Ze skarbnicy świadectw I

102/331

Proście w wierze

Mężczyźni, kobiety i ludzie młodzi! Bóg oczekuje od was moralnego męstwa, stałości celu, siły, mocy i wytrwałości, a także umysłu, który nie będzie przyjmował twierdzeń innych ludzi, lecz zbada ich wypowiedzi, nim je przyjmie lub odrzuci. Zważy je, doświadczy i w modlitwie przedłoży Panu. SS1 147.2

“A jeśli komu z was brak mądrości, niech prosi Boga, który wszystkich obdarza chętnie i bez wypominania, a będzie mu dana. Ale niech prosi z wiarą, bez powątpiewania; kto bowiem wątpi, podobny jest do fali morskiej, przez wiatr tu i tam miotanej. Przeto niechaj nie mniema taki człowiek, że coś od Pana otrzyma”. Jakuba 1,5-7. Ta prośba o mądrość nie ma być modlitwą bezmyślną, o której zapomina się z chwilą, gdy usta ją skończyły. Jest to modlitwa wyrażająca brak mądrości i silne, gorące pragnienie serca decydującego się poddać woli Bożej. SS1 147.3

Po zakończeniu modlitwy, jeżeli odpowiedź na nią nie następuje natychmiast, nie męczcie się oczekiwaniem i nie traćcie pewności! Nie wątpcie, tylko chwyćcie się obietnicy: “Wierny jest ten, który was powołuje; On też tego dokona”. 1 Tesaloniczan 5,24. Tak jak natrętna wdowa, ciągle przedstawiajcie swoją sprawę, twardo obstawajcie przy niej. Czy ta sprawa ma dla was znaczenie, czy jest doniosła? Z pewnością tak. A zatem nie wątpcie, ponieważ wiara wasza może być wypróbowana. Jeżeli rzecz, o którą prosicie, jest istotna dla was, to zasługuje na uporczywe, przekonywające wysiłki. Posiadacie obietnicę: czuwajcie i módlcie się. Bądźcie stali w modlitwie, a zostaniecie wysłuchani. Czy nie to Bóg wam obiecywał? Jeżeli spełnienie prośby trochę was kosztuje, będziecie cenić ją bardziej, kiedy się spełni. Powiedziano wam wyraźnie, że jeżeli wątpicie, to nie spodziewajcie się, że otrzymacie coś od Pana. Daję wam tutaj radę, abyście się nigdy nie zniechęcali, nigdy nie czuli się znużeni, tylko mocno wierzyli obietnicom Boga. Jeżeli prosicie, On obdaruje was hojnie, nie pozostanie głuchym na wasze prośby. Wielu jest takich, którzy tutaj popełniają błąd. Wątpią w swoje poczynania, a wiara ich zawodzi. Jest to właśnie powód, dla którego nic nie otrzymują od Pana — źródła naszej siły. Nikt nie musi kroczyć w ciemnościach niby człowiek ślepy, ponieważ Pan ma gotowe światło, które mogą otrzymać ci, co je przyjmą w wyznaczony przez Boga sposób, a nie na drodze samemu wybranej. Pan wymaga od wszystkich wykonywania codziennych obowiązków zgodnie z zasadami Bożymi. Odnosi się to szczególnie do tych, którzy zajmują się tak bardzo ważną działalnością wydawniczą, ponosząc mniejszą lub większą odpowiedzialność. Może to być spełnione jedynie wtedy, gdy się oczekuje pomocy od Boga, który udzieli zdolności do wykonania sumiennie wszystkiego, co wyrok nieba uzna za sprawiedliwe. SS1 147.4