Ze skarbnicy świadectw I

Wiara i posłuszeństwo

W Jak. 2, 14 czytamy: “Cóż to pomoże, bracia moi, jeśli ktoś mówi, że ma wiarę, a nie ma uczynków? Czy wiara może go zbawić?” Za każdym razem, gdy pracujesz w dniu sobotnim, zniesławiasz swą wiarę. Pismo Święte uczy nas, że wiara bez uczynków jest martwa, i że życie każdego człowieka w świecie świadczy o tym, czy człowiek jest wierny religii, do której się przyznaje, czy też nie. Twoje postępowanie zmniejsza szacunek twoich świeckich przyjaciół dla prawa Bożego, mogą bowiem z niego wywnioskować: “Możemy być posłuszni przykazaniom Bożym lub nie. Wierzymy, że prawo Boże jest dla ludzi w jakimś stopniu obowiązujące, ale w końcu Pan nie wymaga aż tak drobiazgowego, dokładnego przestrzegania tych przepisów i jakiegoś przypadkowego przekroczenia na pewno nie będzie surowo karać”. SS1 352.2

Wielu usprawiedliwia naruszenie przez siebie soboty powołując się na twój przykład. Argumentują: “Jeśli taki dzielny człowiek, wierzący, że dzień siódmy jest dniem świętym, może zajmować się w tym dniu świeckimi sprawami, ponieważ rzekomo okoliczności tego wymagają, to z całą pewnością i my możemy tak samo postępować, nie narażając się na potępienie”. SS1 352.3

Wiele dusz wystąpi na sądzie przeciwko tobie, tłumacząc, że to twój wpływ był przyczyną ich nieposłuszeństwa wobec zakonu Bożego, Jakkolwiek nie usprawiedliwi to ich grzechu, będzie jednak straszliwie oskarżać ciebie. SS1 352.4

Bóg powiedział i żąda, by człowiek był Mu posłuszny. Nie pyta, czy człowiekowi jest z tym wygodnie i przyjemnie. Pan życia i chwały, gdy opuszczał stanowisko Wysokiego Rozkazodawcy, nie miał na uwadze swojej wygody i przyjemności. Stał się mężem boleści, by wybawić ludzi od skutków ich grzechu, poznał ból i cierpienie, przyjął hańbę i oddał życie. SS1 352.5

Jezus nie umarł w celu ratowania człowieka w jego grzechach, ale od jego grzechów. Człowiek ma porzucić swe błędy, zejść ze złej drogi i brać przykład z Chrystusa — wziąć swój krzyż i naśladować Go, zaprzeć się samego siebie i we wszystkich okolicznościach życia być posłusznym Bogu. SS1 353.1

Jezus rzekł: “Nikt nie może dwom panom służyć, gdyż albo jednego nienawidzić będzie, a drugiego miłować, albo jednego trzymać się będzie, a drugim pogardzi. Nie możecie Bogu służyć i mamonie”. Mateusza 6,24. Jeśli jesteśmy prawdziwymi sługami Bożymi, to nie wolno nam w swoim sercu pytać się, czy lepiej jest być posłusznym przykazaniom Bożym, czy też mieć na uwadze własne, przemijające interesy. Jeśli w tych stosunkowo spokojnych czasach wiara nie jest dla wyznawców prawdy podporą, to co będzie ich wspierało, gdy nadejdzie czas wielkiej próby i wyjdzie dekret przeciwko tym wszystkim, którzy nie czczą zwierzęcia ani jego posągu i nie przyjmują jego piętna na swoje czoła i ręce? Ten poważny czas jest już blisko. Zamiast być słabym i niezdecydowanym, lud Boży powinien gromadzić siłę i odwagę na czas ucisku. SS1 353.2

Jezus, nasz wielki wzór, uczy nas na przykładzie swego życia bezwarunkowego posłuszeństwa. Umarł — sprawiedliwy za niesprawiedliwych, niewinny za winnych, żeby cześć należna prawu Bożemu była zachowana i człowiek nie zginął na zawsze Grzech jest przestępstwem prawa Bożego. Grzech Adama ściągnął na ziemię tak straszliwą nędzę, że zniszczyć ją może jedynie ofiara umiłowanego Syna Bożego. Jakaż ciężka kara dosięgnie tych, którzy poznawszy prawdę, przekraczają czwarte przykazanie Boże! SS1 353.3