Świadectwa dla zboru VIII

Wołanie o reformację

Jeżeli zbór, który obecnie zakwaszony jest swoimi własnymi błędami, nie będzie żałował i nie nawróci się, będzie spożywać owoce własnych uczynków aż się sam znienawidzi. Jeśli odeprze zło i wybierze dobro, jeśli będzie poszukiwać Boga z całą pokorą i osiągnie swoje wysokie powołanie w Chrystusie stojąc na płaszczyźnie wiecznej prawdy i przez wiarę trzymając się zaszczytów przygotowanych dla niego, zostanie uzdrowiony. Pojawi się w danej przez niego prostocie i czystości, oddzielony od związków ziemskich, ukazując że prawda rzeczywiście go uczyniła wolnym. Wtedy jego członkowie będą rzeczywiście wybranymi Boga, Jego przedstawicielami. S8 250.3

Nadszedł czas aby nastała prawdziwa reformacja. Kiedy reformacja ta się zacznie, duch modlitwy ożywi każdego wierzącego i wypędzi ze zboru ducha niezgody i walki. Ci, którzy nie żyli we wspólnocie chrześcijańskiej, zbliżą się do siebie. Jeden członek pracujący właściwie poprowadzi innych członków aby się zjednoczyli z nim w czynieniu wstawiennictwa dla objawienia Ducha Bożego. Nie będzie żadnego zamieszania ponieważ wszystko będzie w harmonii ze zmysłem Ducha. Bariery dzielące jednego wiernego od drugiego zostaną złamane i słudzy Boży będą głosili te same rzeczy. Pan będzie współpracował ze swoimi sługami. Wszyscy będą się ze zrozumieniem modlili słowami jakich Chrystus nauczał swoje sługi: “Przyjdź królestwo Twoje. Bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi”. Mateusza 6,10. S8 251.1