Ewangelizacja

Przeciwstawienie się uprzedzeniu i opozycji^*

Opozycja — Ci, którzy wprowadzają zaczyn prawdy do masy fałszywych teorii i doktryn, muszą liczyć się z opozycją. Baterie dział szatana rozpoczną ogień na tych, którzy bronią prawdy. Wszyscy, którzy niosą sztandar prawdy, muszą liczyć się z wielu sidłami i urąganiem, które ciężko będzie im znieść. — The Review and Herald, 14 październik 1902. Ew 206.4

Reformacja wywołuje opozycję — Jezusa i jego uczniów zewsząd otaczały fanatyzm, pycha, uprzedzenie, niewiara i nienawiść. Ludzie byli przepojeni fałszywymi naukami i nic innego, jak tylko wytrwały i zjednoczony wysiłek mógł przynieść jakąś miarę sukcesu. Nie można zaniechać wielkiego dzieła ratowania dusz z tego tylko powodu, że są trudności do pokonania. Napisano o Synu Bożym, że “nie upadł, ani się nie zniechęcał”. Ew 206.5

Mamy do wykonania wielką pracę. Praca, która skupia zainteresowanie i działalność nieba, powierzona została Kościołowi Chrystusowemu. Jezus powiedział: “Idąc na wszystek świat głoście Ewangelię wszystkiemu stworzeniu”. Praca w naszym czasie łączy się z takimi samymi trudnościami, z jakimi musiał parać się Jezus, z jakimi spotykali się reformatorzy w każdym stuleciu. Musimy naszą wolę poddać Chrystusowi i kroczyć naprzód, pokładając ufność w Bogu. — The Review and Herald, 13 marzec 1888. Ew 207.1

Uprzedzenia odrzucają światło — W sercu człowieka tkwi coś, co przeciwstawia się prawdzie i sprawiedliwości... Moc Chrystusa, działająca cuda, wykazała, że był On Synem Bożym. W miastach Judei pozostawiono przekonywające dowody boskości i posłannictwa misji Chrystusa, ale ciężko jest przeciwstawić się uprzedzeniom nawet Temu, który jest Światłem i Prawdą. Uprzedzenia, zakorzenione w sercach Żydów, nie pozwoliły im uznać i przyjąć tych dowodów. Ze złością odrzucili wezwanie Chrystusa. — Manuscript 104, 1898. Ew 207.2

Najlepszy sposób — pozostawać przy prawdach stwierdzonych — Gdy próbujecie głosić prawdę, często spotykacie się ze sprzeciwem. Gdy będziecie usiłowali przeciwstawić się opozycji za pomocą rzeczowych argumentów, spowodujecie tylko jej wzrost i natężenie, do czego nie wolno dopuścić. Dlatego pozostawajcie przy prawdach stwierdzonych! Aniołowie Boga czuwają nad wami. Wiedzą oni dobrze, w jaki sposób oddziałać na tych, przeciw którym nie chcecie występować z argumentami. Nie koncentrujcie się na negatywnych punktach wszelkich kwestii, jakie się wyłaniają, ale kierujcie umysły na prawdy stwierdzone i wzmacniajcie przez studia, gorliwe modlitwy, wewnętrzne uświęcenie. Niech wasze lampy będą oporządzone i niech świecą, aby ludzie widząc wasze dobre uczynki chwalili Ojca, który jest w niebiesiech. Ew 207.3

Gdyby Chrystus nie trwał przy stwierdzonych prawdach, kiedy był poddawany pokusom na pustyni, straciłby wszystko, co pragnął osiągnąć. Przykład Chrystusa jest najlepszym przykładem godnym naśladowania w dziedzinie rozprawienia się z przeciwnikami. Powtarzając to, co uznają, umacniamy naszą argumentację. Dlatego powinniście zawsze przeciwstawiać im prawdy stwierdzone. Może być tak, że człowiek, który się wam sprzeciwia, zaniesie wasze słowa do domu i nawróci się na drogę prawdy, którą zrozumiał. Ew 207.4

Często mówiłam do naszych braci: przeciwnicy wasi będą składać fałszywe oświadczenia na temat waszej działalności. Nie powtarzajcie ich oświadczeń, ale trwajcie przy prawdzie żywej, a aniołowie Boży otworzą wam drogę. Mamy wielkie dzieło do wykonania i musimy pracować rozumnie. Nigdy nie wpadajmy w podniecenie i nie pozwalajmy sobie na wybuch złych uczuć. Chrystus tego nie czynił, a On jest przecież naszym wzorem we wszystkich sprawach. Aby wykonać powierzoną sobie pracę potrzebujemy więcej niebiańskiej, uświęconej, przesyconej pokorą mądrości, a mniej własnego ja. Trzeba, abyśmy silnie uchwycili się potęgi Bożej. — Testimonies for the Church IX, 147.148 (1909). Ew 207.5

