Geçmişten Sonsuzluğa - 2. Cilt
Bölüm 27—Ahaz
Ahaz'ın tahta çıkması, Yeşaya'yı ve arkadaşlarını Yahuda krallığının gördüğü en korkunç koşullarla karşı karşıya getirdi. Daha önce putperest uygulamaların baştan çıkarıcı etkisine karşı duranlar putperestlerin ilahlarına tapınmaya başladılar. İsrail'in önderleri ihanet içindeydi, sahte peygamberler insanları yoldan çıkaracak bildiriler veriyorlardı, kahinlerin bazıları kiralıktı. Bununla birlikte sapkın önderler Allah'ın halkı arasında yer aldıklarını iddia ediyordu. 2GS 191.1
Bu sıkıntılı dönemde tanıklığını sürdüren Mika peygamber, Rab'be dayandıklarını iddia ederek, “Rab bizimle birlikte değil mi? Başımıza bir şey gelmez” diye küstahça böbürlenenlerin Siyon'n kan dökerek, Yeruşalim'i zorbalıkla bina ettiğini gösterdi (Mika 3:11,10). Yeşaya peygamber bu kötülüklere karşı sesini ciddi bir şekilde yükseltti: “Ey Sodom yöneticileri, Rab'bin söylediklerini dinleyin; ey Gomora halkı, Allahımız'ın yasasına kulak verin. “Kurbanlarınızın sayısı çokmuş, bana ne?” diyor Rab, “Yakmalık koç sunularına, besili hayvanların yağına doydum. Boğa, kuzu, teke kanı değil istediğim. Huzuruma geldiğinizde avlularımı çiğnemenizi mi istedim sizden?” (Yeşaya 1:10-12). 2GS 191.2
“Kötülerin sunduğu kurban iğrençtir, hele bunu kötü niyetle sunarlarsa” (Süleyman'ın Özdeyişleri 21:27). “Kötüye bakamayacak kadar saftır gözlerin. Haksızlığı hoş göremezsin” (Habakkıık 1:13). Bu sözler Allah'ın bağışlamak istemediği ya da günahkarlara sırt çevirdiği anlamına gelmiyor. “Günahkarlar Allah'ın bol lütfunu reddettikleri için Allah onları günahtan kurtaramıyor. Bakın, Rab'bin eli kurtaramayacak kadar kısa, kulağı duyamayacak kadar sağır değildir. Ama suçlarınız sizi Allahınız'dan ayırdı. Günahlarınızdan ötürü O'nun yüzünü göremez, sesinizi işittiremez oldunuz”(Yeşaya 59:1,2). 2GS 191.3
Süleyman şöyle yazmıştı: “Kralın bir çocuksa, önderlerin sabah şölen veriyorsa, vay sana, ey diyar!” (Vaiz 10:16). Yahuda diyarında durum buydu. Süreğen günah yüzünden yöneticiler çocuk gibi olmuşlardı. Yeşaya, halkın dikkatini dünya uluslarının arasındaki zayıf konumlarına çekti. Bıı durumun nedeninin yüksek yerlerde yapılan kötülükler olduğunu gösterdi: Bakın, Rab, Her Şeye Egemen Yahve, her türlü yardım ve desteği, yani ekmek ve suyu, yiğitlerle savaşçıları, yöneticilerle peygamberleri, falcılarla ileri gelenleri, takım komutanlarıyla soyluları, danışmanları, hünerli büyücülerle bilge muskacıları Yeruşalim'den ve Yahuda'dan çekip alacak. Çocukları onlara yönetici atayacak, onları küçük çocuklar yönetecek. Yeruşalim sendeledi, Yahuda düştü. Çünkü söyledikleri de yaptıkları da Rab'be karşı; O'nun yüce varlığını aşağılıyor” (Yeşaya 3:1-4,8). 2GS 191.4
Peygamber sözlerini şöyle sürdürdü: “Çocuklar halkımı eziyor, kadınlar onu yönetiyor.Ey halkım, sana yol gösterenler seni saptırıyor, yolunu şaşırtıyorlar” (12.ayet). Ahaz'ın devrinde bunlar gerçek oldu; onun hakkında şöyle yazılmıştır: “İsrail krallarının yollarını izledi; Baallar'a tapmak için dökme putlar bile yaptırdı. BenHinnom Vadisi'nde buhur yaktı. Rab'bin İsrail halkının önünden kovmuş olduğu ulusların iğrenç törelerine uyarak oğullarını ateşte kurban etti;” (2.Tarihler 28:2,3). 2GS 192.1
