مبارزه ای بزرگ
بابی سی ونهم—زمانی غم و اندوه
و در ان زمان میکایل، ملکی بزرگی که به محافظتی پسرانی قومی تو ایستاده است، خواهد برخواست، و چنان زمانی تنگی خواهد بود، که از وقتی پیدایشی ادمان تا این وقت مثلی ان دیده نشده باشد؛ ولی در ان زمان از قومی تو همه ای انهای که در کتابی حیان نوشته شده باشند، نجات خواهد یافت MBDa 349.1
دانیال (۱۲:۱). MBDa 349.2
وقتی که موعضه ای مژده ای فرشته ای سوم انجام می یابد، مرحمتی خدا ساکنانی گناه ماری زمین را ترک می کند. MBDa 349.3
قومی خدا کاری خود را اجرا نمود؛ او بارانی اخرین فراغت از حضوری خداوند گرفت، و به ساعتی اینده ای سنجش اماده شد. MBDa 349.4
فرشته گان در اسمان زود جای عوض می کنند. MBDa 349.5
فرشته ای از زمین برگشته اعلان می کند، که کاری او انجام یافته است و جهان به سنجشی اخرین گرفتار کرده شده است، و همه ای نفرانی که به احکام های الهی صادق ماندند مهری خدا را گرفتند. MBDa 349.6
ان زمان عیسای مسیح خدمتی میانه روی خود را در قدس گاهی اسمانی قطع می کند. MBDa 349.7
او دست های خود را بالا می بردارد و با اوازینو بلند می گوید؛ اجرا شد و تمامی اهلی اسمان با صدا دادنی اظهاراتی با تن تمه ای او؛ بگذار ظالم باز ظلم کند، و پلید خود را باز پلید سازد، و پارسا باز عدالت ورزد، و مقدس باز خود را تقدیس نماید وحی(۲۲:۱۱). MBDa 349.8
تاج های خود را می گیرند، قسمتی هر نفر برای حیات و یا برای مرگ حل گردیده است. MBDa 349.9
عیسای مسیح کاری اشتب دهی را برای قومی خود به جا اورد و گناه های انرا نیست نمود. MBDa 349.10
شماره ای بنده گانی او زیاد شد؛ سلطنتی و قدرت و کبریایی سلطنتی در تختی تمامی اسمان به وارسان نجات داده خواهد شد، و عیسای مسیح باید چون پادشاهی پادشاهان و خداوندی حکمراننده گان پادشاهی کند. MBDa 349.11
وقتی که مسیح قدس گاه را ترک می کند، زمین را تاریکی فرا می گیرد. MBDa 349.12
در ان زمانی دهشت انگیز پارسایی باید در پیشی نظری خداوند بی شفاعت گر زندگی کنند. MBDa 349.13
گناه کاران را هیج چیز باز نمی دارد، و شیطان از بالای ادمانی توبه نکرده اختیاری نامحدود به دست می ارد. MBDa 349.14
به پور صبری خدا انجام رسید. MBDa 349.15
جهان فیضی اورا رد کرد، محبتی اورا بد دید و شریعتی اورا پایمال نمود. MBDa 349.16
دوره ای فیضی برای گناه کارانه انجام یافت. MBDa 349.17
روحی خدا، که انها به او اسرار کارانه مقابلیت نشان می دادند، نهایت از زمین گرفته شد از حمایت ای مرحمتی الهی محروم گردیده، انها در اختیاری دشمنی بد بی پناه ماندند. MBDa 349.18
ان زمان شیطان ساکنانی زمین را به اندوهی اخرین و بزرگ دچار می کند. MBDa 350.1
همین که فرشته گانی خدا باز داشتنی باد های بی رحمی شوق و رغبت های انسانی را بس می کنند، همه طوفان های دشمنانه اوج می گیرند. MBDa 350.2
تمامی عالم به خرابی های ایرسلیم در زمانی قدیم مدهش تر خواهد بود. MBDa 350.3
فرشته ای یکه و یگانه ای که همه اب نخست ازاده گامی مصر را نیست نمود، تمامی زمین را پور از گیریه و ناله کرد. MBDa 350.4
وقتی که داود خلق را به روی خط گرفت و با این عمل در نزدیکی خدا گناه یک فرشته خرابی دهشت انگیز به وجود اورد. MBDa 350.5
فرشته گانی مقدس با اراده ای خدا گناه کاران را نیست می کردند روح های ناپاک نیز همین طور رفتار می کنند، وقتی که خدا به این راه می دهد. MBDa 350.6
قوه های بدخواه اماده اند و فقط اجازتی الهی را انتظار اند، تا که تمامی زمین را به خرابه زار تبدیل دهند. MBDa 350.7
قدر کننده گانی شریعتی خدا را در ان عبدالله خواهند کرد، که داوری های خدا را انها به جهان اورده اند، به انها چون به گناه کارانی افت های دهشت انگیزی طبیعی، دشمنی ، خونریزی های، که تمامی زمین را از عذاب و مشقت ها پور می نمایند، نگاه می کنند. MBDa 350.8
قوه ای که اگاهی اخرین را همراهی می کند، گناه کاران را به خشم می ارد، و غضبی انها به مقابلی همه اب اونایی ابن مزده را قبول کرده شدت می گیرد، شیطان باشد روحی نفرت و تعقیبات را با هم بیشتر اوج می گیراند. MBDa 350.9
روحانیان و خلق نمی دا نیستند، که مکانی حضوری خدا تماما خالی سده ایت خداوند یهودیان را ترک کرد. MBDa 350.10
در اختیاری شیطان و شوق و رغبت های دهشت ناک ترین و حلاکت اور قرار گرفته، انها به هر حال خود را قومی برگزیده می شماریدند. MBDa 350.11
خدمت گذاری در معبد دوان می کرد، در قربان گاه های پلید گردیده ای ان قربانی می اوردند، و همه روزه برکتی خدا برای قومی التجا کرده می شد، که در ریختنی خونی پور قیمتی عیسای مسیح گناه کار بوده و به حیاتی خدمت گذاران و حواریان او سوی قصد کردن را دوام می داد. MBDa 350.12
همین طور در ان لحظه نیز، وقتی که در قدس گاه قراری قطعی قبول کرده می شود و قسمتی عالم بی بازگشت معین می گردد، ساکنانی زمین در این خصوص نخواهند دانست. MBDa 350.13
خلقی، که روحی خدا ان را تماما نرم نموده است، مثلی پیشینه رسمیت پرستی های دینی و عرف و عادت های رعایه می کند، جد و جهدی شیطانی، که میری بدی به انها برای اجرای مقصد های مکارانه ای خود می بخشد، نمودی غیرت و همت را برای به بر می کند. MBDa 350.14
وقتی که در اطرافا ی روزی شنبه در تمامی جهانی مسیحی مبارزه اوج می گیرد و حاکمیتی دینی با حاکمیتی دولتی متحد می شود، تا که رعایه روزی یکشنبه را با زوری بار کند،سر پیچی قطعی اقلیتی ناچیز از اطاعت به طلبه ای عمومی خلقی انرا مایه ای نفرتی عموم می گرداند. MBDa 350.15
و اعلان کرده می شود، که به این توده ای ادمانی به فرمان های کلیسا و قانونی دولت مقابلیت کننده نباید رحم و شفقت نشان داده شود، بهترش انها عذاب بکشند، نظر به ان که تمامی خلق ها به عصیان و بد کرداری دچار کرده شوند. MBDa 350.16
هژده صد سال پیش چنین عیب داره کنی به مقابلی مسیح نیز از جانبی سرورانی خلق پیشنهاد گردیده بود. MBDa 350.17
برای ما بهتر است، گفت قیافا، اگر یک کس به خاطری قوم بمیرد، و تمامی قوم نابود نشود یوهنا (۱۱:۵۰). MBDa 350.18
این دلیل اعتماد بخش می نماید، و دیری نگذشته به مقابلی شخصانی که روزی شنبه را از روی احکامی چهارم قدر می کنند فرمانی می برارند، که انها را سزاواری جزا های سخت ترین اعلان می نماید و به خلق ازادی بعدی وقتی معین به مرگ دادنی انها را پیشنهاد می کند. MBDa 351.1
کتالیسیزم در عالم قدیم و پروتستنتیزمی مسلک فروش در عالم جدید نسبتی ادمانی که همه ای فرایض های الهی را رعایه می کنند موقعی یک ذیل را انتخاب می نمایند. MBDa 351.2
