مبارزه ای بزرگ
بابی چیهلم—حاصل شویی امید
وقتی که احترام کننده گانی احکام های خدا از همه گونه حمایه ی قانون های شهروندی محروم می کردند، در کشور های گوناگون در یک وقت حرکت های، اغاز می یابد، که برای نیست کنی انها روانه گردیده اند. MBDa 378.1
و وقتی که زمانی در فرمان تعیین گردیده نزدیک می شود، ادمان سوی قصد تشکیل می کنند، تا که مذهبی نفرت انگیز را نیست کنند. MBDa 378.2
قرار قبول کرده می شود، که باری شبانه ضربه ی قطعی زده شود، که صدای فاش کننده و اعتراض کننده را به همیشه خاموش ماندن مجبور سازد. MBDa 378.3
قومی خدا نفری در حجره ی حبسانه نفری در پناه گاه های مخفی بیشه زار ها و کوه خت هنوز هم حمایه ی الهی را التجا می کنند، اذدهام های مصلحی از جانبی روح های ناپاک اغوا انداخته باشند در همه جا به کشتاری عاموی امادگی می بینند. MBDa 378.4
و در این ساعتی خطری بزرگترین خدای اسراییل دخالت می کند، تا که برگزیده گانی خود را رها سازد. MBDa 378.5
او چنین می گوید؛ ان گاه شما مثلی شبی مقدسی عید سرودگی خواهید کرد، و دلشادی شما مثلی کسانی خواهد بود، که به کوهی خداوند نزدیک سخره ی اسراییل بیابند. MBDa 378.6
و خداوند کبریا اوازینو خود را خواهد شنوانید و تزیقی بازو ی خود را به شدتی غضب و النگه ی اتشی سوزان، با تن باد و سیل و ژاله ی سنگین ظاهر خواهد نمود ایشعیا (۳۰:۲۹, ۳۰). MBDa 378.7
اذدهام های خشمگین با فریاد های تن تمه کننده، تحقیق را و لعنت خانی ها اماده ی به سری تعمه ی خود در افتادن هستند، ولی اینک ظلماتی غربی تاریک تر از شبی تاریک ترین زمین را فرا می گیرد. MBDa 378.8
بعد در اسمان رنگین کمانی از جلالی تختی خدا درخشنده پیدا می شود؛ به نظر چنین می نماید، که ان بت خود هر یک گروهی دعا گوینده را فرا می گیرد. MBDa 378.9
اذدهام های بی رحم از دهشت شخص می شوند. MBDa 378.10
ندا های مسخره کننده خاموش می کردند. MBDa 378.11
ادمان در خصوصی ان چی که انها را نهایت خشمگین می کرد، فراموش کردند. MBDa 378.12
انها با حسی پیشکی دهشت انگیزی خطری نزدیک شونده به علامتی عهدی خدا نظر می اندازند و می خواهند از این درخشی که از همه چیز می گذرد، پنهان شوند. MBDa 378.13
فرزندانی خدا صدای روشن و فارمی برخیزید را می شنوند. MBDa 378.14
و چشمانی خود را بالا برداشته، رنگین کمانی وعده را می بینند. MBDa 367.1
ابر های تاریک و دهشت باری اسمان را فرا گرفته پراکنده می شوند، و انها به مثلی ایستیفنوس به ایمان نظر می اندازند. MBDa 367.2
و جلالی خداوند و عیسای مسیح را می بینند، که در تخت نشسته است. MBDa 367.3
در جسمی الهی مسیح انها اثری تحقیر شویی اورا می بینند و می شنوند، که چی طور او از پدر و فرشته گامی مقدس خواهش می کند؛ ای پدر، می خواهم انهای که به من داده ی، در ان جای که می باشم، با من باشند MBDa 367.4
یوهنا (۱۷:۲۴). MBDa 367.5
و باری دیگر صدای خوش ایندی ظفرمندانه شنیده می شود؛ می ایند، مقدسان، بیگناهان، داغدار نشونده گان می ایند. MBDa 367.6
انها کلامی صبری مرا نگاه داری نمودند؛ انها در میانی فرشته گان خواهند گشت. MBDa 367.7
و از لبانی رنگ پریده و ارزانی انهای، که در ایمانی خود متین بود، فریادی ظفرمندانه صدا می دهد. MBDa 367.8
خداوند در نیمه شب قوه ی خود را بحری ازاد کنی قومی خویش نشان می دهد. MBDa 367.9
افتاب با جلالی چشمبر می درخشد. MBDa 367.10
معجزه و علامت ها پسی هم زود به عمل می ایند. MBDa 367.11
خدا ناشناسان به همه ی این با دهشت و حیرت نظر می اندازند، در حالی که پارسایان به علامت های رها شویی خود با شادی تن تنه ناک می گیرند. MBDa 367.12
به نظر چنین می نماید، که همه چیز در طبیعت جریانی مقرری خود را دیگر کرده است. MBDa 367.13
دریا ها باز ایستاده اند. MBDa 367.14
ابر های تاریک و سنگین حرکت نموده، با همدیگر بر می خورند. MBDa 367.15
در میانی اسمانی به غضب امده خطی جلال به چشم می رسد؛ از ان جا صدای خدا به مثلی صدای اب های زیاد شنیده می شود، که می گفت؛ به عمل امد. وحی(۱۶:۲۷). MBDa 367.16
به نظر چنین می نماید، که اسمان باز شده و پوشیده می شود. MBDa 367.17
از تختی خدا شعله های جلالی او به چشم می رسند. MBDa 367.18
کوه ها چون می از شمال لرزان الوانج می خورند و پاره های خر سنگ ها به هر طرف پریشان می شوند. MBDa 367.19
صدای چون غریشی طوفانی نزدیک شونده به گوش می رسد. MBDa 367.20
بحری پور جوش خروس تلاطم می زنند. MBDa 367.21
غریشی تند بادی دهشت انگیز می افزاید، ان صدای روح های ناپاکی را، که مارب نیست کننده ی خود را عملی می کنند، به خاطر می اورد. MBDa 367.22
تمامی زمین چون میوه های بحر پست و بلند می سود. MBDa 367.23
قبطی بالای ان کشیده، خودی جهانم را عیان می کند. MBDa 367.24
قطار کوه ها فرو روند. MBDa 367.25
جزیره های مسکن نیست می شوند. MBDa 367.26
موج های پور تلاطم شهر های نزدی ساحل را، که چون صدم منبع ای گناه ماری گردیده اند، فرو می برد. MBDa 367.27
و بابل بزرگ را در پیشی خدا ذکر می کنند، تا کاسه ی شرابی پور خشمی غضبی خدا را به ان دهند. MBDa 367.28
پاره های بزرگی سنگ، هر کدامش به وزنی یک تلنت، عملی نیست کننده ی خود را به جا می اورند ایتی(۱۹:۲۱) MBDa 368.1
شهر های مغرور ترینی روی زمین نیست کرده شدند. MBDa 368.2