Bu dönem, seçilmiş ulus için büyük bir tehlike zamanıydı. Birkaç kısa yıldan sonra, İsrail'in on oymağı putperest ulusların arasına dağıtılacaktı. Yahuda krallığının durumu da karanlıktı. İyiliğin güçleri hızla azalıyor, kötülüğün güçleri çoğalıyordu. Mika peygamber durumu değerlendirirken şöyle dedi: “Ülkede Allah'a sadık kul kalmadı. İnsanlar arasında dürüst kimse yok. Herkes kan dökmek için pusuda. Kardeş kardeşe tuzak kuruyor. En iyileri çalı çırpıdan değersiz, en dürüstleri dikenli çitten beterdir” (Mika 7:2,4). “Her Şeye Egemen Rab kimimizi sağ bırakmamış olsaydı, Sodom ve Gomora gibi olurduk” (Yeşaya 1:9). 2GS 192.2
Allah her çağda sadık ya da yanılgıda olanlar uğruna sınırsız sevgisinden ötürü isyancılara sabırla katlanmış, kötülüğü bırakarak kendisine dönmeleri için çağrıda bulunmuştur. Söyledikleri buyruk üstüne buyruk, kural üstüne kural, biraz şuradan, biraz buradan, günahkarlara doğruluk yolunu öğretmiştir (Yeşaya 28:10). 2GS 192.3
Ahaz'ın devrinde de aynı şey geçerliydi. Yanılgıda olan İsrail'e Yahve'ye dönmeleri için çağrı üstüne çağrı yapıldı. Peygamberlerin çağrıları şefkatle doluydu. Halkın önünde durup tövbe ve reform çağrıları yaptıkları zaman sözleri Allah'ın yüceliği için meyve verdi. 2GS 192.4
Mika aracılığıyla harika bir yalvarış işitildi: “Rab'bin söylediğine kulak verin: Kalkın, davanızı dağların önünde dile getirin. Tepeler duysun sesinizi. Ey dağlar ve yeryüzünün sarsılmaz temelleri, Rab'bin suçlamasını dinleyin. Çünkü Rab halkından davacı, İsrail'den şikâyetçi. 2GS 192.5
“Ey halkım, sana ne yaptım?” diyor Rab, “Sana nasıl yük oldum, yanıt ver.” Seni Mısır'dan ben çıkardım, ben kurtardım seni kölelik diyarından. Sana öncülük etsinler diye Musa'yı, Harun'u, Miryam'ı ben gönderdim. Ey halkım, Moav Kralı Balak'ın neler öğütlediğini, Beor oğlu Balam'ın ona nasıl yanıt verdiğini anımsa. Şittim'den Gilgal'e dek olup biteni an. Sizler için doğru olanı yaptığımı o zaman anlayacaksın” (Mika 6:1-5). 2GS 193.1
Rab'bin sevgisi hiç tükenmez, merhameti asla son bulmaz (Ağıtlar 3:22). Kutsal Ruh deneme süresince yaşam armağanını kabul etmeleri için halka yalvardı: “Varlığım hakkı için diyor Rab Yahve, ben kötü kişinin ölümünden sevinç duymam, ancak kötü kişinin kötü yollarından dönüp yaşamasından sevinç duyarım. Dönün! Kötü yollarınızdan dönün! Niçin ölesiniz, ey İsrail halkı!” (Hezekiel 33:11). Şeytan'ın özel hilesi insanları günaha sürüklemek ve sonra çaresiz, ümitsiz ve af aramaktan korkar bir durumda orada bırakmaktır. Ne var ki Allah onları şöyle davet ediyor: “Koruyuculuğuma sarılsınlar, barışsınlar benimle, evet, benimle barışsınlar” (Yeşaya 27:5). Gereken her şey Mesih'te sağlanmış, her türlü teşvik sunulmuştur. 2GS 193.2
