Prorocy i królowie

Rozdział 49 — W czasach królowej Estery

Dzięki przychylności Cyrusa niemal pięćdziesiąt tysięcy wygnańców i ich potomków skorzystało z królewskiego dekretu i wróciło do Judei. Jednak w porównaniu z setkami tysięcy Żydów rozproszonych w prowincjach Medii i Persji była to jedynie resztka. Znacząca większość Izraelitów postanowiła pozostać w kraju wygnania, zamiast podejmować trudy podróży i odbudowy zburzonych miast i domów. PK 383.1

Minęło dwadzieścia lat lub więcej, gdy drugi dekret, równie korzystny jak pierwszy, został wydany przez Dariusza Hystaspesa, kolejnego władcę. Tak oto Bóg w swym miłosierdziu dawał Żydom, mieszkającym w imperium medyjsko-perskim, okazję powrotu do kraju ojców. Pan przewidział trudne czasy, które miały nastąpić za panowania Kserksesa — zwanego w Księdze Estery Achaszweroszem — a zatem nie tylko właściwie przygotował ludzi pełniących władzę, ale także natchnął Zachariasza, aby wezwał wygnańców do powrotu. PK 383.2

Do rozproszonych plemion Izraela w wielu krajach daleko od ojczyzny skierowane zostało przesłanie: “Biada, biada! Uciekajcie z Kraju Północy — mówi Pan, gdyż rozproszyłem was na cztery strony świata — mówi Pan. Biada! Chrońcie się na Syjonie, którzy jeszcze mieszkacie u córki babilońskiej, gdyż tak mówi Pan Zastępów, którego chwała mnie posłała, o narodach, które was złupiły, że kto was dotyka, dotyka źrenicy mojego oka. Oto ja podniosę rękę przeciwko nim i staną się łupem własnych niewolników, i poznacie, że posłał mnie Pan Zastępów”. Zachariasza 2,10-13. PK 383.3

Jak na początku, tak i teraz zamierzeniem Pana było, by Jego lud stał się sławny na ziemi dla chwały Jego imienia. W ciągu długich lat niewoli dał Izraelitom wiele okazji do odnowienia wierności wobec Niego. Niektórzy usłuchali i nauczyli się, i znaleźli ratunek wśród ucisku. Wielu z nich zaliczało się do reszty, która powróciła. Natchnione Słowo porównało ich do “wierzchołka wysokiego cedru” (Ezechiela 17,22), który miał zostać zasadzony “na wysokiej i wyniosłej górze. Na wysokiej górze izraelskiej”. Ezechiela 17,22-23. PK 383.4

To ci, “których ducha pobudził Bóg” (Ezdrasza 1,5), wrócili do ojczyzny na mocy dekretu Cyrusa. Jednak Pan nie przestał zachęcać do powrotu Izraelitów, którzy dobrowolnie pozostali w kraju wygnania. Wieloma sposobami starał się także im umożliwić powrót. Jednak znaczna część Żydów, którzy nie odpowiedzieli na dekret Cyrusa, nie zareagowała także na późniejsze apele. Nawet gdy Zachariasz wezwał ich, aby niezwłocznie uciekali z Babilonii, nie usłuchali go. PK 385.1

Przyszedł czas, gdy warunki w imperium medyjsko-perskim uległy gwałtownej zmianie. Po śmierci Dariusza Hystaspesa, za którego panowania Żydzi cieszyli się znaczną przychylnością władz, na tron wstąpił Kserkses Wielki. To za jego panowania Żydzi, którzy nie usłuchali wezwania do powrotu do ojczyzny, musieli stawić czoło straszliwemu kryzysowi. Nie skorzystali z danej im przez Boga możliwości ucieczki i teraz musieli stanąć oko w oko ze śmiercią. PK 385.2

Posługując się Hamanem, potomkiem Agaga, człowiekiem pozbawionym skrupułów i posiadającym znaczne wpływy w Medii i Persji, szatan usiłował w tym czasie udaremnić zamiary Boże. Haman żywił nienawiść wobec Żyda Mordochaja. Mordochaj nie wyrządził Hamanowi żadnej krzywdy, ale najwyraźniej odmawiał okazywania mu szczególnej czci. Ponieważ za mało było mu podnieść rękę na samego Mordochaja, Haman uknuł spisek, “aby zgładzić wszystkich Żydów, którzy byli w królestwie Achaszwerosza, jako rodaków Mordochaja”. Estery 3,6. PK 385.3

