Ewangelizacja

Godziny pytań i odpowiedzi

Zainteresuj ludzi wykładem popołudniowym — Doniosła prawda na nasz czas musi być ogłoszona i wytłumaczona. Na wykłady nasze przyjdą ludzie wszystkich grup, wyższych i niższych, zaś musimy prowadzić naszą pracę dla dobra ich wszystkich. Skoro poselstwo przestrogi zostało im ogłoszone, trzeba tych, którzy zainteresowali się prawdą, zebrać na osobne miejsce i tam pracować nad ich nawróceniem. Ten rodzaj pracy ewangelizacyjnej jest rodzajem najwyższej rangi. — Letter 96, 1900. Ew 102.3

Nauczajcie, jak można stać się chrześcijaninem — Życzeniem moim jest, abyście wraźnie zrozumieli tę sprawę, iż dusze powstrzymują się od posłuszeństwa prawdzie przez niejasność myśli i idei oraz dlatego, że nie wiedzą, w jaki sposób należy wolę i umysł poddać Jezusowi. Ludzi trzeba pouczyć, jak mogą stać się chrześcijanami. Praca wykonywana dla Chrystusa na tym świecie nie dokonuje wielkich czynów, nie zdobywa wspaniałych osiągnięć. To nastąpi gdy zajdzie ku temu potrzeba. Jednak najbardziej owocnym osiągnięciem jest to, gdy własne ja odsuwamy najdalej od siebie. Pracę nad ludźmi trzeba wykonywać “wiersz po wiersza, wskazanie za wskazaniem, tu trochę i tam trochę”, zbliżając zrozumienie woli Bożej coraz bardziej ludzkiemu sercu. Jest to praca, którą wykonywał Jezus Chrystus i która znajdzie uznanie w dniu ostatecznym. — Letter 48, 1886. Ew 102.4

Zbliżyć się bardziej do ludzi po zapoznaniu się z nimi — Grozi nam niebezpieczeństwo zbyt prędkiego przechodzenia z tematu na temat. Lekcje powinny być krótkie i częste... Po odsłonięciu słuchaczom bezcennych skarbów prawdy musimy jeszcze większą pracę wykonać dla dobra tych, którzy zainteresowali się przedstawionymi im zagadnieniami. Ew 102.5

Po krótkich, lecz rzeczowych wywodach dajcie możność wszystkim, którzy tego pragną, pozostać po wykładzie i w mniejszym kółku, albo w klasie biblijnej, stawiać pytania w sprawach, których nie zrozumieli. Zbliżenie się do ludzi podczas lekcji biblijnych przyniesie wam niewątpliwie duże sukcesy. Pracownicy, którzy współdziałają z kaznodzieją w jego pracy, powinni z wielką cierpliwością i uprzejmością zajmować się osobami zadającymi pytania, by zrozumieli prawdę. Ew 103.1

Jeżeli macie tylko jedną osobę, którą nauczacie prawdy, to ta jedna osoba, gdy będzie całkowicie przekonana, przekaże światło innym. Te prawdy mają tak wielkie znaczenie, że można je zawsze powtarzać i zawsze będą wywierały wpływ na umysły słuchaczy. — Special Testimonies, seria A 7, nr 7 (1874). Ew 103.2

Okazja do zadawania pytań — Gdy jest możliwe, to po każdym poważniejszym odczycie powinno nastąpić studium biblijne. Na takim studium można omówić dopiero co wygłoszone punkty prawdy, można zadawać pytania i zaszczepiać słuszne idee. Trzeba więcej czasu poświęcać cierpliwemu kształceniu pojęć ludzkich, dając każdemu sposobność do wypowiadania swoich myśli. Jest to sposób, którym można uczyć ludzi “wiersz po wierszu, wskazanie za wskazaniem”. Ew 103.3

Powinno się zwoływać specjalne zebrania dla tych, którzy zainteresowali się przedstawioną prawdą i potrzebują odpowiednich pouczeń. Wszyscy, tak wierzący, jak niewierzący, powinni mieć okazję do stawienia pytań w sprawach, które nie całkowicie pojęli. Dajcie każdemu sposobność wypowiadać własne wątpliwości, gdyż napewno je posiadają. Niech we wszystkich kazaniach i studiach biblijnych słuchacze widzą jasno w każdym punkcie naszej wiary i każdej zasadzie głoszonej przez nas stwierdzenie Boże: “Tak mówi Pan”. Ew 103.4

Taką metodę nauczania stosował Chrystus. Gdy mówił do ludu, słuchacze zadawali pytania, prosząc o wyjaśnienie znaczenia Jego słów. Chrystus wyrażał zawsze gotowość wyjaśnienia wypowiadanych przez siebie nauk tym, którzy w pokorze szukali światła, lecz nie wdawał się w dyskusje z krytykami i niedowiarkami, czego i my nie powinniśmy czynić. Gdy ludzie starają się sprowokować dyskusję na temat sprzecznych punktów nauki, wyjaśnijcie im, że zebranie nie w tym celu zostało zwołane. Ew 103.5

Odpowiadając na pytanie miejcie tę pewność, że słuchacze rozumieją i zgadzają się z waszą odpowiedzią. Odpowiadajcie wyczerpująco, aby wam po raz drugi nie zadawali tego samego pytania. Idźcie pewnie waszą drogą krok za krokiem wiedząc, coście w danej chwili osiągnęli. Ew 103.6

