Ewangelizacja

Zgromadzenie osób zainteresowanych

Wielu spogląda z tęsknotą ku niebu — Na całym świecie mężczyźni i kobiety spoglądają tęsknie ku niebu. Modlitwy i łzy, prośby i wołania ślą ku niebu dusze stęsknione za światłem, za łaską i za Duchem Świętym. Wielu stoi u samego progu królestwa, oczekując tylko na moment, kiedy wolno im będzie wejść. — The Acts of the Apostles 109 (1911). Ew 200.3

Szukajcie straconych — Gdy całym sercem bierzemy udział w tej pracy, stajemy się sprzymierzeńcami aniołów, współpracujemy z nimi i z Chrystusem, a między niebem a nami następuje święta i wzniosła przyjaźń. Zbliżyliśmy się bardziej do nieba, do zastępów anielskich, staliśmy się bliżsi Jezusowi. A więc angażujemy do tej pracy całą naszą energię. Ew 200.4

Bądźcie spokojni przy tej pracy. Bóg będzie nas wspomagał. Aniołowie pospieszą nam z pomocą, ponieważ jest to ich praca i pragną nas do niej zachęcić... Ew 200.5

Jest to praca, którą musicie gorliwie wykonać. Gdy znajdziecie błądzącą owcę, zaproście ją do stada. Nie opuszczajcie jej tak długo, dopóki nie wróci i nie znajdzie schronienia w owczarni. Oby niebo zesłało wam tego Ducha, który był w Chrystusie Panu naszym i oby Duch ten spoczął na was! Oto, czego potrzebujemy. Jezus mówi do nas: “Miłujcie się wzajemnie jako ja was umiłowałem”. Idźcie i szukajcie zgubionej owcy z domu Izraelskiego. — Manuscript 3, 1877. Ew 200.6

Trzymajcie się Chrystusa i przyciągajcie ludzi — Jedną ręką powinni pracownicy trzymać się Chrystusa, a drugą uchwycić grzesznika i przyciągać go do Zbawiciela. — The Review and Herald, 10 wrzesień 1903. Ew 201.1

Miejcie wiarę i nadzieję i przyprowadzajcie — tak jest! — przyprowadzajcie dusze na ucztę Ewangelii. — Letter 112, 1902. Ew 201.2

Może nie dotrzecie do nich po raz drugi — Jest naszym obowiązkiem pracować zarówno nad tymi, którzy kiedyś przychodzili na nasze odczyty, jak i nad tymi, którzy obecnie przychodzą. Jeżeli z osobami, które są przekonane o prawdzie, a jej nie przyjęli, przerwiemy kontakt, wtedy po raz drugi wywrzeć na ich umysły taki sam wpływ jak poprzednio jest już trudniej i trudno jest pozyskać ich na nowo. — Manuscript 19b, 1890. Ew 201.3

Trudności z podjęciem decyzji — W naszych czasach jest rzeczą trudną doprowadzić tych, którzy wierzą w prawdę, do poznania jej ożywiającej i uświęcającej mocy. Doświadczono tego w latach minionych, obecnie forma zajęła miejsce prawdy, prostota zaś prawdy zatraciła się w różnego rodzaju ceremoniach. — Manuscript 104, 1898. Ew 201.4

Przypowieść o zbiorze dojrzewających owoców — W dniu 29 wrzesień 1886 roku miałam sen, w którym przechadzam się z dużą grupą osób poszukujących jagód. Mijał dzień, a małośmy zebrali. W końcu powiedziałam: Bracia, mówicie, że nasza wyprawa nie dała pożytku. Jeżeli w taki sposób pracujecie, to nie dziwię się, że niewieleście zebrali. Powodzenie lub niepowodzenie zależy od sposobu waszej pracy. Tutaj są jagody, znalazłam je. Niektórzy z was na próżno przeszukiwali niskie krzewy. Inni znaleźli niewiele jagód, wysokie krzewy omijano. Omijano je dlatego, ponieważ nie spodziewano się znaleźć na nich owoców. Patrzcie, owoc, który ja zebrałam, jest duży i dojrzały. Niedługo drugie jagody dojrzeją i będzie je można znowu zbierać. Tak mnie uczono zbierać owoce. Gdybyście szukali jagód znaleźlibyście tyle, ile ja znalazłam... Ew 201.5

Pan rozmieścił krzewy pełne owoców po środku największych zarośli i oczekuje od was, że je tam odnajdziecie. Wy jednak zbytnio zajęliście się jedzeniem i rozrywkami. Nie przyszliście tutaj z żarliwym postanowieniem znalezienia owoców... Ew 201.6

Wykonując pracę w sposób właściwy, nauczcie młodszych pracowników, że sprawy jedzenia i odpoczynku są drugorzędne. Ciężka była praca, aby sprowadzić wóz z zaopatrzeniem na miejsce ale wyście myśleli więcej o swoim zaopatrzeniu niż o owocach, które powinniście byli przynieść do domu jako rezultat waszej pracy. Powinniście być pilnymi: najpierw pozbierać jagody, które są wokół was, potem szukać jagód rosnących dalej, wrócić i znowu pracować w pobliżu. W ten sposób będziecie odnosić sukcesy w pracy. — Gospel Workers 135-139 (1886). Ew 201.7

Zmagajcie się z Bogiem o dusze — Jeżeli będziemy okazywać taką godność, jaką okazywał John Knox, kiedy wstawiał się u Boga za Szkocją, to będziemy odnosić sukcesy. Wołał: “Boże, daj mi Szkocję, albo niech umrę”. Gdy my wykonujemy pracę i zmagamy się z Bogiem: muszę ratować dusze, nigdy nie ustąpię w tej walce, to stwierdzamy, że Bóg spogląda z zadowoleniem i przychylnością na nasze wysiłki. — Manuscript 14, 1887. Ew 202.1

Bez wymuszenia — Gdy kogoś zainteresowanego trzeba doprowadzić do decyzji, uważajmy, aby zbyt gwałtownie nie przyspieszyć dojrzewania. Utrzymujmy zaufanie ludzi jak najdłużej, aby dusze mogły znaleźć prawdziwą ściężkę, prawdziwą drogę i życie wieczne. — Letter 7, 1885. Ew 202.2