Ewangelizacja

Chrystus — ośrodkiem poselstwa

Jezus Chrystus — wielkim ośrodkiem oddziaływania — Poselstw trzeciego anioła wzywa do głoszenia prawdy o sobocie, zawartej w czwartym przykazaniu. Ta prawda musi być przedstawiona światu. Nie wolno jednak pominąć w poselstwie trzeciego anioła wielkiego Ośrodka przyciągania, jakim jest Jezus Chrystus... Ew 125.1

Trzeba, aby grzeszni zawsze spoglądali w stronę Golgoty. Z pełną prostoty wiarą, właściwą małemu dziecku, musi spolegać na zasługach Chrystusa, przyjąć Jego sprawiedliwość i uwierzyć w Jego miłosierdzie. Pracownicy Dzieła powinni głosić usprawiedliwienie w Chrystusie. — The Review and Herald, 20 marzec 1894. Ew 125.2

Wywyższać Chrystusa — Chrystus ukrzyżowany, Chrystus zmartwychwstały, Chrystus, który wstąpił do nieba, Chrystus przychodzący po raz drugi — oto co powinno rozrzewnić, uradować i wypełniać umysł kaznodziei, tak że będzie on przedstawiał te prawdy ludziom w duchu miłości i z głębokim przejęciem. Kaznodzieja zniknie wtedy z oczu słuchaczy, a stanie przed nimi Jezus w Swojej wielkości. Ew 125.3

Wywyższajcie Jezusa, wy, którzy nauczacie lud! Wywyższajcie Go w kazaniu, w pieśni i w modlitwie. Wszystkie wasze siły użyjcie do tego, aby zbłąkane dusze, zatroskane i zgubione, skierować do “Baranka Bożego”. Wywyższajcie zmartwychwstałego Zbawiciela i mówcie wszystkim, którzy mają uszy: przyjdźcie do Tego, który “umiłował was i wydał za was Samego Siebie”. Niech treścią i osnową każdego kazania bądzie wiedza o zbawieniu. Niech stanowi treść każdej pieśni Niech wylewa się obficie w każdej modlitwie błagalnej. W waszych kazaniach nie uzupełniajcie niczym Chrystusa, mądrości i mocy Bożej. Trzymajcie się słowa żywota, przedstawiając Jezusa jako nadzieję pokutujących i twierdzę ludzi wierzących. Odkrywajcie drogę pokoju wszystkim znękanym, pogrążonym w smutku i zniechęconym. Ukażcie im łaskę i udoskonalenie, które jest w Zbawicielu. — Gospel Workers 159.160 (1915). Ew 125.4

W każdym kazaniu — Daleko więcej ludzi, niż sądziście, tęskni do znalezienia drogi do Chrystusa. Ci, którzy głoszą ludziom ostatnie poselstwo miłosierdzia, powinni pamiętać o tym, że trzeba wywyższać Chrystusa — ucieczkę grzeszników. Są kaznodzieje, którzy myślą, że nie jest wcale konieczne głosić ludziom o pokucie i o wierze, wychodząc z założenia, że słuchacze są zapoznani z Ewangelią i że trzeba głosić coś nowego, ażeby utrzymać ich zainteresowanie. Ale wielu ludzi, ku wielkiemu smutkowi, nie wie nic o planie zbawienia. Ludzi tych trzeba dobrze zapoznać z tym najważniejszym tematem, lepiej, aniżeli z jakimkolwiek innym. Ew 125.5

Wykłady teoretyczne są konieczne, aby ludzie mogli zobaczyć cały łańcuch prawdy, wszystkie jej ogniwa, jak wszystko łączy się w doskonałą całość. Żaden wykład nie powinien być wygłoszony bez wywyższenia Chrystusa, Onego ukrzyżowanego, fundamentu całej Ewangelii. Kaznodzieje zdobywaliby więcej serc ludzkich, gdyby kazali więcej o praktycznej pobożności. — Gospel Workers 158.159 (1915). Ew 126.1

