Ewangelizacja

Cechy wzbudzające zainteresowanie

Prawda powinna wprowadzać w podziw — Nie pracujmy na wzór świata, ale kroczmy po wskazanej drodze Bożej. Rozgłos na zewnątrz i pokaz na wewnątrz nie wykonają tej pracy, jaką Bóg chce wykonać, to jest przekonać ludzi o tym, że usłyszeli prawdę. Nie pozbawiajmy prawdy jej godności i wywieranego przez nią wpływu przez różne występy, które bardziej są zgodne z porządkiem przyjętym na świecie niż z porządkiem uznawanym przez Niebiosa. Niech słuchacze wasi zrozumieją, że zwołujecie wieczorne niedzielne zebrania nie po to, by zachwycać ich zmysły muzyką lub innymi występami, lecz celem tych spotkań jest głoszenie prawdy w całej jej uroczystej powadze po to, aby przez nią zostali ostrzeżeni i obudzeni ze śmiertelnego snu, w jakim są pogrążeni, i folgowaniu sobie. Chodzi tu o nagą prawdę, która jak ostry miecz obosieczny tnie i przecina na dwie części... Ew 99.5

Ci, którzy w swej pracy dla Boga spolegają na planach światowych aby tylko osiągnąć jakiś sukces, poniosą porażkę. Bóg domaga się zmian w waszym sposobie pracy. Bóg żąda od was, abyście zastosowali te nauki, które pobraliście z życia Chrystusa. Wtedy na wszystkich zwoływanych przez was zebraniach widoczny będzie kształt i wizerunek Chrystusa. — Letter 48, 1902. Ew 100.1

Twórcze nauczanie — Książę wszystkich nauczycieli starał się dotrzeć do ludzi drogą najbardziej znanych skojarzeń. Przedstawiał prawdę w taki sposób, że dla Jego słuchaczy stawała się ona przedmiotem rozważań i życzliwości. Chrystus nauczał tak, że ludzie odczuwali Jego całkowite utożsamienie się ze wszystkimi ich zainteresowaniami i pojęciem szczęścia. Nauki Jego były tak proste, przykłady tak właściwe i dobrane, słowa tchnące taką życzliwością i pogodą, że słuchacze Chrystusa byli tym wszystkim zachwyceni. Chrystus wiele czerpał dla swych ilustracji i nauk z wielkiego skarbca natury. Wskazując na lilię zwracał słuchaczom uwagę na jej prostotę i zadziwiające, cudowne wprost piękno. Wskazując na trawę rosnącą w polu mówi: “Jeżeli Bóg tak ubiera trawę polną, która dziś jest, a którą jutro wrzucą do pieca, to czyż nie będzie o wiele bardziej dbał o was?” Bóg pragnie od nas, abyśmy widzieli w rzeczach natury wyraz miłości Bożej. Przyroda mimo skazy, jaką uczynił na niej grzech, mówi wciąż o domu rajskim, w którym umieścił Bóg Adama i Ewę. Bóg pragnie, aby wszystko to zwróciło naszą uwagę na czas, w którym dom ten zostanie odzyskany, kiedy cała ziemia napełni się chwałą Pańską. — Letter 213, 1902. Ew 100.2

Podtrzymujcie zainteresowanie — Ludzie słuchali słów miłosierdzia płynących obficie z warg Syna Bożego. Słyszeli słowa tak proste i tchnące laką jasnością, że działały one na ich dusze jak balsam z Galaad. Jego uzdrawiająca Boska dłoń przywracała radość i życie umierającym, dawała ulgę i zdrowie chorym i cierpiącym. Wydawało im się, że przeżywali niebo na ziemi, tak iż zasłuchani zapominali kiedy ostatni raz jedli... Ew 100.3

Ten, który nauczał lud, jak może sobie zapewnić pokój i szczęście, troszczył się również o potrzeby doczesne słuchaczy, tak jak troszczył się o ich potrzeby duchowe. Lud był już zmęczony i nie czuł się dobrze. Były tam matki z maleństwami na rękach i małe dzieci trzymające się matczynych szat. Wiele osób stało przez kilka godzin. Wszyscy byli tak zainteresowani naukami Chrystusa, że nikt nawet nie pomyślał o tym, że jedni stratują drugich. Jezus chciał, aby odpoczęli, i kazał wszystkim usiąść. Było to miejsce porosłe gęstą trawą, więc wszyscy mogli wygodnie odpocząć. — The Desire of Ages 365.366 (1898). Ew 100.4

