Η Επί του Όρους Ομιλία

“Μή μεριμνάτε”—ματθ. 6:25

Εκείνος πού σάς έδωσε τή ζωή ξέρει ότι χρειάζεσθε τροφή γιά νά τή διατηρήσετε. Εκείνος πού έπλασε τό σώμα σας ξέρει ότι σάς χρειάζονται ρούχα γιά νά τό ντύσετε. ‘Εκείνος λοιπόν πού έχει χαρίσει τό βασικό δώρο δέν θά χαρίσει καί τά άπαιτούμενα γιά νά τό συμπληρώσει; OO 107.2

Ό Χριστός έστρεψε τήν προσοχή τών άκροατών Του στά πουλιά πού κελαηδούσαν ψάλλοντας τούς ύμνους τής δοξολογίας τους, ξένοιαστα άπό φροντίδες, επειδή “δέν σπείρουσιν ούδέ θερίζουσιν.” Καί όμως ό μεγάλος Πατέρας προνοεί γιά τίς άνάγκες τους. “Δέν είσθε σείς πολύ άνώτεροι αύτών;” τούς ρώτησε. OO 107.3

“Οΰτ’ ένας μικρός σπουργίτης πέφτει ποτέ νεκρός στή γή μας·,
“Άφοΰ γνώστης παντοΰ καί πάντοτε είναι ό Χριστός μαζί μας.
“Δέν Τοΰ ξεφεύγουν δάκρυα πού καυτά κατρακυλάνε·
“Ψυχές πού μέ εμπιστοσύνη πάνω σ’Έκεΐνον άκουμπάνε.
“Ούτε μιά άνθρώπινη ψυχή ταπεινώνεται ποτέ μπροστά Του
“Ούτε εγκαταλείπει Αύτός ποτέ, μά ποτέ τά πλάσματά Του. OO 108.1

Ανθοστόλιστοι φάνταζαν ολόγυρα οί λόφοι καί τά λιβάδια. Δείχνοντάς τα ό Χριστός μεσ’ τή δροσοστάλακτη πρωινή ομορφιά τους, είπε: “Παρατηρήσατε τά κρίνα τού άγρού πώς αύξάνουσι.” Τίς γεμάτες χάρη, λεπτεπίλεπτες άποχρώσεις τών διαφόρων φυτών καί λουλουδιών μπορεΐ νά προσπαθεί νά τίς αντιγράψει ή άνθρώπινη τέχνη- άλλά ποιά επίνοια είναι εκείνη πού μπορεΐ νά δώσει ζωή εστω καί σ’ ένα μοναδικό λουλούδι ή σπάρτο γρασιδιού; Τό κάθε άγριολούλουδο στήν άκροδρομιά οφείλει τήν ύπαρξή του στήν ίδια δύναμη πού τοποθέτησε τούς κόσμους τών άστέρων ψηλά στόν ούρανό. Όλα τά πλάσματα τής δημιουργίας δονούνται μέ τόν ίδιο παλμό τής ζωής πού πηγάζει άπό τή μεγάλη καρδιά του Θεού. Τό χέρι Του ντύνει τά άγριολούλουδα μέ φορεσιές πιό πλουμιστές άπ’ αύτές πού στόλισαν ποτέ τά σώματα τών βασιλιάδων τής γής. Ώστε λοιπόν “έάν τόν χόρτον του άγρού, όστις σήμερον ύπάρχει καί αύριον ρίπτεται εις κλίβανον ό Θεός ένδύη ούτω, δέν θέλει ένδύσει πολλώ μάλλον εσάς, ολιγόπιστοι;” OO 108.2

Αύτός πού έκανε τά λουλούδια καί έβαλε τή λαλιά στό στόμα του σπουργίτη είναι ό ίδιος πού λέγει: “Παρατηρήσατε τά κρίνα” καί “Εμβλέψατε εις τά πετεινά.” Άπό τά πανέμορφα άντικείμενα τής φύσης μπορεΐτε νά μάθετε πολύ περισσότερα γιά τή σοφία τού Θεού άπ’ δ,τι ξέρουν οί δάσκαλοι στήν τάξη. Πάνω σέ κάθε κρινοπέταλο ό Θεός έχει χαράξει ενα μήνυμα γιά σάς. Είναι γραμμένο σέ μιά γλώσσα τής καρδιάς καί μπορεΐ τότε μόνο νά διαβαστεί άπ’ αύτήν, όταν άπαλλαγεΐ άπό τά μαθήματα τής δυσπιστίας, τής φιλαυτίας καί τής διαβρωτικής φροντίδας. Γιά ποιόν άλλο λόγο σάς χάρισε ή ξέχειλη άγάπη τού Πατέρα τά ώδικά πουλιά καί τά πανέμορφα λουλούδια, αν όχι γιά νά λαμπρύνει καί φαιδρύνει τό μονοπάτι τής ζωής σας; Όλα όσα χρειάζονταν γιά τή συντήρηση σας, σάς ήταν εξασφαλισμένα καί χωρίς τά πουλιά καί τά λουλούδια. Ό Θεός όμως δέν ικανοποιείται μέ τό νά προμηθεύει μόνο τά άπαραίτητα γιά τή συντήρηση τής ζωής. Γέμισε τή γή, τήν άτμόσφαιρα, τόν ούρανό μέ άνταύγειες ομορφιάς γιά νά σάς ύπενθυμίζει τή φιλόστοργη φροντίδα Του γιά σάς. Ή ομορφιά δλων τών δημιουργημάτων δέν είναι παρά μιά άναλαμπή άπό τήν άστραφτοβολούσα δόξα Του. Άν τόσο πλουσιοπάροχα προίκισε μέ τέτοια ομορφιά τά άντικείμενα τού φυσικού κόσμου γιά τήν τέρψη σας καί γιά τήν εύτυχία σας, μπορεΐτε ποτέ νά άμφιβάλετε ότι θά δώσει καί σέ σάς τήν κάθε άπαιτούμενη εύλογία; OO 108.3

