Świadectwa dla zboru VIII
Doświadczenie Enocha
O Enochu napisane jest że żył sześćdziesiąt pięć lat i zrodził syna, potem chodził z Bogiem trzysta lat. Podczas tych wcześniejszych lat Enoch kochał Boga i żył w bojaźni Bożej przestrzegając Jego przykazań. Ale po urodzeniu się pierwszego syna osiągnął wyższe doświadczenie, został zabrany do nieba do ściślejszego związku z Bogiem. Kiedy widział miłość dziecka do Ojca, jego proste zaufanie do jego ochrony, kiedy odczuł głęboką tęskną czułość w swoim sercu dla tego syna pierworodnego, nauczył się cennej lekcji cudownej miłości Boga do człowieka w darze Jego Syna i zaufania jakie dzieci Boże mogą pokładać w swoim Ojcu niebiańskim. Nieskończona miłość Boga przez Chrystusa stała się przedmiotem jego rozmyślań w dzień i w nocy. Z całym zapałem swojej duszy pragnął odkrywać tę miłość ludziom, między którymi mieszkał. S8 329.3
Przechadzka Enocha z Bogiem nie odbywała się w transie czy wizji lecz we wszystkich obowiązkach życia codziennego. Nie został pustelnikiem zamykającym się całkowicie przed światem, ponieważ miał do wykonania na świecie wielką pracę dla Boga. S8 329.4
W rodzinie i w stosunkach ludzkich jako mąż i ojciec, przyjaciel, obywatel, był stałym, niezachwianym sługą Bożym. S8 330.1
Jego wiara umacniała się, miłość stawała się coraz bardziej żarliwa wraz z upływem wieków. Modlitwa była dla niego jak oddech duszy. Był w atmosferze nieba. S8 330.2
Kiedy sceny przyszłości otwierały się przed jego oczami, Enoch stał się kaznodzieją sprawiedliwości niosącym poselstwo Boże wszystkim, którzy chcieli słuchać słów ostrzeżenia. W ziemi gdzie Kain szukał ucieczki od boskiej obecności, prorok Boży czynił wiadomymi cudowne sceny, które przesunęły się przed jego oczami. Mówił: “Oto Pan idzie z świętymi tysiącami swymi aby czynił sąd wszystkim i karał wszystkich niezbożników między nimi ze wszystkich niezbożności ich, którzy bezbożnie płodzili, i ze wszystkich przykrości, które mówili przeciwko niemu niezbożni grzesznicy”. Judy 14,15. S8 330.3
Moc Boża, która działała przez Jego sługę, odczuwana była przez tych, którzy słuchali. Niektórzy usłuchali ostrzeżenia i wyrzekli się swoich grzechów lecz tłumy szydziły z poważnego poselstwa. Słudzy Boży mają nieść podobne poselstwo światu w tych ostatnich dniach i będzie ono tak samo przyjmowane z niedowierzaniem i szyderstwem. S8 330.4
Kiedy mijał rok za rokiem coraz głębiej sięgała fala win ludzkich, coraz ciemniejsze zbierały się chmury boskiego sądu. Jednak Enoch, świadek wiary, trzymał się swojej drogi, ostrzegając, błagając, nauczając, pracując z całych sił nad odwróceniem fali winy i utrzymaniem zapór zemsty. S8 330.5
Ludzie ówczesnego pokolenia szydzili z szaleństwa tego, który nie gromadził złota czy srebra, ani nie budował tutaj posiadłości. Lecz serce Enocha skupiało się na skarbach wiecznych, patrzył, na ono górne niebiańskie miasto. Widział króla w Jego chwale pośrodku Syjonu. Im większe istniało zło, tym szczersza była jego tęsknota do domu Bożego. Będąc wciąż jeszcze na ziemi przebywał przez wiarę w królestwie świata. S8 330.6
“Błogosławieni czystego serca albowiem oni Boga oglądać będą”. Mateusza 5,8. Przez trzysta lat Enoch szukał czystości serca aby mógł być w zgodzie z niebem. Przez trzysta lat szedł z Bogiem. Dzień za dniem tęsknił do ściślejszego związku, który się stawał coraz ściślejszy aż Bóg zabrał go do siebie. Stał na progu wieczności, od ziemi błogosławionych dzielił go tylko jeden krok a teraz otwarły się bramy, przechadzka z Bogiem. Tak długo się przedłużała aż w końcu przeszedł przez bramy miasta świętego. Był pierwszym spośród ludzi, który tam wszedł. S8 331.1
“Wiarą Enoch jest przeniesiony aby nie oglądał śmierci... Albowiem pierwej niż jest przeniesiony, miał świadectwo że się podobał Bogu”. Hebrajczyków 11,5. S8 331.2
Do takiego połączenia wzywa nas Bóg. Świętość charakteru tych, którzy zostaną odkupieni spośród ludzi po powtórnym przyjściu Pana, musi być taka jak Enocha. S8 331.3