ان زمام قومی خدا عذاب و مشقت و غم و اندوه را از سر می گذراند، که پیامبر انرا چون زمانی تنگی یعقوب تصویر می کند؛ خداوند چنین می گوید؛ صدای خواطرناک شنیدم؛ ترس و حراس است، و اسایشتگی نیست و چهره ختی همه رنگ پریده است چی گونه عظیم است ان روز، که مثل ندارد! MBDa 351.3
و این برای یعقوب زمانی تنگیست ، ولی او از ان نجات داده خواهد شد ایرمیا (۳۰:۵_۷). MBDa 351.4
شبی عذاب های قلبی یعقوب، وقتی که او برای راه یابی خود از دستی یوسف در دعا مبارزه می برد هستی(۳۲:۲_۳۰). MBDa 351.5
از سر گذرانی های را نشان می دهد، که در زمانی غم و اندوه در پیشی قومی خدا ایستاده اند. MBDa 351.6
برکتی پدر را، که برای یوسف تعیین گردیده بود با راهی فریب به دست اورده، یعقوبی از تهدید های برادرش به ترس افتاده جانی خود را با فرار نجات داد. MBDa 351.7
سال های زیاد در بدرقه قرار گرفته، او از خداوند امری با همراهی زن ها و فرزندانش و با رمه ها به زادگاه خود برگشتن را گرفت. MBDa 351.8
به سرحدی سر زمینی اولادی رسیده، یعقوب از مژده ای که یوسف با دسته ای ادمانی مصلح به استقبال او می ایپ به هراس افتاد. MBDa 351.9
او شبهه نمی کرد، که برادرش را خواهشی انتقام فرا گرفته است. MBDa 351.10
به نظر چنین می نمود، که همسفرانی بی اصلحه و بی همایه ی یعقوب باید قربانی حامی تجاوز و کشتار گردند. MBDa 351.11
غیر از اضطراب و ترس اورا باز عذاب های وجدان عذاب می دادند، یعقوب درک می کرد، که محض گناهی او همه را به چنین خطر گرفتار کرد. MBDa 351.12
یگانه امیدی او فقط مرحمتی خدا بود؛ دعا باید یگانه حمایه ای او می گشت. MBDa 351.13
ولی او همه چیزی امکان پذیر را به جا اورد، تا که گناهی خود را در نزدی برادرش شوید و خطری نزدیک شونده را پیشگیری کند. MBDa 351.14
همین طور پیروانی مسیح در عرفه ای زمانی اندوهی نزدیک شونده باید تمامی سعیو کوشش را به خرج دهند، تا که خود را با ادمان درست نشان داده خیال های خام را بر طرف سازند و خطری را، که به ازادی وجدان تهدید می کند، پیشگیری کنند. MBDa 351.15
برای ان که نزدیکانش شاهدانی مایوسی او نکردند، یعقوب همه ای انها را از نزدی خود روانه نموده، تنها با خدا ماند، تا که اورا از ترحم التجا کند. MBDa 351.16
او از گناهی خود امرزش خواست، خداوند را برای مرحمتش شکر گفت؛ با فروتنی عمیق با عهدی به پدرانش بسته شده و به وعده های که در رویای شب در بیتیل و در سرزمینی بدرقه به او داده شده بودند، تکیه نمود. MBDa 351.17
در حیاتی او ساعتی مشکل ترین فرا رسید؛ به همه چیز توکل کرده شد. MBDa 351.18
در تاریکی و تنهای دعا گفتن و خود را در نزدی خدا فروتن ساختن را او دوام می داد. MBDa 351.19
ناگهان دستی به شانه اش افتاد. MBDa 351.20
او فکر کرد، که دشمن می خواهد از حیات محرومش کند، و با او سخت مبارزه برد. MBDa 352.1
با فرا رسی صبح شخصی ناشناس قوه ای فوق‌العاده اب خود را نشان داد؛ به نظر چینن می نمود، که یک دست رسانی این مردی با قوت را کرخت کرد، و یعقوب عاجزانه ناله کرده، به سنه ای رقیبی اسرار امیزی خود افتاد. MBDa 352.2
اکنون یعقوب فهمید، که با فرشته ی عهد مبارزه برده است. MBDa 352.3
یعقوب، که بی قوت گردیده، دردی سخت ترین را در پای حس می نمود، تسلیم شدن نمی خواست. MBDa 352.4
باعث گناه های خود عذاب کشیده، او این قدر وقت سرگرمی، عذابی وجدان و مصیبت ها را حس نمود، و اکنون او باید باوری حاصل می کرد، که امرزیده شده است. MBDa 352.5
به نظر چنین نمود، که فرشته ای عهد نیتی ترک نمود وی اورا دارد، ولی یعقوب اورا داشته ایستاده، از برکت التجا کرد. MBDa 352.6
فرشته اسرار می کند؛ مرا رها کن؛ زیرا که صبح دمید، ولی یعقوب ندا می کند؛ تا مرا برکت ندهی، تورا رها نخواهم داد چی گونه باوری قطعی! MBDa 352.7
چی گونه متانت و ثبات کاری! MBDa 352.8
اگر در سخنانی یعقوب خود باوری حوا بلندانه صدا می داد، او نیست کرده می شد ولی او ثبات کاری شخصی گناه کاری را نشان داد، که ضعیفی و نالایقی را اقرار می شود و با وجودی این به مرحمتی خدای نگاه دارنده این عهد امید می بندد. MBDa 352.9
او با فرشته مبارزه برده، غالب امد. MBDa 352.10
با فروتنی، توبه دست کشی از منفعت های خود این مردی راه گم رده، این مردی گناه کار جلالی اسمان را مغلوب کرد. MBDa 352.11
او با اضطراب به وعده های خدا باور کرد و قلبی محبتی بی انتها التجا این مردی گناه کار را نشنیده نمی توانیستند. MBDa 352.12
به علامتی غلبه و برای ان که دیگران از عبرتی او روح بلند کرده شوند، اسمی پیشینه ای او، که از گناه خاطر رسان می کرد، به اسمی دیگری به غلبه ای او اشاره کننده عوض کرده شد. MBDa 352.13
یعقوب بر خدا غالب امد این گروی ان بود که او بر ادمان نیز غالب می اید. MBDa 352.14
اکنون او دیگر از غضبی برادری خود نمی ترسید، زیرا که خداوند حمایه ای او بود. MBDa 352.15
شیطان یعقوب را در نزدی فرشته گانی خدا عیب دار نموده، نیت داشت اورا برای گناهش به حلاکت رساند؛ یوسف را برای به مقابلی یعقوب برامدن وادار نمود، و تمامی شبی مبارزه شیطان کوشش کرد درکی گناه را در قلبی یعقوب اوج بخشد، تا که اورا مایوس گرداند و از امید واری به خدا محروم سازد. MBDa 352.16
یعقوب از دانستنی ان چیزی که بدون مدت از اسمان او به حلاکت می رسد، قریب تا حالی نامیدی رسانده پشه بود. MBDa 352.17
او از گناهی بزرگی خود صمیمانه توبه می کرد و به مرحمتی خدا مراجعت می کرد،از مقصدی خود دست نکشید، بلکه فرشته را محکم داشته می ایستاده و اورا تا زمانی غالب امدن ثبات کارانه با گریه ی اندوهگین التجا می کرد. MBDa 352.18
چی طوری که شیطان در گذشته یوسف را برای به مقابلی یعقوب برامدن برانگیخته بود، او همان طور گناه کاران را نیز در زمانی غم و اندوه برای نیست کردنی قومی خدا به اغوا می اندازد. MBDa 352.19
چس طوری که او یعقوب را گناه کار می کرد، همان طور نیز قومی خدا را گناه کار می کند. MBDa 352.20
او ساکنانی زمین را زیردستانی خود می شمارد، ولی گروهی نه چندان بزرگ ادمانی احکام های خدا را رعایه کننده به قدرتی او اطاعت نمی کنند. MBDa 352.21
او می بیند، که فرشته گانی مقدس این ادمان را حمایه می کند از این بر می اید، که گناه های انها امرزیده شدند، ولی تو ان چیز را نمی داند، که قسمتی انها در قدس گاهی اسمانی حلی خود را یافته است. MBDa 352.22
همه ای گناه های انها به او عمیق معلوم امد، اخر او خود ادمان را به وسوسه می انداخت و او انها را در نزدی خدا در نمودی بدترین نشان داده تصدیق می کند، که انها باید در برابری او از مرحمتی خدا محروم کرده شوند. MBDa 353.1