Yahuda ve İsrail'in sapkınlık günlerinde birçok kişi şöyle sorguluyordu: “Rab'bin önüne ne ile çıkayım, Yüce Allah'a nasıl tapınayım? O'nun önüne yakmalık sunuyla mı, bir yaşında danayla mı çıkayım? Binlerce koç sunsam, zeytinyağından on binlerce dere akıtsam, Rab hoşnut kalır mı? Suçuma karşılık ilk oğlumu, işlediğim günah için bedenimin ürününü versem olur mu?” Bunun basit bir yanıtı vardı: “Ey insanlar, Rab iyi olanı size bildirdi. Adil davranmanızdan, merhameti sevmenizden ve alçakgönüllülükle yolunda yürümenizden başka Allahınız Rab sizden ne istedi?” (Mika 6:6-8). 2GS 193.3
Peygamber, Allah'a yaraşan bir yaşamın pratik değerini ortaya koyarken İsrail halkına yüzyıllarca önce verilen öğüdü tekrarlıyordu. Musa aracılığıyla vaat edilen ülkeye girmek üzereyken Rab onlara şöyle seslenmişti: “Şimdi, ey İsrail halkı, Allahınız Rab sizden ne istiyor? Yalnız şunu istiyor: Allahınız Rab'den korkun, O'nun yollarında yürüyün, O'nu sevin; bütün yüreğinizle, bütün canınızla O'na kulluk edin; üzerinize iyilik gelsin diye bugün size bildirdiğim buyruklarına, kurallarına uyun” (Tesniye 10:12,13). Bu öğütler, kuralcılık tuzağına düşüp merhameti unutma tehlikesine karşı Yahve'nin kulları tarafından her çağda tekrarlanmıştır. Mesih'in kendisi de yeryüzündeki etkinliği sırasında aynı gerçeğe işaret etti. Bir Kutsal Yasa uzmanı, İsa'yı sınamak amacıyla O'na şunu sordu: “Öğretmenim, Kutsal Yasa'da en önemli buyruk hangisi?” İsa ona şu karşılığı verdi: “Allahın olan Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla ve bütün aklınla sev. İşte ilk ve en önemli buyruk budur. İlkine benzeyen ikinci buyruk da şudur: Komşunu kendin gibi sev. Kutsal Yasa'nın tümü ve peygamberlerin sözleri bu iki buyruğa dayanır” (Matta 22:36-40). 2GS 193.4
Peygamberlerin ve Efendimizin bu açık sözleri herkes için Allah'ın sesi olarak algılanmalıdır. Ezilenler ve yükü ağır olanlar için merhamet ve şefkat fırsatlarını asla kaçırmamalıyız. Elimizden hiçbir şey gelmese bile Allah'ı tanımayanlara cesaret ve ümit sözleri söyleyebilir, sevgi ve sıcaklık göstererek yaklaşabiliriz. 2GS 194.1
Başkalarına sevinç ve bereket sağlamak için fırsat kollayanlara verilen vaatler bol ve zengindir. “Açlar uğruna kendinizi feda eder, yoksulların gereksinimini karşılarsanız, ışığınız karanlıkta parlayacak, karanlığınız öğlen gibi ışıyacak. Rab her zaman size yol gösterecek, kurak topraklarda sizi doyurup güçlendirecek. İyi sulanmış bahçe gibi, tükenmez su kaynağı gibi olacaksınız” (Yeşaya 58:10,11). 2GS 194.2
Ahaz'ın putperest yaşamı, peygamberlerin ciddi ricaları karşısında tek bir sonuca varabilirdi. “Yahuda ve Yeruşalim halkı bu yüzden Rab'bin öfkesine uğradı... Rab'bin onlara yaptığı, başkalarını korkuya, dehşete düşürdü. Alay konusu oldular” (2.TarihIer 29:8). Krallık hızlı bir şekilde gerilemeye başladı ve kısa sürede işgalci orduların tehdidi altına girdi. “Aram Kralı Resin'le İsrail Kralı Remalya oğlu Pekah Yeruşalim'e yürüdüler” (2.Krallar 16:5). 2GS 194.3
Ahaz ve onun krallığının önde gelenleri, En Yüce Olan'a bağlı kalsalardı, kendilerine karşı oluşturulan böyle bir ittifaktan korkmalarına gerek olmazdı. Ancak sürekli işlenen günahlar onları zayıflatmıştı. Ahaz'la halkının yürekleri, öfkeli Allah'ın yargısının beklentisiyle rüzgarda sallanan orman ağaçları gibi titremeye başladı (Yeşaya 7:2). Bu kriz sırasında Yeşaya'ya Rab'bin sözü geldi. Rab Ahaz'a şöyle diyordu: 2GS 194.4
