Świadectwa dla zboru IX

Rozdział 25 — Poszanowanie kolorowych pracowników

Religia Słowa Bożego nie uznaje dyskryminacji ras czy kolorowych plemion. On nie uznaje stopniowania ludzi białych świeckimi tytułami. Bóg ocenia człowieka jako człowieka. U Niego liczy się wartość charakteru. Naszym zadaniem jest rozpoznawać ducha Chrystusa gdziekolwiek zostaje objawiony. Żaden człowiek nie powinien się wstydzić rozmawiać z uczciwym czarnym człowiekiem w jakimkolwiek miejscu albo uścisnąć jego dłoń. Ten, który żyje w atmosferze, w której żył Zbawiciel, będzie myślał kategoriami Bożymi, taki nauczy się doceniać ludzi. S9 223.1

Z naszymi czarnymi kaznodziejami powinniśmy obchodzić się uczciwie. Nie zawsze tak było. Ci ludzie mają być zachęcani żeby dali się pouczyć i dowiedzieć się dokładnej prawdy. Mają się nauczyć jak być użytecznymi w czasie głoszenia prawdy innym a kiedy są wiernie zaangażowani w swą pracę, powinni otrzymać swoją zapłatę. Pamiętajmy że oni potrzebują swojego chleba. S9 223.2

Pan życzy sobie aby Jego lud na północy okazał uprzejmy stosunek do braci i sióstr kolorowych. Nie powinniśmy wyszukiwać u nich błędów. Nie można od nich oczekiwać że będą pod każdym względem jak ci, którzy mieli wielką przewagę. Powinniśmy pamiętać o tym że czarni żyli w ciężkich warunkach i sytuacjach. Dużo dogodniejsze warunki środowiskowe sprzyjały białym na północy. Ludzie na północy żyli w warunkach bardziej dostatnich i w atmosferze moralnie czystszej od tej jaką mieli ludzie kolorowi na południu. Nie możemy oczekiwać że oni we wszystkim będą tak pewni i czyści w swym moralnym pojmowaniu. Gdyby Chrystus obecnie żył na ziemi, uczyłby kolorowych w taki sposób iż bylibyśmy zaskoczeni i zdziwieni. Wzywa nas abyśmy pamiętali że ci ludzie w wielu sytuacjach byli urażeni i obrażeni. Jeżeli ich napominamy czy udzielamy rad w sposób niemiły i niewłaściwy, to tylko utwierdzamy ich w błędnym mniemaniu. S9 223.3

Kiedy się coś stanie co kwalifikowałoby się na naganę wśród czarnych ludzi, musimy pamiętać że Pan życzy sobie byśmy postępowali jako mądrzy i jako wierni pasterze. Pamiętajmy że przez miłość osiągniemy więcej niż przez krytykę. Kolorowi bracia i siostry powinni widzieć że ich bracia dążą do tego aby osiągnęli jak najwyższy poziom duchowy i że są ochotnymi im pomóc. A jeżeli kolorowi ludzie w czymś uchybiają, nie postępujcie zbyt pochopnie w potępianiu żeby ich nie odłączyć od dzieła. S9 224.1

W stosunku do kolorowych ludzi powinniśmy okazywać bezstronną sprawiedliwość. Chrystus wymaga od swoich sług delikatnego współczucia wobec cierpiących, miłości zaś dla nieszczęśliwych, wielkoduszności i rozwagi dla przestępców. S9 224.2

*****

Biedni nie są pozbawieni możliwości ofiarowania czegoś. Tak samo jak biali mogą mieć oni udział w tej pracy. W lekcji jakiej Chrystus udzielił odnośnie wdowy, która wrzuciła dwa grosze, wskazał nam że nawet najmniejszy szczery dar od biednych ofiarowany z serca pełnego miłości jest tak samo przyjemny Bogu jako największy dar bogatego. Na wadze świątynnej takie dary biednych dane z miłości do Chrystusa nie są oceniane według ilości ale oceniane są według miłości i pobudek ofiarodawców. S9 224.3