Prawda o aniołach

Adam i Ewa usunięci z Edenu

Adam i Ewa zostali powiadomieni, że utracą swój dom w Edenie. (...). Nie było dla nich rzeczą bezpieczną pozostawać w Edenie, gdyż w swym grzesznym stanie nie powinni byli mieć dostępu do drzewa życia. — The Spirit of Prophecy I, 44. PA 46.2

Gorąco prosili, by pozwolono im pozostać w domu ich niewinności i radości. Wyznali, że stracili wszelkie prawo do tego szczęśliwego mieszkania, ale ślubowali, że w przyszłości będą okazywać ścisłe posłuszeństwo Bogu. Powiedziano im jednak, że ich natura uległa zdeprawowaniu przez grzech oraz zmniejszyła się ich zdolność odpierania zła, a szatan zyskał znacznie łatwiejszy dostęp do nich. W swej niewinności ulegli pokusie, teraz więc, w stanie świadomej winy, będą mieli mniej siły, by zachować prawość. PA 46.3

W upokorzeniu i niewysłowionym smutku pożegnali się ze swym pięknym domem i odeszli, by zamieszkać na ziemi, na której spoczywała klątwa grzechu. — Patriarchowie i prorocy 32-33. PA 46.4

Święci aniołowie zostali posłani, by wyprowadzić nieposłuszną parę z ogrodu Eden, podczas gdy inni aniołowie strzegli dostępu do drzewa życia. Każdy z tych potężnych aniołów dzierżył w prawicy świetlisty miecz. — Spiritual Gifts III, 45. PA 46.5

Potężni aniołowie, mając promienie światła na kształt płomienistych mieczy wirujących we wszystkich kierunkach, zostali postawieni jako strażnicy, by zagrodzić drogę do drzewa życia przed szatanem i parą winowajców. — The Review and Herald, 24 luty 1874. PA 46.6

Szatan zaplanował, że Adam i Ewa najpierw okażą nieposłuszeństwo Bogu, ściągając na siebie Jego niezadowolenie, a następnie spożyją owoc drzewa życia, aby w nieskończoność żyć w grzechu. Ale święci aniołowie zostali posłani, by zagrodzić im drogę do drzewa życia. Wokoło tych aniołów jaśniały promienie światła ze wszystkich stron, wyglądające jak świetliste miecze. — The Spirit of Prophecy I, 44. PA 47.1

Po upadku Adama i Ewy szatan nakazał swoim aniołom podjąć szczególna starania, by umacniać wiarę w naturalną nieśmiertelność człowieka. Gdy udało się im skłonić ludzi do przyjęcia tej błędnej nauki, następnie doprowadzili ich do przekonania, że grzesznik będzie żył w wiecznej mękach. — The Spirit of Prophecy IV, 354. PA 47.2