Prawda o aniołach

Niechaj wystawią mi świątynię

Podczas pobytu na górze Mojżesz otrzymał wskazówki co do budowy świątyni, w której Boża obecność miała się objawiać w szczególny sposób. PA 73.2

— “Wystawią mi świątynię, abym zamieszkał pośród nich” (2 Mojżeszowa 25,8) — brzmiał rozkaz Boży. — Patriarchowie i prorocy 219. PA 73.3

Świątynia była podzielona na dwa pomieszczenia kosztowną i piękną zasłoną zawieszoną na pozłacanych filarach. Podobna zasłona zamykała wejście do pierwszego pomieszczenia. Zasłony te, podobnie jak wewnętrzne okrycie tworzące sufit, miały przepiękne kolory — błękitny, purpurowy oraz szkarłatny. Były pięknie wykonane — z wyhaftowanymi złotymi i srebrnymi nićmi cherubami symbolizującymi zastępy aniołów, którzy są związani z pracą w niebiańskiej świątyni i są usługującymi duchami posyłanymi do ludu Bożego na ziemi. — Patriarchowie i prorocy 243-244. PA 73.4

Gdy budowa świątyni została ukończona, Mojżesz obejrzał dzieło i porównał je z wzorcem i instrukcjami otrzymanymi od Boga, przekonując się, że wszystkie części zostały wykonane tak jak należy. Wtedy Mojżesz pobłogosławił lud. Bóg ukazał Mojżeszowi wzorzec skrzyni przymierza i objaśnił dokładnie, jak należy ją wykonać. Skrzynia przymierza miała służyć przechowywaniu i przenoszeniu kamiennych tablic, na których Bóg własnym palcem wypisał dziesięcioro przykazań. Miała kształt kufra i była wyłożona wewnątrz i na zewnątrz czystym złotem. Jej wieko zostało ozdobione dookoła złotym wieńcem. PA 73.5

Wieko świętej skrzyni, zwane ubłagalnią, czyli tronem miłosierdzia, zostało wykonane z czystego złota. Po dwóch stronach wieka widniały posążki cherubinów z czystego złota. Ich twarze zwrócone były z nabożną czcią ku środkowi wieka. Posążki te symbolizowały wszystkich niebiańskich aniołów z największą uwagą i czcią patrzących na prawo Boże złożone w skrzyni przymierza w niebiańskiej świątyni. Cherubiny miały skrzydła. Jedno skrzydło każdego z aniołów było wyciągnięte do przodu i w górę, podczas gdy drugie okrywało postać cherubina. Skrzynia przymierza w ziemskiej świątyni była wzorowana na prawdziwej skrzyni przymierza w niebie. Tam, obok niebiańskiej skrzyni przymierza, stoją żywi aniołowie po obu jej stronach jednym wyciągniętym skrzydłem ocieniający tron miłosierdzia, a drugim okrywający swoją postać na znak czci i pokory. — The Spirit of Prophecy I, 272. PA 73.6

Nad ubłagalnią była szechina, objawienie boskiej obecności, a spośród cherubów Bóg oznajmiał swą wolę. Boże poselstwa były niekiedy przekazywane najwyższemu kapłanowi głosem z obłoku. — Patriarchowie i prorocy 245. PA 74.1

Gdy Pan nie odpowiadał głosem, wówczas sprawiał, że święte promienie światła i chwały spoczywały na cherubinie po prawej stronie skrzyni przymierza na znak aprobaty czy przychylności. Jeśli zaś ich prośba była odrzucana, obłok okrywał cherubina z lewej strony. — The Spirit of Prophecy I, 399. PA 74.2

Zamierzenie Boże miało być spełnione przez Chrystusa. Symbolem tego był wspaniały przybytek Pański, którego ściany połyskiwały od złota i mieniły się wszystkimi barwami tęczy. Na zasłonach i kotarach wyhaftowane były postacie cherubinów. Kadzidła dymiły, unosząc aromat, a kapłani odprawiali służbę odziani w śnieżnobiałe szaty. Głęboka tajemnica otaczała wnętrze przybytku, gdzie posągi aniołów, pochylone, oddawały cześć Bogu. W tych wszystkich symbolach pragnął Pan objawić swojemu ludowi zamierzenia, jakie miał w stosunku do duszy ludzkiej. O tym samym mówi wiele wieków później natchniony przez Ducha Świętego apostoł Paweł: PA 74.3

— “Czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was?” 1 Koryntian 3,16. — Wychowanie 26-27. PA 74.4

U stóp góry Synaj szatan zaczął wprowadzać w życie plan obalenia prawa Bożego, kontynuując to samo dzieło, które rozpoczął w niebie. Podczas czterdziestu dni pobytu Mojżesza na górze u Boga szatan był zajęty rozbudzaniem wątpliwości oraz podżeganiem do odstępstwa i buntu. Gdy Bóg spisywał swoje prawo, aby je przekazać ludowi przymierza, Izraelici zaparli się swej wierności wobec Jahwe i domagali się bogów ze złota! (...). PA 74.5

Cały wszechświat był świadkiem scen rozgrywających się pod Synajem. W działaniu dwóch sił uwidocznił się kontrast pomiędzy rządami Bożymi i rządami szatana. Kolejny raz bezgrzeszni mieszkańcy innych światów ujrzeli rezultaty odstępstwa szatana i rodzaj rządów, jakie ustanowiłby w niebie, gdyby oddano mu władzę. — Patriarchowie i prorocy 235-236. PA 74.6

Czy powinniśmy się dziwić, że wspaniała chwała (zob. 2 Piotra 1,17, BI) odzwierciedlająca Wszechmocnego jaśniała na twarzy Mojżesza z taką wyrazistością, iż ludzie nie byli w stanie na nią patrzeć? Odbicie Boga w nim sprawiało, że wyglądał jak jeden z jaśniejących aniołów stojących przy tronie Bożym. — Testimonies for the Church IV, 533. PA 75.1

Kiedykolwiek w czasie swej wędrówki narzekali na trudności, które spotkali na drodze, i szemrali przeciwko swoim wodzom, Mojżesz im mówił: Wasze szemranie jest przeciwko Bogu. Nie ja, ale Bóg was wyswobodził. Ale jego pochopne słowa wypowiedziane przy skale: Czy wydobędziemy dla was wodę?, były faktycznym uznaniem ich oskarżenia (...). Pan na zawsze usunął to wrażenie z ich umysłów, zabraniając Mojżeszowi wejść do Ziemi Obiecanej. Stało się niedwuznacznie oczywiste, że to nie Mojżesz był ich wodzem, ale Potężny Anioł, o którym Pan powiedział: PA 75.2

— “Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w drodze i zaprowadził cię na miejsce, które przygotowałem. Miej się przed nim na baczności, słuchaj głosu jego (...), gdyż imię moje jest w nim”. 2 Mojżeszowa 23,20-21. — Patriarchowie i prorocy 301. PA 75.3