Ewangelizacja
Kazania o proroctwach przykuwają uwagę
Zwracajcie uwagę na proroctwa — Naśladowcy Chrystusa powinni wszyscy kierować uwagę świata na szybko spełniające się proroctwa Słowa Bożego. — Manuscript 38, 1905. Ew 131.1
Proroctwo stanowi odpowiedź na pytania ludzi myślących — Proroctwa, które wielki JAM JEST podał w swoim Słowie, łącząc ogniwo z ogniwem w łańcuchu wydarzeń od prawieczności do wieczności czasów przyszłych, mówią nam, gdzie jesteśmy dziś w procesie postępu stuleci i czego można oczekiwać w czasach, które nadejdą. Wszystkie przepowiedziane proroctwa aż do naszego czasu wypełniły się, zapisane na stronicach historii. Możemy być pewni tego, że wszystko, co jeszcze ma nadejść, spełni się wedle przewidzianego porządku. Ew 131.2
Dzisiejsze znaki czasu głoszą, że stoimy na progu wielkich i uroczystych wydarzeń. Wszystko na naszym świecie znalazło się w stanie wrzenia i poruszenia. Przed oczyma naszymi spełniają się słowa proroctwa Zbawiciela o wydarzeniach, które poprzedzą Jego przyjście: “Usłyszcie o wojnach i rozruchach... Powstanie naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu. I będzie głód i zaraza i trzęsienia ziemi w różnych miejscach”. Ew 131.3
Czas obecny jest czasem przykuwającym uwagę wszystkich żyjących. Władcy i mężowie stanu, ludzie zajmujący czołowe stanowiska i sprawujący władzę, myślący mężczyźni i kobiety wszystkich grup kierują uwagę na wypadki, które się dzieją wokół nas. Ludzie czujnie obserwują stosunki międzynarodowe. Obserwują nasilenie żywiołów na naszej ziemi i stwierdzają, że coś wielkiego, doniosłego, decydującego musi wkrótce nastąpić, że świat stanął u progu jakiegoś olbrzymiego i niezwykłego kryzysu. Ew 131.4
Biblia i tylko Biblia daje właściwe wyjaśnienie tych rzeczy. W niej są objawione wielkie ostateczne sceny z dziejów naszego świata, wypadki, których cień już dziś dostrzegamy. Na odgłos ich zbliżenia ziemia się zatrzęsie, a serca ludzkie zadrżą ze strachu. — Prophets and Kings 536.537 (1916). Ew 131.5
Niech trąba zabrzmi głośno i wyraźnie — Wielu jest ludzi nie rozumiejących znaczenia proroctw, które odnoszą się do naszych dni. Tych ludzi musimy oświecić. Jest to obowiązkiem zarówno stróżów jak ludu pospolitego, aby trąbie nadali wyraźny głos. Bądźcie gorliwi, wołajcie głośno, nie odwlekajcie, podnoście głos na podobieństwo głosu trąby i “ukażcie ludowi memu ich występki, a domowi Jakubowemu — ich grzechy”. — Letter 1, 1875. Ew 132.1
Skupiajcie się wokół jasnych prawd proroczych — Niebezpieczeństwa dni ostatecznych zawisły nad nami. Musimy w naszej pracy ostrzegać ludzi o niebezpieczeństwach, jakie im grożą. Niech uroczyste sceny, objawione w proroctwie, nie uchodzą naszej uwadze. Gdyby lud nasz obudził się, gdyby zdał sobie sprawę z bliskości wydarzeń przedstawionych w Objawieniu, to by w zborach naszych przeprowadzona została reforma i znacznie by więcej ludzi uwierzyło poselstwu. Ew 132.2
Nie mamy czasu do stracenia. Bóg wzywa nas, abyśmy czuwali nad duszami tak, jak czuwać mają ci, którzy z tego czuwania będą musieli zdać rachunek. Skupiajcie się wokół głoszenia prawd wyraźnych i dobitnych, gdyż będą one jako miecz obosieczny; nie zapalajcie się jednak do sporów i dyskusji! Nadejdą czasy, kiedy będziemy musieli milczeć, oglądając wybawienie Boże. Niech mówią Daniel i Objawienie, niech oni powiedzą, co jest prawdą. Jednak jakiekolwiek zagadnienia będziecie rozważać, wywyższajcie Jezusa jako ośrodek wszelkiej nadziei, jako “korzeń Dawidowy i jako jasną gwiazdę zaranną”. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 118 (1896). Ew 132.3