Głosić o Chrystusie z własnego doświadczenia — Obowiązkiem każdego głoszącego i nakazem dla niego jest, aby głosił o doskonałości Chrystusa. Gdy nie mówi się w kazaniach o darze sprawiedliwości Chrystusowej, kazania stają się suche i bezduszne, a trzoda Pańska nie jest nakarmiona. Paweł powiedział: “Mowa moja i moje kazanie nie zawierały słów mądrości ludzkiej, ale były objawieniem Ducha i Jego mocy”. Ewangelia jest treściwym pokarmem. Jezus jest ośrodkiem wszelkiego życia. Włączcie Chrystusa w każde wasze kazanie. Każcie tak długo o kosztownym miłosierdziu, o chwale Jezusa Chrystusa, aż w waszych kazaniach ukształtuje się Chrystus, nadzieja chwały... Ew 126.2

Zbierzcie wszystkie wasze doświadczenia o nieoszacowanej wartości Chrystusa i przedstawcie je innym jako drogocenne klejnoty, które rzucają blask i światło. To przyciągnie grzesznika do Jezusa, który jest najważniejszym wśród dziesięciu tysięcy i Jedyny, którego trzeba miłować. Krzyż Golgoty zapewnia nam życie wieczne. Wiara w Chrystusa oznacza wszystko dla szczerze wierzącego człowieka. Zasługi Jezusa wymazują wszelkie przestępstwa i przyoblekają nas w szatę sprawiedliwości, utkaną na niebiańskich krosnach. Korona żywota jest zaszczytem, jakiego doznamy przy zakończeniu walki. Te drogocenne prawdy trzeba przedstawiać tak, aby zachować ich żywy charakter. — The Review and Herald, 19 marzec 1895. Ew 126.3

Jego praistnienie — Jego przyjście po raz drugi w chwale i mocy, Jego osobista godność, wywyższenie Jego świętego prawa — oto tematy, które należy rozważać z prostotą i mocą. — Letter 83, 1895. Ew 126.4

Poselstwo potwierdza — Głoście poselstwo pewnym głosem. Wywyższajcie Męża Golgoty wciąż wyżej i wyżej. Moc tkwi bowiem w wywyższeniu krzyża Chrystusowego... Ew 126.5

O Chrystusie nie należy głosić w formie dysputy, lecz twierdząco, oznajmująco, potwierdzająco. Zajmujcie stanowisko bez wdawania się w spory. Niech żadne z wypowiedzianych przez was słów nie będzie nigdy słowem wypowiedzianym niepewnie. Fundamentem naszej wiary ma być Słowo Boga żywego. Pokażcie ludziom konieczność pojednania się z Bogiem i powiedzcie im, że mogą być zbawieni, jeżeli będą pokutować i jeżeli z powrotem okażą posłuszeństwo przykazaniom Bożym. Zbierzcie stwierdzenia i dowody, które uczynią Ewangelię radosną nowiną o zbawieniu dla wszystkich, którzy przyjmą i uwierzą w Chrystusa jako w swego osobistego Zbawcę. — Letter 65, 1905. Ew 126.6

Kazania podobne ofierze Kainowej — Wielu naszych kaznodziejów wygłasza kazania przedstawiając tematy w sposób uargumentowany, ale rzadko wspominają o zbawiennej mocy Odkupiciela. Ich poselstwo pozbawione jest zbawczej krwi Chrystusa. Ofiara tych kaznodziejów jest podobna do ofiary Kaina. Kain przyniósł Panu owoce swej ziemi, co samo przez się było w oczach Bożych do przyjęcia. Były to rzeczywiście bardzo dobre owoce, ale zabrakło najważniejszej rzeczy w tej ofierze, mianowicie krwi zabitego baranka, symbolizującego krew Chrystusa. Tak samo dzieje się z kazaniami, w których nie ma Chrystusa. Takie kazania nie wzruszają serc ludzkich i nie pobudzają do zadawania sobie pytania: “Co muszę czynić, abym był zbawionym?” Spośród wszystkich ludzi, uważających się za chrześcijan, Adwentyści Dnia Siódmego powinni przodować w dziele wywyższania Chrystusa na oczach całego świata. — Gospel Workers 156 (1915). Ew 127.1

