Służba dobroczynna

Część 3 — Nowotestamentowy wzór

Naśladowcy Chrystusa są powołani do świadczenia usług. Nasz Pan uczy, że służenie jest właściwym celem życia. Chrystus pracował i służył ludziom, żąda zatem od swoich wiernych, by służyli Bogu i bliźnim. Tutaj Jezus dał światu tak wysokie pojęcie o życiu, jakiego świat nigdy nie posiadał. Człowiek żyjący po to, by służyć i być pożytecznym — jednoczy się z Chrystusem. Służenie jest ogniwem łączącym nas z Bogiem i ludźmi. SD 45.1

Chrystus rozdziela sługom “swój majątek” (Mateusza 25,14), z jakiego powinni sumiennie korzystać dla dobra Pana. Każdemu słudze przydziela jego pracę. Każdy ma coś do wykonania. Każdy ma w planie Bożym swoje miejsce. Każdy powinien w łączności z Chrystusem działać dla zbawienia dusz. Przygotowane dla nas miejsce w niebie jest nie mniej pewne, niż to, że tu na ziemi każdy ma pewne dzieło wykonać dla Pana. — Przypowieści Chrystusa 209. SD 45.2

“Albowiem Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz aby służyć”. Marka 10,45. SD 46.1