na kaznodziejów lub pracowników biblijnych, by to zebranie stało się dla każdego błogosławieństwem. Bóg nie chce, aby siła Jego dzieci była uzależniona od kaznodziei. Nie chce, żeby traciły swą własną siłę, a pomoc czerpały od istot ludzkich. Nie wolno im, niby bezradnym dzieciom, wspierać się na kimkolwiek, szukać u ludzi podpory. Jako szafarz łaski Bożej, każdy członek zboru powinien poczuwać się do osobistej odpowiedzialności za ugruntowanie się w Nim. Każdy powinien wiedzieć, iż w pewnej określonej mierze błogosławieństwo zebrania zależy od niego. Nie mówcie: “To nie ja jestem odpowiedzialny za to zebranie, dlatego nic nie będę robił”. Jeśli takie jest wasze rozumowanie, to dajecie szatanowi sposobność działania za waszym pośrednictwem. Napastować was będą jego myśli, skłoni was do wykonania czegoś, co pokrywa się z jego zamiarami. Zamiast zbierać z Chrystusem, będziecie rozpraszać. SS2 272.2

Rezultat zebrania zależy od obecności Ducha Świętego. O wylanie Ducha powinien modlić się każdy, kto miłuje prawdę. Tak dalece, jak to leży w naszej mocy, powinniśmy usuwać wszystko, co może przeszkodzić działaniu Ducha Świętego. Duch Święty nigdy nie będzie wylany, jeśli wśród członków zboru panować będą niesnaski, wrogość, zawiść, podejrzliwość i pomówienia. Wszystko to pochodzi od szatana i skutecznie zamyka drogę wpływom Ducha Świętego. Nic na tym świecie nie jest Bogu tak drogie, jak Jego Kościół. Niczego nie strzeże On tak gorliwie i z taką troską. Nic tak nie obraża Boga, jak czyn niweczący wpływ tych, którzy są w Jego służbie. Bóg zażąda rachunku od każdego, kto wspiera szatana w jego dziele krytykowania i zniechęcania. SS2 273.1

Kto nie ma w sobie współczucia, tkliwości i miłości, ten nie powinien trudnić się pracą w dziele Chrystusa. Zanim proroctwo będzie mogło się spełnić, to “najsłabszy wśród nich będzie w owym dniu jak Dawid, a dom Dawida będzie jak Bóg, jak anioł Pana na ich czele”. Zachariasza 12,8. Dzieci Boże muszą wyzbyć się wszelkiej podejrzliwości, każdej myśli zazdrosnej w odniesieniu do braci. Serca muszą bić zgodnie. Chrześcijańska życzliwość i braterska miłość muszą okazać się daleko obfitsze niż obecnie. W uszach moich stale dźwięczą słowa: “Łączcie się z sobą coraz ściślej!” Poważna, święta prawda na nasz czas powinna jednoczyć lud Boży. Chęć wywyższania się musi zginąć. Tylko w jednym przypadku powinniśmy z sobą współzawodniczyć: kto najlepiej odzwierciedli charakter Chrystusa, kto najlepiej skryje swoje “ja” w Jezusie. SS2 273.2

“Przez to uwielbiony będzie Ojciec mój, jeśli obfity owoc wydacie i staniecie się uczniami moimi”. Jana 15,8. Jeśli w ogóle istnieje takie miejsce, gdzie wierzący powinni przynosić obfity owoc, to właśnie jest nim miejsce naszych zjazdów. Na tych zebraniach są ukazane nasze czyny, słowa, duch, a nasz wpływ jest tak dalekosiężny jak wieczność. SS2 273.3

Przeobrażenie charakteru ma być dla świata świadectwem zamieszkania w sercu miłości Chrystusowej. Pan oczekuje od swego ludu dowodu, że zbawcza moc łaski może skutecznie działać nad niedoskonałym charakterem i spowodować jego równomierny rozwój i obfite owocowanie. SS2 273.4

Jednak żeby zadośćuczynić zamierzeniom Boga, potrzebna jest praca przygotowawcza. Pan nakazuje usunąć z serca samolubstwo, które jest przyczyną rozluźnienia stosunków między braćmi. Bóg pragnie zlać na nas Ducha Świętego w pełnej, bogatej mierze i dlatego każe, by przez zaparcie się siebie przygotować ku temu drogę. Gdy własne “ja” podporządkuje się Bogu, oczy się otworzą i zobaczą kamienie, które nasze, niepodobne do Chrystusowego, postępowanie rzuciło na drogę innych. Bóg każe te wszystkie kamienie uprzątnąć. Mówi: “Wyznawajcie tedy grzechy jedni drugim i módlcie się jedni za drugich, abyście byli uzdrowieni. Wiele może usilna modlitwa sprawiedliwego”. Jakuba 5,16. Potem otrzymamy takie zapewnienie, jak Dawid, kiedy wyznał swój grzech i modlił się: “Serce czyste stwórz we mnie, o Boże, a ducha prawego odnów we mnie! Nie odrzucaj mnie od oblicza swego i nie odbieraj mi swego Ducha świętego”. Psalmów 51,12.13. SS2 273.5

Kiedy łaska Boża króluje w duszy, wtedy promieniuje z niej atmosfera wiary, ufności i miłości chrześcijańskiej, atmosfera wzmacniająca życie duchowe tych wszystkich, którzy w niej będą przebywać. Potem możemy udać się na zebranie nie tylko, by otrzymać, ale również po to, by dawać. Każdy, kto jest uczestnikiem przebaczającej miłości Chrystusa, każdy, kto został oświecony Duchem Bożym i nawrócony do prawdy, będzie czuł, że z tytułu tych właśnie cennych łask jest dłużnikiem każdej duszy, z jaką wchodzi w styczność. Ten, kto nosi pokorę w sercu, tego Pan użyje do zdobywania dusz, do których z trudem znajdują dostęp nawet wyświęceni kaznodzieje. Taki wierzący, pod wpływem Ducha Świętego, będzie mówił słowa objawiające zbawienną łaskę Chrystusa. SS2 274.1

Gdy przynosimy błogosławieństwo innym, sami doznajemy błogosławieństwa. Bóg daje okazję dalszego przekazywania łaski, aby móc obdarzyć nową łaską, jeszcze większą niż poprzednio. Nadzieja i wiara będą się wzmacniać, jeśli dziecko Boże pracuje używając talentów i umiejętności, w jakie Bóg je wyposażył. Będzie miało wsparcie Boże w swojej pracy. SS2 274.2