شیطان اظهار می نماید، که اگر خداوند عادل باشد او نمی تواند گناه های انها را امرزیده و اورا با همراهی دیگر روح های ناپاک نیست کند. MBDa 353.2
او حقوقی خود را به این ادمان چون به تعمه ای خود اظهار می نماید و طلب می کند، که انها را برای جزا دادن به اختیاری او سپارند. MBDa 353.3
از بس که شیطان قومی خدا را در گناه ها عربده داره می کند، خدا به او امکان می دهد تا ادمان را به سنجش های سخت ترین دچار سازد. MBDa 353.4
باوری انها به خدا، ایمان و متانتی انها سنجیده می شوند. MBDa 353.5
به گذشته نظر انداخته، انها نا امید می کردند، زیرا در تمامی حیاتی خود اعمالی نیک را کم پیدا می کنند. MBDa 353.6
انها ضعیفی و نالایقی خود را کاملا درک می کنند. MBDa 353.7
شیطان کوشش می کند انها را از اندیشه ی چاره ناپذیری راهی از پلید های فسق و فساد به هراس افتادند. MBDa 353.8
او امید دارد ایمانش را نیست کند، تا که انها به وسوسه هایش داده شوند و به خدا خیانت کنند. MBDa 353.9
گر چندی فرزندانی خدا با دشمنانی، که کوششی به حلاکت رسانیدنی انها را می کنند، احاطه کرده شوند هم، با وجودی این انها را نه ترسی تعقیبات ها برای حقیقت به نا امیدی گرفتار می کند، بلکه خوفی ان که شاید یگان گناهی امر زیده ناشده باقی مانده است و بنا بر این به وعده ای نجات دهنده امید نمانده است. MBDa 353.10
من تو را از ساعتی ازمایش نگهداری خواهم کرد، که ان بر تمامی جهان خواهد امد وحی(۳:۱۰). MBDa 353.11
اگر انها امر زیده شدنی خود باوری می داشتند، نه عذاب ها و نه مرگ انها را به هراس اورده نمی توانیستند، ولی اگر انها نالایق بر ایند و فسق و فجور انها را به دامی مرگ کشند، ان گاه اسمی مقدسی خدا تحقیر کرده می شود. MBDa 353.12
در همه جا با سوی قصد ها رو به رو وی شوند، و علامت های روشنی عصیانی ضدی خدا را می بینند و از تحتی دل می خواهند، که این مسلک فروشی بزرگ و گناه کاری گناه کاران به انجام رسد. MBDa 353.13
انها خدا را التجا می کنند، تا عصیان گران را به حالی خود گذارد، ولی انها را حسیاتی در موردی ان عذاب می دهد، که خودی انها قوه ای با سیلابی توانای بدی مبارزه بردن و بند نمودند پیشی راهی ان را ندارند. MBDa 353.14
انها درک می کنند، که اگر همیشه همه ای قابلیت های خود را به خدمتی مسیح بخشیده، از نیرو به نیرو می گذشتند، ان گاه قوه های شیطانی امکانیتی کمتری مغلوب نمودنی انها را دارا می بودند. MBDa 353.15
انها قلب های خود را در نزدیکی خدا شکسته روح نموده، به ان نشان می دهند، که خداوند در گذشته گناه های زیادی انها را امر زیده است و وعده ای نجات دهنده را دلیل می ارند؛ مگر که او به قوتی من روی پناه اورده، با من صلح می کند؟ پس بگذار با من صلح کند ایشعیا(۲۷:۵). MBDa 353.16
انها استوارانه باور کردن را دوام می دهند، گر چندی جوابی فوری را به دعا های خود نمی گیرند. MBDa 353.17
از بی قراری سخت ترین ، دهشت و نا امیدی عذاب کشیده، به هر حال از دعا گفتن نمی مانند. MBDa 353.18
انها به قوه ای خدا چسپیده می ایستند، چنانی که یعقوب به فرشته می مسجد، و فریاد می زنند؛ تا مرا برکن ندهی، تورا رها نخواهم داد. MBDa 353.19
اگر یعقوب قبلا از گناهی خود؛ با راهی فریب به دست ایرانی حقوقی نخست زادگی، توبه نمی کرد، خدا دعای اورا نمی شنود و حیاتی اورا نگاه نمی داشت. MBDa 353.20
در زمانی غم و اندوه نیز همین طور می شود؛ اگر فرزندانی خدا از گناه های خود امرزش نپرسند، غم و ترس انها را مغلوب می کنند. MBDa 354.1
نا امیدی ایمانی انها را برباد می دهد، و به ان باوری قطعی نخواهند داشت، که خدا دعای انها را در خصوصی رها کنی می شنود. MBDa 354.2
ولی گرچندی انها نالایقی خود را عمیق درک خواهند کرد، در قلبی انها یگان گناهی پنهانی نمی ماند. MBDa 354.3
گناه های انها پیش در سود تفتیش و نیست کرده شده بودند، و انها گناه های شان را به خاطر اورده نمی توانند. MBDa 354.4
شیطان به بسیاری ها تلقین می ، که خدا به بی صداقتی در چیزی اندک دقت نمی دهد، ولی مناسبتی او با یعقوب نشان می دهد، که خداوند به هیج وجه بدی را پاک و تحمل نمی کند. MBDa 354.5
انهای که کوششی پاک یا پنهان نمودنی گناه های خود را می کنند، و همین طور، انها را در کتاب های اسمانی چون اعتراف نشده و امر زیده نشده ثبت شده می گذراند، از جانبی شیطان مغلوب می شوند. MBDa 354.6
هر قدری که مقامی انها بلند باشد، جنایت های انها در پیشی نظری خدا همان قدر سنگین تر و احتمالات موفقیتی دشمنی انها همان قدر بیشتر خواهد بود. MBDa 354.7
انهای، که امادگی خود را به روزی خداوند به تاخیر می گذارند، این عمل را در زمانی غم و اندوه یا بعد از ان اجرا کرده نمی توانند. MBDa 354.8
انها به حلاکت محکوم شدند. MBDa 354.9
مسیحیانی که به محاربه ی مذهبی اخرین اماده نشدند در حالی نا امیدی از گناه های خود امرزش خواهند خواست، گناه کاران باشند فقط به اندوهی انها تمسخر خواهند زد. MBDa 354.10
امرزش های انها به امرزش های یوسف و یهودا مانند خواهد بود. MBDa 354.11
با چنین امرزش های انها نه از خودی گناه، بلکه عاقبتی گناه های خود را ناله می کنند. MBDa 354.12
انها نسبتی گناه نه پشیمانی حقیقی را حس می کنند و نفرت را. MBDa 354.13
انها گناه های خود را فقط در نزدیکی ترسی جزا اعتراف می کنند، ولی چون فورا در زمان های قدیم، در صورتی از تهدیدی جزا خالص شدن، انها از نو به خدا سیتیز جوی می کنند. MBDa 354.14
سرگذشتی یعقوب به ما ان چیز را تعلیم می دهد، که خداوند از نگرانی، که در زیری تاثیری وسوسه گناه می کنند و ولی بعد با توبه ای صمیمی به او مراجعت می کنند، رو نمی گرداند. MBDa 354.15
وقتی که شیطان کوششی به حلاکت رسانیدنی چنین ادمان را می کند، خداوند فرشته گانی خدا را می فرستد، تا که انها تسلی بخشد و حمایه کند. MBDa 354.16
حمله های شیطان بدخشمانه و قطعی اند؛ فریبی او دهشت انگیز، ولی دیده ی خداوند بر قومی اوست، و او همه ی ناله های انها را می شنود. MBDa 354.17
عذاب های انها بزرگ اند، اتشی تنوری تفسانده شده امادی فرو بردنی انهاست، ولی گدازنده ای بزرگ انها را چون طلا در اتش سنجیده شده رها می کند. MBDa 354.18
محبتی خدا به فرزندانی خود در زمانی سنجشی سخت ترین انها همچنان پور زور و نوازش کارانه می ماند، چون در زمانی عالی ترین نیکو احوالی انها، ولی انها باید از تنوری اتش گذرند؛ همه چیز های زمینی را اتش باید نیست کند، تا که انها توانند در کمالات به مسیح مانند شوند. MBDa 354.19