Zwiedziony fałszywymi doniesieniami Hamana Kserkses dał się nakłonić do wydania zarządzenia nakazującego rzeź Żydów rozproszonych między innymi ludami i oddzielonych “od innych ludów we wszystkich prowincjach” (Estery 3,8) królestwa medyjsko-perskiego. Wyznaczono określony dzień, w którym Żydzi mieli zostać wymordowani, a ich majątek skonfiskowany. Król nie zdawał sobie sprawy z dalekosiężnych skutków, jakie pociągnęłoby za sobą wykonanie dekretu. Sam szatan, ukryty sprawca intrygi, starał się zgładzić z powierzchni ziemi tych, którzy zachowywali wiedzę o prawdziwym Bogu. PK 385.4

“We wszystkich prowincjach, gdzie tylko dotarł rozkaz królewski i jego zarządzenie, nastała u Żydów wielka żałoba z postem i płaczem, i biadaniem; wór i popiół był posłaniem dla wielu”. Estery 4,3. Dekrety medyjsko-perskie były z zasady nieodwołalne, a zatem wydawało się, że nie ma już nadziei i wszyscy Izraelici są skazani na zagładę. PK 385.5

Jednak intrygi wroga zostały udaremnione przez Moc, która panuje nad ludźmi. Dzięki Bożej opatrzności Estera, bogobojna Żydówka, została królową Medii i Persji. Mordochaj był jej bliskim krewnym. W trudnej sytuacji postanowili, że Estera zwróci się do Kserksesa z prośbą o ratunek dla swego ludu. Estera miała się udać do króla, by wstawić się za Żydami. Mordochaj powiedział: PK 385.6

— “Kto zaś wie, czy godności królewskiej nie osiągnęłaś właśnie na taki czas, jak obecny?” Estery 4,14. PK 386.1

Trudna sytuacja, w której się znalazła Estera, wymagała szybkiego i zdecydowanego działania. Jednak zarówno ona, jak i Mordochaj zdawali sobie sprawę z tego, że jeśli Bóg nie będzie potężnie działał na ich rzecz, wówczas ich wysiłki okażą się niewystarczające. Tak więc Estera poświęciła czas na łączność z Panem, źródłem swej siły. Powiedziała Mordochajowi: PK 386.2

— “Idź i zbierz wszystkich Żydów, którzy się znajdują w Suzie, i pośćcie za mnie; przez trzy doby nocą i dniem nie jedzcie i nie pijcie; również ja i moje służebnice tak będziemy pościć, a potem udam się do króla, choć to jest wbrew prawu. Jeśli mam zginąć, to zginę!” Estery 4,16. PK 386.3

Wydarzenia, które potem szybko nastąpiły jedne po drugich — przybycie Estery do króla, okazana jej przychylność, przyjęcie u króla i królowej z Hamanem jako jedynym gościem, niespokojny sen króla, publiczne wywyższenie Mordochaja oraz upokorzenie i upadek Hamana po wykryciu jego nikczemnej intrygi — przeszły do historii. Bóg cudownie ocalił swój skruszony lud. Wydane zostało zarządzenie królewskie, przeciwstawne do poprzedniego, pozwalające Żydom walczyć o życie. Ustawa ta została szybko ogłoszona we wszystkich zakątkach królestwa przez specjalnych gońców, którzy “na szybkich rumakach pocztowych wyjechali na rozkaz królewski (...). A we wszystkich prowincjach i we wszystkich miastach, dokądkolwiek rozkaz królewski i jego ustawa dotarły, panowało wesele i radość wśród Żydów, ucztowanie i dni uroczyste. Wtedy wielu spośród ludów tych ziem przystało do żydostwa, gdyż padł na nich strach przed Żydami”. Estery 8,14.17. PK 387.1