Sposobem prostym i wyraźnym — Kaznodzieje powinni sposobem bardziej prostym, jasnym i przejrzystym przedstawiać prawdę, która jest w Jezusie. Powinni swymi umysłami pełniej pojąć wielki plan zbawienia. Wtedy dopiero będą mogli odciągnąć umysły słuchaczów od spraw ziemskich, a zwrócić ku sprawom duchowym i wiecznym. Wielu jest takich, którzy chcą się dowiedzieć, co muszą uczynić, aby uzyskać zbawienie. Chcą, by im wytłumaczyć jasno i wyraźnie, jakie kroki należy podjąć, aby się nawrócić, dlatego nie może być kazania, w którym by w jasny sposób nie wyjaśniono drogi, na której grzesznicy mogą przyjść do Chrystusa i uzyskać zbawienie. Kaznodzieje powinni wskazać im Chrystusa tak, jak to uczynił Jan, i z wzruszającą prostotą serca płonąć miłością Chrystusa mówiąc: “Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata”. Trzeba silnie i żarliwie wzywać grzeszników, aby nawrócili się i pokutowali. — The Review and Herald, 22 luty 1887. Ew 127.2

Prawda, która jest w Chrystusie — Nauczajcie prostych lekcji, udzielonych przez Chrystusa. Opowiadajcie historię Jego życia, wyrzeczenie się samego siebie i ofiarę, upokorzenia i śmierć, Jego zmartwychwstanie i wniebowstąpienie, Jego orędownictwo w niebie za grześników. W każdym zgromadzeniu znajdą się dusze, które poruszy Duch Boży. Ew 127.3

Pomóżcie tym duszom zrozumieć, czym jest prawda. Ułamcie im chleba i skierujcie ich uwagę na sprawę żywota. Ew 128.1

Wiele jest głosów broniących błędu. Niech więc wasz głos broni prawdy. Przedstawiajcie ludziom tematy, które będą jakby zielonymi pastwiskami dla trzody Bożej, dla owiec będących w tej trzodzie. Nie prowadźcie waszych słuchaczy na opustoszałe pastwiska, gdzie nie ma źródła wody żywej, gdyż stamtąd przyszli, aby słuchać ciebie. Przedstawiajcie słuchaczom prawdę, jaka jest w Jezusie, powiedzcie im czego żąda od nich zakon i Ewangelia. Powiedzcie im, że Chrystus jest to droga, prawda i żywot, i mówcie o Jego mocy zbawienia wszystkim tym, co do Niego przychodzą. Wódz naszego zbawienia wstawia się za Swoim ludem; nie zastawia się za nas u Ojca jako proszący o zmiłowanie, lecz jako zwycięzca, który ma prawo do Swojej zdobyczy. Jest w stanie zbawić wszystkich, którzy za Jego pośrednictwem przychodzą do Boga. Przedstawiajcie ten fakt bardzo wyraźnie. Dopóki kaznodzieje tego nie zrozumieją, będą ukrywać prawdę pod szatą ludzkich ornamentów. Niech żaden kaznodzieja nie sądzi, że może nawrócić dusze przy pomocy wymownych kazań! Ci, którzy nauczają innych, powinni błagać Boga, aby obdarzył ich Swoim duchem i pozwolił wywyższać Chrystusa jako jedyną nadzieję grzeszników. Kwieciste mowy, przyjemnie brzmiące historyjki czy nieodpowiednie anegdoty nie przekonają i nie pozyskają grzeszników. Ludzie słuchają takich słów, tak jak słucha się przyjemnych pieśni. Poselstwo, które grzesznik powinien usłyszeć, brzmi: “Bóg tak umiłował ten świat, że Syna Swego Jednorodzonego wydał, aby każdy ktokolwiek weń uwierzy, nie zginął, lecz miał żywot wieczny”. — Gospel Workers 154.155 (1915). Ew 128.2

Wywyższać miłość Chrystusa — Miłość Chrystusa musi wypełniać każde kazanie po to, aby przełamać barierę uprzedzeń i zatwardziałości. Powiedzcie ludziom, jak bardzo Jezus ich kocha i jakie dał dowody Swojej miłości. Jaka miłość może równać się tej, którą okazał Bóg człowiekowi, wydając Chrystusa na śmierć krzyżową? Gdy serce jest wypełnione miłością Jezusa, wtedy można tę prawdę przedstawić ludziom i wywrze ona wpływ na serce. — Letter 48, 1886. Ew 128.3