W sposób żywy, pełen wyrazu — Nie nauczajcie w sposób suchy i bez skupienia, jak to czyniono w zbyt wielu przypadkach. Prawdy Słowa Bożego należy głosić w sposób żywy, wywołujący silne wrażenie... Ew 132.4
Ludziom trzeba wyjaśnić Księgę Objawienia. Wielu nauczało, że Księga Objawienia jest księgą zapieczętowaną, ale jest ona zapieczętowana tylko dla tych, którzy odrzucają światło i prawdę. Prawda zawarta w tej księdze musi być ogłoszona, aby ludzie mieli sposobność przygotować się na wydarzenia, które już wkrótce nastąpią. Poselstwo trzeciego anioła trzeba przedstawiać jako jedyną nadzieję ratunku dla ginącego świata. — Letter 87, 1896. Ew 132.5
Trzy ważne poselstwa — Tematem o największej doniosłości jest poselstwo trzeciego anioła, zawierające także treść poselstw pierwszego i drugiego anioła. Wszyscy ludzie powinni zrozumieć prawdy zawarte w tych poselstwach i zastosować je w życiu codziennym, ponieważ dla zbawienia ma to wielkie znaczenie. Będziemy musieli żarliwie i w duchu modlitwy studiować treść tych poselstw, aby zrozumieć zawarte w nich doniosłe prawdy. Nasza moc i zdolność uczenia się oraz pojmowania zostanie w sposób najwyższy i ostateczny wypróbowana. — Letter 97, 1902. Ew 132.6
Proroctwo — podstawą naszej wiary — Kaznodzieje powinni przedstawiać słuchaczom nezawodne słowo proroctwa jako podstawą i fundament wiary Adwentystów Dnia Siódmego. Proroctwa zawarte w Księdze Daniela i w Księdze Objawienia muszą być starannie przestudiowane i łączone ze słowami: “Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata”. Zwrócono mi kilkakrotnie uwagę na dwudziesty czwarty rozdział Ewangelii Mateusza jako rozdział, na który trzeba zwrócić uwagę wszystkich. Żyjemy dziś w czasach, w których przepowiednie zawarte w tym rozdziale spełniają się. Niech więc nasi kaznodzieje i nauczyciele wyjaśniają sens tych proroctw wszystkim, których nauczają. Niech pomijają w swoich odczytach punkty o mniejszym znaczeniu, a przedstawiają te prawdy, które zadecydują o losie dusz. — Gospel Workers 148 (1915). Ew 133.1
Prawdy, które interesują dziś wszystkich żyjących — Mamy dziś głosić światu wielkie, uroczyste prawdy Objawienia. Prawdy te mają być włączone do podstawowych zasad Kościoła Bożego. Nad tymi, którzy zwracają uwagę na te pouczenia i postępują według nich, wypowiedziane jest błogosławieństwo. Obietnica błogosławieństwa dana jest po to, aby zachęcić do studiowania księgi Objawienia. W żadnych okolicznościach nie wolno nam się tym zniechęcić do czytania tej księgi, że znajduje się w niej mistyczna symbolika. Chrystus może dać nam właściwe zrozumienie... Ew 133.2
Trzeba ściślej, dokładniej i coraz uważniej studiować księgę Objawienia. Trzeba z większą żarliwością głosić prawdy w niej zawarte, prawdy, które dotyczą wszystkich żyjących w naszych dniach ostatecznych. — Manuscript 105, 1902. Ew 133.3
Poselstwo dla całego świata — Widzenie przedstawione Janowi przez Chrystusa o zachowaniu przykazań Bożych i o wierze w Jezusa ma być dokładnie ogłoszone wszystkim narodom, wszystkim ludom i językom. Babilon wyobraża kościoły, które upadły, i które na skutek swego stanu duchowego prześladują tych, którzy zachowują przykazania Boże i są w posiadaniu świadectwa Jezusa Chrystusa. Ta prześladowcza potęga przedstawiona została Janowi w figurze barana posiadającego rogi, a przemawiającego głosem smoka. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 117 (1896). Ew 133.4