این زمانی اندوه و نا امیدی از ما ایمانی را طلب می کند، که خستگی، دیرمانی و گرسنگی را مغلوب می سازد، ایمانی را، که حتا در نزدیکی سنجش های سخت ترین ضعیف نمی گردد. MBDa 354.20
برای به غم و اندوهی بزرگ اماده شدن، به همه وقتی سنجش داده می شود. MBDa 354.21
یعقوب برای ان غالب امد، که ثبات کار و ثابت قدم بود. MBDa 354.22
غلبه ای او از قوه ی دعای ثبات کارانه شهادت می دهد. MBDa 355.1
همه ی، انهای که به وعده های خدا چون یعقوب امید می بندند و انچنان جدیت و ثبات کاری نشان می دهند، به موفقیت کامیاب می کردند. MBDa 355.2
ولی انهای، که از منی خود دست کشیدن، با عذاب با خدا مبارزه بردن، دور و دراز و با غیرتانه در موردی برکت های او دعا گفتن نمی خواهند، انها را به دست نمی ارند. MBDa 355.3
با خدا مبارزه بردن چی قدر کم ادمان درک می کنند، که این چی معنی دارد! MBDa 355.4
چی قدر کم ادمان قلب های خود را عذاب می دهند، بی خودی می کشند و تمامی امکانیت ها را استفاده می برند، تا که خداوند دعای انها را شنود. MBDa 355.5
وقتی که موج های نا امیدی بیان نشونده و تصویر ناپذیر تهدیدی به گرداب انداختنی دعا گوینده را می کنند، چی قدر کمند انهای که در چنین لحظه ها با ایمانی استوار در وعده های خدا اسایش می یابند. MBDa 355.6
به شخصی، که ایمانش ضعیف است، خطری بزرگی در اختیاری گمراهی های شیطان ماندن و به فرمانی وجدان را مجبور کننده اطاعت نمودن تهدیدی می کند. MBDa 355.7
حتا اگر انها زمانی سنجش را از سر گذرانند، هم زمانی اندوه انها را به روح افتادگی عمیق ترین و نزعی جان گرفتار می کند، زیرا که انها به امید بستن به خدا عادت نکردند. MBDa 355.8
انها مجبور می شوند از نا علاجی دهشت انگیز درس های اعتمادی را از خود کنند، که زمانی نسبت شان بی احترامی می کردند. MBDa 355.9
اکنون ما باید وعده های خدا را سنجیده، اورا بشناسیم. MBDa 355.10
فرشته گان هر یک دعای صمیمی و جدی را می نویسند. MBDa 355.11
از حضور و حلاوت های خود پرستانه دسته کشیدن بهتر است، نظر به اعتنایی نسبتی مشارکت را با خدا بهترش کس هیج چیز نداشته باشد و در قشاقی سنگین زندگی کند، ولی از حسنی توجهی خدا برخوردار باشد، نظر به ان که از ثروت، عزت و احترام، لوازمات های ضروری و دوستی لذت برد، اما از جانبی او ترک شده باشد. MBDa 355.12
ما لابد برای دعای وقت جدا کنیم. MBDa 355.13
و اگر مارا میل و رغبت های زمینی به کامی خود کشند، ان گاه خدا می تواند مارا از بت های طلایی، خانه ها و زمین های حاصل خیز محروم نموده، در خصوصی خود خاطر رسان کند. MBDa 355.14
اگر جوانان غیر از راهی که در ان برکتی خدا را درخواست کرده می توانند، از انتخابی همه ای راه های دیگر دست کشند، خود را از گناه پاک نگاه داشته می توانند. MBDa 355.15
اگر مژده رسانی های خدا، که اخرین مژده ی اگاهی را به این جهان موعضه می کنند، در باره ای برکتی خدا نه دلسردانه، سست و بی پروایانه، بلکه صمیمانه و با ایمان، چی طوری که یعقوب دعا می گفت، دعا می کردند، بسیار حالت های می داشتند، که چنین گویند؛ خدا را رو به رو دیدم، و جانم رها شد هستی(۳۲:۳۰). MBDa 355.16
ان گاه اسمان انها را حاکمانی صاحبی قوه ی خدا و ادمان را مغلوب کننده می شمارید. MBDa 355.17
به نزدیکی زمانی اندوهی فرا می رسد، مثلش هنوز نبود. MBDa 355.18
انگاه به ما تجربه ی لازم می شود، که مثلش را ما اکنون نداریم و برای به دست اوردن ان بسیاری ها نهایت تنبل هستند. MBDa 355.19
اکثر وقت انتظاری و واقعیت دهشت انگیز تر است، ولی این به بهرانی در پیش ایستاده دخل ندارد. MBDa 355.20
حتا تصوراتی از همه زنده صحنه ای این از سر گذرانی های سنگین را، که به سری قومی خدا می ایند، تصویر کرده نمی تواند. MBDa 355.21
در این زمانی سنجش هر یک شخص باید مستقیلانه در نزدی خدا قرار گیرد. MBDa 356.1
اگر نوح ، دانیال و ایول زنده می بودند، نه پسران سان را نجات می دادند، نه دختران شان را؛ با پارسایی خود فقط جان های خود را نجات می دادند حیضقیال(۱۴:۲۰). MBDa 356.2
اکنون، وقتی که سرکاهنی بزرگ مصالحه ی مارا عملی می سازد، ما باید کوششی در مسیح کامل گردیدن را بکنیم. MBDa 356.3
نجات دهنده ی ما حتا اندیشه ی به وسوسه تسلیم شدن را به دلش راه نداد. MBDa 356.4
شیطان در قلبی انسان ضعیفی های را پیدا می کند، که به انها چسپیدن ممکن است؛ یک خواهشی نوازش شده و گناه کارانه کفایه است، تا که وسوسه های او قوت پیدا کنند. MBDa 356.5
ولی مسیح در موردی خود است؛ میری این جهان می اید، و در من او چیزی ندارد یوهنا(۱۴:۳۰). MBDa 356.6
در عیسای مسیح پیدا نمودنی یگان چیزی که امکانیتی بر او غالب امدن را می داد، به شیطان میسر نگردد. MBDa 356.7
او صداقت را به احکام های خدا نگاه داشت، و در قلبی او گناهی نبود، که به شیطان برتری دهد. MBDa 356.8
همه ی نگرانی، که می خواند در زمانی غم و اندوه ایستاده گری کنند، باید در چنین حالت قرار داشته باشند. MBDa 356.9
در این زندگی ما باید گناه را از خود به واسطه ی ایمان به خونی فدیه گذارنده ای مسیح دور کنیم. MBDa 356.10
نجات دهنده مان مارا برای با او یک شدن، یک کردنی ناتوانی ما با قوه ی او؛ یک کردنی جهالتی ما با خردی او؛ بک کردنی نالایقی ما با خدمت های او دعوت می کند. MBDa 356.11
پیش بینی خدا برای ما مکتبی است، که ما باید در ان فروتنی همیشه به ما مقصد های حقیقی حیات را نشان می دهد، نه ان راهی را، که ما برای خود انتخاب می کردم، راهی اسان و دل پسند را. MBDa 356.12
به ما قبول کردنی ان واسطه های می ماند، که اسمان به وسیله انها خصلتی مارا به نمونه ی الهی دیگر گون می سازد. MBDa 356.13
دلخواه بی اعتنایی یا تاخیر در این کار با خطری دهشت انگیز برای قلب علاقه مند است. MBDa 356.14
حواری یوهنا در رویا اهوازی بلندی را شنبه، که چنین می گفت؛ وای بر حالی ساکنانی زمین و بحر، چونکه نزدی شما ابلیس با خشمی زوری نزول کرده است، چون می داند، که وقتش کم مانده است! وحی(۱۲:۱۲!). MBDa 356.15
چی کونه دهشت انگیز است حقیقتی که سببی این ندا گشته است! MBDa 356.16
غصبی شیطان با نزدیک شویی انجامی او هر چی بیشتر قوت می گیرد، وسوسه ها و خرابی های، که ان با خود می ارد. MBDa 356.17
در زمانی غم و اندوه به اوجی اعلای خود می رسد. MBDa 356.18
به نزدیکی مت در اسمان ظهورات های دهشت انگیزی فوقت طبیعی را علامتی قدرتی روح های ناپاکی معجزه افراد را می بینیم. MBDa 356.19