قصر های با حشمتی، که برای بنیاد شان بزرگانی این جهان ثروتی زیاد سفر کرده بودند، تا که اسمی خود را مشهور گردانند. MBDa 368.3
اکنون در پیشی نظری انها به ویرامه تبدیل می ی باند. MBDa 368.4
دیوار های حبسانه ها ویران می شوند و قومی خدا، که از برای ایمان در حبس خانه زندانی بود، ازاد می شود. MBDa 368.5
قبر ها باز می شوند و بسیاری از تنهای که در خاکی زمین خوابیده اند، بیدار خواهد شد؛ بعضی ها برای حیاتی جاودانه و بعضی ها برای ننگ و خجالتی جاودانی دانیال (۱۲:۲). MBDa 368.6
و همه ب نفراتی با ایمان به مژده ی فرشته ی سوم فوتیده از قبر ها شرف مند بیرون می برایند، تا که عهدی اسایشتگی خدا را با نگرانی بشنوند، که شریعتی اورا رعایت کرده بودند. MBDa 368.7
و انهای نیز، که اورا نیزه زدند وحی(۱:۷). MBDa 368.8
انهای که، عذاب های پیش از مرگی مسیح را پسخند و تمسخر کردند، و اینچنین دشمنانی اشدی حقیقتی او و قومی او احیا می شوند، تا که جلالی او و عزت و اکرامی را، که همه ی وفاداران و اطاعت کاران سرفراز گردانیده می شوند، بیبینید. MBDa 368.9
ابر های غوث هنوز هم اسمان را می پوشانند، ولی گاه گاه افتاب، که به چشمی جزا دهنده ی واجبالوجود مانند است، پیدا می شود. MBDa 368.10
برق های مژده ی زمین را به مثلی پرده ی اتشین فرا گرفته اسمان را سوراخ می کنند. MBDa 368.11
از گلدراس تندر بلند تر صدا داده، او از های اسرار امیز و دهشت انگیزی از قسمتی بد کرداران خبر دهنده به گوش می رسند. MBDa 368.12
معنی انها را نه همه سرفهم می روند، ولی استادانی کاذب روشن درک می کنند، که این چی معنی دارد. MBDa 368.13
انهای که هنوز چندی پیش این قدر بی پروا، گستاخ و مغرور بودند، انهای که نسبت به رعایه کننده کانی احکامی خدا این نسبت به رعایه کننده کانی احکامی خدا این قدر بی رحم نشان می دادند، اکنون به هراس افتاده اند و از دهشت می لرزند. MBDa 368.14
ناله و فریادی انها شوشوی طوفانی تلاطم کننده را پخش می کند. MBDa 368.15
روح های ناپاک الهیتی عیسای مسیح را اعتراف می کنند و در نزدیکی قدرتی او به لرزه می درایند، حال ان که ادمان مرحمت بی سبب گوک می کشند. MBDa 368.16
پیامبرانی زمانی قدیم در رویا های مقدس به روزی خداوند نظر انداخته گفته بودند؛ واویلا، کنید، زیرا که روزی خداوند نزدیک است؛ مثلی تحلوقه ی از جانبی قادر می اید ایشعیا (۱۳:۶). MBDa 368.17
از ترسی خداوند و از شوکتی کبریای او به کوه پاره داخل شو و خود را در خاک پنهان کن. MBDa 368.18
چشمانی هوابلندی انسان ذلیل و غروری ان روز بلند خواهد بود. MBDa 368.19
زیرا از جانبی خداوند لشکر ها روزی می اید، که به هر چیزی حوابلند و مغرور خواهد امد، و بر هر چیزی سربلند، و ان پس خواهد شد ایشعیا (۲:۱۰_۱۲). MBDa 369.1
در ان روز انسان بت های نقره و بت های طلایی خود را، که برای پرستیشی خود ساخته است به کوروش ها و کورشبپرک ها خواهد پرتافته، تا که مردم به غار های کوه پاره ها و به دوتهی های بینی سخره ها داخل شوند، از سببی ترسی خداوند و از شوکتی کبریای او وقتی که او برخیزد، تا زمین را واژگون سازد ایشعیا (۲:۲۰, ۲۱). MBDa 369.2
از کاواکی میامی ابر ها ستاره ی می درخشد و جلای ان در قیاسی ظلمات مخصوصا روشن می نماید. MBDa 369.3
ان در قلبی فرزندانی صادقی خدا امید و شادی را به وجود می اورد، ویران کننده گانی شریعتی خدا باشند در ان علامتی پیشکی غضبی خدا را می بینند. MBDa 369.4
انهای که همه چیز را بحری مسیح قربان کردند، اکنون چون در پناه گاهی مخفی خدا در بی خطری قرار دارند. MBDa 369.5
انها ازموده شدند و در نزدیکی تمامی جهان و در نزدیکی نگرانی حقیقت را رد نموده صداقتی خود را به ان که برای انها جان داد، شهادت دادند. MBDa 369.6
با نفرانی، که حتا در نزدیکی مرگ پاک وجدان و با انصاف ماندند، دیگر گونی عجیب به عمل می اید. MBDa 369.7
انها ناگهان از ظلمی تیره و دهشت انگیزه ادمانی به روح های ناپاک تبدیل یافته ازاد می شوند. MBDa 369.8
چهره های چندی پیش رنگ پریده،پور اضطراب و افسرده ی انها اکنون از شوق و شادی، ایمان و محبت می درخشند. MBDa 369.9
اواز های انها با صدا های سرودی ظفرمندانه جور می شوند؛ خدا پناه گاه و قوتی ماست، مددگاری که در تنگی ها زود پیدا می شود؛ بنا بر این نخواهیم ترسید، اگر چی زمین بلرزد، کوه ها در قعری بحر به جنبش ایند، اب های ان خورشیده، تغیان کنند و کوه ها از غله یانی ان متزلزل شوند زبور(۴۵:۲_۴). MBDa 369.10
در ان وقتی که این سخنانی امید واری مقدس به درگاهی خدا فرستاده می شوند، ابر ها پراکنده شده اسمانی پور ستاره ی در مقایسه به ابر های تیره ی کناری اوفق بی نهایت زیبا را باز می کنند. از دروازه های نیمباز جلالی شهری اسمانی می درخشد. MBDa 369.11
بعد در اسمان دستی پیدا می شود، که دو لوحه ی سنگینی یکجایه گذاشته شده را داشته می ایستد. MBDa 369.12
پیامبر چنین می گوید؛ و اسمان حقیقتی خدا را بیان خواهد کرد، زیرا که خدا داور است زبور(۴۹:۶). MBDa 369.13
ان شریعتی مقدس پاکی خدا که در میانی رعد و اتش در کوهی سینا چون قاعده ی زندگی اعلان کرده شده بود، اکنون در پیشی ادمان چون معیاری داوری می ایستد. MBDa 369.14
ان در لوحه های سنگینی را باز می کند و همه ده احکام را، که گویا با قلمی اتشین نوشته شده باشند، می بینند. MBDa 369.15