Gdy napotykacie na opór, strzeżcie języka — W sytuacji, gdy ktoś trwa w opozycji, zagraża wam niebezpieczeństwo prowadzenia debaty w sposób ostry, gwałtowny i niewłaściwy. Będziecie tak czynić, gdy przez nieustanne wpatrywanie się w Chrystusa nie zdobędziecie Jego łagodności i gdy serce wasze nie będzie żyło modlitwą: “Bądź Ty, Jezu, moim wzorem”. Patrząc stale na Jezusa i zdobywając Jego ducha, będziecie zdolni przedstawić słuchaczom prawdę, która jest w Nim... Ew 208.1

We wszystkich waszych poczynaniach elementem przeważającym musi się stać miłość. Mając do czynienia z ludźmi, którzy nie wierzą tak jak mówca, musi on wystrzegać się, aby jego wypowiedzi nie były ostre, ani osądzające. Głoście prawdę i niech prawda i Duch Święty strofują i osądzają, ale wasze słowa niech nie kaleczą i nie ranią duszy... Ew 208.2

Nie wypowiadajcie żadnych zgryźliwych słów. Zachowajcie przy sobie wszystkie ostre przemówienia, które byście mieli chęć wygłosić. Bądźcie wierni i nieugięci jak stal, jeżeli chodzi o zasadę, mądrzy jak węże, ale zarazem łagodni i nikogo nie krzywdzący jak gołębie. Skoro wasze słowa nie powinny nikogo ranić, to wypowiadajcie tylko te, co do których jesteście pewni, że nie będą brzmiały szorstko, zimno, ani surowo... Ze wszystkich ludzi na świecie właśnie reformatorzy powinni być najmniejszymi egoistami, ludźmi najbardziej uprzejmymi, miłymi, przyjemnymi, ucząc się dróg, słów i czynów od Chrystusa. — Letter 11, 1894. Ew 208.3

Duch sporu — Nie pielęgnujcie ducha sporu. Wystąpienia i przemówienia o charakterze potępiającym niewiele czynią dobrego. Najpewniejszą drogą obalenia fałszywej nauki jest głoszenie prawdy. Przedstawiajcie dowody. Niechaj cenne prawdy Ewangelii niszczą zło. Okazujcie łagodność i litość błądzącym. Zbliżcie się do serc!. — Letter 190, 1902. Ew 208.4

Uszczypliwość — Jeżeli w waszych odczytach uszczypliwie potępicie to, co chcecie potępić, możecie obrazić słuchaczy, a oni zamkną przed wami uszy i nie będą was słuchać. Wystrzegajcie się i unikajcie wszelkiej surowości w waszych odczytach, aby nie obrażać tych, których chcecie odwrócić od błędów, ponieważ trudno będzie zwyciężyć później uczucia nieprzychylne, jakie się przeciwko wam obudziły. Ew 208.5

Jeżeli usuniecie z waszych odczytów wszelkie chwasty, to wzmożecie wasz wpływ w kierunku dobra. — Letter 366, 1906. Ew 208.6

Nie zachęcajcie do prześladowań — Niech każdy utrwali w myśli swojej tę świadomość, że w żadnym razie nie wolno powodować prześladowań. Nie powinniśmy używać słów ostrych, szorstkich i raniących. Omijajcie takie słowa i w waszych pisanych artykułach, usuńcie je ze wszystkich przemówień. Niech samo Słowo Boże tnie, strofuje i gani, a człowiek niech się ukryje w Jezusie Chrystusie. Niechaj objawi się Duch Chrystusowy! Wszyscy niech pilnują swoich słów, aby nie pobudzić ludzi nie będących wyznawcami naszej wiary do zawziętej opozycji w stosunku do nas i aby nie dać szatanowi sposobności do wykorzystania tych niepożądanych słów na zagrodzenie nam drogi... Ew 209.1