روح های شیطانی به نزدی پادشاهانی زمین و تمامی جهان بیرون می ایند، تا که تنها را در گمراهی استوار گرداند و باور کنان، تا با شیطان در مبارزه ی اخرینش بر ضدی حکمرانی اسمان متحد شوند. MBDa 356.20
به انها هم فریب دادنی پیشوایان و هم زیردستانی انها میسر می گردد. MBDa 356.21
ادمانی بر می خیزند، که خود را مسیح وانمود کرده اسم و سجده ی فقط به افریدگاری جهان تعلق داشته را به خود نسبت می دهند. MBDa 356.22
انها معجزه های حیرت انگیزی شفا بخشی را به جا خواهند اورد و تصدیق خواهند کرد، که از اسمان وحی گرفته ند، ولی این وحی ها به شهادتی نوشته جاتی مقدس مخالفت خواهند کرد. MBDa 357.1
عملی انجام بخشنده ی فلاکتی بزرگی وسوسه کوششی خود را مسیح وانمود کردنی شیطان می گردد. MBDa 357.2
کلیسا دیر باز اظهار می دارد، که امدنی نجات دهنده را چون عملی گردیدنی امید های خود انتظار است. MBDa 357.3
اکنون فریبگری بزرگ امدنی مسیح را وانمود می کند. MBDa 357.4
شیطان در قسم های گوناگون عالم در میانی ادمان در نمودی مخلوقی بزرگی با جلای چشم بر احاطه شده پیدا گردیده، عیسای مسیحی از جانبی یوهنا در کتابی وحی (۱:۱۳_۱۵) MBDa 357.5
تصویر یافته را خاطر رسان می کند. MBDa 357.6
جلالی اورا احاطه نموده از همه ی ان چیزی می گذرد، که چشمی انسانی در تمامی زمان ها دیده است. MBDa 357.7
صدا های پور تن تنه اسمان را فرا می گیرند؛ مسیح امد! MBDa 357.8
ادمان با شوق و ذوقی بزرگ ترین در نزدیکی او به زانو می زنند؛ او دستانی خود را بالا برداشته انها را برکت می دهد، چنانی که هنگامی در زمین بودن این عمل را مسیح به جا می اورد. MBDa 357.9
اهوازی او خوش ایند اندک پست و در برابر ی این خوش اهنگ است. MBDa 357.10
با سخنانی سرشاری مهربانی و غمخواری او بعضی از ان حقیقت های فیض بخشی اسمانی را، که یک زمان مسیح تقلید نموده، اعلان می کند، که روزی شنبه را به روزی یکشنبه گذرانیده است، و به همه امر می دهد، که روزی برکت داده ی اورا مقدس شمارند. MBDa 357.11
او اظهار می دارد، که همه ی نگرانی، که ثابت قدمانه مقدس شماریده روزی هفتم را دوام می دهند، از شنیدنی سخنانی فرشته گامی که به انها نور و حقیقت می ارند، سر می پیچد، اسمی اورا بدگویی می کنند. MBDa 357.12
چی گونه فریبی پور زور و قریب رفع ناپذیر! MBDa 357.13
و به مانندی سامری های از جانبی ، شمعونی جادو گر فریفته شده، بسیاری ها، از خورد تا بزرگ به این جادو گری گوش انداخته می گویند؛ این قوه ی بزرگی خداست اعمال(۸:۱۰). MBDa 357.14
ولی فریب دادنی قومی خدا میسر نمی گردد. MBDa 357.15
تعلیماتی مسیحی کاذب به نوشته جاتی مقدس مخالفت می کند. MBDa 357.16
شیطان نگرانی را برکت می دهد، که به حیوانی وحشی و پیکری ان سجده می کنند، محض انهای را، که کتابی مقدس در خصوص سان بیان وی دارد، که فضلی خدا بر سری انها بی یگان مرحمت ریخته می شود. MBDa 357.17
به ضمی ان، به شیطان اجازتی تقلید نمودنی طرزی امدنی مسیح داده نشده است. MBDa 357.18
نجات دهنده قومی خود را از چنین فریب پیشکی اگاه کرده، روشن و واضح به ان اشاره نموده است، که تمدنی او چی گونه روی خواهد داد؛ زیرا مسیحانی کاذب و انبیای کاذب به میدان امده، علامت و معجزاتی بزرگی نشان خواهند داد، تا که اگر ممکن باشد، برگزیده گان را نیز گمراه کنند MBDa 357.19
پس، اگر به شما گویند؛ اینک، در بیابان ایت بیرون نروید اینک در حجره است، باور نکنید؛ زیرا چی طوری که برق در شرق ظاهر شده، در غرب هم نمودار می گردد، امدنی پسری ادم نیز چنین خواهد شد متا(۲۴:۲۴_۲۷) این چنین متا (۲۴:۳۱:۲۵:۳۱؛) وحی (۱:۷) یک تسلونیکیان(۴:۱۶, ۱۷). MBDa 357.20
چنین امدن را صاحب کاری کردن ناممکن است. MBDa 358.1
در خصوصی ان در همه جا معلوم می شود، ان را تمامی جهان می بیند. MBDa 358.2
فقط نگرانی که کتابی مقدس را با جد و جهد تحقیق می کنند، انهای که محبتی حقیقت را قبول کردند، از قوه ی وسوسه، که تمامی جهان را اسیر می گرداندن، حمایه کرده می شوند. MBDa 358.3
انها با مددی بزرگی خدا فریب گر را فاش می سازند. MBDa 358.4
همه سنجیده می شوند. MBDa 358.5
وسوسه ها مسیحانی حقیقی را اشکار می کنند. MBDa 358.6
ایا اکنون قومی خدا در کلامی او ان قدر استوار می ایستد، تا که به این وسوسه داده نشود؟ ایا در این زمانی خطرناک از روی کتابی مقدس و فقط کتابی مقدس عمل می کند. MBDa 358.7
شیطان تمامی کار های امکان پذیر را به جا میاررد، تا که به امادگی به این روز خلل رساند. MBDa 358.8
او مانعه های گوناگون ایجاد می کند، تا که ادمان به ثروت های زمینی جلب شده باشند، تا که باری گران و خسته کننده را به دوش گیرند، تا که قلب های انها با تشویش زندگی بی زابطه شده باشند و وقتی سنجش بر انها چون غارت گر اید. MBDa 358.9
وقتی که فرمانی از جانبی حاکمانی گوناگونی مسیحی تصدیق یافته به مقابلی رعایت کننده گانی احکام های خدا انها را از حمایه ی حاکمیتی دولتی محروم می کند و به دستی نگرانی می دهد، که مرگی انها را خواهان اند، فرزندانی خدا از شهر ها و دهه ها می گریزند و در خلوت گاه ها و بیابان پناه گاه پیدا می کنند. MBDa 358.10
برای بسیار ها کوه های دست نارس پناه گاه می کردند. MBDa 358.11
انها به مثلی مسیحیانی پیمانت بلند کوهی ها را قدس گاهی خود می کنند و خدا را برای سخره های دست نارس ایشعیا (۳۳:۱۶). MBDa 358.12
ستایش می نمایند. MBDa 358.13
ولی بسیاری ها از همه ی خلق ها و طبقه ها، اشراف زاده ها و ادمانی عادی، ثروت مندان غلام گردانده می شوند. MBDa 358.14
محبوبانی خدا، که زنجیر بند می شوند، در پسی دیوار های زندان عذاب می کشند و به مرگ محکوم می گردند روز های بی نشاط را از سر خواهند گذراند. MBDa 358.15
بعضی های در تحخانه های بد بوی به مرگ از گرسنگی محکوم می کردند. MBDa 358.16
هیج کس ناله و فغانی انها را نمی شنود، هیج دستی دراز نمی شود، تا با امادگی به انها مدد رساند. MBDa 358.17
ایا خداوند در این ساعتی سنجش قومی خود را فراموش می کند؟ ایا او صادق را فراموش کرد، وقتی که داوری ها بر سری جهانی پیش از طوفان امدند؟ ایا او لیوتر را فراموش کرد، وقتی که از اسمان اتش افتاد و شهر را نیست کرد؟ ایا یوسفی در مصر با بت پرستان احاطه شده را فراموش کرد؟ ایا او اسرایل را فراموش کرد، وقتی که ایزابیل سوگند خورد، که قسمتی پیامبرانی بل به سری او می اید؟ ایا او امریان در عمقی تاریک و بد بوی عذاب کشنده را فراموش کر ایا او ان قهرمان های ایمان را در تنوری تفسان فراموش کرد؟ یا دانیال را در چاهی شیران؟ MBDa 358.18
