Ze skarbnicy świadectw II

198/314

Zjazdy

Ważna to rzecz, gdy członkowie zborów biorą udział w zjazdach. Liczba wrogów prawdy jest wielka. Tam, gdzie jesteśmy w mniejszości, powinniśmy tworzyć możliwie silny i zwarty front. Każdy potrzebuje dobrodziejstw płynących ze wspólnych zgromadzeń i Bóg wzywa was do włączenia się w szeregi prawdy. SS2 270.4

Niektórzy powiedzą: “Podróż jest kosztowną rzeczą. Czy nie byłoby lepiej zaoszczędzić te pieniądze i ofiarować je na rozwój dzieła tam, gdzie są najbardziej potrzebne?” Nie rozumujcie w ten sposób. Bóg wzywa was do zajęcia miejsca w szeregach Jego ludu. Wzmacniajcie zebranie w miarę swych możliwości, będąc na nich obecni z całymi rodzinami. Zdobądźcie się na dodatkowe wyrzeczenia i nie ograniczajcie wydatków, by móc brać udział w zebraniach ludu Bożego. SS2 271.1

Bracia i siostry! Lepiej byłoby dla was, gdyby ucierpiała wasza praca, niż gdybyście zaprzepaścili sposobność wysłuchania poselstwa Bożego, które dla was przygotował. Nie wymieniajcie usprawiedliwień, które mogą was powstrzymać od szukania wszelkich możliwości rozwoju duchowego. Potrzebny jest wam każdy promień światła. Musicie umieć łagodnie i z bojaźnią Bożą zdać rachunek z nadziei, która żyje w was. Nie możecie pozwolić na to, byście postradali taką dobrą okazję. SS2 271.2

Przed wiekami Pan polecił swemu ludowi zbierać się trzy razy do roku dla oddania Mu czci i uwielbienia Go. Izraelici przychodzili na te święte zgromadzenia, znosząc do domu Bożego dziesięciny, ofiary za grzech i ofiary dziękczynne. Zbierano się, by rozważać Boże dzieła łaski, opowiadać o Jego cudownych czynach, modlić się i ofiarować dziękczynienia Jego imieniu. Mieli się także jednoczyć w służbie ofiarniczej, bo ona wskazywała na Chrystusa jako na Baranka Bożego, który gładzi grzechy świata. W ten sposób Izraelici mieli być chronieni przed rozkładającą siłą zepsucia, światowością i bałwochwalstwem. Wiara, miłość i wdzięczność powinny być żywe w sercach ludu. Wspólny udział w świętej służbie Bożej miał ich ściślej związać z Bogiem i z sobą nawzajem. SS2 271.3

W dniach Chrystusa w świętach tych brały udział niezliczone rzesze ludu ze wszystkich krain. Gdyby ludzie pozostali wierni zamierzeniom Boga w duchu prawdziwej pobożności, światło prawdy mogłoby już być zaniesione do wszystkich narodów świata. SS2 271.4

Jeśli ktoś mieszkał w dużej odległości od przybytku Bożego, musiał przeznaczyć więcej niż miesiąc w roku na przybycie i wzięcie udziału w takim świętym zgromadzeniu. Pan uważał te zebrania za ważne i potrzebne dla duchowego życia swego ludu. Lud musiał odłożyć swoje wszystkie ziemskie sprawy, by podtrzymać społeczność z Bogiem i zwrócić uwagę na niebiańskie dobra. SS2 271.5

Jeśli lud Izraela w swoim czasie potrzebował dobrodziejstw takich zebrań, to o ileż bardziej my ich potrzebujemy w tych ostatnich dniach — dniach niebezpieczeństw i konfliktów! A jeśli wtedy ludzie tego świata potrzebowali światła, które Bóg powierzył swemu Kościołowi, to o ileż bardziej potrzebują tego światła dzisiaj. SS2 271.6

Teraz jest dla każdego czas błagania Pana o pomoc w walce przeciwko potężnemu wrogowi. Siły nieprzyjaciela wzmacniają się, a my jako lud jesteśmy źle przedstawiani. Chcemy, żeby ludzie zapoznali się z naszymi naukami i naszym dziełem. Chcemy, żeby dowiedzieli się, kim jesteśmy i w co wierzymy. Musimy więc znaleźć właściwą drogę do ich serc. Niechaj armia Pańska będzie przygotowana do godnego reprezentowania dzieła i sprawy Bożej! Nie usprawiedliwiajcie się! Pan was potrzebuje. Nie sprawuje On swego dzieła bez pomocy ludzkich narzędzi. Przybywajcie na zjazdy nawet wtedy, gdy wymaga to od was pewnej ofiary. Idźcie do pracy z mocnymi postanowieniami! Uczyńcie wszystko, by skłonić przyjaciół do pójścia nie zamiast was, ale razem z wami, by stanąć po stronie Pana i być posłusznym Jego przykazaniom! Pomóżcie tym, którzy by chętnie uczestniczyli w tych zgromadzeniach, w razie potrzeby zapewnijcie im nocleg i żywność. Aniołowie, mający polecenie pomagać dziedzicom zbawienia, będą wam towarzyszyli. Bóg dla swego ludu uczyni wielkie rzeczy. Pobłogosławi każdy wysiłek zmierzający do oddania czci Jego imieniu i do postępu Jego dzieła. SS2 271.7