W dniu, który miał być dniem ich zagłady, “Żydzi zebrali się po miastach, gdzie byli, we wszystkich prowincjach króla Achaszwerosza, aby podnieść rękę na tych, którzy pragnęli ich zguby. I ani jeden im się nie opierał, gdyż strach przed nimi padł na wszystkie ludy”. Estery 9,2. Potężni mocą aniołowie zostali posłani przez Boga, aby strzec Jego lud, gdy Izraelici “zebrali się, aby stanąć w obronie swojego życia”. Estery 9,16. PK 387.2

Mordochaj otrzymał wysokie stanowisko zajmowane poprzednio przez Hamana. Stał się “drugim po królu Achaszweroszu, wielce poważanym u Żydów, lubianym przez wielu współplemieńców jako człowiek dbały o dobro swojego ludu i rzecznik pokoju dla całego swojego pokolenia” (Estery 10,3), a działał dla pomyślności Izraela. W taki sposób Bóg raz jeszcze przywrócił swojemu wybranemu ludowi przychylność dworu medyjsko-perskiego, umożliwiając spełnienie Jego zamierzeń — powrót Żydów do ojczyzny. Jednak dopiero po latach, w siódmym roku panowania Artakserksesa I, następcy Kserksesa Wielkiego, pewna liczba Żydów powróciła do Jerozolimy pod wodzą Ezdrasza. PK 387.3

Trudne doświadczenia, które stały się udziałem ludu Bożego w czasach Estery, nie były wyjątkiem w dziejach świata. Apostoł Jan, patrząc w przyszłość, oświadczył: “Zawrzał smok gniewem na niewiastę, i odszedł, aby podjąć walkę z resztą jej potomstwa, które strzeże przykazań Bożych i trwa przy świadectwie o Jezusie”. Objawienie 12,17. Niektórzy z obecnie żyjących doświadczą spełnienia tych słów. Ten sam duch, który w przeszłości wiódł ludzi ku prześladowaniu prawdziwego Kościoła, w przyszłości skłoni wielu do podobnego postępowania wobec tych, którzy dochowują wierności Panu. Już teraz trwają przygotowania do tego ostatniego wielkiego konfliktu. PK 387.4

Dekret, który ostatecznie zostanie wydany przeciwko reszcie ludu Bożego, będzie bardzo podobny do wydanego zarządzenia przez Achaszwerosza przeciwko Żydom. Dzisiaj wrogowie prawdziwego Kościoła widzą w niewielkiej wspólnocie zachowującej przykazanie sobotnie Mordochaja w bramie. PK 387.5

Poszanowanie ludu Pana dla Jego prawa jest stałą naganą dla tych, którzy odrzucili bojaźń Bożą i depczą święty sabat Pana. PK 388.1

Szatan wzbudzi gniew przeciw mniejszości, która odmawia podporządkowania się powszechnie przyjętym zwyczajom i tradycjom. Ludzie na wysokich stanowiskach i cieszący się autorytetem połączą się z nikczemnikami i przestępcami, radząc przeciwko ludowi Bożemu. Bogactwo, geniusz i wykształcenie zostaną połączone we wspólnym dążeniu do potępienia niepokornych. Prześladowczy władcy, duchowni i wyznawcy Kościołów sprzysięgną się przeciwko nim. Przemowami i pisemnymi deklaracjami, przechwałkami, groźbami i szyderstwami będą się starali zmusić ich do porzucenia wiary. Kłamstwami i natarczywością będą wzbudzać gniew ludzi przeciwko nim. Nie mając na poparcie swych twierdzeń wyraźnego stwierdzenia: Tak mówi Pismo Święte, nie mogąc się przeciwstawić obrońcom biblijnej soboty, uciekną się do ucisku jako ostatecznego argumentu. Aby zapewnić sobie popularność i głosy wyborców, ustawodawcy ulegną żądaniu wprowadzenia ustaw nakazujących świętowanie niedzieli. Jednak ci, którzy boją się Boga, nie mogą zaakceptować nakazu przeciwnego przykazaniu dekalogu. Na tym polu rozegra się ostatnia wielka bitwa odwiecznego boju między prawdą a kłamstwem. Nie zostaliśmy pozostawieni w nieświadomości co do tej kwestii. Dzisiaj, podobnie jak w czasach Estery i Mordochaja, Pan obroni swoją prawdę i swój lud. PK 388.2