ولی سیان می گوید؛ خداوند مرا ترک نموده است، و خدای من مرا فراموش کرد است ایا زن بچه ی شیر خواری خود را فراموش می کند؟ و اگر او فراموش کند هم، من تورا فراموش نخواهم کرد. MBDa 358.19
اینک، من تورا بر کفی دست های خود نقش کشیدم ایشعیا (۴۹:۱۴_۱۶) MBDa 358.20
زیرا هر که به شما دست رساند، به مردمکی چشمی او دست رسانده باشد ذکریا (۲:۸). MBDa 358.21
گر چندی دشمنان می توانند بنده گانی خدا را به زندان اندازند، ولی دیوار های ان قلب های انها را از مسیح جدا کرده نمی تواند. MBDa 359.1
ان که هر ضعیفی انها به او معلوم است، ان که با هر یک سنجش شنای است از همه ی قدرت های زمینی بالاست؛ در زندان های دست نارس فرشته گانی اسمانی به نزدی انها می ایند و با خود نور و اسایشی اسمانی می ارند. MBDa 359.2
و زندان چون قصر می سود، زیرا که ان جا نفرانی ایمان شان توانا قرار دارند و گنبذ های تیره را نوری اسمانی منور می کند، چون در ان زمانی کهن، وقتی که پولوس با سیلا در شهری فلیپی در محبس افتاده، در نیمه شب دعا می گفتند و می رسانیدند. MBDa 359.3
داوری های خدا به سری ان نفرانی می ایند، که کوششی ستم کردن و نیست نمودنی قومی خدا را می کنند. MBDa 359.4
پور صبری او نسبتی خدا ناشناسان به انها دلیری می بخشد ولی صرفی نظر از تاخیر، جزا حتمی و دهشت اور می شود. MBDa 359.5
زیرا خداوند همان طوری که بر کوهی پراسییم واقع شده بود، همان طور که در وادی جیبعون واقع شده بود، به غضب خواهد امد، تا که عملی خود را، عملی غیری عادی خود را به جا اورد. کاری خود را، کاری عجیبی خود را انجام دهد. ایشعیا (۲۸:۲۱). MBDa 359.6
برای خدای مهربانی ما جزا دهی عملی غیری عادی است. MBDa 359.7
به حیاتی خودم قیم، که می گوید خداوند خدا، من مردنی شریر را خواهان نیستم. حیضقیال (۳۳:۱۱). MBDa 359.8
خداوند رحیم و کریم، صابر و پور از احسان چ وفاست که گناه و معصیت و خطا را می امرزد . MBDa 359.9
ولی بی جزا نمی گذارد، خداوند پور صبر و مهربان است و بی جزا نمی گذارد. ایشعیا (۳۴:۶, ۷) نهم(۱:۳). MBDa 359.10
ترجمه ی دیگر؛ او در داوری عادلانه ی خود بی ایمان است و نفوذی شریعتی پایمال گردیده ب خود را بر قرار می کند. MBDa 359.11
در خصوصی سختی جزای، که شخصی گناه کار را انتظار است، از روی ان خلاصه بر اوردن ممکن است، که چی گونه خداوند داوری عادلانه را با دلی نخواهم به کار می برد. MBDa 359.12
قومی، که تا زمانی پور کردنی کاسه ی بد کرداری خود، خدا به ان تحمل می کند و او را نابود نمی سازد، اخرالعمر کاسه ی غضبی با مرحمت امیخته شده را می نوشد. MBDa 359.13
وقتی که مسیح خدمتی میانه رویی خود را در قدسگاهی اسمانی به انجام می رساند، ان زمان غضبی بی ایمانی خدا بر سری نفرانی فرو ریخته می شود، که به حیوانی وحشی قبول می کنند وحی(۱۴:۹, ۱۰). MBDa 359.14
داوری های، که پیش از ازاد سازی نهایی قومی خدا بر این جهان فرو می ریزد، نظر به بلا های پیش از ازاد سازی قومی اسراییل به مصر فرستاده شده باز هم دهشت انگیز تر می شود. MBDa 359.15
یوهنا این جزای ماهی را این طور تصویر می کند؛ بر ادمانی که تمغه ی حیوانی وحشی را دارند و به پیکری ان سجده می کنند، یره های بد به زشتی فساد ناک پیدا شد. MBDa 359.16
بحر به خونی مثلی خونی مرده مبدل شد و تمامی مخلوقاتی جانداری بحر مرد. MBDa 359.17
دریا ها و چشمه های اب به خون مبدل شدند. MBDa 359.18
گرچندی این مصیبت ها دهشت انگیز اند، خدا کاملا عادل است. MBDa 360.1
فرشته ی خدا بیان می دارند؛ تو عادلی ، ای خداوند زیرا که چنین حکم کردی؛ از بس که انها خونی مقدسان و انبیا را ریختند، تو به انها خود دادی، که بنوشند؛ این سزای انهاست. وحی (۱۶:۲_۶). MBDa 360.2
قومی خدا را به مرگ محکوم نموده، انها گناه های ریختنی خونی ان گردیده اند، گویا که این عمل با دستی انها به جا اورده شده باشد. MBDa 360.3
عیسای مسیح به مثلی همین یهودیان زمانی خود را نیز در تمامی خونی مردانی مقدس، که از زمانی هابیل ریخته شده است، عیب دار می کرد، زیرا که انها هم سرشاری همان روح بودند و کوشش چون قاتلانی پیامبران عمل نمودن را می کردند. MBDa 360.4
در بالای دیگر به افتاب قدرت اعطا شد، که ادمان را با اتش بسوزانند. MBDa 360.5
و ادمان را گرمای سختی سوزاند ایتی(۸, ۹). MBDa 360.6
پیامبر حالتی ادمان را در ان زمانی دهشت انگیز این طور تصویر می کند؛ زمین ماتم گرفته است، زیرا که گندم تلف شده است. MBDa 360.7
همه ی درختانی صحرا خشک شده است، از این سبب شادمانی از بنی ادم غایب گردیده است. MBDa 360.8
دانه ها در تحتی گل ها پوسید چارپایان چی گونه فریاد می زنند و رمه های گاوان چی گونه بی طاقتی می کنند، زیرا که چراگاهی برای شان نیست زیرا که حاوی های اب خشکیده است و اتش چراگاه ها را سوزانده است. MBDa 360.9
سرود های قصر در ان روز به نوحه تبدیل خواهند یافت، می گوید خداوند خدا، لاشه ها بسیار خواهد شد و در هر جا انها را خاموشانه بیرون خواهند پرتافت یول(۱:۱۰_۱۲, ۱۷_۲۰؛).اموس(۸:۳). MBDa 360.10
ولی این بلا ها همه را مجبور نمی کنند، ، وگرنه ساکنانی پوره نیست کرده می شدند. MBDa 360.11
این جزای دهشت انگیز ترینی می شود، که هیج گاه به سری مخلوقاتی میرنده نه امده بود. MBDa 360.12
تمامی داوری هایی به سری ادمان امده تا انجامی زمانی سنجش با مرحمت یکجایه کرده سده بودند. MBDa 360.13
خونی مسیح سوی خداوند خوانده، شخصی گناه کار را از چاره ی پوره ی جزا برای گناه هایش رحم می نمود، ولی هنگامی داوری اخرین غضبی با مرحمت امیخته شده ب خدا فرو ریخته می شود. MBDa 360.14
در ان روز بسیاری ها می خواند در مرحمتی خدا پناه گاهی پیدا کنند، کن ان را مدتی درار رد می کردند. MBDa 360.15
اینک ایامی می اید، می گوید خداوند خدا که گرسنگی بر زمین خواهم فرستاد، اما نه گرسنگی از نام و نه تشنگی از اب، بلکه تشنگی شنیدنی سخنانی خداوند. MBDa 360.16
و از بحر تا بحر، و از شمال تا شرق حرکت خواهند کرد؛ گشت و گذار نموده، کلامی خداوند را جستجو خواهند کرد، ولی ان را نخواهند یافت اموس (۸:۱۱, ۱۲). MBDa 360.17
قومی خدا نیز از عذاب ها رها نمی یابد، اما اگر چی تعقیبات و فشار را از سر گذرانده و می کشد، به حلاکت گذاشته نمی شود. MBDa 360.18
خدای که در حقی الیاس غمخواری کرد، هیج بک فرزندی خود را که جانش را فدا می کند، ترک نمی کند،. MBDa 360.19
ان که موی سری انها را شمرده ایت، در حق شان غمخواری می مند و در زمانی گرسنگی انها سیر کرده خواهند شد. MBDa 360.20