ده احکام ان قدر فهما هستند، که هر نفر انها را خوانده می تواند. MBDa 369.16
خاطره حساس می شود، ظلماتی خرافات و گمراهی در عقلی ادمان پراکنده می گردد و ده احکامی مختصر، فهما و توانای خدا پیشی نظری همه ی ساکنانی زمین اشکار می شوند. MBDa 369.17
دهشت و نا امیدی نفرانی را، که طلبات های مقدسی خدا را زیری پا کرده بودند، تصویر نمودن ناممکن است. MBDa 369.18
خدا شریعتی خود را به انها داده بود؛ انها می توانیستند خصلتی خود را با ان مقایسه کنند و همین طریق نقصان های شان را اشکار سازند، هنوز که امکانی توبه کردن و اصلاح شدن بود، ولی کوششی به دست اوردن حسنی توجه و تحسینی این جهان را نموده، انها نسبتی فرایض های الهی بی احترامی ظاهر نمودند و به دیگران گناه کردن را یاد دادند. MBDa 370.1
انها کوشش نمودند قومی خود را به پلید ساختنی روزی شنبه مجبور سازند. MBDa 370.2
اکنون انها را خودی همان شریعتی محکوم می کند، که از ان نفر تو داشتند. MBDa 370.3
با وضعیت های دهشت انگیز درک می کنند، که عذر ندارند. MBDa 370.4
انها خود انتخاب کردند، که به که خدمت و سجده کردن می خواهند؛ و شما از نو فرقی بینی پارسا و شریر را، فرقی بینی کسی را، که به خدا خدمت می کند و کسی را، که به او خدمت نمی کند، خواهید دید.ملاکی(۳:۱۸). MBDa 370.5
دشمنانی شریعتی خدا از خدمت گذاران کلیسا تا اعضایانی عادی ان اکنون در موردی حقیقت و وظیفه های خود تصوراتی کاملا جدید دارند. MBDa 370.6
انها نهایت دیر درک می کنند، که شنبه ی احکامی چهارم مهری خدای جاوید است MBDa 370.7
نهایت دیر انها ماهیتی شنبه ی دروغی و ان تحکرسی نا استواری را، که او در ان اساس می یابد، دیدند. MBDa 370.8
انها اشکار می سازند، که به مقابلی خدا مبارزه بردند. MBDa 370.9
استادانی دین با باور کناندن به ان که ادمان را جانبی بهشت هدایت می کنند، انها را جانبی مرگ رهنمای می نمودند. MBDa 370.10
تنها در روزی داوری اخرین اشکار می گردد، که چی قدر بزرگ است معلولیتی ادمانی خدمتی روحانی را اعدا کننده و چی قدر گران است عاقبتی بی صداقتی انها. MBDa 370.11
تنها در ابدیت ما ارزشی اصلی هر یک قلبی تلف یافته را خواهیم دانست. MBDa 370.12
مدهش می شود قسمتی نفرانی که خدا به انها چنین می گوید؛ دور شو از من، غلامی شریر! MBDa 370.13
از ایمان صدای خدا به گوش می رسد، که روز و ساعتی امدنی مسیح را اعلان می کن و با مسیحیانی صادق عهدی ابدی می بینند. MBDa 370.14
به مثلی گلدوراس هاب پور زوری رعد، کلامی او بر تمامی زمین پهن می شود. MBDa 370.15
اسراییلی خدا نگاهی خود را جانبی اسمان روانه نموده، به هر یک سخن با دقت گوش می دهد. MBDa 370.16
چهره های انها از جلالی او منور گردیده اند و چون چهره ی پیامبر موسی، وقتی که او از کوهی سینا پایان امد، می درخشند. MBDa 370.17
گناه کاران به انها نگاه کرده نمی توانند. MBDa 370.18
و هنگامی که نفرانی خوشبخت اعلان کرده می شوند، که با رعایه نمودند شنبه مقدسی خدا عزت و احترامی اورا به جا اوردند، ندای بلندی ظفرمندانه صدا می دهد. MBDa 370.19
به زودی در شرق ابری خوردی سیاهیی، که اندازه اش به نصفی کفی دستی ادم برابر است، پیدا می شود. MBDa 370.20
این ابری که عیسای مسیح را احاطه نموده است، از دور به نظر با غبار فرا گرفته شده می نماید. MBDa 370.21
قومی خدا می داند، که این علامتی عیسای مسیح است. MBDa 370.22
انها به خاموشی با تن تنه ان چیز را نظارت می کنند، که چی گونه ان ابر به زمین نزدیک شده، تارفت روشن تر و زیبا تر می گردد، تا دمی که نهایت به ابری بزرگی سفیده تبدیل می یابد، که در قسمی پایانی ان جلالی جایگیری است، مثلی اتشی همه را فروبرنده و در بالای ابر رنگین کمانی عهد. عیسای مسیح چون غالبی مقتدیر پایان می اید. MBDa 370.23
اکنون او نه مردی رنجوریست، که کاسه ی تلخی شرمندگی و اندوه را می نوشد بلکه غالب است در زمین و اسمان. MBDa 371.1
داوری زنده گانی مرده گان، امین و حق، و او از روس عدالت داوری می کند و می جنگد؛ و لشکر های اسمان از پی او می افتند وحی(۱۹:۱۱, ۱۴). MBDa 371.2
مجموعی بی حسابی فرشته گانی مقدس، که سرود های زیبا ترینی اسمانی را می سرایند، عیسای مسیح را همراهی می کنند. MBDa 371.3
به نظر چنین می نماید، که تمامی اسمان پور از فرشته گانی درخشنده است: MBDa 371.4
شماره ی انها بیور ها، بیور ها و هزار ها هزار است. MBDa 371.5
دستی انسانی قدرتی تصویر نمودند این صحنه را ندارد؛ خردی میرنده بزرگی و زیبایی انرا درک کرده نمی تواند. MBDa 371.6
شکوهی او اسمان را فرا گرفته است و جلالی او زمین را پور کرده است. MBDa 371.7
و درخشی او مثلی نوری افتاب است حبقوق(۳:۳, ۴). MBDa 371.8
هنگامی که ابری زنده باز هم و پایان تر می ابد، همه میری حیات را می بینند. MBDa 371.9
اکنون پیشانه ی اورا تاج از خار بدنما نمی کند، در پیشانی او تاجی جلال جای دارد. MBDa 371.10
چهره ی او با جلالی چشمبری افتابی نصف روزی می درخشد. MBDa 371.11
پادشاهی پادشاهان و خداوندی حکمراننده گان وحی(۱۹:۱۶). MBDa 371.12
در حضوری او چهره ی همه رنگ پریده است و دهشتی نا امیدی ابدی نفرانی را فرا می گیرد، که مرحمتی اورا رد کرده بودند. MBDa 371.13
دلش هراسان و زانو هایش لرزان شده است و همه ی کمر ها را لرزه گرفته است نهم(۲:۱۰). MBDa 371.14