Podczas takich zebrań słuchacze, którzy zrozumieli poselstwo, mogą zadawać pytania, rzucające więcej światła na zagadnienia prawdy. Gdy ktoś zadaje pytania jedynie w celu spowodowania zamieszania w umysłach i zasiania ziarna wątpliwości, należy zadającym te pytania radzić, aby się od nich powstrzymali. Musimy się nauczyć, jak siać ziarno prawdy, aby obdarzyć ludzi światłem, a nie ciemnością. — Testimonies for the Church VI, 68.69 (1900). Ew 103.7

Za pomocą pytań przyciągajcie ludzi do siebie — Po krótkim wykładzie zachowajcie świeżość umysłu, abyście punkty wygłoszonego przez was tematu mogli wyjaśnić na lekcji biblijnej i przez stawianie pytań przyciągnąć ludzi do prawdy. Przybliżcie się do serc waszych słuchaczy zachęcając ich, aby przedstawili wam co jest dla nich trudne, byście mogli objaśnić im te wiersze Pisma Świętego, których jeszcze nie zrozumieli. — Letter 8, 1895. Ew 104.1

Punkt, którego należy strzec — Ilekroć Bóg miał wykonać jakieś szczególne dzieło wśród swego ludu, gdy chciał pobudzić umysły, aby rozważyły jakąś żywotną prawdę, tylekroć szatan odwracał uwagę ludu Bożego od tych spraw. Przez rozbieżność w mało znaczących rzeczach wywoływał spór w sprawach nieistotnych i niekoniecznych do zrozumienia, by w ten sposób spowodować rozbicie i odwrócić uwagę ludu Bożego od rzeczy istotnych. Gdy się tak dzieje, Bóg rozpoczyna swą pracę i wpływa na serca ludzkie, aby zrozumiały, co jest niezbędne dla ich zbawienia. Gdy szatanowi udaje się wywołać jakieś spory wśród ludu Bożego i zająć go czymś nieważnym i spowodować poróżnienie w mało ważnych kwestiach, wskutek czego serca zamykają się przed światłem i prawdą, to wówczas złośliwie triumfuje. — The Review and Herald, 18 październik 1892. Ew 104.2

Walka zwiększa się, przekonanie maleje — Szatan stale pracuje nad tym, aby zająć umysł człowieka rzeczami ziemskimi, aby prawda utraciła swoją moc nad ludzkim sercem. Chodzi mu o to, aby nie nastąpił żaden wzrost, żaden rozwój światła i znajomości, aby nikt nie doszedł do większego zrozumienia i wyższej znajomości. Dopóki naśladowcy Chrystusa nie nauczą się w pełni stosować prawdy w życiu, dopóty prawda ich nie uświęci. Pytania, spekulacje i sprawy bez żadnego znaczenia będą zajmować umysł człowieka. Będą przedmiotem rozmów, które zamienią się na spory około słów i poglądów dotyczących spraw mało istotnych... Ew 104.3

Pracownik Boży musi być na tyle mądry, aby widział knowania nieprzyjaciela i nie dał się zwieść i zbałamucić. Nawracanie dusz słuchaczy musi być sednem jego pracy. Musi unikać wszelkich sporów, a głosić Słowo Boże... Ew 104.4

Specjalnością zwodzącej roboty szatana jest prowokowanie do sporów i wywoływanie sprzeczek wokół mało znaczących wyrazów. W ten sposób szatan zaprząta umysły ludzkie i zajmuje czas, co wzbudza walkę i osłabia przekonanie wielu ludzi, skłania do sprzeciwu, wzbudza oskarżenie i wzajemne uprzedzenia, które w końcu skutecznie zamykają drzwi do poznania prawdy. — The Review and Herald, 11 wrzesień 1888. Ew 104.5

Modlić się wraz z tymi, którzy zostali przekonani — Niechaj kaznodzieja i ewangeliści więcej czasu poświęcają na żarliwą modlitwę z tymi, którzy przekonali się o prawdzie. Pamiętajcie, że Chrystus jest zawsze z wami. Bóg ma w pogotowiu najcenniejsze skarby swej łaski, aby wzmacniać i zachęcać do wytrwania każdego szczerego, pokornego pracownika. — Manuscript 78, 1900. Ew 105.1

Pomóc tym, którzy są w rozterce — Wielu ludzi, przychodzących na odczyty, jest znużcnych i obciążonych ciężarem grzechu. Ludzie ci nie czują się bezpieczni w swej wierze religijnej. Tym, którzy mają troski, a szukają spokoju, trzeba dać sposobność zaznania odpoczynku duchowego. Po wykładzie należy poprosić wszystkich, którzy wyrażają życzenie naśladować Chrystusa, aby złożyli oświadczenie w tym względzie. Zaproście wszystkich, którzy czują, że nie są przygotowani na przyjście Chrystusa oraz wszystkich, którzy czują się obciążeni jakimiś ciężarami, niech się zbiorą razem. Ci, którzy są uduchowieni, niechaj rozmawiają z nimi! Módlcie się z nimi i za nimi. Spędzajcie dużo czasu na modlitwie i na wspólnym badaniu Słowa Bożego. Niechaj wszyscy doświadczą realnych faktów wiary w swych własnych duszach za pośrednictwem wiary w to, że Duch Święty stanie się ich udziałem, skoro wykazują rzeczywisty głód i pragnienie sprawiedliwości. Nauczajcie ich jak mają oddać się Bogu, jak wierzyć i jak powoływać się na obietnice! Niechaj głęboka miłość Boża wyrażona będzie w słowach zachęty i otuchy, w słowach pośrednictwa i wstawiennictwa!. — Testimonies for the Church VI, 65 (1900). Ew 105.2