Skuteczne podtrzymywanie zainteresowania — Dano mi oglądać inny widok. Zebrania ewangelizacyjne odbywały się w różnych miejscowościach. Kierowali nimi zdolni, bogobojni ludzie, do dyspozycji których stanęli odpowiedni pomocnicy. Odbywały się zebrania dla dzieci oraz zebrania dla dorosłych, poświęcone utwierdzeniu Dzieła; czyniono wysiłki, aby nakłonić ludzi do podjęcia decyzji. Paweł szczepił, Apollos podlewał, ale sam Bóg dawał wzrost... Ew 101.1

Należy wykorzystać talent śpiewu — Używanie instrumentów muzycznych jest zawsze pożądane. Instrumentów muzycznych używano przy nabożeństwie już w starożytności. Wierni oddawali cześć Bogu na harfach i cymbałach, muzyka powinna znalaźć swoje miejsce także w naszych nabożeństwach. Wzbudzi ona dodatkowe zainteresowanie. Ew 101.2

Zainteresowanie starajcie się utrzymać przede wszystkim przez głoszenie ludziom prawdy tej, która jest w Jezusie. Wywyższajcie przed nimi Krzyż Golgoty, mówcie im, co spowodowało śmierć Chrystusa, spowodowało przestąpienie przykazań! Chrystus umarł po to, aby dać ludziom sposobność stać się posłusznymi obywatelami Jego Królestwa. Ew 101.3

Wygłaszajcie krótkie wykłady i miewajcie krótkie, ale treściwe modlitwy. Wychowujcie, wychowujcie do doskonałości, do poświęconej służby. Całkowite poświęcenie, dużo modlitw, szczera powaga wywrą odpowiedni wpływ na słuchaczach, ponieważ aniołowie Boży pojawią się i poruszą serca ludzi. — Letter 132, 1898. Ew 101.4

Różnorodność siły przyciągania — Na wykłady Słowa Bożego przychodzą wielcy i mali, bogaci i biedni, różnego stopnia grzesznicy, a wszyscy słyszą poselstwo łaski, które im głoszą słudzy, delegowani przez Boga. Na tych wykładach są głoszone rozmaite tematy biblijne i przedstawiane żądania spełniania różnych obowiązków. Ew 101.5

Wzywa się starych i młodych, a Bóg oddziaływa na serca słuchaczy. Wzywa się i zaprasza wszystkich na ucztę, tak jak mówi o tym przypowieść. Tacy, którzy według własnego oświadczenia nie chodzili do kościoła przez lat dwanaście, czternaście albo i szesnaście, teraz zmienili się, przekonali do prawdy. Członkowie Kościoła, głęboko poruszeni, słuchają ze zdumieniem kazań oraz lekcji biblijnych, objaśniających Pismo Święte. W czasie wspólnych spotkań każdy znajduje coś odpowiedniego dla siebie. — Manuscript 7, 1900. Ew 101.6

Poselstwo na czasie jest wielkim tematem — Ci, którzy stają przed ludem w roli nauczycieli prawdy, mają obowiązek głosić ważne i doniosłe rzeczy. Nie powinni tracić cennego czasu na rozmowy i głoszenie mało znaczących tematów. Niech studiują Słowo Boże i niech głoszą je. Niechaj Słowo Boże stanie się w ich rękach ostrym, obosiecznym mieczem. Niech świadczy o prawdach czasu minionego i niech pokazuje to, co ma nastąpić w przyszłości. Ew 102.1

Chrystus zstąpił z nieba, aby przekazać Janowi wielkie, cudowne prawdy, które powinny kształtować nasze życie i które za naszym pośrednictwem mają być głoszone światu. Musimy dotrzymywać kroku czasowi, prowadzeni przez Ducha Świętego mamy wydawać jasne i rozumne świadectwo. — The Review and Herald, 19 kwiecień 1906. Ew 102.2