پارسایان با هیجان ندا می کنند؛ که ایستاده گری کرده می تواند؟ هنگامی صدا دادنی این سخنان فرشته گان خاموش می گردند و سکوتی دهشت را فرا می رسد. MBDa 371.15
بعد صدای عیسای مسیح به گوش می رسد؛ برای شما فیضی من بسنده ایت. MBDa 371.16
چهره های پارسایان منور می شوند و هر یک قلب را شادی پور می کند. MBDa 371.17
فرشته گام یک اهنگ بلند تر می گیرند و به زمین نزدیک شده، باز به سرود خوانی می دراینده. MBDa 371.18
پادشاهی پادشاهان در بالای ابری با اتشی النگه زده احاطه شده پایان می اید. MBDa 371.19
اسمان چون پوله می پیچد؛ زمین می لرزد و هر یک کوه و هر یک جزیره از جای خود می جنبند. MBDa 371.20
خدا ما می اید و خاموش نخواهد بود؛ پیشی او اتشی سوزان مهیاست و گرداگردی او طوفانی سخت. MBDa 371.21
از بالای اسمان و زمین را می خواند، تا که قومی خود را داوری کند.زبور(۴۹:۳, ۴). MBDa 371.22
و پادشاهانی زمین و عالی جهان و ثروتمندان و زور اوران و هر غلامی و ازاد در مغاره های و دره های کوه ها پنهان شدند و به کوه ها و سنگ ها می گویند؛ بر ما بی افتید و مارا از حضوری نشیننده ی تخت و از عصبی بره پنهان کنید؛ زیرا که روزی بزرگی غربی او امده است و کیست، که بتواند ایستادگی نماید وحی(۶:۱۵_۱۷). MBDa 372.1
تحقیر و مسخره ها خاموش می گردند. MBDa 372.2
دروغ گویان ساکت می مانند. MBDa 372.3
تهدید های جنگ، فریاد های جنگجویانه و ماله ی مهاربه خاتمه می یابند.... MBDa 372.4
فقط دعا گویی ها، گریه و ناله و داد و فریاد ها به گوش می رسند. MBDa 372.5
از زبان های یک زمان مسخره کننده فریادی به گوش می رسد؛ روزی بزرگی غربی فرا رسید و که ایستاده گی کرده می تواند؟ گناه کاران التجا می کنند ، که خر سنگ ها بر سری انها بی افتند، فقط چهره ی انی را، که اورا بد دیدند و رد کردند، نبینند. MBDa 372.6
این صدای مرده ها را احیا کننده به انها اشناست. MBDa 372.7
چند مراتبه این صدای سرشاری اندوه و نوازش انها را به توبه دعوت کرده بود. MBDa 372.8
چند مراتبه ان با اهنگی تاثیر بخش و التجا کننده صدا داده بود صدای دوست، برباد و فدیه گذار. MBDa 372.9
برای رد کننده گانی مرحمتی او هیج یک صدای دیگر این قدر محکوم کننده، این قدر عیب دار کننده صدا نمی دهد، چون این صدا، که این قدی وقت به انها مراجعت می کرد؛ از راه های بدی خود توبه کنید، توبه کنید؛ چرا بمیرید؟ حیضقیال (۳۳:۱۱). MBDa 372.10
کاشکی این صدا به انها نا اشنا می بود! MBDa 372.11
عیسای مسیح می گوید؛ من دعوت نمودم و شما اعتنا نکردید، دستم را دراز کردم و کسی توجهی نکرد.... MBDa 372.12
همه ی مشورت های مرا رد کردید و مزمتی مرا قبول نکردید مساله ها(۱:۲۴, ۲۵). MBDa 372.13
این صدا در خاطره ی انها اگاهی های رد شده، دعوت های شنیده شده، افضلیت های را، که از انها استفاده نبردند، همه ی ان چیزی را، که با خشنودی از خاطره ی خود نیست می کردند، بیدار می سازند. MBDa 372.14
ان جا نگرانی نیز ظاهر می شوند، که هنگامی عذاب کشی مسیح اورا مسخره می کردند. MBDa 372.15
انها سخنانی ستم دیده را با اضطراب و ترس به خاطر می ارند، هنگامی که مسیح در حوالی سرکاهن، این اورا قسم می داد، با تن تنه چنین گفت؛ پس از این پسری ادم را خواهید دید، که به یمینی قدرت نشسته است، بر ابر های اسمان می اید متاسفانه(۱۶:۶۴). MBDa 372.16
اکنون انها اورا با جلال احاطه شده و در یمینی قدرت نشسته می بینند. MBDa 372.17
ان نگرانی، که هنگامی که او خود را مسیحی خدا نامید اورا مسخره می کردند، اکنون خاموش اند. MBDa 372.18
این جا هرادوسی مغرور نیز حضور دارد، که عنوانی شاهانه ی اورا مسخره می کرد و به جنگ اوران امر داد، تا برای مسخره بازی با تاج گذاری اورا شاه اعلان کنند. MBDa 372.19
این جا ان نگرانی نیز قرار دارند، که دستانی خون الود شان بر تنی او جامه ی ارغوان پوشاندند، بر پیشانی مقدس او تاجی از خار بافته گذاشتند و به دستی فرمانبرداری او شبیهی چوب دستی سلطنت را مانده با حقارتی کارانه به او سجده می کردند. MBDa 372.20
ادمایی، که میری حیات را می زدند و به رویش تف می کردند، اکنون از نگاهی تیزی تو پنهان می شوند و به گریختن به همه جا اماده اند، فقط از سلالی همه را فرو برنده ی او پنهان شوند. MBDa 373.1
نگرانی به دست و پای او میخکویده، سربازی به نیزه پهلوی اورا سوراخ نموده، اکنون به دهشت و عذاب های وجدان به این اذها در تنی او نگاه می کنند. MBDa 373.2
کاهنان و سروران با روشنی مدهش حادثه های جالتالجا را به خاطر می ارند. MBDa 373.3
از ترس لرزیده، انها به خاطر می ارند، که چی گونه سر های خود را جنبانده به شادی ابلیسانه چنین می گفتند؛ دیگران را نجات می داد، لیکن خودش را نجات داده نمی تواند! MBDa 373.4
اگر او پادشاهی اسراییل باشد، اکنون به خدا امید می بست؛ بگذار اکنون اورا رها کند، اگر دلخواهش باشد متاسفانه(۲۷:۴۲, ۴۳). MBDa 373.5
انها مسله ی مسیح را در موردی تاک پرورانی، که ثمری تاک زار را به خواجه ی خود دادن نخواستند، خدمت کارانی اورا تحقیر کردن و پسرش را کشتند، روشن و واضح با خاطر می اوردند. MBDa 373.6
اینچنین انها انرا حکمی را نیز به خاطر می اورند، که خود بر اوردند؛ صاحبی تاکزار ان بدکرداران را با نرگس شدید محکوم می کند. MBDa 373.7
کاهنان و پیران درک می کنند، که گناهی تاک پرورانی بد کردار گناهی انهاست، و انها نسبتی خود حکمی عادلانه بر اوردند. MBDa 373.8
