Świadectwa dla zboru VII

Placówki misyjne

Nasze wydawnictwa są wyznaczonymi przez Boga centrami i poprzez nie ma zostać dokończone ważne dzieło, które jeszcze nie jest dokonane. Są jeszcze prawie nietknięte sposoby na wykorzystanie wysiłku i wpływu gdzie Bóg wzywa do współpracy. S7 144.4

Kiedy poselstwo prawdy wchodzi na nowe pola, celem Bożym jest by dzieło zakładania nowych center stale posuwało się naprzód. Jak świat długi i szeroki Jego lud ma wznosić pomniki Jego sabatu, znaku pomiędzy Nim a nimi, bo On jest Tym, który ich poświęca. W krajach misyjnych wydawnictwa muszą być założone w wielu miejscach. Nadać charakter dziełu, być centrami wysiłku i wpływu, pobudzić zainteresowanie ludzi, rozwinąć talenty i zdolności wierzących, zjednoczyć nowe zbory i podwoić wysiłki pracowników dając im możliwości łatwiejszego komunikowania się ze zborami i szybszego szerzenia poselstwa — te i inne względy argumentują zakładanie ośrodków wydawniczych na innych polach. S7 144.5

W dziele tym jest naszym przywilejem, ba, obowiązkiem brać udział w ustanawianiu instytucji. Instytucje te będą zakładane w samoofiarowaniu. Zbudowane będą dzięki samozaparciu ludu Bożego i niesamolubnej pracy Jego sług. Bóg określił że okaże się ten sam duch samoofiarowania i dokona się to samo dzieło w pomaganiu do ustanowienia nowych centrów na innych polach. S7 145.1

Te same przywileje i obowiązki dotyczą pojedynczych ludzi i instytucji. Niech nie skupiają się na sobie. Gdy instytucja zostanie założona i wzmocni się oraz zdobędzie wpływ, nie powinna dalej starać się o zapewnienie większych udogodnień dla samej siebie. Dla każdej instytucji, tak jak dla każdego człowieka, prawdą jest że dostajemy po to by się dzielić. Bóg daje to co my możemy dawać. Wkrótce po tym gdy instytucja zapewniła już sobie stabilne miejsce, powinna wyjść z pomocą innym narzędziom Bożym, które są w większej potrzebie. S7 145.2

Oto jest związek zakonu i ewangelii — zasad wyrażonych w życiu Chrystusa. Największym dowodem szczerości wyznawanego przez nas przywiązania do Bożego prawa i poddania się naszemu Odkupicielowi jest niesamolubna, pełna samopoświęcenia miłość do naszych bliźnich. S7 145.3

Chwałą ewangelii jest to że jest założona na zasadzie odnowienia w upadłym rodzaju ludzkim obrazu Bożego poprzez stałe objawianie dobroczynności. Bóg honoruje tę zasadę kiedykolwiek się ona objawia. S7 146.1

Ci, którzy naśladują przykład Chrystusa w samozaparciu w imię prawdy, wywierają wielkie wrażenie na świecie. Ich przykład jest przekonujący i udzielający się innym. Ludzie widzą że pomiędzy ludem Bożym jest wiara, która działa przez miłość, i oczyszcza duszę z samolubstwa. W życiu tych, którzy są posłuszni Bożym przykazaniom, ludzie świata widzą przekonujący dowód że prawo Boże jest prawem miłości do Boga i do człowieka. S7 146.2

Boże dzieło ma zawsze być znakiem Jego życzliwości i kiedy taki znak objawi się w działalności naszych instytucji, zdobędzie to zaufanie ludzi i wniesie środki na rozwój Jego królestwa. Pan cofnie błogosławieństwa swe tam gdzie w jakąkolwiek fazę dzieła wmieszane są osobiste interesy ale da On swemu ludowi w posiadanie dobra — jak świat długi i szeroki — jeśli użyją ich oni do podźwignięcia ludzkości. Doświadczenie z dni apostołów przyjdzie na nas kiedy z całego serca zaakceptujemy Bożą zasadę czynienia dobrze — zgodni we wszystkich rzeczach by być posłusznymi prowadzeniu jego Świętego Ducha. S7 146.3