Służba dobroczynna

Rozdział 3 — Bożym przepisem 58. rozdział Księgi Izajasza

Rozdział wskazujący naszą pracę — Cały 58. rozdział Księgi Izajasza powinien być rozumiany jako przesłanie na nasz czas i wykładany raz po raz. — Special Testimonies, series B II, 5. SD 27.1

Co mówi Pan w 58. rozdziale Księgi Izajasza? Cały ten rozdział ma najwyższe znaczenie. — Testimonies for the Church VIII, 159. SD 27.2

Polecono mi skierować uwagę naszego ludu na 58. rozdział Księgi Izajasza. Przeczytajcie ten rozdział uważnie i zrozumcie, jakiego rodzaju służba wniosłaby życie w nasze zbory. Dzieło ewangelii ma być pełnione za pośrednictwem naszej szczodrości i naszej pracy. Gdy spotykacie cierpiących ludzi potrzebujących pomocy, udzielcie im jej. Gdy spotykacie głodnych, nakarmcie ich. Czyniąc to, będziecie pracować tak, jak pełnił swoją służbę Chrystus. Święte dzieło naszego Pana było dziełem dobroczynności. Niechaj nasz lud wszędzie uczestniczy w tej pracy. — Manuscript 7, 1908. SD 27.3

Plan działania — Proszę, przeczytajcie 58. rozdział Księgi Izajasza. “Czy to jest post, w którym mam upodobanie, dzień, w którym człowiek umartwia swoją duszę, że się zwiesza swoją głowę jak sitowie, wkłada wór i kładzie się w popiele? Czy coś takiego nazwiesz postem i dniem miłym Panu? Lecz to jest post, w którym mam upodobanie: że się rozwiązuje bezprawne więzy, że się zr ywa powrozy jarzma, wypuszcza na wolność uciśnionych i łamie wszelkie jarzmo, że podzielisz twój chleb z głodnym i biednych bezdomnych przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go, a od swojego współbrata się nie odwrócisz. Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza poranna i twoje uzdrowienie rychło nastąpi; twoja sprawiedliwość pójdzie przed tobą, a chwała Pańska będzie twoją tylną strażą. Gdy potem będziesz wołał, Pan cię wysłucha, a gdy będziesz krzyczał o pomoc, odpowie: Oto jestem! Gdy usuniesz spośród siebie jarzmo, szydercze pokazywanie palcem i bezecne mówienie, gdy głodnemu podasz swój chleb i zaspokoisz pragnienie strapionego, wtedy twoje światło wzejdzie w ciemności, a twój zmierzch będzie jak południe, i Pan będzie ciebie stale prowadził i nasyci twoją duszę nawet na pustkowiach, i sprawi, że twoje członki odzyskają swoją siłę, i będziesz jak ogród nawodniony i jak źródło, którego wody nie wysychają”. Izajasza 58,5-11. To jest specjalne dzieło, które obecnie mamy do wykonania. Wszystkie nasze modlitwy i dietetyczny reżim nie zdadzą się na nic, jeśli nie przystąpimy zdecydowanie do tej pracy. Spoczywają na nas święte obowiązki. Nasza powinność została wyraźnie określona. Pan przemówił przez swego proroka. Jego myśli i Jego drogi nie są takie, jakimi chcieliby je postrzegać ślepi i egoistyczni śmiertelnicy. Pan patrzy na serce. Jeśli mieszka tam egoizm, On o tym wie. Możemy usiłować ukryć nasz prawdziwy charakter przed naszymi braćmi i siostrami, ale Bóg zna go dobrze. Przed Nim niczego nie możemy ukryć. SD 27.4

Post, który Bóg akceptuje, został opisany. Polega on na dzieleniu się chlebem z głodnymi i udzielaniu schronienia biedakom pozbawionym dachu nad głową. Nie czekajcie, aż potrzebujący przyjdą do was. To nie oni mają działać, by do was dotrzeć i doprosić się waszej pomocy. To wy macie ich szukać i przyprowadzać do swojego domu. Wy macie rozglądać się za nimi z potrzeby swojej duszy. Jedną rękę macie wyciągnąć i przez wiarę uchwycić potężne ramię niosące zbawienie, a drugą rękę miłości macie wyciągać ku uciskanym i nieść im uwolnienie. Nie możecie jedną ręką trzymać się ramienia Bożego, podczas gdy druga jest zajęta wyłącznie waszymi egoistycznymi sprawami. SD 28.1

Jeśli zaangażujecie się w to dzieło miłosierdzia i miłości, czy okaże się ono zbyt trudne dla was? Czy zawiedziecie i ugniecie się pod ciężarem, a wasze rodziny zostaną pozbawione waszego wsparcia i wpływu? O nie! Bóg starannie usunął wszelkie wątpliwości w tej kwestii, składając wam obietnicę pod warunkiem waszego posłuszeństwa. Ta obietnica obejmuje wszystko, czego mogą pragnąć najbardziej wymagający i najbardziej wahający się: SD 28.2

— “Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza poranna i twoje uzdrowienie rychło nastąpi”. Izajasza 58,8. SD 29.1

Musicie wierzyć, że Ten, który złożył obietnicę, jest wierny i dotrzyma jej. Bóg może odnowić wasze fizyczne siły. Więcej, twierdzi, że to uczyni. A Jego obietnica nie kończy się na tym: SD 29.2

— “Twoja sprawiedliwość pójdzie przed tobą, a chwała Pańska będzie twoją tylną strażą”. Izajasza 58,8. Bóg otoczy was murami. Ale to jeszcze nie wszystko: SD 29.3

— “Gdy potem będziesz wołał, Pan cię wysłucha, a gdy będziesz krzyczał o pomoc, odpowie: Oto jestem!” Izajasza 58,9. SD 29.4