اه و فغانی عذابی سختی پور از نا امیدی و دهشت شنیده می شود؛ او پسری خدا! MBDa 373.9
مسیحی حقیقی است! MBDa 373.10
این اه و فغان از فریادی یک زمان کوچه های ایرسلیم را به لرزه اورده ای؛ تورا مصلوب کن! MBDa 373.11
بلند تر بود. MBDa 373.12
انها می خواهند از پیشی نظری پادشاهی پادشاهان به غار های عمیقی زمین، که در زیری فشاری طوفان های تلاطم کننده پیدا شدند، فرار نمایند، ولی این به انها میسر نمی گردد. MBDa 373.13
در زندگی نفرانی، که حقیقت را رد می کنند، لحظه های هستند، که وجدانی انها بیدار می شود، لحظه های که یاد داشت های عذاب اور در موردی کردار های ریاکارانه به خاطر می ایند و قلب را حسی پیشکی تیره به اضطراب می ارند. MBDa 373.14
لیکن مگر این از سر گذرانی ها را با ان عذاب های وجدان مقایسه کردن ممکن است، وقتی که ترس و بیم مثلی تند باد و مصیبت مثلی گرد باد بیاید مثل ها(۱:۲۷). MBDa 373.15
نفرانی، که تکرار می توان انیستند بی دو دلی مسیح و قومی اورا نیست می کردند اکنون جلالی در انها ارام یافته را می بینند. MBDa 373.16
انها با دهشت ندا های شادیانه مقدسان را می شنوند؛ اینک، خدا ما، که به او امید بسته بودیم و او مارا نجات داد ایشعیا (۲۵:۹). MBDa 373.17
در میانی زمینی جنگیدن ایستاده و درخشی برق و گلدراسی رعد صدای عیسای مسیح مقدسانی در خاک خواب رفته را دعوت می کند. MBDa 373.18
او به قبر های پارسایان نظر می افکند و بعد دستش را بالا برداشته، ندا می کند؛ بیدار شوید، در خاک خواب رفته گان، برخیزید! MBDa 373.19
و در تمامی گوشه و کناری روی زمین مرده کان این صدا را می شنوند و شنیده زنده می شوند. MBDa 373.20
تمامی زمین از قدم مامی لشکری بزرگی احیا شده گان از هر یک خلقیت و قوم و قبیله به لرزه می دراید. MBDa 373.21
انها از اسارتی قبر با جلالی ابدی فرا گرفته شده بیرون می شوند و ندا می کنند؛ ای مرگ نیشی تو کجاست؟ ای دوزخ؛! MBDa 374.1
غلبه ی تو کجاست؟ یک قورنتیان(۱۵:۵۵). MBDa 374.2
ان گاه صدا های پارسایانی مرگ را نا چشیده و مقدسانی احیا شده به ندا های ظفر مندانه ای داز و شادیانه جور می شوند. MBDa 374.3
نمودی ظاهری نفرانی، که از قبر بیرون بر امدند، ان چنانی است، که پیش از مرگ بود. MBDa 374.4
در میانی احیا شده گان ادم با قامتی بلند و اندامی با حشمت فرق کرده ، از عیسای مسیح فقط اندک کم دارد. MBDa 374.5
او از ادمایی نسل های بعدینه بسیار فرق دارد. MBDa 374.6
حتا از این یک چیز معلوم است، که انسانیت چی قدر تنزل یافته است. MBDa 374.7
ولی مهری جوانی، تر و تازگی و زیبایی ابدی در نمودی ظاهری همه احیا شده گان دیده می شود. MBDa 374.8
در ابتدا ادم نه فقط در خصلتی خود، بلکه در همه نشانه های ظاهری نیز به شباهتی خدا افریده شده بود. MBDa 374.9
گناه سرعتی، الهی را در ادم بد شکل و قریب نیست کرده، ولی مسیح به زمین امد، تا که چیزی از دست رفته را برقرار کند. MBDa 374.10
او جسم های گناه کاری مارا به شبیهی جسمی پور شرفی خود دیگر گون می سازد. MBDa 374.11
جسمی میرنده، فانی و از زیبایی محروم و یک زمان با گناه پلید گردیده ی ادم، جسمی کامل، زیبا و جاوید می گردد. MBDa 374.12
همه نقصان ها را و ناقصی های جسمانی در قبر می مانند. MBDa 374.13
فدیه گذاری شده گان حقوق را به درختی حیات، که در باغی ادنی کیها از دست داده بودند از نو صاحب گردیده، تا پوره گی کمالات و جلال، که انسان در ابتدا داشت، نمو و انکشاف می یابند. MBDa 374.14
اخرین نقشه های باقی مانده ی لعنت و گناه نیست کرده می شوند، و نفرانی به مسیح صادق باری در زیبایی خداوندی ما حاضر شده با خرد، قلب و جسمی خود سیمای کاملی خداوندی خود را انعکاس می کنند، MBDa 374.15
فدیه گذاری عجیب! MBDa 374.16
چی قدر زیاد در خصوصی ان اندیشه می رانند ، این قدر مدتی دراز به ان امید بستند؛ با چنین امیدی خوشنودانه انتظاری می کشیدند، ولی همین طور تا به اخر درک نمی کردند. MBDa 374.17
پارسایانی زنده بوده بناگاه در یک مژده زده، تغییر می یابند. MBDa 374.18
هنگامی صدا دادنی اهوازی خدا تنها شرفمند گردانیده شده بودند، اکنون باشد حیاتی جاودانه را به دست اورده، یکجایه با مقدسانی احیا شده در حوا به استقبالی خداوند به اسمان بالا می برایند. MBDa 374.19
فرشته کان برگزیده گانی اورا از چهار جانب، از یک کناری اسمان تا کناری دیگرش فراهم خواهند اورد. MBDa 374.20
فرشته گانی مقدس کودکان را در روی دستانی خود به مادران می دهند. MBDa 374.21
دوستانی، که چی وقت مرگ انها را از هم جدا کرده بود، با هم ملاقات می کنند، تا که دیگر هیج گاه جدا نشوند و همه یکجایه با شادی فره بخش جانبی شهری خدا بالا می برایند. MBDa 374.22
در پهلو های ارابه ی ابری قناعت ها جای گیر اند، در زیری ان باشد چرخ های زنده، و وقتی که ارابه به بالا حرکت می کند، چرخ ها؛ مقدس است! MBDa 374.23
ندا می کنند. MBDa 374.24
بال ها نیز هنگامی حرکت؛ مقدس است! MBDa 374.25
می گویند. MBDa 375.1
و همه فرشته گامی سیرشمار؛ مقدس است خداوند خدای قادری مطلق وقتی که ارابه به ایرسلیم نو نزدیک می شود، فدیه گذاری شده گان حلویاح ندا می کنند. MBDa 375.2
هنگامی به شهری خدا وارد شدن عیسای مسیح به پیروانی خود نشانه ای غلبه و علامتی به نسلی پادشاهی منصوبیت داشتن را می سپارند. MBDa 375.3