Krzyż — gruntem każdego kazania — Pojednawcza ofiara Chrystusa jest tą wielką prawdą, wokoło której skupiają się wszystkie inne prawdy. Chcąc właściwie zrozumieć i ocenić każdą prawdę zawartą w Słowie Bożym, począwszy od Księgi Rodzaju aż do Objawienia, trzeba ją studiować w świetle Krzyża Golgoty. Oto przedstawiam wam wielki i wzniosły pomnik miłosierdzia i odrodzenia, zbawienia i odkupienia: Syn Boży wzniesiony na krzyżu. Ta rzecz powinna stać się fundamentem każdego kazania, wygłoszonego przez naszych kaznodziejów. — Gospel Workers 315 (1915). Ew 128.4

Chrystus i Jego sprawiedliwość — Chrystus i Jego sprawiedliwość — oto nasze wytyczne, oto istota życia naszej wiary. — The Review and Herald, 31 sierpień 1905. Ew 129.1

Poselstwo Trzeciego Anioła — Niektórzy pisali do mnie zapytując, czy poselstwo usprawiedliwienia przez wiarę jest poselstwem trzeciego anioła. Odpowiedziałam na to: zaprawdę, jest to poselstwo trzeciego anioła. — The Review and Herald, 1 kwiecień 1890. Ew 129.2

Przedstawia ono ukrzyżowanego Zbawiciela. Poselstwo to ma wyraźniej ukazać światu ukrzyżowanego Zbawiciela, ofiarę złożoną za grzechy całego świata. Zapewnia ono ludziom usprawiedliwienie przez wiarę, zachęca ludzi do przyjęcia sprawiedliwości Chrystusa, która znajduje wyraz w posłuszeństwie wszystkim przykazaniom Bożym. Wielu ludzi straciło z oczu Jezusa. Trzeba oczy tych ludzi skierować na Jego Boską Osobę, na Jego zasługi, na Jego niezmienną miłość dla rodziny ludzkiej. Cała władza, została oddana w Jego ręce po to, aby mógł hojnie rozdzielać dary ludziom, udzielając bezradnym istotom ludzkim bezcennego daru Swojej sprawiedliwości. Jest to poselstwo, które Bóg rozkazał przekazać światu. Poselstwo trzeciego anioła, które ma być głoszone potężnym głosem i któremu towarzyszyć będzie obfite wylanie Jego Ducha... Ew 129.3

Wywyższony Zbawiciel, który dokonuje tak skutecznego dzieła, ma być objawiony jako Baranek zabity, który zasiadł na tronie i rozdziela bezcenne łaski i błogosławieństwa przymierza, hojne dary i dobrodziejstwa, które przez Jego śmierć może nabyć każda dusza, uwierzywszy w Niego. Jan nie był w stanie wyrazić ogromu tej miłości za pomocą słów. Była ona tak głęboka, tak szeroka, że wzywał całą ludzką rodzinę, aby ją ujrzała. Chrystus wstawia się za Kościół w świątyni niebieskiej i prosi za tymi, za których zapłacił cenę odkupienia — swą własną krew. Całe stulecia, całe wieki nie są w stanie pomniejszyć skuteczności tej ofiary pojednawczej. Poselstwo Ewangelii o Jego łasce miało być przekazane światu w sposób wyraźny i przejrzysty, tak aby świat nie mówił już dłużej, że Adwentyści Dnia Siódmego głoszą zakon, sam tylko zakon, ale nie uczą i nie wierzą w Chrystusa. Ew 129.4

Skuteczność krwi Chrystusa miała być przedstawiona ludzkości z całą świeżością i mocą, aby umysły ludzkie mogły spolegać na Jego zasługach... 129 Ew 129.5

