Świadectwa dla zboru VIII

Jego niezmierzone miłosierdzie

Żaden z ziemskich rodziców nigdy tak gorąco nie błagał błądzącego dziecka jak czyni to z grzesznikiem Ten, który nas stworzył. Do żadnego grzesznika bez skruchy nie były adresowane tak czułe zaproszenia ze strony innego człowieka: S8 275.3

“A tyś mię nie wzywał, o Jakubie!
owszemeś sobie utęsknił ze mną, o Izraelu!” Izajasza 43,22 (BG). S8 275.4

“Ludu mój! cóżem ci uczynił, a w czemem ci się uprzykrzył?
Odłóż świadectwo przeciwko mnie”. Micheasza 6,3 (BG). S8 275.5

“Gdy Izrael był dziecięciem, miłowałem go,
a z Egiptu wezwałem syna mego”. Ozeasza 11,1 (BG). S8 275.6

“Albowiem działem Pańskim jest lud jego,
Jakub sznurem dziedzictwa jego.
Znalazł go w ziemi pustej i na puszczy wielkiej i strasznej,
obwodził go, uczył go, strzegł go, jako źrenicy oka swego.
Jako orzeł wybawia orlęta swoje, nad orlętami swojemi latając,
rozszerza skrzydła swoje, bierze je i nosi je na skrzydłach swoich”. 5 Mojżeszowa 32,9-11 (BG). S8 275.7

“Bo nie przestrzegali przymierza Bożego,
a według zakonu jego zbraniali się chodzić”. Psalmów 78,10 (BG). S8 276.1

“Wzywali ich prorocy ale oni tym więcej uchodzili od oblicza ich.
Chociażem Ja Efraima na nogi stawiał,
przecie on ich brał na ramiona swoje
a nie chcieli znać żem Ja ich leczył.
Powrozami ludzkimi pociągałem ich,
powrozami miłości, a byłem im jako,
którzy odejmują jarzmo z czeluści ich, i dawałem im pokarm.
Nie wrócić się do ziemi Egipskiej:
ale Assur będzie królem jego, przeto że się nie chcieli nawrócić do mnie.
Nadto miecz będzie trwać w miastach jego,
i skazi zawory jego a pożre ich dla rady ich.
Bo lud mój udał się na to aby się odwracał ode mnie;
a chociaż go wołają do Najwyższego,
przecież go nikt nie wywyższa”. Ozeasza 11,2-7 (BG). S8 276.2

“On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich,
a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój,
a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego,
Bo pamiętał że są ciałem, wiatrem,
który odchodzi, a nie wraca się zaś”. Psalmów 78,38-39 (BG). S8 276.3

Chociaż “podał w niewolę moc swoję i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie” jednak powiedział: “Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego ani skłamię przeciw prawdzie mojej”. Psalmów 78,61; 89,33 (BG). S8 276.4

“Izali synem moim miłym nie jest Efraim?
Izali nie jest dziecięciem rozkosznem?
Bo od onego czasu jakom mówił przeciwko niemu,
przecież nań ustawicznie wspominam,
dlatego poruszają się wnętrzności moje nad nim,
zaiste zlituję się nad nim, mówi Pan”. Jeremiasza 31,20 (BG). S8 276.5

“Jakożbym cię podał, o Efraimie?
jakożbym cię podał, o Izraelu?
jakożbym cię podał jako Adamę
i położył jako Seboim?
Ale się obróciło we mnie serce moje,
nawet i wnętrzności litości poruszyły się.
Nie wykonam gniewu zapalczywości mojej,
nie udam się na skażenie Efraima,
bom Ja Bóg a nie człowiek, w pośrodku ciebie święty,
i nie przyjdę przeciwko miastu”. Ozeasza 11,8-9 (BG). S8 276.6

“O Izraelu! nawróć się cale do Pana, Boga swego,
albowiemeś upadł dla nieprawości swojej.
Weźmijcie z sobą słowa i nawróćcie się do Pana,
mówcie do niego: Odpuść wszystkę nieprawość,
a daj to co jest dobrego,
tedyż oddamy cielce warg naszych.
Assur nie wybawi nas, na koniach jeździć nie będziemy,
i nie rzeczemy więcej robocie rąk naszych:
Wyście bogowie nasi, bo w tobie sierotka znajduje miłosierdzie”. Ozeasza 14,1-3 (BG). S8 277.1

“Uzdrowię odwrócenie ich a rozmiłuję się w nich dobrowolnie,
bo się odwróci zapalczywość moja od nich.
Będę Izraelowi jako rosa, że się rozkwitnie jako lilija,
a zapuści korzenie swe jako Liban.
Rozrosną się gałęzie jego
a ozdoba jego będzie jako oliwne drzewo,
a woń jego jako Libańska.
Nawrócą się aby siedzieli pod cieniem jego,
ożyją jako zboże i puszczą się jako winna macica,
której pamiątka będzie jako wino Libańskie.
Efraimie! cóż mi już do bałwanów?
Ja cię wysłucham i wejrzę na cię.
Jam jest jako jodła zielona,
ze mnie się owoc twój znalazł.
Kto mądry, niech to zrozumie,
a kto roztropny, niech to pozna,
bo drogi Pańskie są proste,
a sprawiedliwi po nich chodzić będą,
ale przestępcy na nich upadną”. Ozeasza 14,4-9 (BG). S8 277.2

“Pójdą za Panem ... ze strachem przybieżą synowie od morza.
Ze strachem przybieżą jako ptaki z Egiptu
i jako gołębica z ziemi Assyryjskiej,
i posadzę ich w domach ich, mówi Pan”. Ozeasza 11,10-11 (BG). S8 278.1

“Któryż Bóg jest podobny tobie?
Któryby nieprawość odpuszczał i mijał przestępstwa ostatków dziedzictwa swego,
któryby nie zatrzymywał na wieki gniewu swego, przeto że się kocha w miłosierdziu.
Nawróci się a zmiłuje się nad nami, zatłumi nieprawości nasze
i wrzuci w głębokość morską wszystkie grzechy nasze”. Micheasza 7,18-19 (BG). S8 278.2

“Zdawna mi się Pan ukazywał.
I owszem, miłością wieczną umiłowałem cię,
dlategoć ustawicznie miłosierdzie pokazuję”.
“Bo wykupił Pan Jakóba,
przeto wybawi go z ręki tego,
który jest mocniejszy nadeń.
Kwilenie ich obrócę w radość,
a pocieszę ich i rozweselę ich po smutku ich.
I opoję duszę kapłanów tłustością,
a lud mój dobrocią moją nasyci się, mówi Pan. Jeremiasza 31,3.11.13.14 (BG). S8 278.3

“Zaśpiewaj, córko Syońska! wykrzykajcie, Izraelczycy!
wesel się a raduj się ze wszystkiego serca, córko Jeruzalemska!
Że odjął Pan sądy twoje, uprzątnął nieprzyjaciela twego,
król Izraelski jest Panem w pośrodku ciebie,
nie oglądasz więcej złego.
Dnia onego rzeką do Jeruzalemu: Nie bój się!
a do Syonu: Niech nie mdleją ręce twoje!
Pan, Bóg twój, w pośrodku ciebie mocny zachowa cię,
rozweseli się wielce nad tobą,
przestanie na miłości swej przeciwko tobie
i rozweseli się nad tobą z śpiewaniem”. Sofoniasza 3,14-17 (BG). S8 278.4

“Ten Bóg jest Bogiem naszym na wieki wieczne,
a iż on naszym hetmanem będzie aż do śmierci”. Psalmów 48,15 (BG). S8 278.5