قطار های با حشمت در نمودی چار کنجه ی درون خالی در اطرافیان پادشاهی خود، که عظمتی قامتش از مقدسان و فرشته گان خیلی افضلیت دارد و چهره اش با غایتی محبت و نیکی می درخشد، صف می فرایند. MBDa 375.4
در این مجموعی بی حسابی فدیه گذاری شده گان نگاهی هر نفر جانبی او، جانبی جلالی ان که نمودی او از هر شخص و سیمای او از بینی ادم بیشتر میب شده بود، نگراندیده شده است. MBDa 375.5
عیسای مسیح با دستی راست بر سری غالبان تاج های جلال را می گذارد. MBDa 375.6
برای هر یک نفری فدیه گذار شده تاج با نامی نو وحی(۲:۱۷). MBDa 375.7
و سخنانی؛ مقدس است برای خداوند؛ اماده شده است. MBDa 375.8
اینچنین به هر یک نفر شاخه ای نخل و اودی جلا دهنده داده می شود. MBDa 375.9
بعد، وقتی که فرشته گانی موسیقی را راهبری کننده نمونه نشان می دهند، هر یک نفر با مهارت به تار ها دست می رساند و در اسمان موسیقی عجیب صدا می دهد. MBDa 375.10
قلبی هر سم نفر را شوقی بیان ناپذیر پور مس کند و همه ی اواز های در اظهاذی سپاس و ستایش؛ اورا،که مارا دوست می دارد و مارا از گناه های مان با خونی خود خلاصی داد و مارا پادشاهان و کاهنانی خدا و پدری خود گرداند، تا ابد جلالی و سلطنت باد! امین وحی(۱:۵,۶). MBDa 375.11
همراه می شوند. MBDa 375.12
در نزدی فدیه گذاری شده گان شهری مقدس می ایستد. MBDa 375.13
عیسای مسیح دروازه ای مروارید را وسیع باز می کند، و نفرانی به حقیقت صادق با ان وارد می شوند. MBDa 375.14
انها ان جا بهشتی خدا، وطنی ادم را تا گناه گار شویی او می بینند. MBDa 375.15
و بعد صدای از همه گونه موسیقی شیرین تر را می شنوند، که هیج گاه در گوشی انسانی میرنده صدا نداده بود؛ مبارزه ی شما انجام یافت، ملکوت را، که از ابتدایی افرینشی عالم برای شما مهیا شده است، میراث بیگیرد. MBDa 375.16
اکنون دعای عیسای مسیح برای شاگردانش مستجاب شد؛ ای پدر، می خواهد انهای که به من داده ی، در ان جای که من می باشم، با من با سند. MBDa 375.17
در حضوری جلالی خود در شادی بی عیب یهودا(۲۴) MBDa 375.18
عیسای مسیح نفرانی با خونی خود فدیه گذاری شده را به پدری خود پیشنهاد نموده می گوید؛ اینک من و فرزندانی من، که تو به من دادی. MBDa 375.19
انهای را که تو به من پاپی، نگهبانی کردم. MBDa 375.20
معجزه‌ای محبتی فدیه گذارنده چی کونه پور شوق و ذوق می شوند ان ساعتی که پدری بی انتها به نفرانی فدیه گذاری شده نظر انداخته، در وجودی انها سینای خود را می بیند؛ لعنتی گناه و ناموفقیت، که گناه با میان اورده بود، نیست شدند و قلبی انسان با قلبی خدا یک می شود. MBDa 375.21
عیسای مسیح پیروانی صادقی خود را با محبتی بیان ناپذیر برای به شادی خداوند خود شریک شدن دعوت می کند. MBDa 376.1
نجات دهنده از ان شاد است، که در ملکوتی جلال ان نفرانی را می بیند، که به قیمتی عذاب ها و مرگی او نجات داده شده بودند. MBDa 376.2
فدیه گذاری شده گان نیز یکجایه با او شادی می کند، زیرا در میانی نجات یافته گان نفرانی را می بینند، که با دعا ها، زحمت ها محبت و خود فدایی خود به نزدی مسیح اوردند. MBDa 376.3
در ان وقتی که انها در اطرافیان تختی بزرگ و سفید جمع می ایند قلب های شاد از دیداری نفرانی سرشماری شادی می گیرند، که انها این ادمان را به نزدی مسیح اوردند، این نفران در نوبتی خود دیگران را به نزدی مسیح اوردند، انها باشند نفرانی دیگر را، تا که ان جا تاج های خود را نزد ی پا های مسیح گذارند و او را تمامی ابدیتی بی انتها ستایش نمایند. MBDa 376.4
وقتی که فدیه گذاری شده گان را برای به شهری خدا وارد شدن دعوت می کنند، حوا را ندا های ذوق و شادی پور می کنند. MBDa 376.5
لحظه ی ملاقاتی دو ادم فرا رسید. MBDa 376.6
عیسای مسیح اماده است با اغوشی باز سر نسلی انسانیت را، انی که او را افرید، انی را که به مقابلی افریدگاری خود نگاه مرد و از گناهی او در جسمی نجات دهنده نشانه های میخکوب شویی دیا شدند، به اغوش بیگیرد. MBDa 376.7
ادم با دیدنی زخم های طالمانه خود را به اغوشی خداوندش نمی پرتاید، بلکه با فروتنی به نزدی پا های تو می افتد و ندا می کند؛ سزاوار است، بره ی، که ذبح شده بود! MBDa 376.8
نجات دهنده بت نوازش اورا می بردارد و برای نیگرستن به باغی ادم خانه ی که او از ان جا رانده شده بود، ثبات کارانه دعوت می کند. MBDa 376.9
بعدی از باغی ادم رانده شدن زندگی ادم پور از غم و اندوه بود. MBDa 376.10
هر یک برگی پژمرده شده ، هر یک حیوانی به قربانی اورده شده، هر یک علامتی تنزل در سیمای زیبایی طبیعت، هر یک داغ در خصلتی یک زمان بی نقصانی ادم همه ی این دایما اورا از گناه یادرس می کرد. MBDa 376.11
چی کونه دهشت اور بودند عذاب های وحدانی ادم، وقتی که او چی گونه زیاد شدنی بد کرداری را می دید و وقتی که در جواب اگاهی ها اورا چون سبب گاری بدی طعنه می زدند. MBDa 376.12
او جزا را برای هزار سال تحمل می کرد. MBDa 376.13
با صمیمیت تام از گناهی خود توبه کرد، به خدمت های نجات دهنده وعده شده باور مرد و با امید به احیا شویی از دنیا درگذشت. MBDa 376.14
عیسای مسیح گناه و گناه گار شویی انسان را فدیه گذاری نمود، اکنون باشد به واسطه ای خدمتی مصالحه به ادم سلطنتی ابتدایی او از نو برگردانده می شود. MBDa 376.15