در ان وقتی که گناه کاران را از گرسنگی و بلا ها مرگ انتظار ایت، پارسایان را فرشته گان حمایه نموده احتیاجات انها تامین خواهند کرد. MBDa 361.1
به شخصی که در راهی حق قدم می زند، چنین وعده داده شده است؛ نانی او داده خواهد شد؛ ابی او تامین خواهد بود. MBDa 361.2
بی نوایان و مسکینان اب می طلبند، ولی نیست؛ زبان شان از تشنگی خشک می شود. MBDa 361.3
من، که خداوند هستم، انها را اجابت خواهم نمود. MBDa 361.4
من، که خدای اسراییل هستم، انها را ترک نخواهم کرد ایشعیا (۳۳:۱۶:۴۱؛ ۱۷). MBDa 361.5
اگر چی درختی انجیر گل نکند و تاک ها بار نه اوردند و میوه ی زیتون موافقی چشم داستان نباشد و کشتزار ها حاصل نداده اند و گوسفندان از قوره تلف شوند و گاو ها در طویله موجود نباشد ولی ان زمان نیز من در خداوند شاد خواهد بود و در خدای نجاتب خود به وجد خواهم امد حبوق(۳:۱۷, ۱۸). MBDa 361.6
خداوند نگهبانی تست؛ خداوند سایه بانی توست به یمینی تو. MBDa 361.7
روزانه افتاب تورا نخواهم زد، و شبانه ماه. MBDa 361.8
خداوند تورا از هر بدی نگاه خواهد داشت، جانت را نگهداری خواهد کرد. MBDa 361.9
به یقین او تورا از دامی صیاد، از وبای حلاکت اور خلاص خواهد کرد. MBDa 361.10
با پرهای خود تورا خواهد پوشاند، و در زیری بال های او پناه خواهی یافت؛ حقیقتی او ذیریح و جوشن است. MBDa 361.11
از واهمه های شبانه نخواهی ترسید، و از تیری که روزانه می درد؛ و از وبای که در نیمروزی تلف می کند. MBDa 361.12
هزار ها به گرد و پیشت خواهند افتاد و بیور ها به یمینت، اما به تو نزدیک نخواهد شد؛ فقط با چشمانت نگاه خواهی کرد و پاداشی شریرانه را خواهی دید. MBDa 361.13
زیرا که تو گفته ی؛ خداوند پناه گاهی من است، حقی تعالی را تو پناهنده ی خود اختیار مرده ی . MBDa 361.14
بدی به تو روی نخواهد داد و عافتی به خیمه ی تو نزدیک نخواهد شد زبور(۱۲۰:۵_۷؛ ۹۰:۳_۱۰). MBDa 361.15
از نقطه ی نظری انسانی چنین خواهد نمود، که فرزندانی خدا به زودی باید شهادتی خود را با خون نقش گذارند، چنانی که ان را پیش عذاب کشیده گان کرده بودند. MBDa 361.16
انها خوشان نیز به ترس می ایند، که خداوند انها را به اختیاری دشمنان گذاشته است. MBDa 361.17
این زمانی نا امیدی دهشت انگیز خواهد بود. MBDa 361.18
انها شب و روز سوی خدا برای رها سازی دعا خواهند گفت. MBDa 361.19
بد کرداران شادی می کنند و مسخره امیز فریاد می زنند؛ اکنون ایمانی شما کجاست؟ اگر شما در حقیقت قومی خدا باشید، برای چی او شما را از دستی ما ازاد نمی کند؟ ولی قومی منتظر در این هنگامی مسیحی در صلیبی جالتاجا در حال جان دادن است و فریاد های مسخره امیز روحانیان و سروران را به خاطر وی ارند؛ دیگران را نجات می داد، لیکن خودش را نجات داده نمی تواند! MBDa 361.20
اگر او پادشاهی اسراییل باشد، بگذار اکنون از صلیب فرود اید، تا به او ایمان اوریم متا(۲۷:۴۲). MBDa 361.21
به مثلی یعقوب، همه ی انها با خدا مبارزه می برند. MBDa 362.1
و در چهره ی انها مبارزه ی شدیدی باطنی نمایان است. MBDa 362.2
چهره های همه رنگ پریده اند. MBDa 362.3
با وجودی این انها جدن دعا گفتن را دوام می دهند. MBDa 362.4
اگر ادمان چشمی روحانی می داشتند، در اطرافی نفرانی، که کلامی صبری مسیحی را نگاه می دارند، فرشته گانی پور قدرت را می دیدند. MBDa 362.5
فرشته با نوازش و خردمندی عذاب های انها را نظارت می کنند و دعا های انها را می شنیدند. MBDa 362.6
انها فقط سخنی حاکمی خود را انتظار اند، تا که این ادمان را از خطر ها رها کنند. MBDa 362.7
ولی انها باید کاسه ی عذاب ها را بنوشد و تعمید یابد. MBDa 362.8
و محض همین تاخیر، که برای انها چنین عذاب اور اند است، جوابی از همه بهترین است به دعا های انها. MBDa 362.9
زمانی عمل نمودنی خداوند را دلیرانه منتظری کشیده، انها نشان دادند ایمان، امید در حیاتی معنوی به انها نمی رسد. MBDa 362.10
با وجودی این از برای انتخاب شده گان زمانی غم و اندوه کوتاه مرده می شود. MBDa 362.11
مگر خدا برگزیده گانی خود را، که روز و شب به درگاهی او زاری و التجا می کنند، محافظت نمی کند؟ MBDa 362.12
به شما می گویم، که به زودی انها را محافظت خواهد کرد لوقا(۱۸:۷, ۸). MBDa 362.13
انجام زود تر فرا می رسد، نظر به ان که ادمان انتظار اند. MBDa 362.14
گندوم برای انباری خدا درزه بسته می شود، علف های بیگانه باشد برای سوزانیدن جمع اورده شدند. MBDa 362.15
حامیانی اسمانی به قرضی خود وفادار، هوشیاری را دوام می دهند. MBDa 362.16
گرچندی که با فرمان وقتی به مرگ دادنی همه ی رعایه کننده گانی احکام های خدا را مقرر کرده شده است، لیکن دشمنان کوششی بروقت تر به جا ایرانی این امر را می کنند. MBDa 362.17
ولی هیج کس از میانی صفی پور زوری حامیان، که هر یک جانی وفادار را حمایه می کنند، گذشت نمی تواند. MBDa 362.18
هنگامی از شهر ها و دهه ها فرار کردن بعضی ها به حمله تا دچار می کردند، ولی شمشیر های به مقابلی انها برداشته شده چون گندوم پابه می کنند و ناتوان شده به زمین می افتند. MBDa 362.19
دیگران از جانبی فرشته گانی، که نمودی جنگ اوران را گرفتند، حمایه کرده می شوند. MBDa 362.20
در تمامی عصر ها برای حمایه و رها سازی قومی خود خدا به واسطه ی فرشته گانی مقدس عمل می کرد. MBDa 362.21
موجوداتی اسمانی در زندگی ادمان شرکتی فعالانه می ورزیدند. MBDa 362.22
انها با لباس های چون برق درخشان در تن پیدا می شدند؛ در نمودی مسافرانی عادی نیز می امدند. MBDa 362.23
انها لن مردانی خدا در نمودی ادمان نیز ظاهر می شدند. MBDa 362.24
در نیمروز در زیری درختانی سایه افگن استراحت می کردند، گویا که از راه خسته شده باشند. MBDa 362.25
از مهمان نوازی شان ادمان استفاده می بردند. MBDa 362.26
به مسافرانی شب در راه مانده راه نشان می دادند با دستانی خود اتشی قربانگاه را می افروختند لباسی اسمانی به بر نموده، انها به زمین فرود امدند، تا که سنگ را از قبر نجات دهنده افتانند. MBDa 362.27
فرشته گان اکثر وقت در سیمای ادمان در جمع امد های پارسایان شرکت می ورزند، اینچنین به جمع امدی گناه کاران نیز تشریف می ارند، چنانی که یک زمان به صدوم امدند، تا که اعمالی ساکنانی انرا ثبت کنند و خلاصه بر ارند، که ایا انها از حدی صبر و تحملی خدا نگذشته اند. MBDa 362.28
خداوند مرحمت نمودن را دوست می دارد و از بحری شماره ی اندکی نفرانی به او از صمیمی دل وفادار جزا را به مدتی دراز به تاخیر می گذار و اسایشتگی ادمان زیاد را دراز می کند. MBDa 363.1