Przez całe lata Kościół wpatrywał się w człowieka i oczekiwał dużo od niego, ale nie wpatrywał się w Jezusa, w którym skupia się nasza nadzieja życia wiecznego. Dlatego Bóg dał Swym sługom świadectwo o prawdzie, która jest w Jezusie, świadectwo zawarte w poselstwie trzeciego anioła, wyrażone w sposób przejrzysty i wyraźny. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 91-93 (1896). Ew 129.6

Chrystus a pokuta — Gdy głosi się poselstwo trzeciego anioła w sposób właściwy, towarzyszy temu wielka moc i wywiera trwały wpływ. Temu poselstwu towarzyszyć musi moc Boża, inaczej niczego nie dokonacie. Ew 130.1

Pokuta, udręczenie ciała, ustawiczne wyznawanie grzechu bez szczerej pokuty, posty, święta i zewnętrzna pobożność, którym nie towarzyszy prawdziwe uświęcenie — wszystko to nie ma żadnej wartości. Ofiara Chrystusa jest ofiarą wystarczającą, Chrystus złożył Bogu całkowicie skuteczną ofiarę. Ludzki wysiłek, wykonywany bez zasług Chrystusa, jest bezwartościowy... Ew 130.2

Planu zbawienia nie należy rozumieć w ten sposób, że dzięki niemu moc Boża udzielona jest człowiekowi, aby jego ludzkie wysiłki uwieńczone były powodzeniem. Ew 130.3

Bez procesu przekształcenia i odnowy, którego zdolna jest wykonać jedynie moc Boża, pierwotne skłonności do grzechu pozostaną w sercu w całej swej niezmożonej sile. Będą one kuły nowe łańcuchy, by niewolić człowieka, a ich nigdy nie przełamie żadna ludzka potęga. — The Review and Herald, 19 sierpień 1890. Ew 130.4

Obecne poselstwo prawdy — Całym sercem dziękujemy Panu za to, że dane nam zostało drogocenne światło, które nieść mamy ludziom. Radujmy się tym, że w naszym posiadaniu jest poselstwo na obecny czas, obecna prawda. Wieść o tym, że Chrystus jest naszą sprawiedliwością, przyniosła uwolnienie wielu duszom. Bóg mówi do swego ludu: “Kroczcie naprzód!”. — The Review and Herald, 23 lipiec 1889. Ew 130.5

Poselstwo dla zborów i nowych terenów pracy — Kaznodzieje mają przedstawiać Chrystusa w całej pełni tak w zborach, jak i na nowych terenach pracy, aby słuchacze mogli Go rozumieć i uwierzyć. Ludzi trzeba nauczać, że Chrystus jest ich zbawicielem i sprawiedliwością. Szatan dąży świadomie do tego, aby ludzie nie wierzyli, że Chrystus jest ich jedyną nadzieją, ponieważ krew Chrystusa, oczyszczająca z wszelkiego grzechu, jest skuteczna jedynie w tych, którzy wierzą w Jego zasługi. — Gospel Workers 162 (1915). Ew 130.6

Niektórzy słuchają ostatniego kazania — Bóg chce odciągnąć umysły od przekonania opartego na logice i nastawić je na coś innego: na przekonanie głębsze, czystsze, bardziej chwalebne, często bowiem logika przygasza światło, które Bóg pragnie przekazać, pragnie, aby świeciło jasnymi promieniami i utwierdzało ludzi w przekonaniu, że Bóg wszechświata godzien jest wszelkiej chwały i czci, ponieważ jest Stwórcą wszystkich rzeczy. Ew 130.7

Niektórzy kaznodzieje popełniają ten błąd, że każąc przedstawiają jedynie fakty i dowody rzeczowe. Dowody prawdy wywierają swoje wrażenie na niektórych ze słuchaczy i gdy potem zostanie im przedstawiony Chrystus jako Zbawiciel świata, to zasiane ziarno wzejdzie i wyda owoce ku chwale Bożej. Często jednak nie przedstawia się i nie pokazuje ludziom Krzyża Golgoty. Niektórzy może słuchają jedynego dla siebie kazania, i cenna sposobność jest stracona na zawsze! Gdyby w połączeniu z teorią prawdy głoszono Chrystusa i Jego zbawiającą miłość, to by ludzi pozyskano dla Niego. — Gospel Workers 157.158 (1915). Ew 130.8