ادم بی نهایت شاد بوده، از تماشای درختانی، که یک زمان به شوقش می اوردند بخره می برد، خودی همان درختانی که میوه های انها را هنوز زمانی خوشی بی گناهی اش جمع می اورد. MBDa 376.16
او به نوده های تاک نظر می اندازد، که انها را یک زمان نگاه بین می کرد؛ او همان گلهای را می بیند، که در حق شان با شادی غمخواری می کرد. MBDa 376.17
او حقی بدنی واقعیت را درک می کرد. MBDa 376.18
او حقیقی بودنی واقعیت را در ک می کند، او می بیند، که این در حقیقت ادن برقرار شده است، که از ین بهشتی که او از ان رانده شده بود، خیلی زیبا تر است. MBDa 376.19
عیسای مسیح اورا به نزدی درختی و چشیدن انها را به او پیشنهاد می کنن . MBDa 376.20
ادم به اطراف نظر می اندازد و در بهشتی خدا شماره ی زیادی نسل های فدیه گذاری شده ی خود را می بیند. MBDa 376.21
ان گاه او تاجی جلا دهنده ی خود را به نزدی پا های عیسای مسیح می پرتاید و خود را به سینه ی او انداخته فدیه گذاری را به اغوش می گیرد. MBDa 377.1
او به تار های اودی زیرین انگشت می زند و گنبزی فلک را سرودی ظفر فرا می گیرد؛ سزاوار است، بره ای، که ذبح شده بود و باز زنده است! MBDa 377.2
تمامی خانواده ی ادم به اهنگ هماهنگ می شوند و تاج های خود را به پیشی پای نجات دهنده انداخته با احترام در نزدی او سجده می کند. MBDa 377.3
این ملاقات را فرشته گانی نیز نظارت می نمایند، که از گناه گار شویی ادم گریه می کردند و ان زمانی شاد بودند، که عیسای مسیح بعدی احیای خود به اسمان صعود نموده، همه ی به نفرانی به نامی او ایمان اورده را از مرگ نجات داد. MBDa 377.4
اکنون انها نجات یابی فدیه گذاری شده گان را انجام یافته می بینند و صدا های انها با سرودی ستایش هماهنگ می شود. MBDa 377.5
در روس بحری بلور در نزدی تخت، بحری ششگینی با اتش امیخته، که ان از جلالی خدا چنین جلا می دهد، کسانی بر حیوانی وحشی و پیکری ان و تمغه ی ان و شماری نامی ان غال امده، وحی (۱۵:۲). MBDa 377.6
جمع اوردند. MBDa 377.7
در بالای کوخی سیان همراهی بره با بربت های خدا در دست یک صد و چهل و چهار هزار نفرانی از میانی ادمان فدیه گذاری شده می ایستد و صدای مثلی شوسی اب های بسیار و مثلی صدای رعد و برق اهوازی مثلی اوازینو بربتنوازانی بربت ها خود را نواخته ایستاده، به گوش می رسد. MBDa 377.8
انها در نزدی تخت سوری جدید می خواهند، که سراییدنی انرا به غیر از یکصد و چهل و چهار هزار نفر هیج کس یاد گرفته نتوانست. MBDa 377.9
این سرودی موسی و بره است، سرودی رها سازی. MBDa 377.10
به غیر از یک صدو چهل و چهار هزار نفر، هیج کس این سرود را خوانده نتوانست، زیرا که این سرود ی است در موردی از سر گذرانی های، که به غیر از انها هیج کس از سر نگذرانده است. MBDa 377.11
انها هر کجای که بره رود، از عقیبش می روند. MBDa 377.12
این ادمانی که از زمین از میانی زنده گان گرفته شدند نوبراینی خدا و بره هستند وحی(۱۵:۲:۱۴:۲_۵). MBDa 377.13
انها از عذابی عظیمی امدند، انها چنانی زمانی مشکل را از سر گذرانده اند؛ که مثلش از زمانی پیدایش ادمان نبود؛ در زمانی تنگی یعقوب حالتی نزعی شبی یعقوب را از سر گذراندند؛ در زمانی فرو ریختنی اخریم داوری های خدا تنها بی شفاعت کر زندگی کردند. MBDa 377.14
ولی انها ازاد کرده شده بودند، زیرا لباسی خود را با خونی بره شسته پاک کردند وحی(۷:۱۴). MBDa 377.15
در دهان شام مکری نیست؛ بی عیب اند ، در نزدی خدا. MBDa 377.16
برای این انها در پیشی تختی خدا می ایستند و شب و روز در معبدی او به او خدمت می کنند MBDa 377.17
. نشیننده ای تخت در میانی تنها ساکن خواند بود MBDa 377.18
انها زمین را از گرسنگی و ایپیدیمیه ها غارت شده، افتاب را صاحبی قدرتی ادمان را با گرمای سخت سوزاننده دیدند، انها خود عذاب و مشقت، گرسنگی و تشنگی را از سر گذرانده اند. MBDa 377.19
ولی انها دیگر گرسنه و تشنه نخواهد مانده و انها را افتاب و هیج گرما نخواهد سوزاند؛ زیرا بره ای که در میانی تختت است، انها را چوپانی خواهد کرد و انها را به چشم های ابی حیات و خدا هر اشک را از چشمام شان پاک خواهد کرد وحی(۷:۱۵_۱۷). MBDa 378.1
فرزندانی انتخاب شده ی خدا در همه عصر ها مکتبی سختی سنجش ها را می گذاشتند. MBDa 378.2
انها در زمین با راهی تنگ قدم می زدند؛ در کوره ی عذاب ها پاک می شدند؛ از بحری عیسای مسیحی خشمگینی، نفرت و تهمت را پسی سر می کردند. MBDa 378.3
مبارزه ی سنگین را تحمل نموده، اورا پیروی کردند؛ از منفعت های خود دستکشی نشان داده نا امیدی تلخ را از سر گذرانده اند. MBDa 378.4
در تجربه ی پور اذیتی شخصی خود گرامی صلیب، قدردی ان، حسی عیب و مصیبت را، که نتیجه ی گناه اند، درک نمودند؛ انها به گناه با نفرت نگاه می کردند. MBDa 378.5
درکی قربانی بی اندازه ی که بحری از گناه ازاد نمودند انها اورده شده بود، انها را فروتن می سازد و قلب های شان را سرشاری سپاس و ستایش می کردند، که موجوداتی گناه کار نشده این سپاس و ستایش را هیج گاه بها گذاری کرده نمی توانند. MBDa 378.6
از بس که شریکانی عذاب های مسیح بودند، انها می توانند شریکی جلالی نیز گردند. MBDa 378.7
وارثانی سلطنتی خدا از زیری بالا پوشی بام ها فرود امدند، از پناه گاه و زندان ها بیرون بر امدند، از پایه دار ها و کوه ها پایان امدند، از بیابان ها، تح خانه ها و عمقی بحر ها حاضر شدند. MBDa 378.8
