Η Επί του Όρους Ομιλία

“Ζητείτε πρώτον τήν βασιλείαν του θεού”—ματθ. 6:33

Τά πλήθη πού άκουγαν τά λόγια του Χριστού περίμεναν άκόμη μέ άγωνία νά κάνει κάποια νύξη σχετικά μέ τήν επίγεια βασιλεία Του. Ενώ ό Ιησούς τούς παρουσίαζε τούς ούράνιους θησαυρούς, ή σπουδαιότερη σκέψη πού άποσχολοϋσε τούς πιό πολλούς ήταν, πώς οί σχέσεις μας μ’ Αύτόν θά μπορούσαν νά μάς φανούν χρήσιμες γιά τήν προαγωγή τών κοσμικών μας συμφερόντων; Ό Χριστός άπέδειξε ότι μέ τό νά θεωρούν τά πράγματα του κόσμου πρώτιστο μέλημά τους, δέ διέφεραν άπό τά ειδωλολατρικά εθνη γύρω τους πού ζοϋσαν σά νά μή ύπήρχε ό Θεός ό Όποιος περιβάλλει μέ τήν τρυφερή στοργή Του όλα Του τά πλάσματα. “Πάντα ταϋτα ζητούσι τά εθνη του κόσμου,” είπε ό Χριστός. “Έξεύρει ό Πατήρ σας ό ουράνιος ότι έχετε χρείαν πάντων τούτων. Άλλά ζητείτε πρώτον τήν βασιλείαν του Θεού καί τήν δικαιοσύνην Αύτοϋ· καί ταϋτα πάντα θέλουσι σάς προστεθεί.” (Λουκ. 12:30, Ματθ. 6:32-33). “Ήρθα γιά νά σάς παρουσιάσω τή βασιλεία τής άγάπης, τής δικαιοσύνης καί τής ειρήνης. Άνοϊξτε λοιπόν τίς καρδιές σας γιά νά δεχθήτε τή βασιλεία αύτή καί θεωρήστε τήν ύπηρεσία πού συνεπάγεται, τό κυριότερό σας μέλημα. Άν καί πρόκειται γιά μιά βασιλεία πνευματική, μή φοβάσθε ότι οί άνάγκες τής πρόσκαιρης αύτής ζωής σας θά παραμεληθοϋν. Άν παραχωρήσετε τόν εαυτό σας στήν ύπηρεσία τού Θεού, Αύτός πού κατέχει όλη τή δύναμη στόν ουρανό καί στή γή θά προνοήσει γιά τίς άνάγκες σας. OO 111.2

Ό Χριστός δέν μάς άπαλλάσσει άπό του νά καταβάλομε προσπάθειες, άλλά μάς διδάσκει ότι πρέπει νά θεωρούμε Αύτόν πάντοτε πρώτο, τελευταίο καί καλύτερο σέ κάθε φάση τής ζωής μας γενικά. Δέν πρέπει νά καταπιανόμαστε μέ καμιά επιχείρηση, νά άκολουθούμε καμιά άπασχόληση, νά άποζητοϋμε καμιά ευχαρίστηση πού θά παρεμβάλλονταν εμπόδιο στήν εντατική εργασία τής δικαιοσύνης Του τήν όποία καταβάλλει γιά τόν χαρακτήρα μας καί τή ζωή μας. Ό,τιδήποτε κάνομε πρέπει νά τό κάνομε μέ τήν καρδιά μας, “ώς έν Κυρίω.” OO 112.1

Κατά τήν επίγεια παραμονή Του, ό Ιησούς προσέδωσε άξιοπρέπεια στή ζωή σέ κάθε της λεπτομέρεια, ύπενθυμίζοντας διαρκώς στούς άνθρώπους τή δόξα του Θεού καί υποτάσσοντας τό κάθε τι στό θέλημα του Πατέρα Του. Καί άν εμείς άκολουθούμε τό παράδειγμά Του, μάς διαβεβαιώνει λέγοντας πώς όλα όσα χρειαζόμαστε σ’ αύτή τή ζωή “θέλουσι σάς προστεθεί”. Φτώχεια ή πλούτη, άρρώστεια ή ύγεία, άπλοϊκότητα ή σοφία, γιά όλα Αύτός φροντίζει σύμφωνα μέ τήν υπόσχεση της χάρης Του. OO 112.2

Τό παντοδύναμο χέρι τού Θεού άγκαλιάζει τήν ψυχή—όσο άδύναμη κι’ αν είναι—όταν στρέφεται σ’ Αύτόν ζητώντας βοήθεια. Οί καμαρωτές βουνίσιες θωριές μιά μέρα θά παρέλθουν. Ή ψυχή όμως πού ζεΐ γιά τόν Θεό θά ζεΐ παντοτεινά μαζί Του. “Ό κόσμος παρέρχεται καί ή επιθυμία αύτού- όστις όμως πράττει τό θέλημα του Θεού, μένει εις τόν αιώνα.” (Α’ Ίωάν. 2:17). Ή άγια πόλη τού Θεού θά άνοίξει διάπλατα τίς χρυσές της πύλες γιά νά ύποδεχθεϊ αύτόν πού στόν επίγειο βίο του είχε μάθει νά στηρίζεται στόν Θεό γιά καθοδήγηση καί σοφία, γιά ελπίδα καί παρηγοριά, σέ καιρό ζημιάς ή δοκιμασίας. Εκεί θά τόν καλοσωρίσουν οί άγγελικές ψαλμωδίες καί τό δένδρο τής ζωής θά του προσφέρει τόν καρπό του. “Τά όρη θέλουσι μετατοπισθή, καί οί λόφοι μετακινηθή· πλήν τό ελεός Μου δέν θέλει έκλείψει άπό σοϋ, ούδέ ή διαθήκη τής ειρήνης Μου μετακινηθή, λέγει Κύριος, ό ελεών σε.” (Ήσ. 54:10). OO 113.1