Odpowiedź zgromadzonych — Zebrania organizowane przez brata... cieszyły się dużą frekwencją. Ludzie słuchali jego słów z niesłabnącym zainteresowaniem i zainteresowanie to utrzymywało się od początku do końca odczytu. Z Biblią w ręku brat... prowadził słuchaczy przez wszystkie proroctwa, zawarte w Księdze Daniela i Księdze Objawienia, opierając całą swą argumentacją na Słowie Bożym. Własnych jego słów było niewiele. Postępował tak, aby Pismo Święte samo przez się tłumaczyło się ludziom. Po wyjaśnieniu prawdy chciał, aby słuchacze wypowiedzieli swoje zdanie. Teraz — powiedział — ci, którzy poznali prawdę, o której mówię, niech podniosą ręce do góry. W odpowiedzi podniosło się wiele rąk. Mogę tylko w słabych zarysach przedstawić wam to zainteresowanie, jakie wywoła jego działalność. — Letter 400, 1906. Ew 133.5
Współczesna postawa wobec prawdy proroczej — Jasne świadectwo Słowa Bożego spotkało się — jak za dawnych lat — z pytaniem: czy ktokolwiek z władców lub faryzeuszów uwierzył? Stwierdziwszy, że niezmiernie by trudno było obalić argumenty pochodzące z okresów proroczych, wielu ludzi zniechęciło się do studiowania tych proroctw i dowodziło, że księgi prorocze zostały zapieczętowane i nie można ich zrozumieć. Ufając swym pasterzom, rzesze ludzi nie chciały słuchać przestróg. Inni, chociaż przekonani o prawdzie nie mieli odwagi jej wyznawać, aby nie być “wyrzuceni z synagogi”. Poselstwo, które Bóg posiał dla wypróbowania i oczyszczenia Kościoła wykazało dobitnie, jak wielka jest liczba tych, którzy raczej więcej umiłowali świat, aniżeli Chrystusa. Więzy łączące tych ludzi z ziemią okazały się silniejsze niż urok rzeszy niebieskich. Ludzie postanowili słuchać głos ziemskiej, światowej mądrości i odwrócili się od poselstwa prawdy, które zgłębia serca. — The Great Controversy 380 (1888). Ew 134.1
Obeznani z każdym szczegółem dziejów proroczych — Ludzie młodzi, pragnący poświęcić się służbie kaznodziejskiej lub już pracujący, powinni zaznajomić się dobrze z każdym szczegółem dziejów proroczych. — Gospel Workers 98 (1915). Ew 134.2
Wzrastające światło w sprawie proroctw — Wszystkie doniosłe prawdy proroctwa oświeca coraz większe światło. Prawdy te ujrzymy w całej ich świeżości i blasku, ponieważ jasność promieni Słońca Sprawiedliwości oświeca je doskonale. Ew 134.3
Czy wierzycie, że zbliżamy się do kryzysu, że żyjemy w ostatnich już niemal wydarzeniach historii tej ziemi? Czy nie obudzimy się i nie przystąpimy do pracy, jakiej wymaga nasz czas, czy tak będziemy czekać, aż rzeczy, o których wam mówiłam, nadejdą i spadną na nas. — Manuscript 18, 1888. Ew 134.4
Proroctwa stały się jasne — Bóg chce, abyśmy zrozumieli postępowanie Opatrzności w czasie, w którym żyjemy. Nie można prowadzić długich dyskusji, ani przedstawiać nowych teorii w odniesieniu do proroctw, które Bóg nam zrozumiale wyjaśnił. Obecnie cała wielka praca, od której nie powinien się odwrócić umysł, polega na rozważaniu, jak możemy ostać się przed obliczem Boga. Czy stopy wasze stanęły na wiecznej skale? Czy ukryliśmy się w jedynym naszym miejscu schronienia? Nadchodzi burza, nieokiełznana w swej furii. Ew 134.5
Czy jesteśmy na to przygotowani? Czy jesteśmy jedno z Chrystusem, tak jak On jest jedno ze Swym Ojcem? Czy współpracujemy z Nim?. — Manuscript 32a, 1896. Ew 135.1
Nauczajcie o Chrystusie — Apostoł nakłada na każdego z kaznodziejów uroczyste zobowiązanie. Zaprzysięga ich przed obliczem Boga i Pana Jezusa Chrystusa, który sądzić będzie żywych i umarłych, aby głosili Słowo, a nie przedstawiali z upodobaniem te same proroctwa; głosili najdonioślejsze i najważniejsze prawdy, jakie zostały nam przekazane, mianowicie nauki, jakie podał sam Jezus. — Manuscript 13, 1888. Ew 135.2