در روی زمین انها کمبودی ها، غم و اندوه ها و خشمگینی را تحمل نمودند. MBDa 378.9
میلیون ها ادمان با بدنامی جان دادند، زیرا به وسوسه های شیطان اطاعت کردن نخواستند. MBDa 378.10
از جانبی سود های انسانی انها جنایت کارانی اسدی اعتراف شدند. MBDa 378.11
ولی اکنون خدا داور است زبور(۴۸:۶). MBDa 378.12
و انها را قومی مقدس، رستگارانی خداوند خواهند نامید. MBDa 378.13
او قرار قبول کرد، که به انها افسری به جای خاکستر، و روغنی شادمانی به جای ماتم، و ریدای جلال به جای روحی اندوهگین دادن می سود ایشعیا(۶۲:۱۲:۶۱:۱۳(. MBDa 378.14
اکنون انها ادمانی عذاب کشیده، عذاب دیده پراکنده و تعقیب شونده نیستند. MBDa 378.15
اکنون انها همیشه به خداوند یکجا به خواهند بود. MBDa 378.16
انها در نزدی تخت با لباس های باز هم با شکوه تر در تن می ایستند، نظر به ان مه بزرگترین اشخاصی این جهان می پوشیدند. MBDa 378.17
انها ان چنان تاج های عجیبی تاج گذاری زمین را زیب نداده بودند. MBDa 378.18
روز های گریه و نالش به طوری همیشه گذشتند. MBDa 378.19
پادشاهی جلال اشکار از همه روخساره ها پاکر کرد و برای غم و اندوه افشانده ایستاده، انها سرودی ستایشی پاک، خوش ایند می سرایند؛ همه ی اواز ها هم اهنگ می شوند و سرودی پور اقتدار گنبزی اسمان را به لرزه می ارد؛ نجات از این خدا ما، که بر تخت نشسته است، و از این بره است! MBDa 378.20
و همه اهلی اسمان یکدلانه جواب می دهند؛ امین برکت و جلال و حکمت تا ابد از این خدا ما باد! وحی(۷:۱۰_۱۲). MBDa 378.21
در حیات ما نقشه ی عجیبی فدیه گذاری را قسما درک کرده می توانیم. MBDa 379.1
ما با عقلی محدودی خود می توانیم کوششی درک نمودند شرمساری و جلال، مرگ و حیات، عدالت و مرحمت را نمایم، که در صلیب با هم ملاقات می کنند، با وجودی این خدا هنگامی نه این بلند بودنی شدتناکی قابلیت های عقلانی معنای پوره ای ان چیزی را، که در جالتالجا به عمل امد سر فهم رفته نمی توانیم. MBDa 379.2
درازی و وسعتی، عمقی و بلندی محبتی فدیه گذارنده را خیلی تیره تصور می کنیم. MBDa 379.3
نقشه ی فدیه گذاری از جانبی نجات یافته گان حتا ان زمانی نیز پوره درک کرده نمی شود، که نجات یافته گان خواهند دانست، که چی گونه دانسته شدند، بلکه در دوامی تمامی ابدیت نگاهی حیرت زده و با شوق امده ی انها را پیوسته حقیقت های نوتر و نوتر اشکار خواهند شد. MBDa 379.4
گر چندی مصیبت ها و عذاب و وسوسه ها به انجام می رسند، چون که سببی انها نیست کرده می شود. MBDa 379.5
با وجودی این قومی خدا همیشه روشن در خاطر نگاه خواهد داشت. MBDa 379.6
که قیمتی نجات یابی انها چی گونه است. MBDa 379.7
صلیبی مسیح در دوامی تمامی ابدیت مایه ای اموزش و ستایشی فدیه گذاری شده گان می گردد. MBDa 379.8
در سیمای مسیحی جلال یافته انها مسیحی مصلوب شده را خواهد دید. MBDa 379.9
ان چیز هیج گاه فراموش نمی شود، که ان قدرتی ایجاد کارش دنیا های بیشمار را در کاینات بی کنار افرید و حیات می بخشد، عزیزی خدا، جلالی اسمان، که کروبیان و سارافیان با محبت به او سجده می کنند، چی گونه خود را فروتن ساخت، تا که ادمی گناه کار شده را بلند بردارد؛ چی گونه او تمامی عیب و شرمی گناه را به دوشی خود گرفت؛ جدای را با پدر تحمل نمود، وقتی که پدر روی خود را از او پنهان کرد، تا دمی که اندوهی جهانی به حلاکت رسیده قلبی اورا غمگین کرده و در صلیبی جالتالجا اورا از حیات محروم نمود. MBDa 379.10
ان چیز هیج گاه فراموش نخواهد شد، که چی گونه افریننده ی تمامی سیاره ها، خلق کننده ی همه ی تقدیر ها جلالی خود را یک سو گذاشت و خود را از بحری محبت به ادم فروتن ساخت، این عمل همیشه حیرت و شوقی تمامی کاینات را به میان خواهد اورد. MBDa 379.11
به فدیه گذار، به جلالی جاودانه ی پدر، که پر چهره ی او می درخشد، به تختی که جاودانه باقی می ماند، نظر انداخته، همه قوم های فدیه گذاری شده حسیات های خود را در سرودی پور شوق و ذوق بیان می کنند؛ سزاوار است، بره ای که ذبح شده بود و مارا برای خدا با خونی پور قیمتی خود فدیه گذاری کرد! MBDa 379.12
اسراری صلیب دیگر اسرار ها را نیز شرح می دهد. MBDa 379.13
صفت های خداوند، که پیش مارا به ترس و لرزه می اوردند، در نوری که از صلیبی جالتالجا می درخشد، به ما با تمامی زیبایی و جذابیتی خود اشکار می کردند. MBDa 379.14
مرحمت، مهربانی و محبتی پدرانه البته با پاکی، عدل و قدرت یکجایه می شوند. MBDa 379.15
به جلالتی تختی او، که بلند و عالی است نظر افکنده، ما چی گونه مهربانانه ظاهر گردیده ای اصل و ماهیتی خداوند را می بینم و نه این ان زمان معنای اساسی مراجعتی پدری ما به ما اشکار می گردد. MBDa 379.16
همه می بینند، که ان که در خردی خود بی انتهاست، مارا به طرزی دیگر نجات داده نمی توانیست چون با قربان نمودند عیسیای مسیح. MBDa 379.17
مکافاتی این قربانی شادی از دیدنی زمینی می شود، که در ان موجوداتی مقدس خوشبخت و جاوید مسکون اند. MBDa 379.18
نتیجه ای مبارزه ای نجات دخنده ای ما با قوه های ظلمات شاد می گردد، که به فدیه گذاری شده گان برای شکرگذاری ابدی خدا هدیه شده است. MBDa 379.19
قیمتی هر یک قلب انچنان بزرگ است، که فدیه ی برای ان پرداخت شده به نظری خدا از حد زیاد نمی نماید و خودی مسیح به ثمری قربانی بزرگی خود با قنات مندی نظر می اندازند. MBDa 380.1