Ewangelizacja

Zachowanie się na kazalnicy, ogłoszenia i czynności wstępne

Godność posła — Na kazalnicy należy koniecznie zachować godność. Kaznodzieja Ewangelii powinien zwracać uwagę na swoją postawę. Jeżeli jest przedstawicielem Chrystusa, to jego ubiór, postawa, gestykulacja powinny nosić taki charakter, aby nie wzbudzać u widzów niesmaku. Kaznodzieje powinni posiadać ogładę. Powinni unikać i wystrzegać się wszelkich niewłaściwych manier, gestykulacji i ruchów. Zachowywać natomiast powinni postawę nacechowaną pokorą, a zarazem godnością. Ich sposób zachowania powinien odpowiadać funkcji, jaką pełnią, sposób mówienia powinien być pod każdym względem uroczysty i wyraźny. — Testimonies for the Church I, 658.649 (1868). Ew 97.5

Zachowanie na kazalnicy — Często zdarza się, że na uświęconych mównicach dzieją się rzeczy złe. Kaznodzieja, który jest na kazalnicy i śmiejąc się rozmawia z drugim w obliczu zgromadzonych, robi wrażenie, że nie odczuwa żadnej odpowiedzialności za swoją pracę i że brak mu całkowicie uświęcającego zrozumienia dla świętego powołania i rzeczy święte zniża do poziomu rzeczy pospolitych. — Testimonies for the Church II, 612.613 (1871). Ew 98.1

Obraza Boga — Czasem bywa, że zgromadzenia ludu Bożego traktuje się w sposób nazbyt pospolity, co obraża Boga i odbiera uświęconej pracy całą jej świętość oraz czystość. — Letter 155, 1900. Ew 98.2

Nie tracić czasu na usprawiedliwienie — Wielu mówców traci swój czas i siły na długie wstępy oraz przepraszanie. Niektórzy potrzebują prawie pół godziny na tego rodzaju usprawiedliwienia. Jest to strata czasu, a gdy przystąpią wreszcie do tematu i próbują utwierdzić poszczególne prawdy w umysłach słuchaczy, ludzie czują się już tak zmęczeni, że nie są w stanie dostrzec ich ważności. Ew 98.3

Zamiast bawić się w tego rodzaju apologię, mówiąc ludziom dlaczego i z jakiego powodu przemawiacie do nich, kaznodzieja powinien rozpocząć swe przemówienie wiedząc doskonale, że przynosi poselstwo od Boga. — Gospel Workers 168 (1915). Ew 98.4

Modlitwa publiczna — Modlitwy publiczne powinny być krótkie i rzeczowe. Bóg nie chce, aby przez długie modlitwy nasze nabożeństwa stawały się nudne... Kilka minut wystarczy na publiczną modlitwę. — Gospel Workers 175 (1915). Ew 98.5

Modlić się z serdeczną prostotą — W miejscu publicznym nie należy odmawiać długich modlitw. Powinniśmy Bogu przedstawiać nasze prośby. Powinniśmy powoływać się na Jego obietnice z taką wiarą i ufnością, aby zgromadzeni widzieli, że potrafimy zwyciężać Boga w modlitwie. W ten sposób utwierdzą się słuchacze w wierze i przekonaniu o obecności Bożej na zebraniu i otworzą swe serca na przyjęcie Jego szczodrych błogosławieństw. Wzrośnie też i pomnoży się wiara w waszą szczodrość i dzięki temu zgromadzeni będą życzliwie i z własnej woli słuchać tych wskazań, jakich udzielił mówca. — Manuscript 127, 1902. Ew 98.6

Pośpiech i popędliwość — Pan zlecił wam do wykonania pracę, którą powinniście wykonać nie w jakimś pośpiechu, ale w sposób spokojny, rozważny i przemyślany. Bóg nigdy nie dokonuje żadnej sprawy pośpiesznie, gwałtownie, w sposób skomplikowany. — Testimonies for the Church VIII, 189 (1904). Ew 98.7

Unikanie ośmieszania — Tak długo nie możemy być pasterzami trzody, jak długo nie wyzbędziemy się złych manier, dziwacznych nawyków i zwyczajów i jak długo nie upodobnimy się do Chrystusa. Gdy spożywamy Jego ciało i pijemy Jego krew, wtedy pierwiastki życia wiecznego widziane będą w służbie kaznodziejskiej. Nie będziemy stosować starych, często powtarzających się idei, ale będziemy podawać prawdę w nowy sposób. Ew 99.1

Niektórzy mówcy, stojąc na mównicy, zawstydzają posłów niebieskich przed publicznością, wskutek czego drogocenna Ewangelia, której koszt głoszenia światu jest tak wysoki, zostaje zelżona. Nadużywając swej roli wygłaszając pospolite i lekkomyślne mowy, ośmieszając się swoim zachowaniem i dziwacznością. Jedni każą w sposób hałaśliwy i gwałtowny, inni wyrażają się zbyt dosadnie i wpływają niewłaściwie na ucznia. Każdy, kto występuje przed ludem jako kaznodzieja, powinien wiedzieć, że jego świętym obowiązkiem jest siebie trzymać w karbach. Przede wszystkim musi poddać się Bogu i całkowicie wyrzec samego siebie, nie zachowywać niczego ze swojej istoty, lecz przyjąć to wszystko, co jest Jezusowe. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 339 (1896). Ew 99.2

Unikać niewłaściwej gestykulacji i wulgarnego sposobu wyrażania się — Pracownik Boży powinien nie szczędzić wysiłków, aby stać się godnym reprezentantem Chrystusa. Dlatego musi wyzbyć się wszelkich niewłaściwych gestykulacji, unikać nieokrzesanego i prostackiego sposobu wysławiania się. Musi dążyć do posługiwania się poprawnym językiem. Liczna jest grupa ludzi, która nie dba zupełnie o to jak mówi. Ludzie ci mogliby stać się godnymi reprezentantami prawdy, gdyby dołożyli starań o poprawną wymowę. Powinni z każdym dniem robić lepsze postępy. Nie wyzbywszy się błędów w swoim zachowaniu, głosie i mowie pomniejszają swą użyteczność i wywierany wpływ. — Counsels to Parents, Teachers and Students 238 (1913). Ew 99.3

Osobowość ewangelisty — Praca kaznodziei wymaga zdrowia fizycznego i dyscypliny umysłowej. Dobrze rozwinięty, zdrowy rozsądek, silne nerwy i pogodne usposobienie potrzebne są zawsze kaznodziei Ewangelii. O te rzeczy trzeba się starać i stale nad nimi pracować. — Testimonies for the Church III, 466 (1875). Ew 99.4