اپهای، که به خدا مقابل می برایند، از احتمال دور است درک کنند، که به شرافتی فرزندانی اندک و صادقی او، که مسخره و جبر و ظلم کردن شان را دویت می دارند، زنده ماندند. MBDa 363.2
اگر چی حاکمانی جهان پی نمی برند، در جمع امد های انها اکثر وقت فرسته گان برامد می کنند. MBDa 363.3
ادمان به انها نگاه می کنند، به نقطه ی انها گوش می اندازند، تنقید می کنند، سخنی انها را مسخره می نمایند. MBDa 363.4
انها را بدگویی و تحقیر می کنند. MBDa 363.5
در تالاری مجلس ها و پلته های سودی ابن قاصدانی ایمانی دانش های عمیق ترین تاریخی انسانیت را نشان می دهند. MBDa 363.6
فرشته گان اثبات می سازند، که سخنور جبر گردیده گان انها بهتر نقشه های مدارانه را ویران می سازند و اعمال های بد را، که می توانیستند کاری خدا را به تاخیر اندازد و به قومی او عذاب و مشقت بیارند، باز می دارند. MBDa 363.7
در ساعتی خطر و مثبت فرشته ی خداوند در گرد و پیشی ترسگرانی او ظاهر است و انها را خلاصی می دهد زبور (۳۳:۸). MBDa 363.8
قومی خدا علامتی امدنیوز پادشاهی خود را با امید انتظار است. MBDa 363.9
وقتی که از پاسبان می پرسند؛ چی پاسی از شب است؟ انها بی دو دلی جواب می دهند؛ صبح می اید، ولی هنوز شب است ایشعیا(۲۱:۱۱, ۱۲). MBDa 363.10
نور از میانی ابد در قله ی کوه ها نمایان می شود. MBDa 363.11
به زودی جلالی او اشکار می گردد و افتابی پارسایی طلوع می کند. MBDa 363.12
صبح اغازی روزی ابدی پارسایان و تیره گی شبی ابدی گناه کاران نزدیک شدند. MBDa 363.13
وقتی که فرزندانی خدا در دعا با او مبارزه بردن را دوام می دهند، پرده ی که از انها چیز های به چشم نا عیان را می پوشاند، اندک باز می شود. MBDa 363.14
اسمان از شفقی روزی ابدی می درخشد و انها سخنانی به صدا های خاری فرشته گان مانند را می شنوند؛ ان چی را که دارید، محکم دارید. MBDa 363.15
کمک نزدیک می شود. MBDa 363.16
مسیح غالبی مقتدیر برای سربازانی عذاب دهنده ی خود تاج های جلالی ابدی را اماده کرده است و انها از دروازه های باز شده صدای اورا می شنوند؛ اینک، من با شمایم. MBDa 363.17
نترسید. MBDa 363.18
همه اندوه شما به من معلوم ایت. MBDa 363.19
همه غم و غصه ی شما را من به دوش گرفتم. MBDa 363.20
شما به مقابلی همان دشمنانی مبارزه می برد، که من به مقابلی انها مبارزه می بردم، و به اسمی من شما کاملا غالبید. MBDa 363.21
نجات دهنده ی عزیر در ساعتی از همه ضرور به کمکی ما حاضر می شود. MBDa 363.22
راه جانبی ایمان با قدم های او منور گردانیده شده است. MBDa 363.23
همه خار های که بدنی مارا پاره می کنند، اورا نیز زخم دار کرده بودند. MBDa 363.24
هر یک صلیب را، که ما باید برداریم، قبلا او برداشته ایت. MBDa 363.25
خداوند به زدو خوردی راه می دهد، تا که قلب را برای اسایشتگی ایمان اماده سازد. MBDa 364.1
زمانی غم و اندوه برای قومی خدا سنجش دهشت اور است، ولی در این زمان هر یک مسیحی صمیمی باید به بالا نظر اندازد، تا که رنگین کمانی وعده را، که اورا احاطه نموده است، بیبینید. MBDa 364.2
و رستگارانی خداوند برگشته، با ترنم به سیان خواهن امد و خرسندی ابدی بر سری انها خواهد بود؛ انها به شادی و خرسندی نایل خواهند گردید، و اندوه فغان نیست خواهد شد. MBDa 364.3
من، تسلی دهنده ی شما هستم. MBDa 364.4
تو کیستی، که از انسانی میبنده، می ترسی، و از پسری ادم، که مثلی گیاه است؟ و تو خداوند را، که افرین نده ی توست، و او اسمان را گسترده است و زمین را بنیاد کرده است، فراموش می کنی و همیشه و هر روز از خشمی ستمگر، وقتی که او برای نابود کردن اماده می گردد، هراسان می شوی. MBDa 364.5
ولی خشمی ستمگر کجاست؟ به زودی بندی رها خواهد شد و اندرونی چاه نخواهد مرد و نانش کمی نخواهد کرد. MBDa 364.6
من خداوند خدای تو هستم، که بحر را به جوش و خروش می اورم، تا که موج هایش نعره کشد؛ خداوندی لشکر ها اسم من است. MBDa 364.7
و من کاملا خود را در دهانی تو می گذارم، و در سایه ی دستی خود تورا پنهان می کنم ایشعیا (۵۱:۱۱_۱۶). MBDa 364.8
پس، اینرا بشنو، ای ادمی مست و مدهوش، ولی نه از شراب. MBDa 364.9
خداوندی تو، خداوند و خدای تو، که قومی خود را پشتبانی می کند، چنین می گوید؛ اینک، من کاسه ی زهرالود را، دوردی کاسه ی غربی خود را از دستی تو می گیرم؛ تو انرا دیگر نخواهی نوشید. MBDa 364.10
و انرا به دستی کسانی که بر تو ستم می کنند، می دهم، که انها به حانی تو می گفتند؛ سرنگون شو، تا از بالایت بگذریم، و تو تخت پشتی خود را مثلی زمین و مثلی کوچه برای رهگذران گرداندی ایشعیا (۵۱:۲۱_۲۳). MBDa 364.11
چشم خدا، که از میانی قرن ها نظر می اندازد، می دید، که برای قومی او زمانی نزدیک می شود، که حاکمیت های زمینی به مقابلی ان به جنگ اماده می شوند. MBDa 364.12
به مثلی رانده شده گانی یگانه، انها از مردن از گرسنگی و جبر و ظلم می ترسند. MBDa 364.13
ولی خداوندی قدس، که بحری قلزومرا در نزدی اسراییلیان به دو قسم جدا کرد قدرتی خود را نشان می دهد و انها را ازاد می کند. MBDa 364.14
و انها، می گوید خداوندی لشکر ها، در ان روزی که من عمل نمایم، برای من گنجی گزین خواهند بود، و من به انها رحم خواهم نمود، چنان که ادم به پسری خود، که برای او خدمت می کند، رحم می نماید ملاکی (۳:۱۷). MBDa 364.15
اگر در ان وقت خونی شاهدانی صادق مسیح ریخته می شد، ان گاه ان مثلی خونی عذاب کشیده گام نمی بود، که تخمی ان میوه ی حاصلی خدا را به بار می اورد. MBDa 364.16
صداقتی انها شهادتی نمی شد، که دیگران را به حقیقت باوری بخشد، زیرا که موج های مرحمت به قلب های بی رحم گردیده بر می خوردند. MBDa 364.17
و دیگر بر نمی گشتند. MBDa 364.18
اگر پارسایان این زمان تعمهی دشمنانی خود می گردیدند، این به میری ظلمات شادی زیاد می اورد. MBDa 364.19
داود چنین می گوید؛ زیرا که مرا در ان روز تیره در خیمه ی خود پنهان خواهد داشت، در پناهی خیرگاهی خود رست خواهد کرد بر کوه پاره بلند خواهد برداشت زبور(۲۶:۵). MBDa 364.20
عیسای مسیح می گوید؛ ای قومی من، بیاید به خانه های خود دراید، و در های خود را از پشت خود بیبندید، یک لحظه ی پنهان شوید، تا دمی که غضب بگریزد. MBDa 365.1
زیرا اینک، خداوند از مکانی خود بیرون می اید، تا که ساکنانی زمین را برای گناه های شان سزا دهد ایشعیا (۲۶:۲۰, ۲۱). MBDa 365.2
رها سازی نفرانی، که ظهوری اورا پور صبرانه منتظر بودند، نفرانی که نام های سان در کتابی حیات نوشته شدند، پور شرف می شوند. MBDa 365.3