“Dikkatli ve sakin ol, korkma! Şu tüten iki yanık odun parçasının - Aram Kralı Resin'le Remalya'nın oğlunun - öfkesinden korkma. Aram, Efrayim ve Remalya'nın oğlu sizin için kötü şeyler tasarlıyor. Diyorlar ki: 'Haydi, Yahuda'ya saldıralım, halkı korkutup ülkeyi ele geçirelim, Taveal'ın oğlunu kral ilan edelim.' Buna karşılık Rab Yahve diyor ki, bu tasarı asla gerçekleşmeyecek.” Peygamber, İsrail ve Suriye krallıklarının yakında son bulacağını duyurdu ve sözlerini şöyle noktaladı: “Bana güvenmezseniz, güvenlikte olamazsınız” (47,9.ayetler). 2GS 195.1
Ahaz bu bildirinin gökten geldiğini kabullenseydi, Yahuda krallığı için çok iyi olurdu. Ne var ki Ahaz, insana güvenmeyi seçerek putperestlerden yardım istedi. Asur Kralı Tiglat—Pileser'e: “Senin kulun kölenim; gel, bana saldıran Aram ve İsrail krallarının elinden beni kurtar” diye ulaklar gönderdi (2.Krallar 16:7). Kral ulaklarla birlikte zengin hazinesinden ve tapınağın deposundan armağanlar göndermeyi ihmal etmedi. 2GS 195.2
Kral Ahaz'ın ricası yerine getirildi ve yardım gönderildi, ama bu kısa rahatlama Yahuda'ya çok pahalıya patladı! Gönderilen armağanlar, Asur'un açgözlülüğünü uyandırdı; hain ulus kısa sürede akınlar düzenleyip Yahuda'yı yağmalamaya başladı. Ahaz ve buyruğundakiler, bu kez zalim Asurluların eline düşme korkusuyla titrediler. Rab İsrail Kralı Ahaz yüzünden Yahuda halkını bu ezik duruma düşürmüştü. Çünkü Ahaz Yahuda'yı günaha özendirmiş ve Rab'be ihanet etmesine yol açmıştı. Ahaz...sıkıntılı günlerinde Rab'be ihanetini arttırdı. Daha önce kendisini bozguna uğratan Şam ilahlarına kurbanlar sundu. “Madem ilahları Aram krallarına yardım etti, onlara kurban sunayım da bana da yardım etsinler” diye düşünüyordu. Ne var ki, bu ilahlar onun da, bütün İsrail halkının da yıkımına neden oldu (2.Tarihler 28:19,22,23). 2GS 195.3
Sapkın kral, yönetiminin son günlerinde tapınağın kapılarını kapattırdı. Kutsal hizmetler son buldu. Artık sunağın önünde kandil yakılmıyordu. Halkın günahları için artık sunu sunulmuyordu. Sabah ve akşam kurbanları sırasında hoş buhurun kokusu duyulmuyordu. Allah evinin avlularını terk eden ve kapılarını kilitleyen Allahsız kentin sakinleri, Kudüs sokaklarının köşelerinde putperestlerin ilahlarına tapınmak için sunaklar dikti. Putperestlik zafer kazanmış gibi görünüyordu; karanlığın güçleri sanki baskın çıkmışlardı. 2GS 195.4
Ne var ki Yahuda'da, Yahve'ye bağlılıktan vazgeçmeyip putperestliği reddedenler de vardı. Yeşaya, Mika ve arkadaşları Ahaz'ın son yıllarda neden olduğu yıkımı izlerken ümit etmeyi elden bırakmamışlardı. Tapınakları kapanmıştı, ama sadık kalanlara Allah güvence veriyordu: “İstediğinizi tasarlayın, hepsi boşa gidecek. İstediğiniz kadar konuşun, hiçbiri gerçekleşmeyecek. Çünkü Allah bizimledir. Her Şeye Egemen Rab'bi kutsal sayın. Korkunuz, yılgınız O'ndan olsun. Tapmak O olacak. İsrail'in iki krallığı içinse sürçme taşı ve tökezleme kayası, Yeruşalim'de yaşayanlar için kapan ve tuzak olacak” (Yeşaya 8:10,13,14). 2GS 196.1