Nam wszystkim potrzebna jest większa i głębsza miłość Jezusowa; musimy się wyzbyć wrodzonej zapalczywości. Grozi nam niebezpieczeństwo zamknięcia sobie drogi wskutek wzbudzenia ducha zdecydowanej opozycji w ludziach piastujących urzędy, zanim oświecimy ich światłem poselstwa Bożego, które mamy obowiązek im przekazać. Bóg nie znajduje upodobania w tym, gdy widzi, że nasze własne postępowanie utrudnia postęp prawdy, tak iż jej pochód zostaje powstrzymany i prawda nie może dotrzeć do ludzi. — Manuscript 95, 1894. Ew 209.2

Opozycja — reklamą prawdy — Szatan z powodzeniem szerzy kłamstwa, aby przyćmić prawdę. Wzywam was do okazania wiary słowom, które dziś wypowiem. Prawda pochodzenia niebiańskiego ściera się z fałszerstwami szatana i zwycięża... Opozycja i przeciwdziałanie służą jedynie temu, aby prawdzie nadać nowy i wyraźny kierunek. Im więcej mówi się przeciwko prawdzie, tym jaśniej i wyraźniej będzie ona świecić. W ten sposób poleruje się szlachetny kruszec. Każde słowo obrazy i potępienia, wypowiedziane przeciwko prawdzie, każde wypaczenie jej sensu budzi czujność i uwagę, prowadzi do ściślejszego zbadania tego, czym jest prawda przynosząca zbawienie. W ten sposób zostaje ona wywyższona. Z każdego punktu widzenia objawia się jej nowe piękno i większa jeszcze wartość. — Manuscript 8a, 1888. Ew 209.3

Waszych przeciwników traktujcie z szacunkiem — Musimy się z tym liczyć, że spotkamy się z niewiarą i opozycją. Prawda zawsze musiała staczać z nimi walkę. Ale choćbyście spotkali się z najbardziej zaciętą opozycją, nie demaskujcie waszych przeciwników. Mogą wierzyć, tak jak Paweł, że czynią przysługę Bogu. Takim przeciwnikom musimy okazać cierpliwość, wyrozumienie i łagodność. Ew 209.4

Bóg chce, aby Jego lud stosował inne metody, niż metodę potępienia zła, choćby nawet potępienie to było jak najbardziej słuszne i sprawiedliwe. Bóg wymaga od nas czegoś więcej, niż tylko rzucania oskarżeń na przeciwników, co jedynie oddala ich od prawdy. Praca, do wykonania której Chrystus przybył na świat, nie polegała na wznoszeniu przeszkód i na upartym wypominaniu ludziom tego, że źle czynią. Ten, kto chce oświecić zwiedziony i oszukiwany lud, musi zbliżyć się do niego i pracować dla jego dobra w duchu miłości. Musi stać się ośrodkiem uświęcającego wpływu. Ew 209.5

W trakcie obrony prawdy nawet najbardziej zacięci przeciwnicy powinni być traktowani z szacunkiem i godnością. Niektórzy nie odpowiedzą na nasze wysiłki, ale zwrócą uwagę na zaproszenie Ewangelii. Inni, nawet ci, o których przypuszczaliśmy, że przekroczyli granice miłosierdzia Bożego, zostaną pozyskani dla Chrystusa. Ostatnim dziełem w tym sporze powinno być oświecenie tych, którzy nie odrzucili światła i dowodów, ale w nieświadomości sprzeciwiali się prawdzie. Dlatego uważajcie każdego za człowieka uczciwego. Nie wypowiadajcie żadnych słów i nie czyńcie nic takiego, co by umacniało kogokolwiek w niewierze. — Testimonies for the Church VI, 120-122 (1900). Ew 210.1

Pomoc w każdej potrzebie — Każdy nauczyciel prawdy, każdy współpracownik Boga przeżywać będzie godziny doświadczeń, chwile zmagań i poszukiwań, kiedy ich wiara i cierpliwość ludzka będą wystawione na ciężką próbę. Musicie przygotować się do tego, żeby dzięki łasce Chrystusowej móc pójść naprzód, choćby nie wiadomo jakie przeciwności i trudności tarasowały waszą drogę. W każdym czasie macie w potrzebie zapewnioną natychmiastową pomoc. Bóg dopuści, że napotkacie przeszkody, abyście szukali Tego, który jest waszą siłą i pomocą. Módlcie się jak najżarliwiej o mądrość pochodzącą od Boga. Odsłoni On przed wami drogę i przysporzy wiele cennych zwycięstw, o ile tylko będziecie przed Nim chodzić w pokorze. — Special Testimonies, seria A 18, nr 7 (1874). Ew 210.2