Gdy odrzucisz ucisk, zaprzestaniesz próżnej mowy i duszą przybliżysz się ku głodnym, “wtedy twoje światło wzejdzie w ciemności, a twój zmierzch będzie jak południe, i Pan będzie ciebie stale prowadził i nasyci twoją duszę nawet na pustkowiach, i sprawi, że twoje członki odzyskają swoją siłę, i będziesz jak ogród nawodniony i jak źródło, którego wody nie wysychają”. Izajasza 58,10-11. — Testimonies for the Church II, 33-35. SD 29.5

Podwójna reformacja w 58. rozdziale Księgi Izajasza — Praca opisana w tych słowach [w 58. rozdziale Księgi Izajasza] jest pracą, której Bóg wymaga od swego ludu. Jest to służba wyznaczona przez samego Boga. Z dziełem obrony przykazań Bożych, naprawiania wyłomu uczynionego w prawie Bożym, mamy połączyć współczucie okazywane dla cierpiącej ludzkości. Mamy okazywać największą miłość Bogu, wywyższając Jego pamiątkę deptaną przez nieuświęconych, a jednocześnie mamy okazywać miłosierdzie, dobroczynność i największe współczucie dla upadłej ludzkości: SD 29.6

— “Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego”. 3 Mojżeszowa 19,18. SD 29.7

Jako lud musimy podjąć to dzieło. Miłość okazywana upadłej ludzkości nadaje znaczenie i moc prawdzie. — Special Testimonies, series A X, 3-4. SD 29.8

Prawdziwa interpretacja ewangelii — Jedynie przez niesamolubne zainteresowanie potrzebującymi pomocy możemy praktycznie prezentować prawdy ewangelii. “Jeśli brat albo siostra nie mają się w co przyodziać i brakuje im powszedniego chleba, a ktoś z was powiedziałby im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i nasyćcie, a nie dalibyście im tego, czego ciało potrzebuje, cóż to pomoże? Tak i wiara, jeżeli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie”. Jakuba 2,15-17. “Teraz więc pozostaje wiara, nadzieja, miłość, te trzy; lecz z nich największa jest miłość”. 1 Koryntian 13,13. SD 29.9

W głoszeniu ewangelii potrzeba czegoś znacznie więcej niż kazań. Nieświadomych trzeba oświecić, zniechęconych — podźwignąć, chorych — uleczyć. Ludzki głos ma spełniać swoją rolę w dziele Bożym. Słowa pełne czułości, współczucia i miłości mają świadczyć o prawdzie. Gorliwe i serdeczne modlitwy mają przywoływać aniołów. (...). SD 30.1

Pan da wam powodzenie w tym dziele (...). Jest ono związane z praktycznym codziennym życiem. Połączenie dzieła Chrystusa dla ciała oraz Jego dzieła dla duszy jest prawdziwym wyjaśnieniem ewangelii. — The Review and Herald, 4 marzec 1902. SD 30.2

Rada jest wyraźna — Nie mam żadnych obaw o tych pracowników, którzy angażują się w dzieło przedstawione w 58. rozdziale Księgi Izajasza. Rozdział ten jest jednoznaczny i wystarczy, by oświecić każdego, kto pragnie czynić wolę Bożą. Każdy znajdzie dość okazji, by być błogosławieństwem dla bliźnich. Przesłanie trzeciego anioła nie jest na drugim miejscu w tym dziele, ale ma mu towarzyszyć. Może się pojawić i realnie istnieje niebezpieczeństwo ukrywania wielkich zasad prawdy podczas pełnienia dzieła, które ma być wykonywane. To dzieło ma być dla przesłania tym, czym ramię jest dla ciała. Duchowe potrzeby duszy muszą być stawiane na pierwszym miejscu. — Letter 24, 1898. SD 30.3

Dzieło wyznaczone nam przez Boga — Nie jestem w stanie zbyt usilnie nalegać na wszystkich członków naszego Kościoła, wszystkich będących prawdziwymi misjonarzami, wszystkich wierzących w przesłanie trzeciego anioła i wszystkich odwracających stopy od przestępowania szabatu, by rozważyli przesłanie 58. rozdziału Księgi Izajasza. Dzieło dobroczynności ukazane w tym rozdziale jest dziełem, jakiego Bóg oczekuje od swego ludu w obecnym czasie. Jest to dzieło, które On wyznaczył. Nie zostaliśmy pozostawieni w niewiedzy co do zastosowania tego przesłania i czasu jego szczególnego wypełnienia, bowiem czytamy: “Twoi ludzie odbudują prastare gruzy, podźwigniesz fundamenty poprzednich pokoleń i nazwą cię naprawiaczem wyłomów, odnowicielem, aby w nich można było mieszkać”. Izajasza 58,12. Bóg ma swoją pamiątkę — szabat, siódmy dzień tygodnia — znak Jego dzieła dokonanego podczas stworzenia świata. Ten znak został obalony przez człowieka grzechu. Lud Boży ma szczególne zadanie do wykonania dotyczące naprawy wyłomu dokonanego w prawie Bożym. Im bliżej jesteśmy końca, tym pilniejsze staje się to dzieło. Wszyscy, którzy miłują Boga, pokażą, iż noszą Jego znak, zachowując Jego przykazania. (...). Gdy Kościół przyjmuje pracę daną mu przez Boga, otrzymuje obietnicę: SD 30.4

— “Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza poranna i twoje uzdrowienie rychło nastąpi; twoja sprawiedliwość pójdzie przed tobą, a chwała Pańska będzie twoją tylną strażą”. Izajasza 58,8. — Testimonies for the Church VI, 265-267. SD 31.1