“Παρατηρήσατε τά κρίνα.” Κάθε λουλούδι πού άνοίγει τά πέταλά του στό ήλιακό φώς ύπόκειται στούς ίδιους μεγάλους νόμους πού ρυθμίζουν τίς κινήσεις τών άστέρων, άλλά πόσο ή ζωή του είναι άπλή, όμορφη καί έλκυστική! Μέ τά λουλούδια ό Θεός θέλει νά στρέψει τήν προσοχή μας στήν καλλονή τού Χριστόμορφου χαρακτήρα. Εκείνος πού χάρισε μιά τέτοια ομορφιά στά άνθη, επιθυμεί πολύ περισσότερο νά ιδεΐ τήν ψυχή ντυμένη μέ τήν ομορφιά του χαρακτήρα του Χριστού. OO 109.1

Παρατηρήστε, λέγει ό Ιησούς, πώς αυξάνουν τά κρίνα. Πώς, ξεπηδώντας άπό τήν ψυχρή καί σκοτεινή γή, ή άπό τή λασπωμένη κοίτη του ποταμού, τά φυτά άναπτύσσονται μέ τόση χάρη καί ευωδιά. Ποιός θά μπορούσε ποτέ νά φαντασθεϊ τήν τέλεια ομορφιά πού κλείνει μέσα του ό άγαρμπος, μαυρουδερός βολβός τού κρίνου; Άλλ’ όταν ή κρυμμένη μέσα του ζωή του Θεού ξυπνάει μέ τό πρόσταγμά Του στή βροχή καί στή λιακάδα, οί άνθρωποι θαυμάζουν άντικρύζοντας μιά τέτοια χάρη καί ομορφιά. Έτσι καί ή ζωή τού Θεού θά άναπαραχθεΐ μέσα σέ κάθε άνθρώπινη ψυχή πού παραδίδεται στήν ύπηρεσία τής χάρης Του, καί έλεύθερα μετά κι’ αύτή σάν τή βροχή καί τή λιακάδα σκορπάει τίς εύλογίες της σέ δλους. Μέ τό λόγο τού Θεού δημιουργήθηκαν τά λουλούδια καί ό ίδιος αύτός λόγος θά δημιουργήσει μέσα σας τή χάρη του Πνεύματός Του. OO 110.1

Ό νόμος τού Θεού είναι ό νόμος τής άγάπης. Σάς έχει περιζώσει άπό παντού μέ ομορφιά γιά νά σάς διδάξει ότι δέν σάς έβαλε στή γή άπλώς καί μόνο γιά νά σκαλίζετε, νά σκάβετε, καί νά κτίζετε καί νά κλώθετε καί νά μοχθήτε άποκλειστικά γιά τόν εαυτό σας, άλλά γιά νά κάνετε μέ τήν άγάπη του Χριστού, δπως κάνουν τά λουλούδια, τή ζωή πιό πλουμιστή, πιό χαρούμενη, πιό όμορφη· γιά νά φαιδρύνετε τή ζωή τών άλλων μέ τήν ύπηρεσία τής άγάπης. OO 110.2

Πατέρες καί μητέρες, μάθετε στά παιδιά σας τό μάθημα αύτό τών λουλουδιών. Πάρτε τα μαζί σας μεσ’ τούς κήπους, στά λιβάδια, κάτω άπ’ τή φυλλωσιά τών δένδρων καί διδάξτε τα νά διαβάζουν στά έργα τής φύσης τά μηνύματα τής άγάπης του Θεού. Άς σκέπτονται τόν Θεό όταν έρχονται σέ επαφή μέ τά πουλιά, τά λουλούδια καί τά δένδρα. Βοηθήστε τά παιδιά νά διακρίνουν μέσα σέ κάθε τι τό ωραίο καί τό ευχάριστο μιά ένδειξη της άγάπης του Θεού γι’ αυτά. Μυήστε τα στή θρησκεία σας, παρουσιάζοντας τήν όψη της ελκυστική. Οί άρχές τής καλωσύνης άς μή λείπουν άπ’ τά χείλη σας. OO 110.3

Διδάξτε στά παιδιά ότι ή μεγάλη άγάπη του Θεού μπορεΐ νά άλλάξει τά φυσικά τους καί νά τά προσαρμόσει στή δική Του τή φύση. Διδάξτε τα ότι ό Θεός επιθυμεί νά δώσει στή ζωή τους τήν ομορφιά καί τή χάρη τών λουλουδιών. Ενώ μαζεύουν τά πλουμιστά λουλούδια, διδάξτε τα ότι Εκείνος πού τά δημιούργησε είναι ωραιότερος άκόμη άπ’ αύτά. Έτσι οί τρυφερές καρδιές τους θά μπλεχθοϋν σάν κληματίδες γύρω άπ’ τήν οντότητα του Θεού. Αύτός πού είναι “όλος επιθυμητός” θά τούς γίνει ό καθημερινός τους σύντροφος καί ό άχώριστός τους φίλος καί ή ζωή τους θά μεταπλασθεΐ σύμφωνα μέ τήν εικόνα τής άγνότητάς Του. OO 111.1