Świadectwa dla zboru IX

Bój przed nami

Pracownicy Boży mają włożyć na siebie zupełną zbroję chrześcijańską. Nie walczymy przeciwko ludzkim mocom. Bóg wzywa każdego chrześcijanina żeby wstąpił do tej walki i walczył pod Jego dowództwem, a powodzenia i pomocy mamy oczekiwać w łasce i wsparciu z wysokości. S9 219.3

Mamy iść w sile Najwyższego. Nigdy nie mamy ustępować atakom szatana. Dlaczego mielibyśmy nie stawiać czoła przeciwko księstwom, przeciwko zwierzchnościom, przeciwko dzierżawcom świata ciemności wieku tego, przeciwko duchowym złościom, które są wysoko. Efezjan 6,12. Bóg nas wzywa byśmy szli naprzód używając darów, którymi nas obdarzył. Szatan będzie nas kusił. Będzie się starał nas oskarżać. Ale w mocy Bożej mamy stać, w Bożych zasadach, jak na skale. S9 219.4

W tym boju nie ma żadnej ulgi. Słudzy szatana nie spoczywają w swej pracy deprawującej wszystko. Słudzy Chrystusa muszą czuwać na każdym miejscu. Naszym celem ma być ratowanie dusz od zła. To dzieło jest nieskończenie wielkie a człowiek nie może oczekiwać powodzenia jeśli nie złączy się we współpracy z boskimi sługami. S9 220.1

Już od wieków Chrystus był Odkupicielem człowieka. Od czasu kiedy człowiek upadł, brzmiały w uszach słowa kiedy przychodził do grzesznika aby wykonać swoją wielką pracę na ziemi: “A wy nie słabiejcie dobrze czyniąc”. 2 Tesaloniczan 3,13. “A tak bracia moi mili! Bądźcie mocni, nieporuszeni, obfitujący w uczynkach Pańskich zawsze”. 1 Koryntian 15,58. S9 220.2

Chrześcijanie są zachęceni jeśli widzią cierpliwą wytrwałość niesienia naprzód dzieła Bożego przez kaznodziejów ewangelii w połączeniu z misyjnym dziełem zdrowia. Przez to zdobywają doświadczenia właściwej religii, otrzymają też duchowe rozeznanie, które kształtuje właściwy charakter. S9 220.3

Życie chrześcijanina jest bezustanną służbą, “Bożymi pomocnikami jesteśmy”. Ten, który jest w służbie Bożej, w każdy dzień będzie odczuwał swoje powinności i wykonywał je stosownie do swoich możliwości. Jego użyteczność zwiększy się do tej miary w jakiej poddaje się tej użyteczności i z jaką poddaje się prowadzeniu przez najwyższą Siłę w wykonywaniu swoich powinności. Wykonana jedna powinność czyni łatwiejszą do wykonania drugiej. Ci, którzy mają o tym właściwe wyobrażenie co powinno być zrobione, staną szczerze pod światłem Słowa Bożego i będą pod wpływem zupełnie innego, mocnego działania Bożego. Chrześcijanin będzie szedł naprzód do boju. Będzie pracował, modlił się i czuwał i będzie stał nieporuszenie aby przyjście Zbawiciela nie zastało go nieprzygotowanym że nie wykonał wszystkiego co mógł zrobić dla ratowania ginących ludzi. S9 220.4

Jeśliby Adwentyści działali zgodnie i szli naprzód jak jeden mąż pod dowództwem jednej Mocy w celu osiągnięcia wspólnego celu, poruszyliby świat. S9 221.1

*****

Zasady jakie miałyby kierować pracownikami w dziele Bożym, wytłumaczył ap. Paweł mówiąc: “Albowiem jesteśmy pomocnikami Bożymi”. 1 Koryntian 3,9. “Wszystko cokolwiek czynicie z duszy czyńcie jako Panu a nie ludziom”. Kolosan 3,23. A Piotr napomina wierzących: “Każdy jako wziął dar, tak niech nim jeden drugiemu usługuje jako szafarze rozlicznych łask Bożych. Jeśli kto mówi, niech mówi jako wyroki Boże, jeżeli kto posługuje, niech to czyni jako z siły, której Bóg dodaje, aby we wszystkim chwalony był Bóg przez Jezusa Chrystusa, któremu należy chwała i panowanie na wieki wieków”. 1 Piotra 4,10-11. S9 221.2

*****

Przyrodą rządzą mocne prawa natury, w duchowym życiu rzecz ma się podobnie, jest kierowane zakonem ażeby dojść do właściwego i pewnego celu, do którego musimy użyć właściwych środków aby ten cel osiągnąć. Bóg angażuje każdego człowieka do swojej pracy według jego zdolności. Przez kształcenie charakteru i praktykowanie zasad mają być ludzie przygotowani na każdą ciężką sytuację, która może zaistnieć. Przy mądrym planowaniu każdy może otrzymać miejsce, które mu się należy, ażeby zdobył doświadczenie, które uzdolni takich do noszenia odpowiedzialności. S9 221.3

Bóg chce żebyśmy pomagali jeden drugiemu przez okazywanie współczującej miłości. Są między nami tacy, którzy odziedziczyli szczególne cechy charakteru i skłonności. Może jest trudno z nimi współdziałać ale czy my wszyscy jesteśmy bez wad? Tacy ludzie nie powinni być zniechęceni. Ich błędy nie mają być objawiane wszystkim. Chrystus zmiłował się nad wszystkimi błądzącymi. On cierpiał a nawet poniósł śmierć za każdego człowieka i dlatego współczuje i jest głęboko zainteresowany każdą osobą. S9 222.1

Człowiek może próbować służyć Bogu ale od wewnątrz i z zewnątrz atakują go pokusy. Szatan i jego aniołowie atakują i nakłaniają go do grzechu. Być może pada ofiarą takich pokus. Jak wtedy traktują go jego bracia? Czy wypowiadają ostre, cięte słowa, odsuwając go jeszcze dalej od Zbawiciela? Cóż za smutny widok dla Chrystusa i Jego aniołów. S9 222.2

Pamiętajmy że jeśli walczymy i upadamy, to upadamy dlatego że jesteśmy niedoskonałymi w słowach i uczynkach, w reprezentowaniu Jezusa Chrystusa, lecz upadamy i znowu się podnosimy, i znowu zniechęceni, a przecież przychodzimy do pełnej nadziei. Wystrzegajmy się załatwiania spraw niemiłosiernym sposobem z tymi, którzy są kuszeni tak samo jak my i którzy są tak samo jak my przedmiotem ustawicznej miłości Chrystusa. S9 222.3

*****

Bóg postępuje z ludźmi jak z odpowiedzialnymi istotami. On będzie pracował przez Ducha Świętego na umysłach tych ludzi jeśli tylko pozwolą Mu zmienić swoje serca i uznają Jego wysiłki. On pragnie aby każdy wykorzystał i użył dla dzieła Bożego swoich fizycznych i duchowych zdolności we właściwym kierunku. On nie życzy sobie żeby człowiek przysłaniał kogoś drugiego, nikt nie powinien być sumieniem drugiego aby objawiać wolę i zadanie drugiego. S9 222.4